0:00:04.301,0:00:09.248 Wyobraźcie sobie, że żyjemy w czasach[br]prehistorycznych. Zastanówcie się: 0:00:09.348,0:00:14.233 jak, bez zegara, mierzymy czas?[br]Wszystkie zegary działają 0:00:14.333,0:00:18.819 w oparciu o powtarzalny wzór,[br]dzielący czas na równe segmenty. 0:00:18.919,0:00:22.808 Aby znaleźć te powtarzalne wzory,[br]patrzymy w niebo. 0:00:22.908,0:00:26.096 Najbardziej oczywiste[br]są wschody i zachody Słońca. 0:00:26.196,0:00:30.737 Dla dłuższych okresów[br]szukamy dłuższych cykli. 0:00:30.837,0:00:32.531 Patrzymy więc na Księżyc, 0:00:32.631,0:00:36.362 który wydaje się stopniowo[br]rosnąć i maleć z nocy na noc. 0:00:36.462,0:00:40.890 Licząc dni między pełniami,[br]dochodzimy do 29. 0:00:40.990,0:00:42.817 Stąd się wziął miesiąc. 0:00:42.917,0:00:46.323 Ale próbując podzielić 29[br]na równe części większe od 1, 0:00:46.423,0:00:49.319 napotkamy problem.[br]To wprost niemożliwe! 0:00:49.419,0:00:54.520 Nie podzielimy 29, chyba że częściami[br]nie będą pełne jednostki. 0:00:54.620,0:00:58.746 29 to liczba pierwsza.[br]Inaczej mówiąc, niepodzielna. 0:00:58.846,0:01:02.786 Liczbę, którą można podzielić[br]na równe części większe od 1, 0:01:02.886,0:01:06.687 nazywamy liczbą złożoną.[br]Może was ciekawi, 0:01:06.787,0:01:10.193 ile jest liczb pierwszych[br]i jak duże osiągają wartości. 0:01:10.293,0:01:13.552 Najpierw podzielmy liczby[br]na dwie kategorie. 0:01:13.729,0:01:17.573 Liczby pierwsze wypiszemy po lewej[br]stronie, a złożone po prawej. 0:01:17.673,0:01:20.433 Z początku wydają się[br]tańczyć tam i z powrotem. 0:01:20.533,0:01:24.845 Nie wyłania się wyraźny wzór.[br]Skorzystajmy z nowoczesnej techniki, 0:01:24.945,0:01:28.894 by spojrzeć z perspektywy.[br]Pomoże nam spirala Ulama. 0:01:28.994,0:01:33.831 Najpierw wypiszmy wszystkie możliwe[br]liczby w kolejności rosnącej, spiralnie. 0:01:33.931,0:01:37.175 Potem liczby pierwsze[br]zaznaczmy na niebiesko. 0:01:37.275,0:01:41.183 I wreszcie spójrzmy z oddali[br]na miliony liczb. 0:01:41.283,0:01:45.093 To jest układ liczb pierwszych,[br]ciągnący się w nieskończoność. 0:01:45.193,0:01:50.248 Co niesłychane, jego struktura[br]do dziś pozostaje nieodgadniona. 0:01:50.348,0:01:51.896 Jest co badać! 0:01:51.996,0:01:55.588 Cofnijmy się do roku 300 p.n.e.[br]w starożytnej Grecji. 0:01:55.688,0:01:59.745 Filozof Euklides z Aleksandrii[br]rozumiał, że każdą liczbę 0:01:59.845,0:02:03.097 można zakwalifikować[br]do jednej z tych dwu kategorii. 0:02:03.197,0:02:07.291 Uświadomił też sobie,[br]że każdą liczbę można dzielić 0:02:07.391,0:02:10.589 aż do osiągnięcia grupy[br]najmniejszych równych czynników. 0:02:10.689,0:02:15.395 A ten najmniejsze czynniki to,[br]z definicji, zawsze liczby pierwsze. 0:02:15.495,0:02:18.530 Euklides wiedział,[br]że wszystkie liczby składają się 0:02:18.630,0:02:20.480 z mniejszych liczb pierwszych. 0:02:20.580,0:02:23.476 Wyobraźcie sobie wszechświat[br]wszystkich liczb 0:02:23.576,0:02:25.333 i zignorujcie liczby pierwsze. 0:02:25.433,0:02:27.980 A teraz wybierzcie[br]dowolną liczbę złożoną 0:02:28.080,0:02:30.140 i dzielcie ją do oporu… 0:02:30.240,0:02:33.205 a zawsze na końcu zostaną[br]liczby pierwsze. 0:02:33.305,0:02:35.945 Euklides wiedział,[br]że każdą liczbę naturalną 0:02:36.045,0:02:39.822 można wyrazić jako grupę[br]mniejszych liczb pierwszych. Cegiełek. 0:02:39.922,0:02:42.144 Niezależnie, którą liczbę wybierzecie, 0:02:42.244,0:02:46.092 zawsze można ją zbudować[br]z mniejszych liczb pierwszych. 0:02:46.192,0:02:50.859 To jest jego odkrycie, znane jako[br]podstawowe twierdzenie arytmetyki. 0:02:50.959,0:02:55.728 Weźcie dowolną liczbę, np. 30,[br]i znajdźcie wszystkie liczby pierwsze, 0:02:55.828,0:02:59.722 przez które dzieli się bez reszty.[br]To rozkład na czynniki pierwsze. 0:02:59.822,0:03:02.391 Uzyskamy czynniki pierwsze. 0:03:02.491,0:03:05.720 W tym przypadku liczby 30[br]te czynniki to 2, 3 i 5. 0:03:05.820,0:03:09.312 Euklides zdał sobie sprawę,[br]że, mnożąc te czynniki pierwsze 0:03:09.412,0:03:12.655 określoną liczbę razy,[br]uzyskamy daną liczbę. 0:03:12.755,0:03:16.556 W tym przypadku, aby uzyskać 30,[br]każdy czynnik pomnożycie raz. 0:03:16.656,0:03:20.156 2 razy 3 razy 5[br]to rozkład 30 na czynniki pierwsze. 0:03:20.256,0:03:23.128 Uznajcie to za klucz,[br]kombinację. 0:03:23.228,0:03:28.840 Nie da się zbudować 30 z innych grup[br]liczb pierwszych mnożonych przez siebie. 0:03:28.940,0:03:33.855 Każda liczba ma jeden i tylko jeden[br]rozkład na czynniki pierwsze. 0:03:33.955,0:03:37.621 Można sobie wyobrazić,[br]że każda liczba to inny zamek. 0:03:37.721,0:03:41.936 A jedyny klucz do każdego zamka[br]jest rozkładem na czynniki pierwsze. 0:03:42.036,0:03:44.545 Żadne dwa zamki[br]nie mają jednego klucza; 0:03:44.645,0:03:48.182 żadne dwie liczby[br]nie mają takiego samego rozkładu.