-
Khan Academy ត្រូវបានគេស្គាល់ភាគច្រើន
-
តាមរយ:បណ្តុំនៃ វីដេអូ របស់គេ
-
ដូច្នេះមុនពេលខ្ញុំរៀបរាប់ទៅឆ្ងាយទៀត
-
ខ្ញុំសូមបង្ហាញឣ្នក បន្តិចអំពីដំណើរការ។
-
ដូច្នេះផ្នែកវែងជាងគេនៃត្រីកោណ ឥលូវនេះគឺ ៥ ។
-
ហ្វូសីុលសត្វនេះ រកឃើញតែនៅតំបន់នេះ នៃទ្វីបឣាមេរិកខាងត្បូង
-
ត្រង់តំបន់ស្ឣាតនេះ
-
ហើយនិង ផ្នែកនេះនៃឣាហ្វ្រិក។
-
យើងឣាច ច្របាច់បញ្ចូល នៅផ្នែកផ្ទៃខាងលើ
-
ហើយសញ្ញា ដែលគេតែងប្រើនោះគឺ សិកម៉ា ឣក្សរធំ ។
-
រដ្ឋសភាជាតិ: ពួកគេបង្កើតនូវ គណ:កម្មការ សុវត្ថិភាព សាធារណ:
-
ដែលស្តាប់ទៅដូចជា គណ:កម្មការដ៏ល្អមួយ។
-
សូមសំគាល់, នេះគឺជា aldehyde
-
ហើយវាជា អាកុល។
-
ចាប់ផ្តើម រកភាពខុសគ្នា ទៅជា effector និង កោសិកា ចងចាំ។
-
ហ្កាឡាក់ស៊ីមួយ។ ហេ មាន ហា្កឡាក់ស៊ីមួយទៀត។
-
ឣូមើលហ្ន មានហ្កាឡាក់ស៊ីមួយទៀត។
-
ហើយសំរាប់ ដុល្លារ គឺជា ៣០ លាន របស់គេ
-
បូកនិង ២០ លាន ពី សហគ្រាស ពីអាមេរិក
-
ប្រសិនបើទាំងនេះ មិនធ្វើអោយអ្នករំភើបទេ
-
នោះ ប្រហែលជាអ្នកគ្មានអារម្មណ៍នោះទេ។
-
ឥលូវនេះយើងមានតាមលំដាប់
-
នៃ ២២០០ វីដេអូ
-
គ្របដណ្តប់អ្វីៗទាំងអស់ ចាប់ពី គណិត
-
រហូតដល់ ការគណនា វិចទ័រ
-
ហើយនិង របស់ខ្លះដែលអ្នកបានឃើញនៅត្រង់នោះ។
-
យើងមានកូនសិស្ស មួយលានអ្នក ក្នុងមួយខែ ប្រើប្រាស់ វេបសាយ
-
មើល ១០០ ទៅ ២០០ ០០០ វីដេអូក្នុងមួយថ្ងៃ។
-
ប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងចង់និយាយ
-
គឺ ថាតើយើងធ្វើដូចម្តេច ដើម្បីទៅកាន់ជំហានបន្ទាប់។
-
ប៉ុន្តែមុនពេលខ្ញុំធ្វើ
-
ខ្ញុំចង់និយាយបន្តិចអំពី ថាតើខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមយ៉ាងដូចម្តេច។
-
ហើយអ្នកមួយចំនួនប្រហែលជាបានដឹងហើយ
-
ប្រហែលជាប្រាំឆ្នាំមុន ខ្ញុំជាអ្នកវិភាគ ទាក់ទងនិង មូលនិធិ
-
ហើយ ខ្ញុំនៅ ទីក្រុង បូស្តុន
-
ខ្ញុំបានបង្រៀន បងប្អូនជីដូនមួយ បស់ខ្ញុំ ដែលនៅឯ ក្រុងញូអរលីន ពីចំងាយ។
-
ហើយខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមបង្ហោះ នូវ វីដេអូ បង្រៀន ដំបូងទៅលើ YouTube
-
តាមពិតទៅ វាគ្រាន់តែ ល្អដែលមាន
-
គ្រាន់តែជាជំនួយបន្ថែម សំរាប់ បងប្អូនជីដូនមួយ របស់ខ្ញុំ
-
អ្វីមួយដែលអាចអោយពួកគេ ស្រស់ថ្លា
-
ហើយនៅពេលដែលខ្ញុំបានដាក់វីដេអូ ដំបូងនោះ ក្នុង YouTube ភ្លាម
-
រឿងដែលគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ បានកើតមានឡើង
-
តាមពិតទៅ រឿងដែលគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ ជាច្រើនបានកើតមានឡើង
-
ដំបូងនោះ គឺមតិយោបល់ ពី បងប្អូនជីដូនមួយ របស់ខ្ញុំ។
-
ពួកគេប្រាប់ខ្ញុំថា
-
គេចូលចិត្តខ្ញុំ នៅលើ YouTube ជាជាង ជួបផ្ទាល់។
-
ហើយនៅពេលដែលអ្នក ផ្លោះរំលងធម្មជាតិ ត្រលប់ក្រោយ
-
តាមពិតទៅវាមាន ភាពស៊ីជំរៅ ត្រង់នោះ។
-
គេនិយាយថា
-
គេចូលចិត្ត បងប្អូនជីដូនមួយ ស្វយ័ប្រវត្តិ របស់គេ
-
ជាជាង បងប្អូនជីដូនមួយ ។
-
ដំបូងឡើយ វាដូចជាមិនសូវ ចាប់បានភ្លាម
-
ប៉ុន្តែ នៅពេលដែល អ្នកគិតវា ចេញពីការយល់ឃើញរបស់ពួកគេ វាទំនងច្រើន។
-
អ្នកមានស្ថានភាព បែបនេះ
-
ដែលឥលូវនេះ ពួកគេអាច ផ្អាក និង មើល បងប្អូនជីដូនមួយគេ សារឡើងវិញ
-
ដោយពុំមានឣារម្មណ៍ថា ពួកគេខ្ជះខ្ជាយពេលវេលាខ្ញុំ។
-
ប្រសិនបើ ពួកគេត្រូវ ពិនិត្យមើលអ្វីមួយ
-
ដែលគេគួរតែរៀន តាំងពី ពីរ បី អាទិត្យមុន
-
ឬ ប្រហែលជា ពីរ បី ឆ្នាំមុន
-
ពួកគេ គួរតែ មិនខ្មាសអៀន និង សួរទៅ បងប្អូនជីដូនមួយ របស់គេ។
-
ពួកគេគ្រាន់តែមើល វីដេអូទាំងនោះ។ ប្រសិនបើគេធុញទ្រាន់ គេអាចរំលងទៅបាន។
-
គេអាចមើលវាទៅតាមពេល របស់ពួកគេ ទៅតាមល្បឿន របស់ពួកគេ។
-
ហើយប្រហែលជា ចំនុចដែលមិន អោយតំលៃជាងគេ របស់វា
-
គឺចំនុចដែល ពេលដំបូងគេបំផុត
-
ពេលដំបូងគេបំផុត
-
ដែលអ្នកព្យាយាម អោយខួរក្បាលរបស់អ្នក គិតជុំវិញគំនិតថ្មីមួយ
