WEBVTT

00:00:01.040 --> 00:00:02.695
ប៉ុន្មានឆ្នាំមុននេះ

00:00:02.719 --> 00:00:05.656
ខ្ញុំបានធ្វើរឿងមួយដែលក្លាហ៊ានមែនទែន

00:00:05.680 --> 00:00:08.670
ឫអ្នកខ្លះថាឆោតល្ងង់។

00:00:08.840 --> 00:00:10.990
ខ្ញុំបានឈរឈ្មោះជាតំណាងរាស្ត្រ

00:00:11.040 --> 00:00:14.776
ខ្ញុំធ្វើការនៅក្រោយឆាកនយោបាយជាច្រើនឆ្នាំ

00:00:14.800 --> 00:00:17.856
ជាអ្នករៃអង្គាសថវិកានិងជាអ្នករៀបចំកម្មវិធី

00:00:17.880 --> 00:00:21.670
តែនៅក្នុងចិត្ត ខ្ញុំតែងតែចង់ឈរឈ្មោះខ្លួនឯង

00:00:21.680 --> 00:00:26.136
ស្ត្រីសមាជិកសភាម្នាក់ឈ្នះឆ្នោត
ប្រចាំសង្កាត់ខ្ញុំរហូតមក តាំងពីឆ្នាំ១៩៩២។

00:00:26.160 --> 00:00:28.056
គាត់មិនដែលចាញ់ម្តងណាឡើយ

00:00:28.080 --> 00:00:32.620
ហើយក្នុងបក្សប្រជាធិបតេយ្យបឋម គ្មាននរណាហ៊ានប្រជែងជាមួយគាត់ឡើយ។

00:00:32.680 --> 00:00:35.536
ប៉ុន្តែក្នុងចិត្តខ្ញុំ នេះគឺជាឧិកាសល្អ

00:00:35.560 --> 00:00:37.056
ធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ

00:00:37.080 --> 00:00:39.840
កែប្រែស្ថានភាព

00:00:39.960 --> 00:00:43.920
តែការស្ទង់មតិបង្ហាញលទ្ធផលផ្ទុយពីហ្នឹង។

00:00:43.920 --> 00:00:47.136
អ្នកស្ទង់មតិរបស់ខ្ញុំប្រាប់ថា ខ្ញុំឆ្កួតហើយ
ដែលចូលរួមការប្រកួត

00:00:47.160 --> 00:00:50.760
គឺគ្មានផ្លូវ ខ្ញុំអាចឈ្នះនោះទេ។

00:00:50.760 --> 00:00:52.096
យ៉ាងណាខ្ញុំនៅតែចូលរួមប្រកួត

00:00:52.120 --> 00:00:57.296
ហើយក្នុងឆ្នាំ២០១២ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមល្បីឈ្មោះក្នុង
ការបោះឆ្នោតតំណាងរាស្ត្រទីក្រុងញូយ៉ក។

00:00:57.320 --> 00:01:00.860
ខ្ញុំស្បថថា ខ្ញុំនឹងឈ្នះអោយបាន។

00:01:01.000 --> 00:01:03.616
ខ្ញុំទទួលបានការគាំទ្រពី
សារពត៌មាន New York Daily News

00:01:03.640 --> 00:01:06.976
Wall Street Journal ចុះផ្សាយរូបថតខ្ញុំ
ក្នុងថ្ងៃប្រកួត

00:01:07.000 --> 00:01:11.170
CNBC ថាវាជាការប្រកួតក្តៅគគុកបំផុត
ក្នុងប្រទេស។

00:01:11.280 --> 00:01:13.784
ខ្ញុំរៃអង្គាសថវិកាពីគ្រប់គ្នាដែលខ្ញុំស្គាល់

00:01:13.784 --> 00:01:15.860
រួមទាំងម្តាយមីងជនជាតិឥណ្ឌា

00:01:15.860 --> 00:01:19.074
គាត់សប្បាយចិត្តណាស់ ដែលឃើញក្មេងស្រី
ឥណ្ឌាឈរឈ្មោះជាតំណាងរាស្រ្ត។

00:01:19.074 --> 00:01:21.426
តែនៅថ្ងៃបោះឆ្នោត លទ្ធផលពិតដូចជា
ការស្ទង់មតិអញ្ចឹង

00:01:21.426 --> 00:01:25.800
ខ្ញុំទទួលបានសំលេងឆ្នោត តែ១៩ភាគរយប៉ុណ្ណោះ

00:01:25.920 --> 00:01:29.656
ហើយសារពត៌មានដែលធ្លាប់សរសើរថា
ខ្ញុំជាតារានយោបាយកំពុងរះ

