Το Khan Academy είναι περισσότερο γνωστό

για τη συλλογή του από βίντεο,

οπότε πριν προχωρήσω παρακάτω,

ας σας δείξω ένα μικρό μοντάζ.

(Βίντεο) Σάλμαν Καν: Έτσι η υποτείνουσα τώρα θα είναι πέντε.

Τα απολιθώματα αυτού του ζώου συναντώνται μόνο σε αυτή την περιοχή της Ν. Αμερικής ---

αυτή η ξεκάθαρη περιοχή εδώ ---

και σε αυτή την περιοχή της Αφρικής.

Μπορούμε να κάνουμε το ολοκλήρωμα πάνω από την επιφάνεια

και ο συμβολισμός είναι συνήθως ένα κεφαλαίο σίγμα.

Εθνική Συνέλευση: Δημιουργούν την Επιτροπή Δημόσιας Ασφάλειας,

που ακούγεται σαν μία πολύ ωραία επιτροπή.

Παρατηρείστε, αυτή είναι μία αλδεΰδη,

και αυτή είναι αλκοόλη.

Να αρχίσουμε να διαφοροποιούμε σε δραστικά λεμφοκύτταρα και κύτταρα μνήμης.

Ένας γαλαξίας. Επ, κι άλλος ένας γαλαξίας.

Ωχ, κοιτάξτε, κι άλλος γαλαξίας.

Και σε ό,τι αφορά τα δολάρια, είναι τα 30 εκατομμύρια τους,

συν τα 20 εκατομμύρια δολάρια από τον Αμερικάνο κατασκευαστή.

Αν αυτό δεν σας αφήνει άφωνους,

τότε δεν έχετε συναισθήματα.

ΣΚ: Τώρα έχουμε μία συλλογή της τάξης

των 2.200 βίντεο

που καλύπτουν τα πάντα από βασική αριθμητική

ως το διανυσματικό λογισμό

και κάποια πράματα που είδατε προηγουμένως.

Έχουμε ένα εκατομμύριο μαθητές το μήνα που χρησιμοποιούν το site,

που παρακολουθούν από 100 ως 200 χιλιάδες βίντεο τη μέρα.

Αλλά αυτό για το οποίο θα μιλήσουμε εδώ

είναι το πώς πηγαίνουμε στο επόμενο επίπεδο.

Αλλά πριν το κάνω αυτό,

θέλω να μιλήσω λίγο για, ουσιαστικά, το πώς ξεκίνησα.

Και κάποιοι από εσάς μπορεί να γνωρίζετε,

περίπου 5 χρόνια πριν ήμουν αναλυτής σε ένα hedge fund.

Bρισκόμουν στη Βοστόνη,

και δίδασκα εξ αποστάσεως τα ξαδέρφια μου στη Νέα Ορλεάνη.

Και ξεκίνησα να ανεβάζω τα πρώτα βίντεο στο YouTube

περισσότερο σαν κάτι ωραίο να υπάρχει,

απλά ένα συμπλήρωμα για τα ξαδέρφια μου --

κάτι που θα μπορούσε να είναι σαν ανακεφαλαίωση.

Και με το που ανέβασα αυτά τα πρώτα βίντεο στο YouTube,

άρχισε να συμβαίνει κάτι ενδιαφέρον --

βασικά συνέβησαν κάμποσα ενδιαφέροντα πράγματα.

Το πρώτο ήταν η ανταπόκριση από τα ξαδέρφια μου.

Μού είπαν

πως με προτιμούσαν στο YouTube από ότι αυτοπροσώπως.

Και μόλις ξεπεράσεις τη διφορούμενη φύση αυτού,

υπάρχει βασικά κάτι πολύ βαθύ εδώ.

Έλεγαν

πως προτιμούν την αυτόματη έκδοση του ξαδέρφου τους

από τον ξάδερφό τους.

Στην αρχή είναι ελάχιστα διαισθητικό,

αλλά όταν το σκεφτείς από τη δική τους οπτική γωνία, βγάζει πολύ νόημα.

Έχεις αυτή την κατάσταση

στην οποία τώρα μπορούν να σταματούν και να επαναλαμβάνουν τον ξάδερφό τους,

χωρίς να αισθάνονται ότι σπαταλούν το χρόνο μου.

Αν θέλουν να κάνουν επανάληψη σε κάτι

που θα έπρεπε να έχουν μάθει κάνα-δυο βδομάδες πριν,

ή και κάνα-δυο χρόνια πριν,

δε χρειάζεται να έρθουν σε δύσκολη θέση και να ρωτήσουν τον ξάδερφό τους.