-
របស់ចុងក្រោយដែលអ្នកត្រូវការ
-
គឺមនុស្សម្នាក់ទៀត និយាយថា " តើអ្នកយល់វាទេ ? "
-
ហើយនោះជាអ្វីដែល កើតមានឡើង ជាមួយនិង ទំនាក់ទំនង ជាមួយ បងប្អូនជីដូនមួយ ខ្ញុំពីមុន។
-
ហើយ ពេលនេះគេគ្រាន់តែធ្វើវា
-
នៅក្នុងបន្ទប់ ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គេ។
-
អ្វីផ្សេងទៀត ដែលកើតមានឡើងគឺ
-
ខ្ញុំដាក់ដាក់វា លើ YouTube គ្រាន់តែ
-
ខ្ញុំឃើញថា គ្មានមូលហេតុ ដែលត្រូវដាក់បង្ហាញវា ជាលក្ខណ: ឯកជននោះទេ
-
អញ្ចឹង ខ្ញុំ អនុញ្ញាត អោយអ្នកដទៃទៀត មើលឃើញវាដែរ ។
-
ហើយបន្ទាប់មក អ្នកដទៃទៀត ប្រទះ ឃើញវា។
-
ហើយខ្ញុំ ចាប់ផ្តើម ទទួលបាន មតិយោបល់ និង សំបុត្រ មួយចំនួន
-
និង រាល់ប្រភេទ មតិយោបល់ ទាំងឡាយ
-
ពីមនុស្សមិនដែលស្គាល់គ្នា ពីទូទាំងពិភពលោក។
-
ហើយនោះគ្រាន់តែ ពីរ បី ទេ។
-
តាមពិតទៅ វាចាប់ផ្តើមពី វីដេអូ ការគណនា ដំបូងបង្អស់។
-
មានមនុស្សម្នាក់ បានសរសេរ នៅលើ YouTube
-
ជាមតិយោបល់ នៅលើ YouTube ថា:
-
" នេះជាលើកទីមួយហើយ ដែលខ្ញុំញញឺម នៅពេល ធ្វើ ដេរីវេ "
-
សូមផ្អាកត្រង់នេះ។
-
មនុស្សម្នាក់នេះ បានធ្វើ ដេរីវេ
-
ហើយបន្ទាប់មក គេ ញញឹម។
-
បន្ទាប់មក នៅក្នុងការឆ្លើយតប ទៅនិងមតិយោបល់ ដូចគ្នានេះ -- នេះជាអ្វីដែល នៅក្នុងការឆ្លើយឆ្លង។
-
អ្នកអាចទៅកាន់ YouTube ហើយមើល មតិយោបល់ ទាំងអស់នោះ
-
ម្នាក់ទៀត សរសេរ ថា: " ដូចគ្នាដែរ "
-
ការពិត ខ្ញុំ ទទួលបានអារម្មណ៍ ធម្មជាតិខ្ពស់ និង ល្អ ពេញមួយថ្ងៃ។
-
ចាប់តាំង ពី ខ្ញុំ ចងចាំ ឃើញ
-
រាល់ពាក្យ matrix នៅក្នុងថ្នាក់
-
ហើយនៅទីនេះ ខ្ញុំដូចគ្នា " ខ្ញុំ ចេះ កុងហ្វូ "
-
ហើយ យើងទទួលបាននូវ មតិយោបល់ ជាច្រើន ជុំវិញនោះ។
-
ច្បាស់ណាស់ វាបានជួយ គេឯង។
-
ប៉ុន្តែ បន្ទាប់ ពីអ្នកមើល កើនឡើង ច្រើនទៅៗ
-
ខ្ញុំ ចាប់ផ្តើម ទទួល លិខិត ទីគេឯង
-
ហើយវាចាប់ផ្តើម បង្ហាញយ៉ាងជាក់ច្បាស់
-
ថា វាលើសពីថា ល្អដែលមាន។
-
នេះគ្រាន់ជា ការដកស្រង់ខ្លី
-
ពីលិខិតមួយ ក្នុងចំណោម លិខិតទាំងឡាយ។
-
" កូនប្រុស អាយុ ១២ ឆ្នាំ របស់ខ្ញុំ មាន ជំងឺខួរក្បាល ពីកំណើត
-
ហើយ មានបញ្ហា ជាខ្លាំង ជាមួយគណិតវិទ្យា។
-
យើងបាន ព្យាយាមគ្រប់យ៉ាង
-
មើល និង ទិញ អ្វីៗ ទាំងឡាយ។
-
យើងបានប្រទះឃើញ វីដេអូរបស់អ្នក អំពី លេខទសភាគ ហើយចាប់មើលវា
-
បន្ទាប់មក យើងទៅ ប្រភាគ ដែលគួរអោយ ខ្លាចនោះ។ ជាថ្មីម្តងទៀត គាត់ទទួលយកបាន។
-
យើងស្ទើរ តែមិនជឿទេ។
-
គាត់រីករាយ ខ្លាំងណាស់ "
-
អញ្ចឹង អ្នកអាចស្រមៃមើលបាន
-
ត្រង់នេះ ខ្ញុំ គ្រាន់តែជាអ្នក វិភាគមូលនិធិ។
-
វាចំលែកណាស់ សំរាប់ខ្ញុំ ក្នុងការធ្វើមួយ ជា តំលៃសង្គម
-
ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ រីករាយ ហើយ បន្តធ្វើ។
-
ហើយបន្ទាប់មក រឿងពីរបី ចាប់ផ្តើម អោយពន្លឺ មកខ្ញុំ ។
-
នោះគឺ មិនគ្រាន់តែអាច ជួយបងប្អូនជីដូនមួយខ្ញុំ នៅពេលឥលូវនេះទេ
-
ឬ អ្នកទាំងអស់ដែលផ្ញើរសំបុត្រ មកអោយខ្ញុំ
-
ប៉ុន្តែ អត្ថបទ ទាំងនោះនឹង មិនទៅជាចាស់
-
ដែលវាអាចជួយដល់ កូនៗរបស់គេ
-
ឬ ចៅៗ របស់គេ។
-
ប្រសិនបើ Issac Newton
-
អាចធ្វើ វីដេអូ YouTube អំពី គណិត
-
ខ្ញុំ មិនចាំបាច់ ធ្វើនោះទេ។
-
ឧបមាថា គាត់ពូកែ។ ខ្ញុំ មិនដឹងដែរ។
-
អ្វីផ្សេងទេៀត ដែលបានកើតឡើង
-
ហើយសូម្បីតែ នៅត្រង់ចំនុចនេះ ខ្ញុំនិយាយថា " អូខេ ប្រហែលជា វាជាជំនួយល្អមួយ " ។
-
វាល្អ សំរាប់លើក ទឹកចិត្ត កូនសិស្ស។
-
ប្រហែលជា វាល្អ សំរាប់ អ្នកបង្រៀនកូន នៅផ្ទះ "
-
ប៉ុន្តែ ខ្ញុំគិតថា វាអាចជាអ្វីម្យ៉ាង
-
ដែលអាច ដាក់បញ្ចូលទៅក្នុង ថ្នាក់រៀន។
-
ប៉ុន្តែ បន្ទាប់មក ខ្ញុំចាប់ផ្តើម ទទួលបាន លិខិត ពី គ្រូៗ។
-
ហើយ គ្រូៗ សរសេរ មកថា
-
" យើងប្រើប្រាស់ វីដេអូ របស់អ្នក មក ត្រលប់ថ្នាក់រៀន ។
-
អ្នកបានផ្តល់ ការបង្រៀន អញ្ចឹងអ្វីដែលយើងធ្វើ ..."
