1
00:00:01,040 --> 00:00:02,695
ប៉ុន្មានឆ្នាំមុននេះ

2
00:00:02,719 --> 00:00:05,656
ខ្ញុំបានធ្វើរឿងមួយដែលក្លាហ៊ានមែនទែន

3
00:00:05,680 --> 00:00:08,670
ឫអ្នកខ្លះថាឆោតល្ងង់។

4
00:00:08,840 --> 00:00:10,990
ខ្ញុំបានឈរឈ្មោះជាតំណាងរាស្ត្រ

5
00:00:11,040 --> 00:00:14,776
ខ្ញុំធ្វើការនៅក្រោយឆាកនយោបាយជាច្រើនឆ្នាំ

6
00:00:14,800 --> 00:00:17,856
ជាអ្នករៃអង្គាសថវិកានិងជាអ្នករៀបចំកម្មវិធី

7
00:00:17,880 --> 00:00:21,670
តែនៅក្នុងចិត្ត ខ្ញុំតែងតែចង់ឈរឈ្មោះខ្លួនឯង

8
00:00:21,680 --> 00:00:26,136
ស្ត្រីសមាជិកសភាម្នាក់ឈ្នះឆ្នោត
ប្រចាំសង្កាត់ខ្ញុំរហូតមក តាំងពីឆ្នាំ១៩៩២។

9
00:00:26,160 --> 00:00:28,056
គាត់មិនដែលចាញ់ម្តងណាឡើយ

10
00:00:28,080 --> 00:00:32,620
ហើយក្នុងបក្សប្រជាធិបតេយ្យបឋម គ្មាននរណាហ៊ានប្រជែងជាមួយគាត់ឡើយ។

11
00:00:32,680 --> 00:00:35,536
ប៉ុន្តែក្នុងចិត្តខ្ញុំ នេះគឺជាឧិកាសល្អ

12
00:00:35,560 --> 00:00:37,056
ធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ

13
00:00:37,080 --> 00:00:39,840
កែប្រែស្ថានភាព

14
00:00:39,960 --> 00:00:43,920
តែការស្ទង់មតិបង្ហាញលទ្ធផលផ្ទុយពីហ្នឹង។

15
00:00:43,920 --> 00:00:47,136
អ្នកស្ទង់មតិរបស់ខ្ញុំប្រាប់ថា ខ្ញុំឆ្កួតហើយ
ដែលចូលរួមការប្រកួត

16
00:00:47,160 --> 00:00:50,760
គឺគ្មានផ្លូវ ខ្ញុំអាចឈ្នះនោះទេ។

17
00:00:50,760 --> 00:00:52,096
យ៉ាងណាខ្ញុំនៅតែចូលរួមប្រកួត

18
00:00:52,120 --> 00:00:57,296
ហើយក្នុងឆ្នាំ២០១២ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមល្បីឈ្មោះក្នុង
ការបោះឆ្នោតតំណាងរាស្ត្រទីក្រុងញូយ៉ក។

19
00:00:57,320 --> 00:01:00,860
ខ្ញុំស្បថថា ខ្ញុំនឹងឈ្នះអោយបាន។

20
00:01:01,000 --> 00:01:03,616
ខ្ញុំទទួលបានការគាំទ្រពី
សារពត៌មាន New York Daily News

21
00:01:03,640 --> 00:01:06,976
Wall Street Journal ចុះផ្សាយរូបថតខ្ញុំ
ក្នុងថ្ងៃប្រកួត

22
00:01:07,000 --> 00:01:11,170
CNBC ថាវាជាការប្រកួតក្តៅគគុកបំផុត
ក្នុងប្រទេស។

23
00:01:11,280 --> 00:01:13,784
ខ្ញុំរៃអង្គាសថវិកាពីគ្រប់គ្នាដែលខ្ញុំស្គាល់

24
00:01:13,784 --> 00:01:15,860
រួមទាំងម្តាយមីងជនជាតិឥណ្ឌា

25
00:01:15,860 --> 00:01:19,074
គាត់សប្បាយចិត្តណាស់ ដែលឃើញក្មេងស្រី
ឥណ្ឌាឈរឈ្មោះជាតំណាងរាស្រ្ត។