Μπορούν απλά να δουν αυτά τα βίντεο. Αν βαριούνται, μπορούν πολύ απλά να το κάνουν.

Μπορούν να τα δουν στο δικό τους χρόνο, με τη δική τους ταχύτητα.

Και πιθανότατα η λιγότερο αναγνωρισμένη πτυχή αυτού

είναι η ιδεά πως την πρώτη πρώτη φορά,

την πρώτη πρώτη φορά

που προσπαθείς να κατανοήσεις μία καινούργια έννοια

το τελευταίο πράγμα που χρειάζεσαι

είναι κάποιον άλλον να σου λέει "¨Το καταλαβαίνεις αυτό;".

Και αυτό συνέβαινε στην αλληλεπίδραση με τα ξαδέρφια μου προηγουμένως.

Και τώρα μπορούν απλά να το κάνουν

στην οικειότητα του δωματίου τους.

Το άλλο πράγμα που συνέβη είναι ---

τα ανέβασα στο YouTube απλά ---

δεν είχα λόγο να τα κάνω ιδιωτικά,

οπότε άφησα και άλλους ανθρώπους να τα δουν.

Και τότε πολλοί άρχισαν να τα βρίσκουν τυχάια.

Και άρχισα να δέχομαι κάποια σχόλια και κάποια γράμματα

και κάθε είδους κριτική

από τυχαία άτομα από όλο τον κόσμο.

Και εδώ είναι απλά κάποια από αυτά,

Αυτό είναι βασικά από ένα από τα αρχικά βίντεο ανάλυσης.

Και κάποιος το έγραψε στο YouTube ---

είναι σχόλιο στο YouTube:

"Πρώτη φορά που χαμογέλασα παραγωγίζοντας".

Ας κάνουμε μία παύση εδώ.

Αυτός ο τύπος παραγώγισε

και μετά χαμογέλασε.

Και ύστερα σε απάντηση στο ίδιο σχόλιο - είναι στην ίδια σελίδα.

Μπορείτε να πάτε στο YouTube και να δείτε αυτά τα σχόλια ---

κάποιος άλλος έγραψε: "Το ίδιο κι εδώ.

Βασικά απέκτησα φυσικό high και καλή διάθεση για όλη τη μέρα.

Αφού θυμάμαι να βλέπω

όλα αυτά τα α λα Matrix κείμενα στην τάξη,

και τώρα είμαι εδώ σε φάση "Ξέρω κουνγκ φου"

Και δεχόμαστε πολλή αντίστοιχη ανταπόκριση.

Ξεκάθαρα βοηθούσε ανθρώπους.

Αλλά ύστερα, καθώς η επισκεψιμότητα συνέχιζε να μεγαλώνει,

άρχισα να δέχομαι γράμματα από κόσμο,

και άρχισε να γίνεται ξεκάθαρο

ότι ήταν βασικά κάτι περισσότερο από "ωραίο να υπάρχει".

Αυτό είναι απλά ένα απόσπασμα

από ένα από αυτά τα γράμματα.

"Ο 12χρονος γιος μου έχει αυτισμό

και έχει τρομερό πρόβλημα με τα μαθηματικά.

Έχουμε δοκιμάσει τα πάντα,

έχουμε δει και αγοράσει τα πάντα.

Βρήκαμε τυχαία το βίντεό σου για τους δεκαδικούς και του ήταν κατανοητό.

Μετά πήγαμε στα, τρομακτικά, κλάσματα. Και πάλι, τα κατάλαβε.

Δεν το πιστεύαμε.

Είναι τόσο ενθουσιασμένος".

Και έτσι μπορείτε να φανταστείτε,

ήμουν αναλυτής σε hedge fund.

Ήταν πολύ περίεργο για μένα να κάνω κάτι κοινωφελές.

Αλλά ενθουσιάστηκα, οπότε συνέχισα.

Και ύστερα άρχισα να συνειδητοποιώ κάποια ακόμα πράγματα.

Ότι, όχι μόνο θα βοηθούσε τα ξαδέρφια μου τώρα

ή αυτούς τους ανθρώπους που στέλνουν γράμματα,

αλλά αυτό το περιεχόμενο δε θα παλιώσει ποτέ,

θα μπορούσε να βοηθήσει τα παιδιά τους

ή τα εγγόνια τους.

Αν ο Ισαάκ Νεύτων

είχε κάνει βίντεο YouTube πάνω στην ανάλυση,

δε θα χρειαζόταν να κάνω εγώ.

Υποθέτοντας ότι ήταν καλός. Δεν ξέρουμε.

Το άλλο πράγμα που συνέβη ---

και ακόμα και σε αυτό το σημείο, έλεγα: "Ωραία, ίσως είναι ένα καλό συμπλήρωμα.