00:01:29.680 --> 00:01:34.096
ឥឡូវថា ខ្ញុំខ្ជះខ្ជាយថវិកា
ចំនួន១លាន៣សែនដុល្លារ

00:01:34.120 --> 00:01:39.136
ទទួលបានត្រឹមតែ ៦៣២១សំលេងប៉ុណ្ណោះ។

00:01:39.160 --> 00:01:41.300
មិនបាច់គណនាទេ។

00:01:41.440 --> 00:01:44.200
អាម៉ាស់មុខបំផុត។

00:01:44.320 --> 00:01:46.976
មុននឹងអ្នកយល់ខុស

00:01:47.000 --> 00:01:50.040
នេះមិនមែនសន្ទរកថាពីសារៈសំខាន់
នៃភាពបរាជ័យ។

00:01:50.040 --> 00:01:52.390
ឬពីការចង់កាន់តំណែងធំអីនោះទេ។

00:01:52.400 --> 00:01:55.616
ខ្ញុំនិទានរឿង ខ្ញុំចូលរួមប្រកួតតំណាងរាស្រ្តនេះ

00:01:55.640 --> 00:01:58.096
ព្រោះពេលនោះ ខ្ញុំអាយុ៣៣ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ

00:01:58.120 --> 00:02:02.856
ហើយវាជាលើកដំបូងក្នុងមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំ

00:02:02.880 --> 00:02:06.536
ដែលខ្ញុំបានធ្វើអ្វីមួយដែលពិតជាក្លាហ៊ានបំផុត

00:02:06.560 --> 00:02:09.490
ដោយមិនខ្វល់ពីភាពល្អឥតខ្ចោះ។

00:02:09.639 --> 00:02:11.096
មិនមែនមានតែខ្ញុំម្នាក់ទេ

00:02:11.120 --> 00:02:12.856
មានស្ត្រីជាច្រើនប្រាប់ខ្ញុំថា

00:02:12.880 --> 00:02:15.776
ពួកគាត់ ស្រវាយកអាជីពការងារ និងមុខរបរណា

00:02:15.800 --> 00:02:17.896
ដែលគាត់ច្បាស់ថា គាត់នឹងធ្វើបានល្អ

00:02:17.920 --> 00:02:20.296
ហើយធ្វើបានល្អឥតខ្ចោះថែមទៀត

00:02:20.320 --> 00:02:22.136
អញ្ចឹងមិនបាច់ឆ្ងល់ទេ។

00:02:22.164 --> 00:02:25.220
ក្មេងស្រីភាគច្រើន គេបង្រៀនគាត់
កុំអោយប្រថុយហានិភ័យ ខ្លាចបរាជ័យ។

00:02:25.240 --> 00:02:27.016
គេបង្រៀនពួកយើងញញឹមអោយស្អាត

00:02:27.040 --> 00:02:30.290
លេងល្បែងមានសុវត្ថិភាព
ខំរៀនយកនិទេ្ទសអេគ្រប់មុខ។

00:02:30.320 --> 00:02:32.016
សំរាប់ក្មេងប្រុស ផ្ទុយទៅវិញ

00:02:32.040 --> 00:02:34.816
គេបង្រៀនគាត់ លេងល្បែងពិបាកៗ
ជិះទោងខ្ពស់

00:02:34.840 --> 00:02:40.060
តោងឡើងរបាដែកខ្ពស់ និងលោតដាំដូង 
ក្បាលមកមុន។

00:02:40.200 --> 00:02:41.776
ដល់ពេលគេធំឡើង

00:02:41.800 --> 00:02:46.576
មិនថាពួកគេ ចរចារឡើងប្រាក់ខែ 
ឬសុំណាត់ជួបជាមួយនារីៗ។

00:02:46.600 --> 00:02:50.496
ពួកគេមានទំលាប់ប្រថុយម្តងហើយម្តងទៀត។

00:02:50.520 --> 00:02:52.320
គេផ្តល់រង្វាន់លើកទឹកចិត្តគាត់
ថែមទៀត។

00:02:52.320 --> 00:02:54.856
គេតែងពោលថា នៅកន្លែងធ្វើការ
របស់ស៊ីលីខុនវ៉ឡី

00:02:54.880 --> 00:02:59.810
គ្មាននរណាស្គាល់អ្នកទេ បើមិនល្បី
ដោយសារបរាជ័យពីរដងផ្តួនៗ។

00:02:59.880 --> 00:03:01.416
និយាយម្យ៉ាងទៀតថា៖

00:03:01.970 --> 00:03:05.066
យើងចិញ្ចឹមបីបាច់ក្មេងស្រីអោយល្អគ្រប់១០

00:03:05.260 --> 00:03:08.810
និងបីបាច់ក្មេងប្រុសអោយក្លាហ៊ាន។

00:03:09.080 --> 00:03:13.530
អ្នកខ្លះបារម្ភពីកង្វះថវិកាជាតិ

00:03:13.800 --> 00:03:18.180
ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបារម្ភពីកង្វះភាពក្លាហ៊ានរបស់យើង។

