Azim Khamisa: Biz insanlar, hayatımızda birçok dönüm noktasına sahibiz. Bu noktalar bazen sevindirici, bazen de kalp kırıcı ve trajikler. Fakat bu dönüm noktalarında, doğru seçimi yapabilirsek, kelimenin tam anlamıyla, hem kendimiz hem de başkaları için bir mucize yaratmış oluruz. Kibar, cömert, iyi bir yazar ve fotoğrafçı olan üniversite öğrencisi olan tek oğlum Tariq National Geographic'te çalışmak istiyordu. Güzel bir kadınla nişanlıydı, Cuma ve cumartesileri bir pizzacıda kurye olarak çalışıyordu. Bir gençlik çetesi tarafından, sahte bir adrese çağrılmıştı. Çete kabulü sırasında, 14 yaşında biri onu vurup öldürdü. Masum ve savunmasız bir insanın ani ve anlamsız ölümü, bir ailenin kahreden kederi, bu yeni ve korkunç gerçekliği sindirmeye çalışırken yaşanan tüm o kafa karışıklığı. Tabii ki hayatımı birdenbire durma noktasına getirdi. Yapmak zorunda kaldığım en zor şeylerden biri, başka bir şehirde yaşayan annesini aramaktı. Bir anneye oğlunu bir daha göremeyeceğini, gülüşünü duyamayacağını, ona sarılamayacağını nasıl söylersin? Bir sufi müslüman olarak ibadet ediyorum. Günde iki saat meditasyon yapıyorum. Bazen, büyük travma ve trajedilerde bir anlaşılırlık da vardır. Meditasyonumu yaparken şunu anladım ki silahın olduğu iki tarafta da kurbanlar vardı. Oğlumu 14 yaşındaki birinin öldürdüğünü görmek kolay, görülmesi biraz daha zor olan şey; onun Amerikan toplumunun kurbanı olmasıydı. Bu ise Amerikan toplumunun kim olduğunu sormayı gerektiriyor. Sen ve benim. Ben, toplumun hasbelkader oluştuğuna inanmıyorum. Yarattığımız toplumdan hepimiz sorumluyuz. Çocukların birbirini öldürmesi, sivil toplum olmadığımızın işareti. Tariq'ın ölümünden dokuz ay sonra Tariq Khamisa Vakfı'nı kurdum. Burada amacımız, genç şiddetindeki döngüyü bozarak çocukların birbirlerini öldürmesini engellemek. Temelde üç amacımız var: En önemlisi, çocukların hayatını kurtarmak. Bunu gerçekleştirmek önemli. Her gün çok fazla kaybediyoruz. İkinci amacımız, onları, doğru seçimler yapmaları konusunda yüreklendiriyoruz ki çocuklar yabana atılmasın, çete hayatını benimsemeyip suç, alkol uyuşturucu ve silahlara yönelmesinler. Üçüncü amacımız, şiddetsizlik yolu olan empati, merhamet ve affetmenin kaidelerini öğretmek. Buna çok basit bir öncül ile başladım; şiddet öğrenilen bir davranıştır. Hiçbir çocuk şiddete meyilli olarak doğmaz. Bunu apaçık kabul ediyorsan eğer, şiddetsizlik de aynı zamanda öğrenilen bir davranış biçimidir. Fakat öğretmen gerekecek çünkü çocuklar bunu tedrici sızma yolu ile öğrenemez. Bundan kısa bir süre sonra, ikimizin de oğullarını kaybetmiş olduğunun bilinciyle abime yardım eli uzattım. Benim oğlum ölmüştü. O, erkek torununu yetişkin hapishane sisteminde kaybetti. Ona, bana katılmasını teklif ettim. Gördüğünüz gibi, 22 yıl sonra dahi hala burada beraberiz. Çünkü ne ben Tariq'ı hayata geri döndürebilirim ne de o Tony'yi hapisten çıkartabilir. Yapabileceğimiz tek şey, topluluğumuzdaki diğer gençlerin sonunun ölüm ya da hapis olmayacağından emin olmak. Tanrının yardımı ile Tariq Khamisa Vakfı başarılı oldu. Güvenli okul modelimizin içeriğinde dört farklı program var. İlki, ben ve Ples ile yapılan canlı toplantıydı. Biz, bu adamın torunu o adamın oğlunu öldürdü ve burada birlikteler denilerek tanıtıldık. Sınıf içinde eğitimlerimiz var. Okul sonrası danışma programımız var ve barış kulübü oluşturuyoruz. Sizinle paylaşmaktan mutluluk duyuyorum şiddetsizlik kaidelerini öğretmenin yanında askıya alma ve çıkarmaları %70 azalttık. Bu büyük bir başarı. (Alkış) Muazzam. Tariq'ın ölümünden beş yıl sonra, affedicilik yolculuğumu tamamlamak için oğlumu öldüren genç adamı görmeye gittim. 