Azim Khamisa: Biz insanlar, hayatımızda
birçok dönüm noktasına sahibiz.
Bu noktalar bazen sevindirici,
bazen de kalp kırıcı ve
trajikler.
Fakat bu dönüm noktalarında,
doğru seçimi yapabilirsek,
kelimenin tam anlamıyla,
hem kendimiz hem de başkaları için
bir mucize yaratmış oluruz.
Kibar, cömert, iyi bir yazar
ve fotoğrafçı olan
üniversite öğrencisi olan tek oğlum Tariq
National Geographic'te çalışmak istiyordu.
Güzel bir kadınla nişanlıydı,
Cuma ve cumartesileri
bir pizzacıda kurye olarak çalışıyordu.
Bir gençlik çetesi tarafından,
sahte bir adrese
çağrılmıştı.
Çete kabulü sırasında,
14 yaşında biri onu vurup öldürdü.
Masum ve savunmasız bir insanın
ani ve anlamsız ölümü,
bir ailenin kahreden kederi,
bu yeni ve korkunç gerçekliği sindirmeye
çalışırken yaşanan tüm o kafa karışıklığı.
Tabii ki hayatımı birdenbire
durma noktasına getirdi.
Yapmak zorunda kaldığım
en zor şeylerden biri,
başka bir şehirde yaşayan
annesini aramaktı.
Bir anneye oğlunu bir daha göremeyeceğini,
gülüşünü duyamayacağını,
ona sarılamayacağını nasıl söylersin?
Bir sufi müslüman olarak ibadet ediyorum.
Günde iki saat meditasyon yapıyorum.
Bazen,
büyük travma ve trajedilerde
bir anlaşılırlık da vardır.
Meditasyonumu yaparken şunu anladım ki
silahın olduğu iki tarafta da
kurbanlar vardı.
Oğlumu 14 yaşındaki birinin
öldürdüğünü görmek kolay,
görülmesi biraz daha zor olan şey; onun
Amerikan toplumunun kurbanı olmasıydı.
Bu ise Amerikan toplumunun
kim olduğunu sormayı gerektiriyor.
Sen ve benim.
Ben, toplumun hasbelkader
oluştuğuna inanmıyorum.
Yarattığımız toplumdan hepimiz sorumluyuz.
Çocukların birbirini öldürmesi,
sivil toplum olmadığımızın işareti.
Tariq'ın ölümünden dokuz ay sonra
Tariq Khamisa Vakfı'nı kurdum.
Burada amacımız,
genç şiddetindeki döngüyü bozarak
çocukların birbirlerini
öldürmesini engellemek.
Temelde üç amacımız var:
En önemlisi,
çocukların hayatını kurtarmak.
Bunu gerçekleştirmek önemli.
Her gün çok fazla kaybediyoruz.
İkinci amacımız,
onları, doğru seçimler
yapmaları konusunda yüreklendiriyoruz
ki çocuklar yabana atılmasın,
çete hayatını benimsemeyip suç, alkol
uyuşturucu ve silahlara yönelmesinler.
Üçüncü amacımız, şiddetsizlik yolu olan
empati, merhamet ve affetmenin
kaidelerini öğretmek.
Buna çok basit bir öncül ile başladım;
şiddet öğrenilen bir davranıştır.
Hiçbir çocuk şiddete meyilli
olarak doğmaz.
Bunu apaçık kabul ediyorsan eğer,
şiddetsizlik de aynı zamanda
öğrenilen bir davranış biçimidir.
Fakat öğretmen gerekecek
çünkü çocuklar bunu tedrici sızma yolu
ile öğrenemez.
Bundan kısa bir süre sonra,
ikimizin de oğullarını kaybetmiş olduğunun
bilinciyle abime yardım eli uzattım.
Benim oğlum ölmüştü.
O, erkek torununu yetişkin
hapishane sisteminde kaybetti.
Ona, bana katılmasını teklif ettim.
Gördüğünüz gibi, 22 yıl sonra dahi
hala burada beraberiz.
Çünkü ne ben Tariq'ı hayata
geri döndürebilirim
ne de o Tony'yi hapisten çıkartabilir.
Yapabileceğimiz tek şey,
topluluğumuzdaki diğer gençlerin sonunun
ölüm ya da hapis olmayacağından
emin olmak.
Tanrının yardımı ile
Tariq Khamisa Vakfı başarılı oldu.
Güvenli okul modelimizin
içeriğinde dört farklı program var.
İlki, ben ve Ples ile yapılan
canlı toplantıydı.
Biz,
bu adamın torunu
o adamın oğlunu öldürdü ve
burada birlikteler denilerek tanıtıldık.
Sınıf içinde eğitimlerimiz var.
Okul sonrası danışma programımız var ve
barış kulübü oluşturuyoruz.