-
ហើយនេះអាច មានឡើង ក្នុងរាល់ ថ្នាក់រៀន នៅ អាមេរិក ថ្ងៃស្អែក
-
"... អ្វីដែលខ្ញុំធ្វើនោះគឺ ដាក់អោយ ការបង្រៀន សំរាប់ជា កិច្ចការផ្ទះ។
-
ហើយ អ្វីដែលធ្លាប់តែ ជាកិច្ចការផ្ទះនោះ
-
ឥលូវ ខ្ញុំអោយកូនសិស្ស ធ្វើនៅក្នុងថ្នាក់រៀន។ "
-
ខ្ញុំ ចង់ផ្អាក ត្រង់កន្លែងនេះ
-
ខ្ញុំ ចង់ផ្អាក ត្រង់កន្លែងនេះ មួយ វិនាទី
-
ពីព្រោះ វាមានរឿងដែលគួរអោយ ចាប់អារម្មណ៍ ពីរ បី ត្រង់នេះ។
-
មួយ នៅពេលដែលគ្រូ ទាំងនោះធ្វើអញ្ចឹង
-
វាមានផលប្រយោជន៍ យ៉ាងជាក់ច្បាស់ណាស់
-
ផលប្រយោជន៍ ដែលឥលូវ កូនសិស្ស របស់គេ
-
អាច រីករាយ ជាមួយនិង វីដេអូ ដូចដែលបងប្អូនជីដូនមួយ ខ្ញុំដែរ។
-
ពួកគេអាចផ្អាក សារឡើងវិញ ទៅតាមល្បឿន របស់គេ
-
ទៅតាមពេលវេលា របស់គេ។
-
ប៉ុន្តែ រឿងដែលគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ ជាងនោះគឺ
-
នេះគឺ រឿងដែលមិនមានអារម្មណ៍ដឹង នៅពេលអ្នក និយាយអំពី បច្ចេកវិទ្យា នៅក្នុងថ្នាក់រៀន
-
ដោយលុបបំបាត់ នូវទំហំមួយ ត្រូវជាមួយនិង ការបង្រៀនទាំងអស់ ពីថ្នាក់រៀន
-
ហើយ អនុញ្ញាតអោយសិស្ស រៀនទៅតាមជំហាន ខ្លួនឯង នៅផ្ទះ
-
ហើយបន្ទាប់មក នៅពេលអ្នកទៅថ្នាក់រៀន អនុញ្ញាត អោយពួកគេ ធ្វើកិច្ចការ
-
ដោយមានគ្រូ ដើរមើលចុះឡើង
-
មានអ្នកជិតខាង ការពិតទៅ អាចអោយមាន ការទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នា
-
គ្រូៗ ទាំងនោះ បានប្រើប្រាស់ បច្ចេកវិទ្យា
-
ធ្វើអោយថ្នាក់រៀន មាន មនុស្សភាព ។
-
ពួកគេបានដក បទពិសោធន៍ មូលដ្នានគ្រឹះ នៃ អមនុស្សភាព
-
ក្មេង ៣០ នាក់ ជាមួយនិង ម្រាមដៃ នៅលើ បបូរ មាត់
-
មិនអនុញ្ញាត អោយទំនាក់ទំនង ជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមក។
-
គ្រូម្នាក់ មិនខ្វល់ថាល្អប៉ុណ្ណា
-
ត្រូវតែផ្តល់នូវ ទំហំមួយនេះ អោយ ត្រូវជាមួយនិង ការបង្រៀនទាំងអស់
-
ទៅកាន់សិស្ស ៣០ នាក់
-
មុខទទេ បង្ហាញអារម្មណ៍ ជំទាស់តិចៗ
-
ហើយ ឥលូវនេះ វាជា បទពិសោធន៍ មនុស្ស។
-
ឥលូវ ពួកគេ ទំនាក់ទំនង ជាមួយគ្នា។
-
អញ្ចឹង នៅពេលមាន Khan Academy
-
ខ្ញុំ លាឈប់ពីការងារ
-
ហើយ យើងបែរ ទៅជា អង្គការ មួយពិតប្រាកដ
-
យើង ជាអង្គការ ក្រៅរដ្ឋាភិបាល
-
សំនួរគឺ ធ្វើម៉េចយើងអាច អោយកិច្ចការនេះ ឈានទៅលំដាប់ បន្ទាប់ ?
-
ធ្វើម៉េចយើងអាចយក អ្វីដែលគ្រូទាំងនោះកំពុងធ្វើ
-
ទៅកាន់ ការសន្និដ្ឋាន ?