Είναι καλό για παρακινημένους μαθητές.

Είναι καλό ίσως και για κατ' οίκον μαθητές".

Αλλά δε νόμιζα ότι θα ήταν κάτι

που θα παρείσφρυε μέσα στη σχολική τάξη.

Αλλά ύστερα άρχισα να λαμβάνω γράμματα από δασκάλους.

Και οι δάσκαλοι έγραφαν, λέγοντας

"Χρησιμοποιούμε τα βίντεό σου για να κάνουμε τούμπα το μάθημα.

Έχεις δώσει τις διαλέξεις, οπότε αυτό που κάνουμε τώρα..."

και αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε κάθε τάξη στην Αμερική αύριο,

"...αυτό που κάνω είναι να βάζω τις διαλέξεις σου για το σπίτι.

Και αυτό που παλιότερα ήταν δουλειά για το σπίτι,

τώρα το κάνουν οι μαθητές στην τάξη."

Και θέλω να κάνω μία παύση εδώ για ---

Θέλω να κάνω μία μικρή παύση,

γιατί υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα πράγματα.

Πρώτον, όταν οι δάσκαλοι το κάνουν αυτό,

υπάρχει το προφανές ώφελος ---

το ώφελος ότι τώρα οι μαθητές τους

μπορούν να απολαμβάνουν τα βίντεο με τον τρόπο που έκαναν τα ξαδέρφια μου.

Μπορούν να σταματούν και να επαναλαμβάνουν στη δική τους ταχύτητα,

στο δικό τους χρόνο.

Αλλά το πιο ενδιαφέρον πράγμα είναι ---

και αυτό είναι το μη διαισθητικό πράγμα όταν μιλάς για τεχνολογία στη σχολικά τάξη ---

ότι αφαιρώντας τη μία διάλεξη για όλους από την τάξη

και αφήνοντας τους μαθητές να ορίζουν οι ίδιοι την ταχύτητα των διαλέξεων στο σπίτι,

και έπειτα όταν πας στην τάξη, να τους αφήνεις να κάνουν δουλειά,

έχοντας το δάσκαλο να περπατά γύρω,

με τους συμμαθητές να μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους,

οι δάσκαλοι αυτοί χρησιμοποίησαν την τεχνολογία

για να εξανθρωπίσουν την τάξη.

Πήραν μία ουσιαστικά μηχανικά εμπειρία ----

30 παιδιά με τα δάχτυλά τους στα χείλη,

που τους απαγορεύεται να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους.

Ένας δάσκαλος, ανεξάρτητα από το πόσο καλός είναι,

πρέπει να δώσει μία διάλεξη για όλα τα "μεγέθη"

σε 30 μαθητές ---

κενά πρόσωπα, ελαφρώς ανταγωνιστικά ---

και τώρα είναι μία ανθρώπινη εμπειρία.

Τώρα πραγματικά αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Έτσι, με το που το Khan Academy ---

παράτησα τη δουλειά μου

και μετατραπήκαμε σε έναν πραγματικό οργανισμό ---

είμαστε μη κερδοσκοπικός ---

η ερώτηση είναι, πώς το πάμε αυτό στο επόμενο επίπεδο;

Πώς οδηγούμε αυτό που κάνουν αυτοί οι δάσκαλοι

στη φυσική του κατάληξη;

Έτσι, αυτό που σας δείχνω εδώ,

είναι βασικά οι ασκήσεις

που ξεκίνησα να γράφω για τα ξαδέρφια μου.

Αυτές που έγραφα εγώ στην αρχή ήταν πολύ πιο πρωτόγονες.

Αυτή είναι μία πιο ικανή έκδοσή τους.

Αλλά το πρότυπο εδώ είναι ότι θα παράγουμε όσες ερωτήσεις χρειάζεστε

ώσπου να συλλάβετε αυτή την ιδέα,

ώσπου να απαντήσετε σωστά 10 στη σειρά.

Και τα βίντεο του Khan Academy είναι εκεί.

Έχετε βοήθειες, τα βήματα για τη λύση του εκάστοτε προβλήματος,

αν δεν ξέρετε πώς να το κάνετε.

Αλλά το πρότυπο εδώ, φαίνεται σαν ένα πολύ απλό πράγμα:

10 στη σειρά, και προχωράς.

Αλλά είναι στη βάση του πολύ διαφορετικό από αυτό που συμβαίνει στις τάξεις αυτή τη στιγμή.

Σε μία παραδοσιακή τάξη,

έχεις κάμποση δουλειά για το σπίτι,

δουλειά για το σπίτι, διάλεξη, δουλειά για το σπίτι, διάλεξη,

και ύστερα έχεις μία εξέταση-στιγμιότυπο.