00:03:18.240 --> 00:03:21.696
សេដ្ឋកិច្ចយើង សង្គមយើងកំពុងខាតបង់

00:03:21.720 --> 00:03:24.880
ព្រោះយើងមិនបានចិញ្ចឹមកូនស្រី
យើងអោយក្លាហ៊ាន។

00:03:24.920 --> 00:03:28.296
កង្វះភាពក្លាហ៊ានបណ្តាលអោយពុំសូវមាន
បេក្ខភាពស្ត្រី នៅផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ STEM

00:03:28.320 --> 00:03:30.256
នៅផ្នែកនាយកប្រតិបត្តិ នៅក្នុងបន្ទប់ប្រជុំ
នៅក្នុងសភា

00:03:30.280 --> 00:03:33.940
និងនៅកន្លែងជាច្រើនទៀត។

00:03:34.000 --> 00:03:37.176
អំឡុងទសវត្សន៍ឆ្នាំ១៩៨០ ចិត្តវិទូ ខារូល ឌឺវីក

00:03:37.200 --> 00:03:39.856
សង្កេតមើលរបៀបដោះស្រាយចំណោទ
របស់សិស្សពូកែថ្នាក់ទី៥ 


00:03:39.880 --> 00:03:41.910
វាពិបាកបំផុតសំរាប់ពួកគេ។

00:03:42.000 --> 00:03:46.176
គាត់សង្កេតឃើញថា សិស្សស្រីឆាប់បោះបង់។

00:03:46.200 --> 00:03:50.430
កំរិតអាយឃ្យូ (IQ) របស់វិញ្ញាសារកាន់តែខ្ពស់
ពួកគេរឹតតែឆាប់បោះបង់។

00:03:50.520 --> 00:03:52.256
ឯសិស្សប្រុសវិញ

00:03:52.280 --> 00:03:54.976
ថាវិញ្ញាសារពិបាកគឺជាឧិកាស។

00:03:55.000 --> 00:03:56.736
ពួកគេសប្បាយនឹងដោះស្រាយវា។

00:03:56.760 --> 00:04:00.580
កាន់តែពិបាកពួកគេកាន់តែខំប្រឹងធ្វេរដង។

00:04:00.680 --> 00:04:01.920
ហេតុអ្វីបានជាអញ្ចឹង?

00:04:02.520 --> 00:04:04.016
ជាក់ស្តែងនៅថ្នាក់ទី៥

00:04:04.040 --> 00:04:07.696
សិស្សស្រីតែងតែធ្វើបានល្អជាង
សិស្សប្រុសគ្រប់មុខវិជ្ជា

00:04:07.720 --> 00:04:09.856
រួមទាំងគណិតវិទ្យានិងវិទ្យាសាស្ត្រ

00:04:09.880 --> 00:04:13.460
ដូច្នេះមិនមែនពួកគេគ្មានសមត្ថភាពនោះទេ។

00:04:13.560 --> 00:04:18.190
តែភាពខុសគ្នានៅត្រង់តើសិស្សស្រីនិងសិស្សប្រុស
យល់យ៉ាងណាចំពោះវិញ្ញាសារលំបាកៗ។

00:04:18.200 --> 00:04:20.699
វាមិនមែនត្រឹមតែសិស្សថ្នាក់ទី៥ប៉ុណ្ណោះទេ

00:04:20.800 --> 00:04:23.976
របាយការណ៍អេចភីថា បេក្ខជននឹងដាក់ពាក្យ
សុំធ្វើការ

00:04:24.000 --> 00:04:27.920
ប្រសិនបើគេមានសមត្ថភាពត្រឹម៦០ភាគរយ
នៃលក្ខខណ្ឌការងារតំរូវ

00:04:28.000 --> 00:04:30.736
ប៉ុន្តែបេក្ខនារីវិញ គាត់នឹង
ដាក់ពាក្យសុំធ្វើការ

00:04:30.760 --> 00:04:35.336
ទាល់តែគាត់មានសមត្ថភាព១០០ភាគរយ
តាមលក្ខខណ្ឌតំរូវ។

00:04:35.360 --> 00:04:37.490
គឺ១០០ភាគរយ។

00:04:37.720 --> 00:04:41.056
ការសិក្សានេះជាភស្តុតាងបង្ហាញថា

00:04:41.080 --> 00:04:43.310
ស្ត្រីត្រូវការភាពក្លាហ៊ានច្រើនជាងនេះ។

00:04:43.360 --> 00:04:44.856
ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាវាជាភស្តុតាងបង្ហាញថា