-
អញ្ចឹង អ្វីដែលខ្ញុំ កំពុងបង្ហាញអ្នកត្រង់នេះ
-
ទាំងនេះជា លំហាត់ពិត
-
ដែលខ្ញុំ បានសរសេរឡើង សំរាប់ បងប្អូនជីដូនមួយ របស់ខ្ញុំ ។
-
មួយដែលខ្ញុំ បានចាប់ផ្តើមនោះ វាដំបូងគេបំផុត។
-
មួយនេះ ជាជំនាន់ល្អបង្គួរ ។
-
ទំរង់ ត្រង់នេះ យើងនឹងបង្កើត សំនួរអោយបានច្រើន តាមតែអ្នកត្រូវការ
-
រហូតដល់អ្នកទទួលយកបាននូវគំនិត
-
រហូតដល់អ្នកបាន ១០ ជាបន្តបន្ទាប់។
-
ហើយ Khan Academy វីដេអូមាន។
-
អ្នកទទួលបានសញ្ញា ជំហានៗច្បាស់លាស់ សំរាប់បញ្ហានោះ
-
ប្រសិនបើអ្នក មិនដឹងធ្វើយ៉ាងម៉េច។
-
ប៉ុន្តែ ទំរង់ ត្រង់នេះ វាមើលទៅហាក់ ដូចជាសាមញ្ញ:
-
១០ ជាបន្ត អ្នកបន្តទៅមុខទៀត។
-
ប៉ុន្តែ មូលដ្ឋាន វាខុសគ្នាពី អ្វីដែលកើតមានឡើង នៅថ្នាក់រៀនឥលូវនេះ។
-
នៅក្នុង ទំនៀមទំលាប់ថ្នាក់រៀន
-
អ្នកមាន កិច្ចការផ្ទះ ពីរ បី
-
កិច្ចការផ្ទះ ការបង្រៀន កិច្ចការផ្ទះ ការបង្រៀន
-
ហើយបន្ទាប់មក អ្នកមាន ការប្រលង ខ្លីមួយ។
-
ហើយការប្រលងនោះ ទោះជាអ្នកទទួលបាន ៧០ ភាគរយ ៨០ ភាគរយ
-
៩០ ភាគរយ ឬ ៩៥ ភាគរយ
-
ថ្នាក់រៀន បន្តរទៅជំពូកបន្ទាប់ទៀត។
-
ហើយសូម្បីតែ កូនសិស្ស ៩៥ ភាគរយ
-
អ្វីទៅ ដែលជា ប្រាំភាគរយ ពួកគេ អត់ដឹងទេ ?
-
ប្រហែលជាគេ មិនដឹងថា មានអ្វីកើតឡើង នៅពេលដែលអ្នកលើកអ្វីម្យ៉ាង ទៅស្វ័យគុណសូន្យ។
-
ហើយបន្ទាប់មក អ្នកទៅសាងសង់ លើនោះ នៅក្នុងគំនិតបន្ទាប់។
-
នោះជាការប្រៀបធៀប ទៅនិង
-
ការស្រមៃរៀនធាក់កង់
-
ហើយប្រហែលជាខ្ញុំអោយអ្នក ការបង្រៀន មុនពេក
-
ហើយខ្ញុំ អោយកង់នោះទៅអ្នក ២ អាទិត្យ។
-
ហើយបន្ទាប់មក ត្រលប់មកវិញ បន្ទាប់ពី ២ អាទិត្យ
-
ហើយខ្ញុំ និយាយថា " ចាំមើលមើល។ អ្នកនឹងមានបញ្ហា ពេលបត់ឆ្វេង
-
អ្នកមិនអាច ឈប់ទាំងស្រុង ។
-
អ្នកជា អ្នកជិះកង់ ៨០ ភាគរយ "
-
ដូច្នេះ ខ្ញុំ វៃត្រា C ធំមួយលើថ្ងាស របស់អ្នក
-
ហើយខ្ញុំ និយាយថា " នេះជា កង់មួយ "
-
ប៉ុន្តែ វាគួអោយអស់សំណើច ដូចសំលេងនោះ
-
នោះជាអ្វី ដែលកំពុងកើតមានឡើង យ៉ាងពិតប្រាកដ
-
នៅក្នុងថ្នាក់រៀន របស់យើងឥលូវនេះ។
-
ហើយគំនិតនោះគឺ អ្នកទៅមុខយ៉ាងឆាប់រហ័ស
-
ហើយសិស្សពូកែ ចាប់ផ្តើម បរាជ័យ ពិជគណិត មួយរំពេច
-
ហើយចាប់ផ្តើម បរាជ័យគណិត មួយរំពេច
-
បើទោះបីជា ឆ្លាត បើទោះបីជា មានគ្រូល្អៗ។
-
ជាទូទៅ ពីព្រោះ ពួកគេមាន គំលាត ស្វីស ឈីស ទាំងនេះ
-
ដែលបន្តសាងសង់ ពីមូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ពួកគេ។
-
ដូច្នេះ គំរូ របស់យើង
-
គឺរៀន គណិត តាមរបៀបដូច អ្នករៀន អ្វីៗ ផ្សេងទៀត
-
ដូចរបៀប ដែលអ្នករៀន ធាក់កង់។
-
នៅលើកង់។ ធ្លាក់ពីកង់។
-
ធ្វើវា យូរ តាមតែ ចាំបាច់ រហូតដល់អ្នកពូកែ។
-
គំរូ ទំនៀមទំលាប់
-
វាដាក់ទោសអ្នក ទៅលើការសាកល្បង និង បរាជ័យ
-
ប៉ុន្តែ វាមិនរំពឹង ភាពពូកែទេ។
-
យើងលើកទឹកចិត្ត អោយអ្នកសាកល្បង។ យើងលើកទឹកចិត អ្នក អោយបរាជ័យ។
-
ប៉ុន្តែ យើងរំពឹង ភាពពូកែ។
-
នេះគ្រាន់តែជា ម៉ូឌុល មួយប៉ុណ្ណោះ។
-
នេះគឺ ត្រីកោណមាត្រ ។
-
នេះជាការបំលែង ហើយនិង អនុគមន៍ ចំណាំងឆ្លុះ។
-
ហើយ ពួកវា សម និង គ្នា។
-
យើងមានប្រភេទនេះ ប្រហែល ៩០ ឥលូវនេះ។
-
ហើយអ្នកអាចទៅកាន់ វេបសាយ ឥលូវនេះ។ វាមិនគិតថ្លៃ។ មិនព្យាយាម លក់អ្វីទាំងអស់។
-
ប៉ុន្តែគំនិតទូទៅនោះគឺថា ទាំងអស់នេះ ចុះចូលទៅក្នុង ចំណេះដឹង ផែនទី នេះ។
-
ចំនុចខាងលើត្រង់នោះ គឺជា ការបូកលេខ តួ មួយ។
-
វាដូចជា មួយ បូក មួយ ស្មើនិង ពីរ។
-
ហើយឧទាហរណ៍ នៅពេលអ្នកទទួលបាន ១០ ជាបន្ត
-
វានឹង នាំអ្នកបន្តទៅមុខ និង ម៉ូឌុល លំបាកជាងមុន។
-
ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នក បន្ត ចុះទៅ ផែនទីចំណេះដឹង
-
យើងនឹងទៅដល់ គណិត កំរិតខ្ពស់។
-
ចុះទៅជ្រៅទៀត អ្នកចាប់ផ្តើម ចូលទៅ មុនពិជគណិត និង ពិជគណិត ដំបូង។
-
ចុះទៅជ្រៅទៀត អ្នកចាប់ផ្តើម ចូលទៅ ពិជគណិតមួយ ពិជគណិតពីរ
-
Precalculus បន្តិចបន្តួច។
-
ហើយគំនិតនោះគឺ ចេញពីនេះ តាមពិតទៅ យើងអាចបង្រៀន អ្វីៗទាំងអស់
-
គឺ អ្វីៗដែលអាចបង្រៀនបាន
-
នៅក្នុងទំរង់នេះ
-