Και αυτή η εξέταση, ανεξάρτητα με το αν θα πάρεις 70%, ή 80%

ή 90% ή και 95%,

η τάξη προχωράει στο επόμενο θέμα.

Και ακόμα και ένας μαθητής του 95%,

τι ήταν αυτό το 5% που δεν ήξεραν;

Ίσως δεν ξέρουν τι συμβαίνει όταν υψώνεις κάτι στη δύναμη του μηδέν.

Και ύστερα πας και χτίζεις πάνω σε αυτό στο επόμενο θέμα.

Αυτό είναι ανάλογο με

φανταστείτε ότι μαθαίνετε να οδηγείτε ποδήλατο

και ίσως σας δίνω μία διάλεξη πριν

και σας δίνω το ποδήλατο για δύο εβδομάδες.

Και ύστερα από δυο βδομάδες έρχομαι,

και λέω: "Λοιπόν, για να δούμε. Έχεις πρόβλημα στις αριστερέ στροφές.

Δε μπορείς να σταματήσεις ιδιαιέτερα.

Είσαι ποδηλάτης κατά 80%".

Οπότε σου βάζω ένα μεγάλο σήμα C στο κούτελο

και ύστερα λέω: "Ορίστε ένα μονόκυκλο".

Αλλά όσο γελοίο και αν ακούγεται,

είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει

στις τάξεις μας αυτή τη στιγμή.

Και η ιδέα είναι ότι προχωράς γρήγορα

και καλοί μαθητές ξαφνικά αρχίζουν και αποτυγχάνουν στην άλγεβρα

και αρχίζουν ξαφνικά και αποτυγχάνουν στο λογισμό,

παρόλο που είναι έξυπνοι, και παρόλο που έχουν καλούς δασκάλους.

Και είναι επειδή συνήθως έχουν αυτά τα κενά σαν τρύπες ελβετικού τυριού

που εξακολούθησαν να χτίζονται καθόλη την εκμάθηση των βασικών.

Έτσι το μόντέλο μας

είναι να μάθεις μαθηματικά όπως θα μάθαινες ο,τιδήποτε

όπως θα μάθαινες ποδήλατο.

Μείνε πάνω στο ποδήλατο. Πέσε από το ποδήλατο.

Κάν' το όσο χρειάζεται ώσπου να αποκτήσεις δεξιοτεχνία.

Το παραδοσιακό μοντέλο

σε τιμωρεί για πειραματισμό και αποτυχία,

αλλά δεν περιμένει δεξιτεχνία.

Εμείς σας ενθαρρύνουμε να πειραματιστείτε. Σας ενθαρρύνουμε να αποτύχετε.

Αλλά περιμένουμε δεξιοτεχνία.

Αυτό είναι ακόμα μία από αυτές τις ασκήσεις.

Αυτή είναι τριγωνομετρία.

Αυτό είναι

Και όλες συνδέονται μεταξύ τους.

Έχουμε περίπου 90 από αυτές αυτή τη στιγμή.

Και μπορείτε να μπείτε στη σελίδα τώρα αμέσως. Είναι όλα δωρεάν. Δεν προσπαθώ να πουλήσω κάτι.

Αλλά η γενική ιδέα είναι ότι όλα συνδέονται σε αυτό το χάρτη μάθησης.

Ο πάνω πάνω κόμβος εδώ, αυτό είναι κυριολεκτικά πρόσθεση μονοψήφιων.

Είναι σα να λέμε ένα συν ένα ίσον δύο.

Και το πρότυπο είναι πως μόλις απαντήσεις σωστά 10 στη σειρά σε αυτό,

σε πηγαίνει σε όλο και πιο προχωρημένες ασκήσεις.

Έτσι, όσο πιο κάτω πας στο χάρτη γνώσεων,

τόσο μπαίνουμε σε πιο προχωρημένη αριθμητική.

Πιο κάτω ακόμα, μπαίνουμε λίγο πριν την άλγεβρα ή και σε αρχική άλγεβρα.

Ακόμα πιο κάτω, μπαίνουμε σε Άλγεβρα Ένα, Άλγεβρα Δύο,

ολίγον τι από λογισμό.

Και η ιδέα είναι πως από αυτό μπορούμε κατ' ουσία να διδάξουμε τα πάντα ---

καλύτερα, όσα μπορούν να διδαχτούν

σε αυτό το πλαίσιο.