00:04:44.880 --> 00:04:48.016
ស្ត្រីត្រូវបានសង្គមកំណត់អោយមាន
លក្ខណៈល្អឥតខ្ចោះ

00:04:48.040 --> 00:04:49.576
ដូច្នេះពួកគេខ្លាចរអាលជ្រុល។

00:04:49.600 --> 00:04:52.416
(ស្នូរទះដៃ)

00:04:52.440 --> 00:04:54.496
សូម្បីពេលយើងមានមហិច្ឆិតាខ្ពស់

00:04:54.520 --> 00:04:57.296
សូម្បីពេលយើងចង់កាន់តំណែងធំ

00:04:57.320 --> 00:04:59.536
ការកំណត់របស់សង្គមអោយមានលក្ខណៈ
ល្អឥតខ្ចោះបែបនេះ

00:04:59.560 --> 00:05:03.270
បណ្តាលអោយយើងពុំសូវហ៊ានប្រថុយហានិភ័យ
ក្នុងអាជីពការងាររបស់យើង។

00:05:03.320 --> 00:05:07.896
ដូច្នេះការងារចំនួន៦សែនដែលកំពុងបើក

00:05:07.920 --> 00:05:09.770
ក្នុងវិស័យកុំព្យូទ័រនិងបច្ចេកវិទ្យាបច្ចុប្បន្ន

00:05:09.800 --> 00:05:11.696
នឹងពុំមានវត្តមានរបស់ស្ត្រីនោះទេ។

00:05:11.720 --> 00:05:14.376
មានន័យថាសេដ្ឋកិច្ចរបស់យើងខ្វះភាពច្នៃប្រឌិត

00:05:14.400 --> 00:05:18.576
និងទុកចោលបញ្ហាទាំងឡាយដែលស្ត្រី
អាចជួយបាន

00:05:18.600 --> 00:05:21.336
បើសិនសង្គមលើកទឹកចិត្តអោយក្លាហ៊ាន

00:05:21.360 --> 00:05:24.800
ជាជាងអោយមានលក្ខណៈល្អឥតខ្ចោះ

00:05:24.960 --> 00:05:28.896
(ស្នូរទះដៃ)

00:05:28.920 --> 00:05:33.256
ក្នុងឆ្នាំ២០១២ ខ្ញុំបង្កើតក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យាមួយ
ដើម្បីបង្រៀនក្មេងស្រីសរសេរកូដ

00:05:33.280 --> 00:05:36.336
ខ្ញុំឃើញថាការបង្រៀនពួកគាត់អោយចេះ
សរសេរកូដ

00:05:36.360 --> 00:05:39.120
ជួយអោយពួកគាត់ក្លាហ៊ាន។

00:05:39.240 --> 00:05:43.456
ការសរសេរកូដគឺជាដំណើរការសាកល្បង
និងមានកំហុសមិនចេះចប់

00:05:43.480 --> 00:05:46.656
ដើម្បីបានពាក្យបញ្ជាត្រឹមត្រូវ
តាមកន្លែងនិមួយៗរបស់វា

00:05:46.680 --> 00:05:49.096
ពេលខ្លះគ្រាន់តែចំណុចក្បៀសមួយសោះ

00:05:49.120 --> 00:05:52.730
អាចធ្វើអោយយើងជោគជ័យឬមួយបរាជ័យ។

00:05:52.840 --> 00:05:55.336
កាលណាកូដខូចគឺអ្វីៗខូចទាំងអស់

00:05:55.360 --> 00:05:57.776
វាទាមទារការសាកល្បងច្រើនដង

00:05:57.800 --> 00:06:00.096
រហូតដល់មានអច្ឆរិយកើតឡើង

00:06:00.120 --> 00:06:03.650
ពេលអ្វីដែលយើងព្យាយាមកសាងចេញជារូបរាង។

00:06:03.760 --> 00:06:06.480
វាទាមទារការព្យាយាម។

00:06:06.600 --> 00:06:10.060
វាទាមទារភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ។

00:06:10.160 --> 00:06:12.536
យើងឃើញភ្លាមនៅក្នុងកម្មវិធីរបស់ពួកយើង

00:06:12.560 --> 00:06:14.896
ក្មេងស្រីរបស់យើងខ្លាចធ្វើខុស

00:06:14.920 --> 00:06:16.700
ខ្លាចមិនបានល្អឥតខ្ចោះ។

00:06:16.840 --> 00:06:20.016
គ្រូនិយាយថា៖ ក្មេងស្រីសរសេរកូដគ្រប់រូប

00:06:20.040 --> 00:06:23.016
ពេលរៀនពីរបៀបសរសេរកូដក្នុងសប្តាហ៍ទីមួយ

00:06:23.040 --> 00:06:26.016
ហៅអ្នកគ្រូមកតុរបស់គាត់ហើយនិយាយថា៖

00:06:26.040 --> 00:06:28.056
«ខ្ញុំមិនដឹងត្រូវសរសេរកូដអ្វីនោះទេ»។

00:06:28.080 --> 00:06:30.016
អ្នកគ្រូមើលកញ្ចក់កុំព្យូទ័ររបស់នាង

00:06:30.040 --> 00:06:32.550
គាត់ឃើញតែផ្ទាំងកំណែទទេស្អាត។

00:06:32.640 --> 00:06:35.456
ប្រសិនបើគាត់មិនយល់ច្បាស់ គាត់នឹងគិតថា
កូនសិស្សរបស់គាត់