26
00:01:19,074 --> 00:01:21,426
តែនៅថ្ងៃបោះឆ្នោត លទ្ធផលពិតដូចជា
ការស្ទង់មតិអញ្ចឹង

27
00:01:21,426 --> 00:01:25,800
ខ្ញុំទទួលបានសំលេងឆ្នោត តែ១៩ភាគរយប៉ុណ្ណោះ

28
00:01:25,920 --> 00:01:29,656
ហើយសារពត៌មានដែលធ្លាប់សរសើរថា
ខ្ញុំជាតារានយោបាយកំពុងរះ

29
00:01:29,680 --> 00:01:34,096
ឥឡូវថា ខ្ញុំខ្ជះខ្ជាយថវិកា
ចំនួន១លាន៣សែនដុល្លារ

30
00:01:34,120 --> 00:01:39,136
ទទួលបានត្រឹមតែ ៦៣២១សំលេងប៉ុណ្ណោះ។

31
00:01:39,160 --> 00:01:41,300
មិនបាច់គណនាទេ។

32
00:01:41,440 --> 00:01:44,200
អាម៉ាស់មុខបំផុត។

33
00:01:44,320 --> 00:01:46,976
មុននឹងអ្នកយល់ខុស

34
00:01:47,000 --> 00:01:50,040
នេះមិនមែនសន្ទរកថាពីសារៈសំខាន់
នៃភាពបរាជ័យ។

35
00:01:50,040 --> 00:01:52,390
ឬពីការចង់កាន់តំណែងធំអីនោះទេ។

36
00:01:52,400 --> 00:01:55,616
ខ្ញុំនិទានរឿង ខ្ញុំចូលរួមប្រកួតតំណាងរាស្រ្តនេះ

37
00:01:55,640 --> 00:01:58,096
ព្រោះពេលនោះ ខ្ញុំអាយុ៣៣ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ

38
00:01:58,120 --> 00:02:02,856
ហើយវាជាលើកដំបូងក្នុងមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំ

39
00:02:02,880 --> 00:02:06,536
ដែលខ្ញុំបានធ្វើអ្វីមួយដែលពិតជាក្លាហ៊ានបំផុត

40
00:02:06,560 --> 00:02:09,490
ដោយមិនខ្វល់ពីភាពល្អឥតខ្ចោះ។

41
00:02:09,639 --> 00:02:11,096
មិនមែនមានតែខ្ញុំម្នាក់ទេ

42
00:02:11,120 --> 00:02:12,856
មានស្ត្រីជាច្រើនប្រាប់ខ្ញុំថា

43
00:02:12,880 --> 00:02:15,776
ពួកគាត់ ស្រវាយកអាជីពការងារ និងមុខរបរណា

44
00:02:15,800 --> 00:02:17,896
ដែលគាត់ច្បាស់ថា គាត់នឹងធ្វើបានល្អ

45
00:02:17,920 --> 00:02:20,296
ហើយធ្វើបានល្អឥតខ្ចោះថែមទៀត

46
00:02:20,320 --> 00:02:22,136
អញ្ចឹងមិនបាច់ឆ្ងល់ទេ។

47
00:02:22,164 --> 00:02:25,220
ក្មេងស្រីភាគច្រើន គេបង្រៀនគាត់
កុំអោយប្រថុយហានិភ័យ ខ្លាចបរាជ័យ។

48
00:02:25,240 --> 00:02:27,016
គេបង្រៀនពួកយើងញញឹមអោយស្អាត

49
00:02:27,040 --> 00:02:30,290
លេងល្បែងមានសុវត្ថិភាព
ខំរៀនយកនិទេ្ទសអេគ្រប់មុខ។

50
00:02:30,320 --> 00:02:32,016
សំរាប់ក្មេងប្រុស ផ្ទុយទៅវិញ

51
00:02:32,040 --> 00:02:34,816
គេបង្រៀនគាត់ លេងល្បែងពិបាកៗ
ជិះទោងខ្ពស់

52
00:02:34,840 --> 00:02:40,060
តោងឡើងរបាដែកខ្ពស់ និងលោតដាំដូង 
ក្បាលមកមុន។

53
00:02:40,200 --> 00:02:41,776
ដល់ពេលគេធំឡើង

54
00:02:41,800 --> 00:02:46,576
មិនថាពួកគេ ចរចារឡើងប្រាក់ខែ 
ឬសុំណាត់ជួបជាមួយនារីៗ។