អ្នកអាចស្រមៃ ហើយនេះជាអ្វីដែល យើងកំពុងធ្វើ
-
គឺ ចេញពី ផែនទី ចំណេះដឹង នេះ
-
អ្នកមានតក្ក (logic) អ្នកមាន ការសរសេរ កម្មវិធី កុំព្យូទ័រ
-
អ្នកមាន វេយ្យករណ៍ អ្នកមាន ហ្សែន
-
រាល់មូលដ្ឋាន
-
ប្រសិនបើអ្នកចេះ នេះ និង នោះ
-
ឥលូវ អ្នក ត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ហើយ សំរាប់ គំនិត បន្ទាប់នេះ។
-
ឥលូវ ទាំងនោះវាអាចធ្វើបានល្អ សំរាប់អ្នករៀន ម្នាក់ឯង
-
ហើយ ខ្ញុំ សូមលើកទឹកចិត្ត មួយ សំរាប់អ្នកធ្វើជាមួយនិង កូនរបស់អ្នក
-
ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ ក៏សូមលើកទឹកចិត្ត អ្នករាល់គ្នា ធ្វើដោយខ្លួនឯង។
-
វានឹងផ្លាស់ប្តូរ អ្វីដែលកើតមានឡើង នៅតុ អាហារពេលល្ងាច។
-
ប៉ុន្តែ អ្វីដែលយើងចង់ធ្វើ
-
គឺប្រើ ការសន្និដ្ឋានធម្មជាតិ នៃ ការត្រលប់ថ្នាក់រៀន
-
ដែលគ្រូៗ ពីដំបូងនោះ បានអីុម៉ែលមក ខ្ញុំ ។
-
ដូច្នេះ អ្វីដែលខ្ញុំ បង្ហាញអ្នក ទីនេះ
-
តាមពិតទៅ នេះគឺជា ទិន្នន័យ បានមកពី ការសាកល្បង នៅ សាលា សង្កាត់ Los Altos
-
ដែលគេយកពី ថ្នាក់ទីប្រាំ ពីរ និង ថ្នាក់ទីប្រាំពីរ ពីរ
-
ហើយ ដកចោលទាំងស្រុង នូវ កម្មវិធីសិក្សា គណិតវិទ្យាចាស់។
-
ក្មេងៗ ទាំងនេះ មិនប្រើ សៀវភៅសិក្សាទេ
-
ពួកគេមិនទទួលបាន ទំហំមួយ សំរាប់ការបង្រៀន ទាំងអស់។
-
គេកំពុងធ្វើ Khan Academy គេកំពុងធ្វើកម្មវិធីនោះ
-
សម្រាប់ប្រហែលពាក់កណ្តាល នៃគណិតវិទ្យាថ្នាក់របស់ពួកគេ។
-
ហើយខ្ញុំចង់ធ្វើឱ្យវាច្បាស់លាស់ យើងមិនមើល នេះជាការអប់រំ គណិតវិទ្យា ពេញលេញ។
-
អ្វីដែលវាធ្វើគឺ -- ហើយនេះជាអ្វី ដែលកើតមានឡើង នៅ Los Altos
-
វាទំនេរ ជាងមុន
-
នេះគឺជា ការទប់ស្កាត់ និង ដោះស្រាយ
-
ធ្វើឱ្យប្រាកដថា អ្នកដឹងពីរបៀប ដើម្បីផ្លាស់ទី តាមប្រព័ន្ធនៃសមីការមួយ
-
ហើយវាកើន ពេលវេលា សំរាប់ធ្វើការសាកល្បង សំរាប់លេងល្បែង
-
សំរាប់ គ្រឿងយន្ត សំរាប់កសាងមនុស្សយន្ត
-
សម្រាប់ការប៉ាន់ប្រមាណ ពីកំពស់ភ្នំ ដោយ ផ្អែកលើ ស្រមោលរបស់វា។
-
ដូច្នេះ គំរូ គឺជាគ្រូដើរ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ
-
ក្មេងៗទាំងឡាយ ធ្វើការ ទៅតាមជំហាន ផ្ទាល់ខ្លួន ពួកគេ
-
ហើយនេះ តាមពិតទៅជា ក្តារខៀន សង្ខេប ផ្ទាល់មួយ ពី សាលារៀន ស្រុក Los Altos
-
ហើយពួកគេ មើលមក ក្តាខៀន សង្ខេបនេះ។
-
ជួរដេក នីមួយៗ គឺសិស្សម្នាក់ ។
-
ជួរឈរ នីមួយៗ គឺជា មួយក្នុង ចំណោម គំនិតទាំងនោះ។
-
ពណ៌បៃតង មានន័យថា សិស្សស្ទាត់ជំនាញ ហើយ។
-
ខៀវមានន័យថា ពួកគេកំពុងធ្វើ ការងារលើវា - មិនចាំបាច់ព្រួយបារម្ភ។
-
ក្រហមមានន័យថាពួកគេកំពុងជាប់គាំង។
-
និងអ្វីដែលគ្រូ ធ្វើ គឺគ្រាន់តែ និយាយថា:
-
"ឱ្យខ្ញុំធ្វើអន្តរាគមន៍ នៅលើកុមារក្រហម" ។
-
ឬ ប្រសើរជាងនោះគឺ "ឱ្យខ្ញុំ ទទួលបាន មួយ នៃកុមារបៃតង
-
អ្នកដែលមានជំនាញ ទៅលើ គំនិតនោះហើយ
-
នឹងជា បន្ទាត់ វាយលុក ដំបូង
-
ហើយតាមពិតទៅ បង្រៀន ទៅអ្នកជិតវា "
-
ឥឡូវ ខ្ញុំ មកពី ភាពជាក់លាក់ នៃ ការផ្តោតលើទិន្នន័យ បំផុត
-
ដូច្នេះ យើងមិនចង់អោយគ្រូ សូម្បីតែទៅ អន្តរាគមន៍
-
ហើយនិង ទៅសួរ ក្មេង នូវសំនួរ ប្លែកៗ:
-
" អូ កូនអត់យល់អីគេ ? " ឬក៏ " កូនយល់អីខ្លះ? "
-
និង អ្វីៗ ផ្សេងៗទៀត។
-
ដូច្នេះ គំរូរបស់យើង គឺជាការ អមជាមួយ និង គ្រូ ជាមួយនិង តាមដែលអាច ធ្វើទៅបាន
-
តាមពិតទៅ ទិន្នន័យដែល នៅស្ទើរគ្រប់វិស័យទាំងអស់ គឺរំពឹងថា
-
ប្រសិនបើអ្នក នៅក្នុង ហិរញ្ញវត្ថុ ឬ ទីផ្សារ ឬ ផលិតកម្ម។
-
ដូច្នេះហើយ គ្រូពិតជាអាច ពិនិត្យមើល តើសិស្ស មានអ្វីខុស
-
ដូច្នេះពួកគេអាចធ្វើអោយ ការទំនាក់ទំនង របស់គេ កាន់តែមាន ផលិតភាព តាម ដែលជាអាចធ្វើបាន។
-
ដូច្នេះឥឡូវនេះ គ្រូ បានដឹងច្បាស់ ថាសិស្សចេះបាន ដល់កំរិតណា
-
រយ:ពេលដែល ពួកគេបានចំណាយ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ វីដេអូ អ្វីខ្លះ ដែលពួកគេ បានមើល
-
នៅពេលណា ដែលពួកគេ ផ្អាកវីដេអូ វីដេអូណាខ្លះ ដែលពួកគេឈប់មើល
-
តើលំហាត់អ្វី ដែលពួកគេកំពុងប្រើ
-
តើពួកគេ បានយកចិត្តទុកដាក់ ទៅលើអ្វី ?