Sizinle paylaşmaktan mutluluk duyuyorum
şiddetsizlik kaidelerini
öğretmenin yanında
askıya alma ve çıkarmaları %70 azalttık.
Bu büyük bir başarı.
(Alkış)
Muazzam.
Tariq'ın ölümünden beş yıl sonra,
affedicilik yolculuğumu tamamlamak için
oğlumu öldüren genç adamı
görmeye gittim.
19 yaşındaydı.
Görüşmemizi hatırlıyorum çünkü,
--37 yaşında ve hâlâ hapiste--
gözlerimiz kenetlenmişti.
Ben onun gözüne,
o benim gözüme bakıyordu.
Onun gözlerine baktığımda katili
bulmaya çalışıyordum ama başaramadım.
Gözlerinden tırmanarak
insanlığına dokunma imkanım
vardı, anladım ki
onun içindeki kıvılcımın
benim içimdeki kıvılcımdan ya da
herhangi bir kimseninkinden
hiçbir farkı yoktu.
Bunu beklemiyordum.
O, vicdan azabı çekiyordu.
Açık bir şekilde söylüyordu. İyi biriydi.
Affediciliğimin onu
değiştirdiğini söyleyebilirim.
Bunun üzerine,
huzurlarınızda kardeşim Ples.
(Alkış)
Ples Felix: Tony, tek çocuğum olan
kızımın tek çocuğu.
Tony, kızımdan doğmuştu.
Tony'yi doğurduğunda 15 yaşındaydı.
Annelik gezegendeki en zorlu iş.
Gezegende, bir başka insanı yetiştirip
güvende olduğuna ve hayatta başarılı
olmak için iyi konumlandığına
emin olmaya çalışmaktan
daha zorlu bir iş yok.
Tony, küçük yaşlarında iken
şiddete çok defa maruz kaldı.
Çok sevdiği kuzenlerinden birinin
otomatik silahtan çıkan ateş
yağmurunda öldüğünü ve
Los Angeles'taki çete bağlantısını gördü.
Çok farklı şekillerde travma geçirdi.
Benimle yaşamaya geldi.
Bir çocuğun başarılı olmak
için ihtiyaç duyduğu her şeye
onun da sahip olması için
elimden gelen her şeyi yaptım.
Ama o akşam,
benimle yaşadığı yıllardan sonra
başarılı olmak için çok fazla çabaladı
ve benim başarılı bir insan olmaya dair
beklentilerime karşılık verdikten sonra,
bu belirli günde,
Tony o akşam evden kaçtı,
arkadaşı olduğunu sandığı
insanların yanına gitti.
Ona verdikleri uyuşturucu ve alkolü
aldı
çünkü dertsiz hissettireceklerini düşündü.
Ama tüm yaptıkları,
kaygısını tavan yaptırmak
ve daha...
daha fazla ölümcül düşünce yaratmaktı.
Soyguna çağırıldı,
kendisine 9mm silah verildi.
Kendisine talimatlar veren
18 yaşındaki kişinin ve
arkadaşı sandığı 14 yaşındaki
iki diğer oğlanın önünde
Tariq Khamisa'yı vurarak öldürdü.
Bu adamın oğlunu.
Söylenecek söz yok.
Bir çocuğun kaybını anlatabilecek söz yok.
Benim anladığım,
torunumun bir başka insanın
ölümünden sorumlu olduğuydu.
Dua odasına gittim,
tıpkı büyüklerimin öğrettiği gibi ve
dua edip meditasyon yapmaya başladım.
Khamisa Bey ve benim ortak özelliğimiz
-harika insanlar olmamızın dışında-
ikimiz de meditasyon yapıyormuşuz.
(Gülüşler)
Benim için çok faydalıydı
çünkü kılavuz ve netlik arama
seçeneklerini sundu...
...bu adama ve ailesine kayıplarında nasıl
destek olabileceğim konusunda.
Hakikaten de dualarım kabul oldu ve
bu adamın evine görüşmeye çağrıldım.
Annesiyle, babasıyla,
karısıyla, erkek kardeşiyle ve
onların ailesiyle tanıştım.
Tanrı inancı olan insanların huzurunda
affedici ruhlu insanlar
bana yol açıp fırsat sundular
kıymetli olmam, onunla
ve çocuklarla paylaşmam için
anlayışın önemini, sorumlu bir yetişkin
ile olmaya olan ihtiyacı,
sağlıklı bir biçimde
öfkene odaklanmayı,
meditasyon yapmayı öğrenmeyi.
Tariq Khamisa Vakfı'ndaki programımız
çocukların alet takımlarına koyabilmeleri
için çok fazla alet sunuyor ki
hayatları boyunca taşıyabilsinler.
Çocuklarımızın, seven ve
umursayan yetişkinlerin
onları büyüttüğünü ve desteklediğini
anlamaları önemli.