55
00:02:46,600 --> 00:02:50,496
ពួកគេមានទំលាប់ប្រថុយម្តងហើយម្តងទៀត។

56
00:02:50,520 --> 00:02:52,320
គេផ្តល់រង្វាន់លើកទឹកចិត្តគាត់
ថែមទៀត។

57
00:02:52,320 --> 00:02:54,856
គេតែងពោលថា នៅកន្លែងធ្វើការ
របស់ស៊ីលីខុនវ៉ឡី

58
00:02:54,880 --> 00:02:59,810
គ្មាននរណាស្គាល់អ្នកទេ បើមិនល្បី
ដោយសារបរាជ័យពីរដងផ្តួនៗ។

59
00:02:59,880 --> 00:03:01,416
និយាយម្យ៉ាងទៀតថា៖

60
00:03:01,970 --> 00:03:05,066
យើងចិញ្ចឹមបីបាច់ក្មេងស្រីអោយល្អគ្រប់១០

61
00:03:05,260 --> 00:03:08,810
និងបីបាច់ក្មេងប្រុសអោយក្លាហ៊ាន។

62
00:03:09,080 --> 00:03:13,530
អ្នកខ្លះបារម្ភពីកង្វះថវិកាជាតិ

63
00:03:13,800 --> 00:03:18,180
ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបារម្ភពីកង្វះភាពក្លាហ៊ានរបស់យើង។

64
00:03:18,240 --> 00:03:21,696
សេដ្ឋកិច្ចយើង សង្គមយើងកំពុងខាតបង់

65
00:03:21,720 --> 00:03:24,880
ព្រោះយើងមិនបានចិញ្ចឹមកូនស្រី
យើងអោយក្លាហ៊ាន។

66
00:03:24,920 --> 00:03:28,296
កង្វះភាពក្លាហ៊ានបណ្តាលអោយពុំសូវមាន
បេក្ខភាពស្ត្រី នៅផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ STEM

67
00:03:28,320 --> 00:03:30,256
នៅផ្នែកនាយកប្រតិបត្តិ នៅក្នុងបន្ទប់ប្រជុំ
នៅក្នុងសភា

68
00:03:30,280 --> 00:03:33,940
និងនៅកន្លែងជាច្រើនទៀត។

69
00:03:34,000 --> 00:03:37,176
អំឡុងទសវត្សន៍ឆ្នាំ១៩៨០ ចិត្តវិទូ ខារូល ឌឺវីក

70
00:03:37,200 --> 00:03:39,856
សង្កេតមើលរបៀបដោះស្រាយចំណោទ
របស់សិស្សពូកែថ្នាក់ទី៥ 


71
00:03:39,880 --> 00:03:41,910
វាពិបាកបំផុតសំរាប់ពួកគេ។

72
00:03:42,000 --> 00:03:46,176
គាត់សង្កេតឃើញថា សិស្សស្រីឆាប់បោះបង់។

73
00:03:46,200 --> 00:03:50,430
កំរិតអាយឃ្យូ (IQ) របស់វិញ្ញាសារកាន់តែខ្ពស់
ពួកគេរឹតតែឆាប់បោះបង់។

74
00:03:50,520 --> 00:03:52,256
ឯសិស្សប្រុសវិញ

75
00:03:52,280 --> 00:03:54,976
ថាវិញ្ញាសារពិបាកគឺជាឧិកាស។

76
00:03:55,000 --> 00:03:56,736
ពួកគេសប្បាយនឹងដោះស្រាយវា។

77
00:03:56,760 --> 00:04:00,580
កាន់តែពិបាកពួកគេកាន់តែខំប្រឹងធ្វេរដង។

78
00:04:00,680 --> 00:04:01,920
ហេតុអ្វីបានជាអញ្ចឹង?