-
រង្វង់ខាងក្រៅ បង្ហាញពី លំហាត់អ្វី ដែលពួកគេ យកចិត្តទុកដាក់។
-
រង្វង់ខាងក្នុង បង្ហាញពី វីដេអូអ្វី ដែលពួកគេ យកចិត្តទុកដាក់។
-
ហើយទិន្នន័យដែលទទួលបាន កាន់តែលំអិត
-
ដូច្នេះអ្នកអាចមើលឃើញ បញ្ហាពិតប្រាកដ ដែលសិស្សទទួលបាន ត្រូវ ឬ ខុស ។
-
ក្រហម គឺ ខុស ខៀវ គឺត្រូវ ។
-
សំណួរខាងឆ្វេងគឺជា សំណួរ ដំបូង ដែលសិស្ស បានព្យាយាម។
-
ពួកគេ បានមើលវីដេអូ ត្រង់នោះ ។
-
ហើយបន្ទាប់មក អ្នកអាចឃើញ ពួកគេអាច ទទួលបាន ១០ ជាបន្ត ។
-
វាសឹងដូចជា ការដែលអ្នកអាច ឃើញពួកគេ រៀនទៅលើ ១០ បញ្ហា ចុងក្រោយ។
-
ពួកគេ ក៏ទៅលឿន ជាងមុន។
-
កំពស់ គឺរយ:ពេលដែល គេបានចំណាយ។
-
អញ្ចឹង នៅពេលអ្នក និយាយ អំពី ការរៀន ដោយជំហាន ផ្ទាល់ខ្លួន
-
វាទំនង សំរាប់ គេរាល់គ្នា -- និយាយ លើ ការសិក្សា -- ការរៀន ខុសៗគ្នា
-
ប៉ុន្តែ វាដូចជាឆ្កួត នៅពេលដែល អ្នកឃើញវា នៅក្នុងថ្នាក់រៀន។
-
ពីព្រោះ រៀងរាលពេលដែលយើង ធ្វើនេះ
-
គ្រប់រាល់ ថ្នាក់រៀន ដែលយើងបានធ្វើ
-
ម្តងហើយម្តងទៀត ប្រសិនបើអ្នកទៅប្រាំថ្ងៃ
-
មានក្រុមក្មេង ដែលប្រជែងគ្នាទៅមុខ
-
ហើយមានក្រុមក្មេង ដែលរៀងយឺត ជាងបន្តិច។
-
ហើយនៅក្នុងគំរូ ប្រពៃណី ប្រសិនបើអ្នក ធ្វើការវាយតំលៃ ណាមួយ
-
អ្នកនិយាយ " នេះជាក្មេងៗពូកែ នេះជាក្មេងៗយឺត "
-
ប្រហែលជាពួកគេ គួរតែបានតាមដាន ខុសៗគ្នា។
-
ប្រហែលជា យើងគួរតែ ដាក់ពួកគេ នៅក្នុងថ្នាក់ខុសៗគ្នា "
-
ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលអ្នក អនុញ្ញាត អោយសិស្ស ធ្វើការ តាមល្បឿន របស់ពួកគេ ផ្ទាល់ខ្លួន
-
ហើយ យើងឃើញ ម្តងហើយ ម្តងទៀត
-
អ្នកឃើញ សិស្ស ដែលយកពេល បន្ថែមបន្តិច
-
ទៅលើ គំនិតមួយ ឬ ផ្សេងទៀត
-
ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលគេ ឆ្លងផុត គំនិតនោះ
-
ពួកគេ បោះពួយទៅមុខ ។
-
អញ្ចឹង ក្មេងដដែល ដែលអ្នកគិតថា យឺត កាលពី ប្រាំមួយ អាទិត្យមុន
-
អ្នកឥលូវនេះ គិតថា វាពូកែ។
-
ហើយយើងឃើញវា ម្តងហើយ ម្តងទៀត ម្តងហើយ ម្តងទៀត
-
វាពិតជាធ្វើអោយ អ្នកឆ្ងល់ថា
-
ស្លាកទាំងអស់ប៉ុន្មាន ដែលប្រហែលជា យើងភាគច្រើន បានទទួលប្រយោជន៍ពីវា
-
តាមពិតទៅ វាគ្រាន់តែ អាស្រ័យ ទៅលើភាពចៃដន្យ នៃពេលវេលា។
-
ឥលូវ អ្វីម្យា៉ង ដែលមានតំលៃ ដូចនេះ
-
នៅក្នុងស្រុកដូច Los Altos
-
ទិសដៅរបស់យើង គឺប្រើ បច្ចេកវិទ្យា
-
ធ្វើអោយមានភាពជាមនុស្ស មិនគ្រាន់តែនៅ Los Altos ទេ ប៉ុន្តែ នៅលើពិភពលោក ទាំងមូល
-
អ្វីដែលកំពុងកើតមាន ទៅលើការអប់រំ។
-
ហើយតាមពិតទៅ ប្រភេទនោះ នាំមកនូវ ចំនុចគួរអោយចាប់អារម្មណ៍។
-
ការប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងការ ធ្វើអោយមានភាពជាមនុស្ស នៅក្នុងថ្នាក់រៀន
-
គឺផ្តោតទៅលើ ratios សិស្ស-ទៅ-គ្រូ ។
-
នៅក្នុងគំនិតរបស់យើង metric ដែលពាក់ពន្ធ័
-
គឺ ratio សិស្ស-ទៅ-តំលៃ-មនុស្ស-ពេលវេលា
-
ជាមួយនិង-គ្រូ។
-
ដូច្នេះ នៅក្នុងគំរូប្រពៃណី ពេលវេលារបស់គ្រូភាគច្រើន
-
គឺចំណាយបង្រៀន ហើយនិង ដាក់ពិន្ទុ និង អ្វីដែលមិនត្រូវ។
-
ប្រហែលជាប្រាំភាគរយ នៃពេលវេលា របស់ពួកគេ តាមពិតទៅ អង្គុយនៅក្បែរសិស្ស
-
ហើយតាមពិតទៅ ធ្វើការជាមួយពួកគេ។