00:06:35.480 --> 00:06:39.300
ប្រើពេលម្ភៃនាទីបានតែសំឡឹងមុខកំព្យូទ័រប៉ុណ្ណោះ។

00:06:39.400 --> 00:06:42.576
ប៉ុន្តែបើគាត់គោះសញ្ញាបញ្ជាត្រឡប់ក្រោយ
ពីរបីដង

00:06:42.600 --> 00:06:46.720
គាត់នឹងឃើញថាកូនសិស្សគាត់
បានសរសេរកូដតែលុបចោលវិញ។

00:06:46.840 --> 00:06:50.096
នាងបានព្យាយាម នាងជិតបានសំរេច

00:06:50.120 --> 00:06:52.930
ប៉ុន្តែមិនទាន់ត្រូវនូវឡើយ។

00:06:53.040 --> 00:06:55.656
ជាជាងបង្ហាញពីអ្វីខ្លះដែលនាងបានធ្វើ

00:06:55.680 --> 00:06:58.080
នាងបែរជាបង្ហាញភាពទទេស្អាត។

00:06:58.160 --> 00:07:02.290
ល្អឥតខ្ចោះ ឬមួយទទេស្អាត។

00:07:02.440 --> 00:07:07.780
ការពិតក្មេងស្រីរបស់យើងពូកែសរសេរកូដណាស់

00:07:07.840 --> 00:07:10.641
ប៉ុន្តែបង្រៀនពួកគាត់សរសេរកូដតែម្យាង
មិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។

00:07:10.720 --> 00:07:13.911
មិត្តរបស់ខ្ញុំឈ្មោះ លីវ ប្រ៊ី ជាសាស្ត្រាចារ្យបង្រៀននៅសកលវិទ្យាល័យកូឡុំបៀរ

00:07:13.935 --> 00:07:15.696
បង្រៀនពីការណែនាំអោយស្គាល់ចាវ៉ា

00:07:15.720 --> 00:07:20.040
ប្រាប់ខ្ញុំពីពេលគាត់បង្រៀនសិស្ស
ផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រកុំព្យូទ័រថា៖

00:07:20.120 --> 00:07:22.376
ពេលសិស្សប្រុសធ្វើកិច្ចការសាលាមិនសំរេច

00:07:22.400 --> 00:07:23.976
ពួកគេមកជួបគាត់ហើយនិយាយថា៖

00:07:24.000 --> 00:07:26.840
«លោកសាស្ត្រាចារ្យសូមជួយមើលកូដរបស់ខ្ញុំបន្តិច
តើខុសត្រង់ណា»

00:07:26.880 --> 00:07:28.376
ឯសិស្សស្រីវិញមកជួបគាត់និយាយថា៖

00:07:28.400 --> 00:07:33.400
«លោកសាស្ត្រាចារ្យ សូមជួយមើលខ្ញុំបន្តិច
តើខ្ញុំខុសត្រង់ណា»

00:07:33.520 --> 00:07:36.816
យើងត្រូវតែចាប់ផ្តើមកែភាពល្អឥតខ្ចោះនេះ

00:07:36.840 --> 00:07:39.456
បន្តែយើងត្រូវបញ្ចូលជាមួយនិងការកសាង
ភាពជាបងប្អូនស្រី

00:07:39.480 --> 00:07:42.950
អោយគាត់ដឹងថាពួកយើងនៅក្បែរគាត់។

00:07:43.000 --> 00:07:47.580
ព្រោះការខំប្រឹងជួសជុលប្រពន្ធ័ដែលខូច
ទៅហើយគឺគ្មានប្រយោជន៍ឡើយ។

00:07:47.680 --> 00:07:49.936
មានស្ត្រីច្រើនរាប់មិនអស់បានប្រាប់ខ្ញុំថា៖

00:07:49.960 --> 00:07:51.736
ខ្ញុំខ្លាចមិនហ៊ានលើកដៃ

00:07:51.760 --> 00:07:53.896
ខ្ញុំខ្លាចមិនហ៊ានសួរសំណួរ

00:07:53.920 --> 00:07:56.296
ព្រោះមិនចង់ជាមនុស្សតែម្នាក់

00:07:56.320 --> 00:07:58.250
ដែលមិនយល់

00:07:58.360 --> 00:08:01.680
ជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលយ៉ាប់។