79
00:04:02,520 --> 00:04:04,016
ជាក់ស្តែងនៅថ្នាក់ទី៥

80
00:04:04,040 --> 00:04:07,696
សិស្សស្រីតែងតែធ្វើបានល្អជាង
សិស្សប្រុសគ្រប់មុខវិជ្ជា

81
00:04:07,720 --> 00:04:09,856
រួមទាំងគណិតវិទ្យានិងវិទ្យាសាស្ត្រ

82
00:04:09,880 --> 00:04:13,460
ដូច្នេះមិនមែនពួកគេគ្មានសមត្ថភាពនោះទេ។

83
00:04:13,560 --> 00:04:18,190
តែភាពខុសគ្នានៅត្រង់តើសិស្សស្រីនិងសិស្សប្រុស
យល់យ៉ាងណាចំពោះវិញ្ញាសារលំបាកៗ។

84
00:04:18,200 --> 00:04:20,699
វាមិនមែនត្រឹមតែសិស្សថ្នាក់ទី៥ប៉ុណ្ណោះទេ

85
00:04:20,800 --> 00:04:23,976
របាយការណ៍អេចភីថា បេក្ខជននឹងដាក់ពាក្យ
សុំធ្វើការ

86
00:04:24,000 --> 00:04:27,920
ប្រសិនបើគេមានសមត្ថភាពត្រឹម៦០ភាគរយ
នៃលក្ខខណ្ឌការងារតំរូវ

87
00:04:28,000 --> 00:04:30,736
ប៉ុន្តែបេក្ខនារីវិញ គាត់នឹង
ដាក់ពាក្យសុំធ្វើការ

88
00:04:30,760 --> 00:04:35,336
ទាល់តែគាត់មានសមត្ថភាព១០០ភាគរយ
តាមលក្ខខណ្ឌតំរូវ។

89
00:04:35,360 --> 00:04:37,490
គឺ១០០ភាគរយ។

90
00:04:37,720 --> 00:04:41,056
ការសិក្សានេះជាភស្តុតាងបង្ហាញថា

91
00:04:41,080 --> 00:04:43,310
ស្ត្រីត្រូវការភាពក្លាហ៊ានច្រើនជាងនេះ។

92
00:04:43,360 --> 00:04:44,856
ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាវាជាភស្តុតាងបង្ហាញថា

93
00:04:44,880 --> 00:04:48,016
ស្ត្រីត្រូវបានសង្គមកំណត់អោយមាន
លក្ខណៈល្អឥតខ្ចោះ

94
00:04:48,040 --> 00:04:49,576
ដូច្នេះពួកគេខ្លាចរអាលជ្រុល។

95
00:04:49,600 --> 00:04:52,416
(ស្នូរទះដៃ)

96
00:04:52,440 --> 00:04:54,496
សូម្បីពេលយើងមានមហិច្ឆិតាខ្ពស់

97
00:04:54,520 --> 00:04:57,296
សូម្បីពេលយើងចង់កាន់តំណែងធំ

98
00:04:57,320 --> 00:04:59,536
ការកំណត់របស់សង្គមអោយមានលក្ខណៈ
ល្អឥតខ្ចោះបែបនេះ

99
00:04:59,560 --> 00:05:03,270
បណ្តាលអោយយើងពុំសូវហ៊ានប្រថុយហានិភ័យ
ក្នុងអាជីពការងាររបស់យើង។

100
00:05:03,320 --> 00:05:07,896
ដូច្នេះការងារចំនួន៦សែនដែលកំពុងបើក

101
00:05:07,920 --> 00:05:09,770
ក្នុងវិស័យកុំព្យូទ័រនិងបច្ចេកវិទ្យាបច្ចុប្បន្ន

102
00:05:09,800 --> 00:05:11,696
នឹងពុំមានវត្តមានរបស់ស្ត្រីនោះទេ។

103
00:05:11,720 --> 00:05:14,376
មានន័យថាសេដ្ឋកិច្ចរបស់យើងខ្វះភាពច្នៃប្រឌិត

104
00:05:14,400 --> 00:05:18,576
និងទុកចោលបញ្ហាទាំងឡាយដែលស្ត្រី
អាចជួយបាន

105
00:05:18,600 --> 00:05:21,336
បើសិនសង្គមលើកទឹកចិត្តអោយក្លាហ៊ាន

106
00:05:21,360 --> 00:05:24,800
ជាជាងអោយមានលក្ខណៈល្អឥតខ្ចោះ

107
00:05:24,960 --> 00:05:28,896
(ស្នូរទះដៃ)