Οπότε μπορείτε να φανταστείτε -- και πάνω σε αυτό δουλεύουμε ---

είναι ότι από αυτό το χάρτη γνώσεων

έχει τη λογική, έχεις τον προγραμματισμό σε υπολογιστές,

έχεις τη γραμματική, έχεις τη γενετική,

όλα να πηγάζουν από αυτόν τον πυρήνα τού

"αν ξέρεις αυτό και αυτό,

τότε είσαι έτοιμος για την επόμενο θέμα".

Αυτό, τώρα, μπορεί να λειτουργήσει καλά για τον ανεξάρτητο μαθητή,

και σας ενθαρρύνω, πρώτον, να το κάνετε με τα παιδιά σας

αλλά επίσης ενθαρρύνω όλους στο ακροατήριο να το κάνετε οι ίδιοι.

Θα αλλάξει αυτό που συμβαίνει στο τραπέζι στο βραδινό.

Αλλά αυτό που θέλουμε να κάνουμε

είναι να χρησιμοποιήσουμε τη φυσική κατάληξη του "τουμπαρίσματος" της τάξης

για το οποίο μου έστειλαν mail αυτοί οι πρώτοι δάσκαλοι.

Οπότε αυτό που σας δείχνω εδώ,

αυτά είναι πραγματικά δεδομένα από ένα πιλοτικό πρόγραμμα από σχολείο στη συνοικία του Λος Άλτος

όπου πήραν δύο τάξεις πέμπτης δημοτικού και δύο πρώτης γυμνασίου (κατά αντιστοιχία)

και πέταξαν τελείως το παλιό σύστημα εκμάθησης μαθηματικών.

Αυτά τα παιδιά δε χρησιμοποιούν σχολικά βιβλία,

δεν παρακολουθούν διαλέξεις "ενός μεγέθους".

Χρησιμοποιούν το Khan Academy, χρησιμοποιούν αυτό το λογισμικό,

για περίπου τη μισή ύλη των μαθηματικών τους.

Και θέλω να το κάνω ξεκάθαρο, αυτό δεν το βλέπουμε σαν πλήρη εκπαίδευση μαθηματικών.

Αυτό που κάνει --- κι αυτό είναι που συμβαίνει στο Λος Άλτος ---

είναι να ελευθερώνει χρόνο.

Αυτές είναι οι βάσεις,

το να ξέρεις πως να κινείσαι μέσα από ένα σύστημα εξισώσεων,

και ελευθερώνει χρόνο για τις εξομοιώσεις, για τα παιχνίδια,

για τη μηχανική του πράγματος, για το φτιάξιμο ρομπότ,

για τον υπολογισμό του ύψους αυτού του λόφου βάσει της σκιάς του κλπ.

Έτσι, το πρότυπο είναι ότι ο δάσκαλος μπαίνει κάθε μέρα,

το κάθε παιδί δουλεύει στο δικό του ρυθμό ---

και αυτό είναι βασικά ένα ζωντανός πίνακας εργαλείων από το σχολείο στη συνοικία του Λος Άλτος ---

και κοιτούν αυτόν τον πίνακα.

Κάθε σειρά είναι ένας μαθητής.

Κάθε στήλη είναι ένα από αυτά τα θέματα.

Το πράσινο σημαίνει ότι ο μαθητής το έχει μάθει ήδη.

Το μπλε σημαίνει ότι δουλεύει πάνω σε αυτό --- δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας.

Το κόκκινο σημαίνει ότι έχουν κολλήσει.

Και αυτό που κάνει κυριολεκτικά ο δάσκαλος είναι απλά να πει,

"Ας παρέμβω στα κόκκινα παιδιά".

Ή ακόμα καλύτερα "Ας βάλω ένα από τα πράσινα παιδιά

που ήδη γνωρίζουν καλά το συγκεκριμένο θέμα

να είναι η πρώτη γραμμή επίθεσης

και να διδάξει ουσιαστικά τον συμμαθητή του".

Τώρα εγώ προέρχομαι από μία πραγματικότητα βασισμένη στα δεδομένα

κι έτσι δε θέλουμε αυτό το δάσκαλο ούτε καν να πάει και να παρέμβει

και να πρέπει να κάνει στο παιδί άβολες ερωτήσεις:

"Ωχ, τι δεν κατάλαβες;" ή "τι δεν καταλαβαίνεις;"

και τα λοιπά.

Έτσι ο τρόπος μας είναι πραγματικά να οπλίσουμε τους δασκάλους με όσα περισσότερα δεδομένα γίνεται

δεδομένα που, στην πραγματικότητα, σε οποιοδήποτε άλλο πεδίο, είναι αναμενόμενα

αν είσαι στα οικονομικά ή στο μάρκετινγκ ή στις κατασκευές.