-
ឥលូនេះ ១០០ ភាគរយ នៃពេលវេលា របស់ពួកគេគឺ។
-
ដូច្នេះ ម្តងទៀត ការប្រើប្រាស់ បច្ចេកវិទ្យា មិនត្រឹមតែ ការត្រលប់នៃថ្នាក់រៀន ប៉ុណ្ណោះទេ
-
អ្នកធ្វើអោយថ្នាក់រៀន មានភាពជាមនុស្ស ខ្ញុំអាចតវ៉ា
-
ដោយ កត្តា នៃ ៥ ឬ ១០ ។
-
ហើយវាមានតំលៃដូច ដែលនៅ Los Altos
-
ស្រមៃមើល ថាអ្វីដែលកើតមានឡើង ចំពោះ អ្នកសិក្សា ពេញវ័យ
-
អ្នកណា ដែលខ្មាស និង ត្រលប់ទៅរៀន អ្វីៗ
-
ដែលពួកគេ គួរតែបានធ្វើពីមុន មុនពេលត្រលប់ទៅ មហាវិទ្យាល័យ។
-
ស្រមៃមើល វាធ្វើអ្វីខ្លះ
-
ចំពោះក្មេងតាមផ្លូវ នៅ កាល់កូតា
-
អ្នកណាដែលត្រូវជួយ ក្រុមគ្រួសារគេ នៅពេលថ្ងៃ
-
ហើយនោះជាមូលហេតុ ដែលហេតុអ្វី ពួកគេ មិនអាចទៅសាលា។
-
ឥលូវ ពួកគេ អាចចំណាយពេល ២ ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ
-
ឬទទួលបានរហូតដល់ល្បឿនលឿន និង មិនមានអារម្មណ៍អាម៉ាស់
-
អំពីអ្វីដែលពួកគេ ចេះ ឬ មិនចេះ។
-
ឥលូវ ស្រមៃមើល អ្វីដែលកើតមានឡើង ដែល
-
យើងបាននិយាយអំពី មិត្តភក្ត័ ធ្វើការបង្រៀនគ្នាទៅវិញទៅមក
-
នៅក្នុងថ្នាក់រៀន។
-
ប៉ុន្តែ ទាំងនេះ ជាប្រពន្ធ័មួយ។
-
គ្មានមូលហេតុ ហេតុអីអ្នកមិនអាចមាន
-
ដែល ការង្រៀន ដោយមិត្តភក្ក័ ទៅវិញទៅមក
-
ហួសពី ថ្នាក់រៀនមួយនោះទេ។
-
ស្រមៃថាអ្វីនឹងកើតមានឡើង ប្រសិនបើ សិស្ស នៅ កាល់កូតា
-
ភ្លាមនោះ អាចបង្រៀន កូនរបស់អ្នក
-
ឬ កូនរបស់អ្នក អាចបង្រៀន ក្មេងនោះនៅ កាល់កូតា ?
-
ហើយខ្ញុំគិតថា អ្វីដែលអ្នកនឹងឃើញផុសឡើង
-
គឺជាសញ្ញាណនៃ ថ្នាក់រៀនមួយ ពិភពលោកមួយ នេះ។
-
នោះហើយជាអ្វីដែលសំខាន់ ដែលយើងកំពុងព្យាយាមដើម្បីកសាង។
-
អរគុណ។
-
ខ្ញុំបានឃើញអ្វីម្យ៉ាងដែល អ្នកកំពុងធ្វើនៅក្នុងប្រព័ន្ធ
-
ទាំងនោះត្រូវតែធ្វើ ជាមួយនិង ការលើកទឹកចិត្ត និង អោយយោបល់
-
ចំនុចថាមពល ផ្លាកសញ្ញា គុណសម្បត្តិ
-
តើអ្នកអាចប្រាប់ខ្ញុំបានទេ អ្នកគិតយ៉ាងដូចម្តេច ត្រង់នោះ ?
-
អូ យេ។ ទេ យើងមាន ក្រុមអស្ចារ្យ ធ្វើការទៅលើវា។
-
ហើយខ្ញុំចង់បញ្ជាក់អោយច្បាស់ វាមិនមែន មានតែខ្ញុំទៀតទេ។
-
ខ្ញុំនៅបន្តធ្វើ វីដេអូទាំងឡាយ
-
ប៉ុន្តែយើងមានក្រុម ខ្លាំងដូចរុក្កែត ធ្វើកម្មវិធី ។
-
យើងបានដាក់ ល្បែង គ្រឿងយន្តមួយចំនួន នៅក្នុងនោះ
-
ដែលអ្នកអាច បានផ្លាកសញ្ញា ទាំងនោះ
-
យើងនឹងចាប់មាន ថ្នាក់ដឹកនាំតាមតំបន់ ហើយ អ្នកទទួលបានពិន្ទុ។
-
តាមពិតទៅ វាពិតជាគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំង។
-
គ្រាន់តែពាក្យ នៃស្លាកសញ្ញា ឬ អ្នកទទួលបាន ពិន្ទុប៉ុន្មាន សំរាប់ធ្វើអ្វីមួយ
-
យើងឃើញលើ ប្រពន្ធ័ទាំងមូល
-
ដូចជា រាប់សិបពាន់នាក់ នៃ ថ្នាក់ទីប្រាំ ឬ ប្រាំមួយ
-
ទៅមួយទិស ឬ មួយផ្សេងទៀត
-
អាស្រ័យលើផ្លាកសញ្ញាអ្វី ដែលអ្នកបានផ្តល់ឱ្យពួកគេ។
-
ហើយកិច្ចសហការ ដែលអ្នកកំពុងធ្វើ ជាមួយ Los Altos
-
តើវាចេញមកបានដោយដូម្តេច ?
-
Los Altos វាដូចជាឆ្កួត។
-
សារជាថ្មីម្តងទៀត ខ្ញុំមិនបានរំពឹងថា វាត្រូវបានប្រើ នៅក្នុង ថ្នាក់រៀន។
-
មានម្នាក់ មកពីក្រុមប្រឹក្សាភិបាល បានមក ហើយ និយាយ
-
"តើអ្នកនឹងធ្វើម៉េច ប្រសិនបើអ្នកមានរទេះ Blanche នៅក្នុងថ្នាក់រៀនមួយ?"