00:08:01.840 --> 00:08:04.736
ពេលយើងបង្រៀនក្មេងស្រីអោយក្លាហ៊ាន

00:08:04.760 --> 00:08:08.056
ហើយផ្តល់ប្រព័ន្ធឧបត្ថម្ភគាំទ្រពួកគាត់

00:08:08.080 --> 00:08:11.096
គាត់នឹងកសាងរបស់អស្ចារ្យជាច្រើន

00:08:11.120 --> 00:08:14.330
ហើយខ្ញុំឃើញវាកើតឡើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ។

00:08:14.520 --> 00:08:17.136
លើកយកក្មេងស្រីវិទ្យាល័យពីរនាក់ជាឧទាហរណ៌

00:08:17.160 --> 00:08:19.536
គាត់បានផលិតហ្គែមមួយហៅថា សំឡីអនាម័យរត់ (តេមពុនរ៉ាន់)

00:08:19.560 --> 00:08:22.016
ចាគឺហ្គេម សំឡីអនាម័យរត់ (តេមពុនរ៉ាន់)

00:08:22.040 --> 00:08:24.456
ប្រឆាំងនឹងភាពខ្ពើមរអើមនៃការមករដូវ

00:08:24.480 --> 00:08:27.760
និងការរើសអ៊ើងភេទនៅក្នុងហ្គេម។

00:08:27.840 --> 00:08:29.416
ឫនារីភៀសខ្លួនជនជាតិសេរ៊ី

00:08:29.440 --> 00:08:33.580
ដែលហ៊ានបង្ហាញសេចក្តីស្រលាញ់
ចំពោះប្រទេសថ្មីរបស់នាង

00:08:33.600 --> 00:08:38.709
ដោយការផលិតអែបដើម្បីជួយជនជាតិអាមេរិក
ទៅដល់ប៉ូល។

00:08:38.760 --> 00:08:43.015
ឫក៏ក្មេងស្រីអាយុ១៦ឆ្នាំដែលបានបង្កើតក្បួន
ដោះស្រាយ (Algorithm)

00:08:43.039 --> 00:08:48.096
ដើម្បីពិនិត្យដឹងថាមហារីកជាប្រភេទ
ស្លូតឫកាច

00:08:48.120 --> 00:08:51.496
ដើម្បីនាងអាចជួយសង្គ្រោះជីវិតឪពុករបស់នាង

00:08:51.520 --> 00:08:54.930
ព្រោះគាត់កើតជំងឺមហារីក។

00:08:55.000 --> 00:09:00.020
ទាំងនេះគ្រាន់តែជាឧទាហរណ៍បីក្នុងចំណោម
ឧទាហរណ៍រាប់ពាន់

00:09:00.120 --> 00:09:04.216
ក្មេងស្រីរាប់ពាន់នាក់ដែលត្រូវបានកំណត់ដោយ
សង្គមថាមិនល្អឥតខ្ចោះ

00:09:04.240 --> 00:09:07.193
អ្នកដែលបានខំប្រឹងប្រែង 
អ្នកដែលបានតស៊ូព្យាយាម។

00:09:07.217 --> 00:09:09.216
មិនថាពួកគេនឹងក្លាយជាអ្នកសរសេរកូដ

00:09:09.240 --> 00:09:11.896
ឫជាអ្នកស្រីហែលឡារី ក្លីនតុន ឫអ្នកនាង
ប៊ីយ៉ង់សេអនាគតឫអត់ទេ

00:09:11.920 --> 00:09:15.900
ពួកគេនឹងមិនបញ្ឈប់ក្តីសុបិន្តរបស់ពួកគេឡើយ។

00:09:15.960 --> 00:09:21.240
ហើយមិនដែលមានអ្វីសំខាន់ជាងក្តីសុបិន្ត
ទាំងនោះទេសំរាប់ប្រទេសរបស់យើង។

00:09:21.320 --> 00:09:24.456
ដើម្បីអោយសេដ្ឋកិច្ចសហរដ្ឋអាមេរិក 
ឬសេដ្ឋកិច្ចណាក៏ដោយចំរើន

00:09:24.480 --> 00:09:26.616
និងមានភាពច្នៃប្រឌិតពិត

00:09:26.640 --> 00:09:30.600
យើងមិនអាចទុកចោលប្រជាជនចំនួន
ពាក់កណ្តាលនេះឡើយ

00:09:30.640 --> 00:09:34.336
យើងគួរតែបង្រៀនក្មេងស្រីរបស់យើងអោយ
ក្លាហានមិនខ្លាចភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ

00:09:34.360 --> 00:09:38.320
ហើយយើងត្រូវចាប់ផ្តើមធ្វើវាពីឥឡូវនេះទៅ។

00:09:38.400 --> 00:09:42.616
យើងមិនអាចរង់ចាំអោយពួកគេរៀន
ក្លាហ៊ានដូចខ្ញុំ

00:09:42.640 --> 00:09:45.200
នៅពេលខ្ញុំមានអាយុ៣៣ឆ្នាំនោះទេ។

00:09:45.240 --> 00:09:47.576
យើងគួរតែបង្រៀនពួកគេអោយមាន
ភាពក្លាហ៊ានតាំងពីនៅរៀន

00:09:47.600 --> 00:09:49.336
និងពេលចេញធ្វើការដំបូង

00:09:49.360 --> 00:09:52.496
ដែលពេលទាំងនោះមានឥទ្ធិពលបំផុត
លើអនាគតរបស់ពួកគេ

00:09:52.520 --> 00:09:54.536
និងអនាគតរបស់អ្នកនៅជុំវិញ

00:09:54.560 --> 00:09:59.336
ហើយយើងគួរបង្ហាញក្តីស្រលាញ់និង
ការទទួលយកដោយពេញចិត្ត

00:09:59.360 --> 00:10:02.416
មិនមែនសំរាប់ភាពល្អឥតខ្ចោះរបស់ពួកគេទេ

00:10:02.440 --> 00:10:05.780
តែសំរាប់ភាពក្លាហ៊ានរបស់ពួកគេទៅវិញ។

00:10:05.840 --> 00:10:08.476
ដូច្នេះខ្ញុំសុំអ្នកទាំងអស់គ្នា ម្នាក់ៗប្រាប់ដល់
ក្មេងស្រីគ្រប់រូបដែលអ្នកស្គាល់ដូចជា

00:10:08.476 --> 00:10:13.096
ប្អូនស្រី ក្មួយស្រី បុគ្កលិករបស់អ្នក 
និងមិត្តិរួមការងាររបស់អ្នក

00:10:13.120 --> 00:10:16.290
កុំអោយពួកគាត់ខ្លាចភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ

00:10:16.360 --> 00:10:18.856
ព្រោះពេលយើងបង្រៀនក្មេងស្រីកុំអោយខ្លាចភាពមិនល្អគ្រប់១០

00:10:18.880 --> 00:10:21.456
ហើយជួយពួកគាត់ប្រើប្រាស់លក្ខណៈសម្បត្តិ
ដែលគាត់មាន ជាប្រយាជន៌

00:10:21.480 --> 00:10:25.376
យើងនឹងកសាងចលនាយុវនារីក្លាហ៊ាន

00:10:25.400 --> 00:10:28.776
អាចកសាងពិភពដ៏ប្រសើរសំរាប់ខ្លួនឯង

00:10:28.800 --> 00:10:32.440
និងសំរាប់ពួកយើងទាំងអស់គ្នា។

00:10:33.160 --> 00:10:34.376
អរគុណ!

00:10:34.400 --> 00:10:38.320
(ស្នូរទះដៃ)

00:10:39.080 --> 00:10:40.280
អរគុណ!

00:10:45.320 --> 00:10:46.976
គ្រីស អេនដឺសិន៖ រីសស្មា អរគុណអ្នក។

00:10:47.000 --> 00:10:49.680
អ្នកនាងមានទស្សនៈវិស័យអស្ចារ្យណាស់។
អ្នកនាងជាមនុស្សមានទស្សនៈវិស័យ។

00:10:51.680 --> 00:10:53.416
ប្រាប់ខ្ញុំបានទេ តើកម្មវិធីរបស់អ្នកនាង
ដំណើរការយ៉ាងណាដែរ

00:10:53.440 --> 00:10:55.696
តើមានក្មេងស្រីប៉ុន្មាននាក់ចូលរួមកម្មវិធី
របស់អ្នកនាងបច្ចុប្បន្ននេះ?

00:10:55.720 --> 00:10:59.376
រីសស្មា ស៊ូចានី៖ ចា ក្នុងឆ្នាំ២០១២ យើងបង្រៀន
បានក្មេងស្រីចំនួន២០នាក់។

00:10:59.400 --> 00:11:02.936
ឆ្នាំនេះយើងនឹងបង្រៀន៤មឺននាក់
នៅទូរទាំង៥០រដ្ឋ។

00:11:02.960 --> 00:11:04.216
(ស្នូរទះដៃ)

00:11:04.240 --> 00:11:07.296
ចំនួននេះគឺពិតជាច្រើនមែនទែន

00:11:07.320 --> 00:11:12.616
ពីព្រោះឆ្នាំមុនយើងបណ្តុះបណ្តាល
បាន៧៥០០នាក់លើជំនាញវិទ្យាសាស្ត្រកុំព្យូទ័រ។