Και έτσι οι δάσκαλοι μπορούν ουσιαστικά να διαγνώσουν τι πάει στραβά με τους μαθητές

και να κάνουν την αλληλεπίδρασή τους όσο πιο παραγωγική γίνεται.

Έτσι τώρα οι δάσκαλοι γνωρίζουν ακριβώς τι κάνουν οι μαθητές τους,

πόση ώρα ξοδεύουν καθημερινά, ποια βίντεο βλέπουν,

πότε έκαναν παύση στα βίντεο, πότε σταμάτησαν να βλέπουν,

ποιες ασκήσεις χρησιμοποιούν,

σε τι επικεντρώνονται;

Ο εξωτερικός κύκλος δείχνει σε ποιες ασκήσεις επικεντρώνονται.

Ο εσωτερικός κύκλος δείχνει σε ποια βίντεο επικεντρώνονται.

Και τα δεδομένα γίνονται αρκετά λεπτομερή

οπότε μπορείτε να δείτε τα ακριβή προβλήματα που ο μαθητής απάντησε σωστά ή λάθος.

Το κόκκινο είναι το λάθος, το μπλε το σωστό.

Η αριστερότερη ερώτηση είναι η πρώτη ερώτηση που επιχείρησε ο μαθητής.

Είδαν το βίντεο εδώ ακριβώς.

Και μετά μπορείτε να δείτε ότι, τελικά, μπόρεσαν να απαντήσουν 10 στη σειρά.

Είναι σα να τους βλέπεις, σχεδόν, να μαθαίνουν στα τελευταία 10 προβλήματα.

Επίσης έγιναν ταχύτεροι.

Το ύψος είναι το πόσο τους πήρε.

Οπότε όταν μιλάς για εκμάθηση στο δικό σου ρυθμό,

βγάζει νόημα για όλους - σε ό,τι αφορά εκπαίδευση και διαφοροποιημένη εκμάθηση --

αλλά είναι λίγο τρελό όταν το βλέπεις σε μία σχολική τάξη.

Γιατί κάθε φορά που το έχουμε κάνει αυτό,

σε όποια τάξη το έχουμε κάνει,

ξανά και ξανά, αν το δεις μετά από πέντε ημέρες,

υπάρχει μία ομάδα παιδιών που έχουν προχωρήσει πολύ

και μία ομάδα παιδιών που είναι λίγο πιο αργά.

Και στο παραδοσιακό μοντέλο, αν έκανες μία εκτίμηση τη συγκεκριμένη στιγμή

θα πεις "Αυτά είναι τα προικισμένα παιδιά, αυτά είναι τα αργά παιδιά.

Ίσως θα έπρεπε να τα παρακολουθούμε ξεχωριστά.

Ίσως θα έπρεπε να τα βάλουμε σε διαφορετικές τάξεις."

Άλλα όταν αφήνεις κάθε μαθητή να δουλέψει στο δικό του ρυθμό ---

και το βλέπουμε αυτό ξανά και ξανά και ξανά --

βλέπεις μαθητές που χρειάστηκαν λίγο περισσότερο χρόνο

σε κάποια θέματα,

αλλά μόλις τα κατανοήσουν,

ύστερα προχωρούν "τρέχοντας".

Και έτσι τα ίδια παιδία που θεωρούσες αργά πριν 6 εβδομάδες,

τώρα θα τα θεωρούσες προικισμένα.

Και το βλέπουμε αυτό ξανά και ξανά.

Και σε κάνει πραγματικά να αναρωτιέσαι

κατά πόσο όλες αυτές οι ταμπέλες που μπορεί πολλοί και από εμάς να ωφεληθήκαμε

ήταν απλά μία σύμπτωση της στιγμής.

Τώρα, όσο πολύτιμο είναι κάτι σαν και αυτό

σε μία περιφέρεια σαν το Λος Άλτος,

ο στόχος μας είναι να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία

για να εξανθρωπίσουμε, όχι μόνο στο Λος Άλτος, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα,

το τι συμβαίνει στην εκπαίδευση.

Και βασικά, αυτό μας φέρνει σε ένα ενδιaφέρον σημείο.

Μεγάλο μέρος της προσπάθειας εξανθρώπισης των σχολικών τάξεων

επικεντρώνεται στις αναλογίες μαθητών προς δασκάλους.

Στο μυαλό μας, η σχετική αναλογία

είναι μαθητών προς πολύτιμο ανθρώπινο χρόνο

με τους δασκάλους.

Έτσι, στο παραδοσιακό μοντέλο, ο περισσότερος χρόνο των δασκάλων

αναλώνεται στις διαλέξεις και τη βαθμολόγηση και λοιπά.

Ίσως ένα 5% του χρόνου είναι να κάθονται ουσιαστικά μαζί με τους μαθητές

και να δουλεύουν στην πραγματικότητα μαζί τους.