108
00:05:28,920 --> 00:05:33,256
ក្នុងឆ្នាំ២០១២ ខ្ញុំបង្កើតក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យាមួយ
ដើម្បីបង្រៀនក្មេងស្រីសរសេរកូដ

109
00:05:33,280 --> 00:05:36,336
ខ្ញុំឃើញថាការបង្រៀនពួកគាត់អោយចេះ
សរសេរកូដ

110
00:05:36,360 --> 00:05:39,120
ជួយអោយពួកគាត់ក្លាហ៊ាន។

111
00:05:39,240 --> 00:05:43,456
ការសរសេរកូដគឺជាដំណើរការសាកល្បង
និងមានកំហុសមិនចេះចប់

112
00:05:43,480 --> 00:05:46,656
ដើម្បីបានពាក្យបញ្ជាត្រឹមត្រូវ
តាមកន្លែងនិមួយៗរបស់វា

113
00:05:46,680 --> 00:05:49,096
ពេលខ្លះគ្រាន់តែចំណុចក្បៀសមួយសោះ

114
00:05:49,120 --> 00:05:52,730
អាចធ្វើអោយយើងជោគជ័យឬមួយបរាជ័យ។

115
00:05:52,840 --> 00:05:55,336
កាលណាកូដខូចគឺអ្វីៗខូចទាំងអស់

116
00:05:55,360 --> 00:05:57,776
វាទាមទារការសាកល្បងច្រើនដង

117
00:05:57,800 --> 00:06:00,096
រហូតដល់មានអច្ឆរិយកើតឡើង

118
00:06:00,120 --> 00:06:03,650
ពេលអ្វីដែលយើងព្យាយាមកសាងចេញជារូបរាង។

119
00:06:03,760 --> 00:06:06,480
វាទាមទារការព្យាយាម។

120
00:06:06,600 --> 00:06:10,060
វាទាមទារភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ។

121
00:06:10,160 --> 00:06:12,536
យើងឃើញភ្លាមនៅក្នុងកម្មវិធីរបស់ពួកយើង

122
00:06:12,560 --> 00:06:14,896
ក្មេងស្រីរបស់យើងខ្លាចធ្វើខុស

123
00:06:14,920 --> 00:06:16,700
ខ្លាចមិនបានល្អឥតខ្ចោះ។

124
00:06:16,840 --> 00:06:20,016
គ្រូនិយាយថា៖ ក្មេងស្រីសរសេរកូដគ្រប់រូប

125
00:06:20,040 --> 00:06:23,016
ពេលរៀនពីរបៀបសរសេរកូដក្នុងសប្តាហ៍ទីមួយ

126
00:06:23,040 --> 00:06:26,016
ហៅអ្នកគ្រូមកតុរបស់គាត់ហើយនិយាយថា៖

127
00:06:26,040 --> 00:06:28,056
«ខ្ញុំមិនដឹងត្រូវសរសេរកូដអ្វីនោះទេ»។

128
00:06:28,080 --> 00:06:30,016
អ្នកគ្រូមើលកញ្ចក់កុំព្យូទ័ររបស់នាង

129
00:06:30,040 --> 00:06:32,550
គាត់ឃើញតែផ្ទាំងកំណែទទេស្អាត។

130
00:06:32,640 --> 00:06:35,456
ប្រសិនបើគាត់មិនយល់ច្បាស់ គាត់នឹងគិតថា
កូនសិស្សរបស់គាត់

131
00:06:35,480 --> 00:06:39,300
ប្រើពេលម្ភៃនាទីបានតែសំឡឹងមុខកំព្យូទ័រប៉ុណ្ណោះ។

132
00:06:39,400 --> 00:06:42,576
ប៉ុន្តែបើគាត់គោះសញ្ញាបញ្ជាត្រឡប់ក្រោយ
ពីរបីដង

133
00:06:42,600 --> 00:06:46,720
គាត់នឹងឃើញថាកូនសិស្សគាត់
បានសរសេរកូដតែលុបចោលវិញ។