00:11:12.640 --> 00:11:15.216
គឺថាបញ្ហាអាក្រក់ខ្លាំងណាស់

00:11:15.240 --> 00:11:17.720
ដូច្នេះយើងមិនអាចបង្កើតការផ្លាស់ប្តូរបែបនេះ
បានឆាប់រហ័ស។

00:11:18.600 --> 00:11:21.816
ហើយអ្នកកំពុងធ្វើការជាមួយក្រុមហ៊ុនមួយចំនួន
ដែលមានវត្តមាននៅក្នុងបន្ទប់នេះ

00:11:21.840 --> 00:11:24.016
ដែលបានស្វាគមន៍សិស្សបញ្ចប់ការសិក្សា
ពីសាលារបស់អ្នកនាងមែនទេ?

00:11:24.040 --> 00:11:26.016
ចាសពិតមែន យើងមានក្រុមហ៊ុនដៃគូរសហការ
ចំនួន៨០

00:11:26.040 --> 00:11:28.096
រួមទាំងក្រុមហ៊ុន Twitter ក្រុមហ៊ុន Facebook

00:11:28.120 --> 00:11:32.616
ក្រុមហ៊ុន Adobe ក្រុមហ៊ុន IBM ក្រុមហ៊ុន 
Microsoft ក្រុមហ៊ុន Pixar ក្រុមហ៊ុន Disney

00:11:32.640 --> 00:11:34.536
ពួកគាត់នៅទីនេះទាំងអស់។

00:11:34.560 --> 00:11:36.976
ប្រសិនបើអ្នកមិនទាន់ចូលរួម ខ្ញុំនឹងទៅតាមរក
អ្នកដល់កន្លែងដែរ

00:11:37.000 --> 00:11:38.976
ព្រោះយើងត្រូវការក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យាទាំងអស់

00:11:39.000 --> 00:11:41.776
ផ្តល់ឧិកាសដល់ក្មេងស្រីរៀនកូដបានធ្វើការនៅ
ក្រុមហ៊ុនរបស់ពួកគាត់។

00:11:41.800 --> 00:11:44.776
ហើយក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនបានប្រាប់អ្នកនាងថា

00:11:44.800 --> 00:11:46.705
ពេលមានសមតុល្យជេនដឺបន្ថែម

00:11:46.729 --> 00:11:50.176
ក្នុងក្រុមវិស្វកម្មរបស់ពួកគេ
រឿងល្អៗជាច្រើនបានកើតឡើង។

00:11:50.200 --> 00:11:51.496
ចារឿងល្អៗពិតជាកើតមានមែន។

00:11:51.520 --> 00:11:54.936
ខ្ញុំចង់និយាយថា វាអស្ចារ្យណាស់ដែលខ្ញុំបានដឹងថា

00:11:54.960 --> 00:11:58.816
បច្ចុប្បន្ននេះសំភារៈប្រើប្រាស់
ប្រចាំថ្ងៃ៨៥ភាគរយគឺផលិតដោយស្ត្រី។

00:11:58.840 --> 00:12:01.896
ស្ត្រីប្រើបណ្តាញសង្គមក្នុងអត្រា៦០០រយភាគរយច្រើនជាងបុរស។

00:12:01.920 --> 00:12:03.336
យើងជាម្ចាស់អ៊ីនធឺនេត

00:12:03.360 --> 00:12:05.816
ហើយយើងគួរជាអ្នកកសាងក្រុមហ៊ុននៃអនាគត។

00:12:05.840 --> 00:12:08.016
ហើយខ្ញុំគិតថាពេលក្រុមហ៊ុនមាន
កំលាំងពលកម្មចំរុះ

00:12:08.040 --> 00:12:11.456
ហើយពេលដែលពួកគេមានស្ត្រីពូកែៗក្នុង
ក្រុមវិស្វកម្មរបស់ពួកគេ

00:12:11.480 --> 00:12:13.896
គេនឹងកសាងរបស់ដ៏អស្ចារ្យដែលយើង
កំពុងឃើញរាល់ថ្ងៃនេះ។

00:12:13.920 --> 00:12:17.656
រីសស្មា៖ អ្នកដឹងទេថា អ្នកកំពុងធ្វើការងារ
អច្ឆរិយមួយដែលសំខាន់ខ្លាំងណាស់។

00:12:17.680 --> 00:12:20.976
សហគមន៍ទាំងមូលអបអរសាទរអ្នកយ៉ាងខ្លាំង។ 
ផ្តល់អំណាចបន្ថែមទៀតដល់អ្នក។ សូមអរគុណ។

00:12:21.000 --> 00:12:22.216
អរគុណ។

00:12:22.240 --> 00:12:26.080
(ស្នូរទះដៃ)