Τώρα το 100% του χρόνου είναι για αυτό.

Έτσι, για μια ακόμη φορά, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία, και όχι απλά "αναποδογυρίζοντας" το μάθημα

εξανθρωπίζεις την τάξη, θα έλεγα,

5 ή και 10 φορές σε σχέση με πριν.

Και όσο πολύτιμο είναι αυτό στο Λος Άλτος,

φανταστείτε τι κάνει για τον ενήλικο μαθητή

που ντρέπεται να επιστρέψει και να μάθει πράγματα

που έπρεπε να έχει κάνει πριν, πριν πάει στο πανεπιστήμιο.

Φανταστείτε τι κάνει

σε ένα παιδί του δρόμου στην Καλκούτα

που πρέπει να βοηθάει την οικογένειά του κατά τη διάρκεια της ημέρας,

και αυτός είναι ο λόγος που δε μπορεί να πάει στο σχολείο.

Τώρα μπορούν να ξοδεύουν δύο ώρες την ημέρα και να καλύπτουν κενά

ή να προχωρούν και να μην αισθάνονται άσχημα

για αυτά που ξέρουν ή δεν ξέρουν.

Τώρα φανταστείτε τι συμβαίνει όταν --

μιλήσαμε για συμμαθητές που διδάσκουν ο ένας τον άλλον

μέσα σε μία τάξη.

Αλλά αυτό είναι όλο ένα σύστημα.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος γιατί να μην έχεις

τον ίδιο τρόπο διδασκαλίας συμμαθητή προς συμμαθητή

πέρα από αυτή τη μία τάξη.

Φανταστείτε τι συμβαίνει αν αυτός ο μαθητής στην Καλκούτα

ξαφνικά μπορεί να διδάξει το γιο σας,

ή ο γιος σας να διδάξει αυτό το παιδί στην Καλκούτα;

Και νομίζω ότι θα δείτε ότι αναδύεται

αυτή η ιδέα μίας παγκόσμιας σχολικής τάξης.

Και αυτό είναι, ουσιαστικά, αυτό που προσπαθούμε να χτίσουμε.

Σας ευχαριστώ.

Μπιλ Γκέιτς: Έχω δει κάποια πράγματα που κάνετε στο σύστημα

που έχουν να κάνουν με κίνητρο και ανταπόκριση -

πόντους ενέργειας, μετάλλια.

Πες μας τι σκέφτεστε εδώ;

Σ.Κ.: Α, ναι. Όχι, έχουμε μία φανταστική ομάδα που δουλεύει πάνω σε αυτό.

Και πρέπει να το ξεκαθαρίσω, δεν είμαι απλά εγώ πια.

Ακόμα κάνω όλα τα βίντεο,

αλλά έχουμε μία ομάδα "ροκ σταρ" που φτιάχνει το λογισμικό.

Ναι, έχουμε βάλει κάμποσους μηχανισμούς παιχνιδιών μέσα

όπου παίρνεις αυτά τα μετάλλια,

θα αρχίσουμε να έχουμε πίνακες με τους καλύτερους ανά περιοχή, και παίρνεις πόντους.

Βασικά είναι αρκετά ενδιαφέρον.

Απλά και μόνο η διατύπωση του μεταλλίου ή πόσους πόντους παίρνεις αν κάνεις κάτι,

βλέπουμε σε ολόκληρο το σύστημα

δεκάδες χιλιάδες μαθητές πέμπτης ή έκτης δημοτικού

να πηγαίνουν στη μία ή την άλλη κατεύθυνση

ανάλογα με το μετάλλιο που τους δίνεις.

Μ.Γ.: Και η συνεργασία που έχετε με το Λος Άλτος,

πώς προέκυψε;

Σ.Κ.: Το Λος Άλτος, ήταν λίγο τρελό.

Για μια ακόμη φορά, δεν περίμενα να χρησιμοποιηθεί σε σχολικές τάξεις.

Κάποιος από το συμβούλιό της ήρθε και είπε,

"Τι θα έκανες αν σου έδιναν εν λευκώ μία σχολική τάξη;"

Και απάντησα "Εμ, απλά θα άφηνα κάθε μαθητή να δουλεύει με το ρυθμό του

σε κάτι πάνω σε αυτό και θα δίναμε τα εργαλεία για αυτό".

Και είπαν "Α, αυτό είναι αρκετά ριζοσπαστικό. Θα πρέπει να το σκεφτούμε."

Και εγώ και οι υπόλοιποι στην ομάδα λέγαμε κάτι του στυλ,

"Δε θα θέλουν ποτέ να το κάνουν αυτό."