19 yaşındaydı. Görüşmemizi hatırlıyorum çünkü, --37 yaşında ve hâlâ hapiste-- gözlerimiz kenetlenmişti. Ben onun gözüne, o benim gözüme bakıyordu. Onun gözlerine baktığımda katili bulmaya çalışıyordum ama başaramadım. Gözlerinden tırmanarak insanlığına dokunma imkanım vardı, anladım ki onun içindeki kıvılcımın benim içimdeki kıvılcımdan ya da herhangi bir kimseninkinden hiçbir farkı yoktu. Bunu beklemiyordum. O, vicdan azabı çekiyordu. Açık bir şekilde söylüyordu. İyi biriydi. Affediciliğimin onu değiştirdiğini söyleyebilirim. Bunun üzerine, huzurlarınızda kardeşim Ples. (Alkış) Ples Felix: Tony, tek çocuğum olan kızımın tek çocuğu. Tony, kızımdan doğmuştu. Tony'yi doğurduğunda 15 yaşındaydı. Annelik gezegendeki en zorlu iş. Gezegende, bir başka insanı yetiştirip güvende olduğuna ve hayatta başarılı olmak için iyi konumlandığına emin olmaya çalışmaktan daha zorlu bir iş yok. Tony, küçük yaşlarında iken şiddete çok defa maruz kaldı. Çok sevdiği kuzenlerinden birinin otomatik silahtan çıkan ateş yağmurunda öldüğünü ve Los Angeles'taki çete bağlantısını gördü. Çok farklı şekillerde travma geçirdi. Benimle yaşamaya geldi. Bir çocuğun başarılı olmak için ihtiyaç duyduğu her şeye onun da sahip olması için elimden gelen her şeyi yaptım. Ama o akşam, benimle yaşadığı yıllardan sonra başarılı olmak için çok fazla çabaladı ve benim başarılı bir insan olmaya dair beklentilerime karşılık verdikten sonra, bu belirli günde, Tony o akşam evden kaçtı, arkadaşı olduğunu sandığı insanların yanına gitti. Ona verdikleri uyuşturucu ve alkolü aldı çünkü dertsiz hissettireceklerini düşündü. Ama tüm yaptıkları, kaygısını tavan yaptırmak ve daha... daha fazla ölümcül düşünce yaratmaktı. Soyguna çağırıldı, kendisine 9mm silah verildi. Kendisine talimatlar veren 18 yaşındaki kişinin ve arkadaşı sandığı 14 yaşındaki iki diğer oğlanın önünde Tariq Khamisa'yı vurarak öldürdü. Bu adamın oğlunu. Söylenecek söz yok. Bir çocuğun kaybını anlatabilecek söz yok. Benim anladığım, torunumun bir başka insanın ölümünden sorumlu olduğuydu. Dua odasına gittim, tıpkı büyüklerimin öğrettiği gibi ve dua edip meditasyon yapmaya başladım. Khamisa Bey ve benim ortak özelliğimiz -harika insanlar olmamızın dışında- ikimiz de meditasyon yapıyormuşuz. (Gülüşler) Benim için çok faydalıydı çünkü kılavuz ve netlik arama seçeneklerini sundu... ...bu adama ve ailesine kayıplarında nasıl destek olabileceğim konusunda. Hakikaten de dualarım kabul oldu ve bu adamın evine görüşmeye çağrıldım. Annesiyle, babasıyla, karısıyla, erkek kardeşiyle ve onların ailesiyle tanıştım. Tanrı inancı olan insanların huzurunda affedici ruhlu insanlar bana yol açıp fırsat sundular kıymetli olmam, onunla ve çocuklarla paylaşmam için anlayışın önemini, sorumlu bir yetişkin ile olmaya olan ihtiyacı, sağlıklı bir biçimde öfkene odaklanmayı, meditasyon yapmayı öğrenmeyi. Tariq Khamisa Vakfı'ndaki programımız çocukların alet takımlarına koyabilmeleri için çok fazla alet sunuyor ki hayatları boyunca taşıyabilsinler. Çocuklarımızın, seven