134
00:06:46,840 --> 00:06:50,096
នាងបានព្យាយាម នាងជិតបានសំរេច

135
00:06:50,120 --> 00:06:52,930
ប៉ុន្តែមិនទាន់ត្រូវនូវឡើយ។

136
00:06:53,040 --> 00:06:55,656
ជាជាងបង្ហាញពីអ្វីខ្លះដែលនាងបានធ្វើ

137
00:06:55,680 --> 00:06:58,080
នាងបែរជាបង្ហាញភាពទទេស្អាត។

138
00:06:58,160 --> 00:07:02,290
ល្អឥតខ្ចោះ ឬមួយទទេស្អាត។

139
00:07:02,440 --> 00:07:07,780
ការពិតក្មេងស្រីរបស់យើងពូកែសរសេរកូដណាស់

140
00:07:07,840 --> 00:07:10,641
ប៉ុន្តែបង្រៀនពួកគាត់សរសេរកូដតែម្យាង
មិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។

141
00:07:10,720 --> 00:07:13,911
មិត្តរបស់ខ្ញុំឈ្មោះ លីវ ប្រ៊ី ជាសាស្ត្រាចារ្យបង្រៀននៅសកលវិទ្យាល័យកូឡុំបៀរ

142
00:07:13,935 --> 00:07:15,696
បង្រៀនពីការណែនាំអោយស្គាល់ចាវ៉ា

143
00:07:15,720 --> 00:07:20,040
ប្រាប់ខ្ញុំពីពេលគាត់បង្រៀនសិស្ស
ផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រកុំព្យូទ័រថា៖

144
00:07:20,120 --> 00:07:22,376
ពេលសិស្សប្រុសធ្វើកិច្ចការសាលាមិនសំរេច

145
00:07:22,400 --> 00:07:23,976
ពួកគេមកជួបគាត់ហើយនិយាយថា៖

146
00:07:24,000 --> 00:07:26,840
«លោកសាស្ត្រាចារ្យសូមជួយមើលកូដរបស់ខ្ញុំបន្តិច
តើខុសត្រង់ណា»

147
00:07:26,880 --> 00:07:28,376
ឯសិស្សស្រីវិញមកជួបគាត់និយាយថា៖

148
00:07:28,400 --> 00:07:33,400
«លោកសាស្ត្រាចារ្យ សូមជួយមើលខ្ញុំបន្តិច
តើខ្ញុំខុសត្រង់ណា»

149
00:07:33,520 --> 00:07:36,816
យើងត្រូវតែចាប់ផ្តើមកែភាពល្អឥតខ្ចោះនេះ

150
00:07:36,840 --> 00:07:39,456
បន្តែយើងត្រូវបញ្ចូលជាមួយនិងការកសាង
ភាពជាបងប្អូនស្រី

151
00:07:39,480 --> 00:07:42,950
អោយគាត់ដឹងថាពួកយើងនៅក្បែរគាត់។

152
00:07:43,000 --> 00:07:47,580
ព្រោះការខំប្រឹងជួសជុលប្រពន្ធ័ដែលខូច
ទៅហើយគឺគ្មានប្រយោជន៍ឡើយ។

153
00:07:47,680 --> 00:07:49,936
មានស្ត្រីច្រើនរាប់មិនអស់បានប្រាប់ខ្ញុំថា៖

154
00:07:49,960 --> 00:07:51,736
ខ្ញុំខ្លាចមិនហ៊ានលើកដៃ

155
00:07:51,760 --> 00:07:53,896
ខ្ញុំខ្លាចមិនហ៊ានសួរសំណួរ

156
00:07:53,920 --> 00:07:56,296
ព្រោះមិនចង់ជាមនុស្សតែម្នាក់

157
00:07:56,320 --> 00:07:58,250
ដែលមិនយល់

158
00:07:58,360 --> 00:08:01,680
ជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលយ៉ាប់។