Αλλά κυριολεκτικά την επόμενη μέρα μας είπαν "Μπορείτε να ξεκινήσετε σε δύο εβδομάδες;"

Μ.Γ.: Άρα αυτό που συμβαίνει τώρα είναι μαθηματικά πέμπτης δημοτικού;

Σ.Κ.: Είναι δύο τάξεις πέμπτης δημοτικού και δύο τάξεις πρώτης γυμνασίου.

Και το κάνουν στο επίπεδο της περιφέρειας.

Νομίζω ότι αυτό που τους ενθουσιάζει είναι ότι τώρα μπορούν να ακολουθούν αυτά τα παιδιά.

Δεν είναι κάτι που είναι μόνο στο σχολείο.

Ακόμα και τα Χριστούγεννα είδαμε κάποια παιδιά να το κάνουν.

Και μπορούμε να παρακολουθήσουμε τα πάντα.

Έτσι μπορούν να τα παρακολουθήσουν καθώς προχωράνε σε ολόκληρη την περιφέρεια.

Μέσα στα καλοκαίρια, καθώς πηγαίνουν από δάσκαλο σε δάσκαλο,

έχεις αυτή τη συνέχεια δεδομένων

που μπορούν να δουν ακόμα και σε επίπεδο περιφέρειας.

Μ.Γ.: Λοιπόν, κάποιες απόψεις από αυτές που είδαμε

ήταν για τους δασκάλους

για να μπαίνουν και να παρακολουθούν ακριβώς τι συμβαίνει με αυτά τα παιδιά.

Έτσι παίρνετε ανταπόκριση σε αυτές τις οπτικές των δασκάλων

για να δείτε τι νομίζουν ότι σημαίνουν;

Σ.Κ.: Α ναι. Τα περισσότερα από αυτά ήταν βάσει συμβουλών των δασκάλων.

Κάναμε κάποιες από αυτές για τους μαθητές ώστε να μπορούν να δουν τα δεδομένα τους,

αλλά έχουμε μία πολύ στενή συνεργασία με τους ίδιους τους δασκάλους.

Και κυριολεκτικά λένε "Επ, αυτό είναι ωραίο, αλλά..."

Σαν αυτό το γράφημα της συγκέντρωσης, πολλοί δάσκαλοι είπαν,

"Έχω την αίσθηση ότι πολλά παιδιά πηδάνε από θέμα σε θέμα

και δεν επικεντρώνονται σε ένα θέμα".

'Ετσι φτιάξαμε αυτό το διάγραμμα συγκέντρωσης.

Όλα έχουν γίνει με παρακίνηση δασκάλων.

Είναι αρκετά τρελό.

Μ.Γ.: Είναι αυτό έτοιμο για μεγάλο κοινό;

Νομίζεις ότι πολλές τάξεις την επόμενη σχολική χρονιά θα πρέπει να το δοκιμάσουν;

Σ.Κ.: Ναι, είναι έτοιμο.

Έχουμε ήδη ένα εκατομμύριο κόσμο στη σελίδα ήδη,

μπορούμε να αντέξουμε μερικούς ακόμα.

Όχι, δεν υπάρχει λόγο γιατί πραγματικά να μη μπορεί να γίνει

σε κάθε τάξη στην Αμερική από αύριο.

Μ.Γ.: Και το όραμα για αυτό με τη διδασκαλία.

Η ιδέα είναι, αν είμαι μπερδεμένος για ένα θέμα,

κάπως μέσω του προγράμματος

θα μπορώ να βρω εθελοντές,

ίσως να δω τη φήμη τους,

και να κανονίσω και να έρθω σε επαφή με αυτούς τους ανθρώπους;

Σ.Κ.: Βεβαίως. Και αυτό είναι κάτι

που συνιστώ όλους στο ακροατήριο να κάνουν.

Αυτοί οι πίνακες εργαλείων που έχουν οι δάσκαλοι, μπορείτε να συνδεθείτε τώρα αμέσως

και ουσιαστικά να γίνεται βοηθός

για τα παιδιά σας, ή τα ανίψια, ή τα ξαδέρφια σας

ή ίσως για κάποια παιδιά στο Boys & Girls Club.

Και ναι, μπορείτε να αρχίσετε να γίνεστε ένας μέντορας, ένας διδάσκαλος,

πραγματικά αμέσως.

Αλλά, ναι, είναι όλα εκεί.

Μ.Γ.: Λοιπόν, είναι εκπληκτικό.

Νομίζω ότι πήρατε μία γεύση από το μέλλον της εκπαίδευσης.

Σε ευχαριστούμε. (Σ.Κ.: Εγώ ευχαριστώ.)