ve umursayan yetişkinlerin onları büyüttüğünü ve desteklediğini anlamaları önemli. Ama aynı zamanda meditasyon yapmayı, huzurlu ve özgüvenli olmayı, diğer çocuklarla kibar, anlayışlı ve inanılmaz sevecen bir biçimde iletişim kurmayı öğrenmeleri önemli. Toplumumuzda daha fazla sevgiye ihtiyacımız var. Bu yüzden buradayız, çocuklarla sevgiyi paylaşmak için. Çünkü, çocuklarımız bize yolu gösterecek. Çünkü, hepimiz çocuklarımıza bel bağlıyoruz. Yaşlanıp emekli olduğumuzda bu dünyayı bizden devralacaklar, onlara sevgiyi ne kadar öğretirsek bize o kadar geri verecekler. İyi dileklerimle. Teşekkürler. (Alkış) AK: Kenya'da doğdum, İngiltere'de eğitim aldım ve buradaki erkek kardeşim bir Prostestan. Ben bir Sufi Müslümanım. O Afro-Amerikalı, ama ona her zaman ekipteki Afro-Amerikalı'nın ben olduğumu söylüyorum Ben Afrika'da doğdum, sen değil. (Gülüşler) Vatandaşlığa kabul edildim. Birinci kuşak vatandaşım. Bir Amerikan vatandaşı olarak oğlumun öldürülmesinden doğan sorumlulukta pay almam gerektiğini hissettim. Neden mi? Çünkü Amerikan bir çocuk tarafından ateş edildi. Biricik oğlumu öldürdüğü için en yüksekten direkten asılmalı diyen tarafı seçebilirsin. Toplumumuzu bu nasıl geliştirir? Muhtemelen, bu genç adama ne olduğunu merak ediyorsunuz. Hâlâ hapiste. 22 Eylül'de 37 yaşına bastı. Ama iyi haberlerim var. 12 yıldır onu çıkartmaya çalışıyoruz, nihayet bundan bir yıl sonra aramıza katılacak. (Alkış) Aramıza katılacağı için çok heyecanlıyım çünkü onu kurtardığımızı biliyorum ama o, on binlerce öğrencinin hayatını, düzenli olarak bulunduğumuz okulda tanık olduklarını paylaşarak kurtaracak. Çocuklara "11 yaşında bir çeteye katıldım. 14 yaşımda Khamisa Bey'in oğlunu öldürdüm. Sayısız yıllarımı hapishanede geçirdim. Buraya, size, buna değmeyeceğini söylemeye geldim." dediğinde çocukların bu sesi dinleyeceğini düşünüyor musunuz? Evet, çünkü tonlaması tetiği çekmiş kişiden gelecek. Biliyorum ki zamanı geri almak istiyor. Tabii ki bu imkansız. Keşke öyle olsaydı. Oğluma yeniden kavuşabilirdim. Erkek kardeşim, torununu geri kazanabilirdi. Kanaatimce, bu affediciliğin gücünü gösteriyor. Buradan en büyük çıkarım ne? Bu oturumu, dördüncü kitabımın temelini oluşturan ve bu arada kitabın önsözünde de bulunan Tony tarafından yazılmış bir alıntı ile sonlandırmak istiyorum. Şu şekilde söylüyor: Sürdürülen iyi niyet ile arkadaşlık yaratılır. Onları bombalayarak arkadaşları olmuyorsun değil mi? İyi niyetli davranarak arkadaş edinirsin. Bu, aşikâr olmalı. İyi niyeti sürdürmek arkadaşlığı, arkadaşlığı sürdürmek güveni, güveni sürdürmek empatiyi, empatiyi sürdürmek merhameti ve merhameti sürdürmek huzuru yaratır. Buna, "huzur formülüm" diyorum. İyi niyet, arkadaşlık, güven, empati, merhamet ve huzur ile başlıyor. Ancak insanlar bana, çocuklarını öldüren kişiye karşı nasıl iyi niyetli olabileceklerini soruyorlar. Onlara, bunu, affetme yoluyla yapabileceklerini söyledim. Buna kanıt, kendim ve ailem için işe yaramış olması. Tony'ye ve ailesine yarayan mucize, size ve ailenize de yarayabilir. İsrail ve Filistin'e, Kuzey ve Güney Kore'ye, Irak, Afganistan, İran, Suriye ve Amerika'ya da yarayabilir. Yanınızdan şunu söyleyerek ayrılayım, kız kardeşlerim ve birkaç erkek kardeşim-- (Gülüşler) huzur mümkün. Nasıl mı biliyorum? Çünkü huzur içindeyim. Çok teşekkür ederim. Namaste. (Alkış)