Ama aynı zamanda
meditasyon yapmayı,
huzurlu ve
özgüvenli olmayı,
diğer çocuklarla
kibar, anlayışlı ve
inanılmaz sevecen bir biçimde
iletişim kurmayı öğrenmeleri önemli.
Toplumumuzda daha fazla sevgiye
ihtiyacımız var.
Bu yüzden buradayız,
çocuklarla sevgiyi paylaşmak için.
Çünkü, çocuklarımız bize yolu gösterecek.
Çünkü, hepimiz çocuklarımıza
bel bağlıyoruz.
Yaşlanıp emekli olduğumuzda
bu dünyayı bizden devralacaklar,
onlara sevgiyi ne kadar öğretirsek
bize o kadar geri verecekler.
İyi dileklerimle.
Teşekkürler.
(Alkış)
AK: Kenya'da doğdum,
İngiltere'de eğitim aldım ve
buradaki erkek kardeşim bir Prostestan.
Ben bir Sufi Müslümanım.
O Afro-Amerikalı,
ama ona her zaman ekipteki
Afro-Amerikalı'nın ben olduğumu söylüyorum
Ben Afrika'da doğdum, sen değil.
(Gülüşler)
Vatandaşlığa kabul edildim.
Birinci kuşak vatandaşım.
Bir Amerikan vatandaşı olarak
oğlumun öldürülmesinden doğan sorumlulukta
pay almam gerektiğini hissettim.
Neden mi? Çünkü Amerikan bir çocuk
tarafından ateş edildi.
Biricik oğlumu öldürdüğü için
en yüksekten direkten asılmalı
diyen tarafı seçebilirsin.
Toplumumuzu bu nasıl geliştirir?
Muhtemelen, bu genç adama
ne olduğunu merak ediyorsunuz.
Hâlâ hapiste.
22 Eylül'de 37 yaşına bastı.
Ama iyi haberlerim var.
12 yıldır onu çıkartmaya çalışıyoruz,
nihayet bundan bir yıl sonra
aramıza katılacak.
(Alkış)
Aramıza katılacağı için çok heyecanlıyım
çünkü onu kurtardığımızı biliyorum
ama o, on binlerce öğrencinin hayatını,
düzenli olarak bulunduğumuz okulda
tanık olduklarını paylaşarak kurtaracak.
Çocuklara "11 yaşında bir çeteye katıldım.
14 yaşımda Khamisa Bey'in oğlunu öldürdüm.
Sayısız yıllarımı hapishanede geçirdim.
Buraya, size, buna değmeyeceğini
söylemeye geldim."
dediğinde çocukların bu sesi
dinleyeceğini düşünüyor musunuz?
Evet, çünkü tonlaması
tetiği çekmiş kişiden gelecek.
Biliyorum ki zamanı geri almak istiyor.
Tabii ki bu imkansız.
Keşke öyle olsaydı.
Oğluma yeniden kavuşabilirdim.
Erkek kardeşim,
torununu geri kazanabilirdi.
Kanaatimce, bu affediciliğin
gücünü gösteriyor.
Buradan en büyük çıkarım ne?
Bu oturumu,
dördüncü kitabımın temelini oluşturan
ve bu arada kitabın önsözünde de bulunan
Tony tarafından yazılmış
bir alıntı ile sonlandırmak istiyorum.
Şu şekilde söylüyor: Sürdürülen
iyi niyet ile arkadaşlık yaratılır.
Onları bombalayarak arkadaşları
olmuyorsun değil mi?
İyi niyetli davranarak arkadaş edinirsin.
Bu, aşikâr olmalı.
İyi niyeti sürdürmek arkadaşlığı,
arkadaşlığı sürdürmek güveni,
güveni sürdürmek empatiyi,
empatiyi sürdürmek merhameti ve
merhameti sürdürmek huzuru yaratır.
Buna, "huzur formülüm" diyorum.
İyi niyet, arkadaşlık, güven, empati,
merhamet ve huzur ile başlıyor.
Ancak insanlar bana,
çocuklarını öldüren kişiye karşı
nasıl iyi niyetli olabileceklerini
soruyorlar.
Onlara, bunu, affetme yoluyla
yapabileceklerini söyledim.
Buna kanıt, kendim ve
ailem için işe yaramış olması.
Tony'ye ve ailesine
yarayan mucize,
size ve ailenize de yarayabilir.
İsrail ve Filistin'e,
Kuzey ve Güney Kore'ye,
Irak, Afganistan, İran, Suriye
ve Amerika'ya da yarayabilir.
Yanınızdan şunu söyleyerek ayrılayım,
kız kardeşlerim ve
birkaç erkek kardeşim--
(Gülüşler)
huzur mümkün.
Nasıl mı biliyorum?
Çünkü huzur içindeyim.
Çok teşekkür ederim.
Namaste.
(Alkış)