-
ហើយខ្ញុំបាននិយាយថា "ខ្ញុំនឹង គ្រាន់តែ រាល់សិស្សទាំងអស់ ធ្វើកិច្ចការ នៅល្បឿន របស់គេផ្ទាល់ខ្លួន
-
ទៅលើអ្វីម្យ៉ាង ដូចនេះ ហើយ យើងនឹងអោយ ក្តាខៀនសង្ខេប"
-
ហើយពួកគេបាននិយាយថា: " អូ៎នេះជាប្រភេទនៃភាពទូលំទូលាយ។ យើងត្រូវតែគិតអំពីវា។ "
-
ហើយខ្ញុំ ហើយនិង ក្រុមទាំងមូល ហាក់
-
"ពួកគេ មិនដែល និង ចង់ធ្វើរបៀបនេះទេ" ។
-
ប៉ុន្ដែនៅថ្ងៃបន្ទាប់ ពួកគេហាក់ដូចជា "តើអ្នកអាចចាប់ផ្តើម នៅក្នុងពីរសប្តាហ៍ បានទេ?"
-
ដូច្នេះគណិតវិទ្យាថ្នាក់ទីប្រាំ គឺជាអ្វីដែលនឹង កំពុងកើតមានឡើង ឥឡូវនេះទេ?
-
វាជា ថ្នាក់ទីប្រាំ ពីរ និង ថ្នាក់ទីប្រាំពីរ ពីរ ផងដែរ។
-
ហើយគេកំពុងធ្វើវានៅ ថ្នាក់ សង្កាត់។
-
ខ្ញុំគិតថាអ្វីដែលពួកគេរំភើប គឺពួកគេ ឥឡូវនេះ អាចអនុវត្តតាម ក្មេងទាំងនេះ។
-
វាមិនមែន ជារឿងតែក្នុងសាលាទេ ។
-
សូម្បីតែនៅ គ្រីសម៉ាស់ យើងឃើញ ក្មេងខ្លះកំពុងធ្វើ។
-
ហើយយើងអាច តាមដានមើល អ្វីៗទាំងអស់។
-
ដូច្នេះពួកគេ ពិតជាអាច តាមដាន ពួកគេ ខណៈដែលពួកគេ ចូលទៅកាន់ស្រុកទាំងមូល។
-
នារដូវក្តៅ ដូចដែលពួកគេ បានទៅ ពី គ្រូ មួយ ទៅ មួយ
-
អ្នកមានទិន្នន័យនេះ ជាបន្ត
-
សូម្បីតែនៅថ្នាក់ស្រុក ពួកគេអាចមើលឃើញ។
-
ការយល់ឃើញមួយចំនួន ដែលយើងបានឃើញនោះ
-
គឺ សំរាប់គ្រូ
-
ដើម្បីចូលទៅ និងតាមដាន ថាតើមានអ្វី កើតឡើង ជាមួយក្មេងទាំងនោះ។
-
ដូច្នេះអ្នកកំពុងទទួលបានមតិយោបល់ ទៅលើ ការយល់ឃើញ របស់គ្រូ
-
ដើម្បីមើលថា អ្វីដែលពួកគេគិត មានន័យយ៉ាងណា?
-
បាទ។ ភាគច្រើននៃអ្នកទាំងនោះ ត្រូវបានគេ specs ដោយគ្រូ។
-
យើងបានធ្វើអ្វីៗទាំងនោះ សម្រាប់សិស្ស ដូច្នេះពួកគេអាច មើលឃើញ ទិន្នន័យរបស់ពួកគេ
-
ប៉ុន្តែយើងមាន ការ design ជាជុំខ្លីៗ សារចុះឡើង ជាមួយនិង គ្រូៗផ្ទាល់។
-
ហើយពួកគេនិយាយថា " ហេ! ទាំងនេះល្អណាស់ ប៉ុន្តែ..."
-
ដូចជាផ្តោតជាសំខាន់ លើក្រាហ្វិក គ្រូជាច្រើន បាននិយាយថា:
-
"ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ក្មេងៗជាច្រើន កំពុងលោតនៅជុំវិញ
-
ហើយ មិនផ្តោតអារម្មណ៍ ទៅលើ ប្រធានបទមួយ។ "
-
ដូច្នេះយើងបាន ការផ្តោតជាសំខាន់ ទៅលើ ដ្យាក្រាម។
-
អញ្ចឹង ទាំងអស់នោះ ជាការ ដឹកនាំដោយ គ្រូ។
-
វាពិតជាច្រើនណាស់។
-
តើវារួចរាល់ សំរាប់ ពេលវេលាសំខាន់ ហើយឬនៅ ?
-
តើអ្នកគិតថា ថ្នាក់ឆ្នាំសិក្សាបន្ទាប់ជាច្រើនទៀត គួរសាកល្បងវាទេ?
-
បាទ ខ្ញុំគិតថា វារួចរាល់ហើយ។
-
យើងទទួលបាន មនុស្ស មួយលាននាក់ នៅលើវេបសាយ រួចហើយ
-
អញ្ចឹង យើងអាច ទទួលរ៉ាប់រង បានពីរ បី ទៀត។
-
ទេ ទេ មូលហេតុអ្វី ដែលវាពិតជាមិនអាចកើតមានបាន
-
នៅគ្រប់ថ្នាក់រៀនទាំងអស់ នៅអាមេរិក នៅថ្ងៃស្អែក។
-
ហើយនិង ចក្ខុវិស័យនៃ ការបង្រៀន។
-
គំនិតត្រង់នេះគឺ ខ្ញុំផ្តោតអារម្មណ៍ ទៅលើ ប្រធានបទ
-
យ៉ាងណាមិញ នៅលើ user interface
-
ខ្ញុំឃើញមាន មនុស្សស្មគ័ចិត្ត
-
ប្រហែលជា ឃើញពីភាពល្បីល្បាញ របស់គេ
-
ហើយខ្ញុំអាចកំណត់ពេល និង ភ្ជាប់ជាមួយនិង អ្នកទាំងអស់នោះ?
-
ច្បាស់ណាស់។ ហើយនេះជាអ្វី
-
ដែលខ្ញុំណែនាំ ឱ្យអ្នករាល់គ្នា នៅទីនេះធ្វើ។
-
ក្តារខៀន សង្ខេបដែល គ្រូៗទាំងនោះមាន អ្នកអាច login ចូល ឥលូវនេះបាន
-
ហើយអ្នកអាចក្លាយជាគ្រូបង្វឹកដ៏សំខាន់មួយ
-
សម្រាប់ក្មេងៗ របស់អ្នក ឬ ក្មួយប្រុស ឬ បងប្អូនជីដូនមួយ
-
ឬប្រហែលជាក្មេងៗ មួយចំនួន នៅឯ ក្លឹបក្មេង ប្រុសៗ ឬ ស្រីៗ។
-
ហើយអ្នកអាចចាប់ផ្តើម ក្លាយជា អ្នកណែនាំ អ្នកបង្រៀន
-
យ៉ាងឆាប់រហ័ស។
-
ប៉ុន្តែ វានៅទីនោះទាំងអស់។
-
វាពិតជាអស្ចារ្យណាស់។
-
ខ្ញុំគិតថាអ្នក ឃើញការចាប់ផ្តើម នៃអនាគតនៃការអប់រំ។
-
អរគុណ អរគុណ