159
00:08:01,840 --> 00:08:04,736
ពេលយើងបង្រៀនក្មេងស្រីអោយក្លាហ៊ាន

160
00:08:04,760 --> 00:08:08,056
ហើយផ្តល់ប្រព័ន្ធឧបត្ថម្ភគាំទ្រពួកគាត់

161
00:08:08,080 --> 00:08:11,096
គាត់នឹងកសាងរបស់អស្ចារ្យជាច្រើន

162
00:08:11,120 --> 00:08:14,330
ហើយខ្ញុំឃើញវាកើតឡើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ។

163
00:08:14,520 --> 00:08:17,136
លើកយកក្មេងស្រីវិទ្យាល័យពីរនាក់ជាឧទាហរណ៌

164
00:08:17,160 --> 00:08:19,536
គាត់បានផលិតហ្គែមមួយហៅថា សំឡីអនាម័យរត់ (តេមពុនរ៉ាន់)

165
00:08:19,560 --> 00:08:22,016
ចាគឺហ្គេម សំឡីអនាម័យរត់ (តេមពុនរ៉ាន់)

166
00:08:22,040 --> 00:08:24,456
ប្រឆាំងនឹងភាពខ្ពើមរអើមនៃការមករដូវ

167
00:08:24,480 --> 00:08:27,760
និងការរើសអ៊ើងភេទនៅក្នុងហ្គេម។

168
00:08:27,840 --> 00:08:29,416
ឫនារីភៀសខ្លួនជនជាតិសេរ៊ី

169
00:08:29,440 --> 00:08:33,580
ដែលហ៊ានបង្ហាញសេចក្តីស្រលាញ់
ចំពោះប្រទេសថ្មីរបស់នាង

170
00:08:33,600 --> 00:08:38,709
ដោយការផលិតអែបដើម្បីជួយជនជាតិអាមេរិក
ទៅដល់ប៉ូល។

171
00:08:38,760 --> 00:08:43,015
ឫក៏ក្មេងស្រីអាយុ១៦ឆ្នាំដែលបានបង្កើតក្បួន
ដោះស្រាយ (Algorithm)

172
00:08:43,039 --> 00:08:48,096
ដើម្បីពិនិត្យដឹងថាមហារីកជាប្រភេទ
ស្លូតឫកាច

173
00:08:48,120 --> 00:08:51,496
ដើម្បីនាងអាចជួយសង្គ្រោះជីវិតឪពុករបស់នាង

174
00:08:51,520 --> 00:08:54,930
ព្រោះគាត់កើតជំងឺមហារីក។

175
00:08:55,000 --> 00:09:00,020
ទាំងនេះគ្រាន់តែជាឧទាហរណ៍បីក្នុងចំណោម
ឧទាហរណ៍រាប់ពាន់

176
00:09:00,120 --> 00:09:04,216
ក្មេងស្រីរាប់ពាន់នាក់ដែលត្រូវបានកំណត់ដោយ
សង្គមថាមិនល្អឥតខ្ចោះ

177
00:09:04,240 --> 00:09:07,193
អ្នកដែលបានខំប្រឹងប្រែង 
អ្នកដែលបានតស៊ូព្យាយាម។

178
00:09:07,217 --> 00:09:09,216
មិនថាពួកគេនឹងក្លាយជាអ្នកសរសេរកូដ

179
00:09:09,240 --> 00:09:11,896
ឫជាអ្នកស្រីហែលឡារី ក្លីនតុន ឫអ្នកនាង
ប៊ីយ៉ង់សេអនាគតឫអត់ទេ

180
00:09:11,920 --> 00:09:15,900
ពួកគេនឹងមិនបញ្ឈប់ក្តីសុបិន្តរបស់ពួកគេឡើយ។

181
00:09:15,960 --> 00:09:21,240
ហើយមិនដែលមានអ្វីសំខាន់ជាងក្តីសុបិន្ត
ទាំងនោះទេសំរាប់ប្រទេសរបស់យើង។

182
00:09:21,320 --> 00:09:24,456
ដើម្បីអោយសេដ្ឋកិច្ចសហរដ្ឋអាមេរិក 
ឬសេដ្ឋកិច្ចណាក៏ដោយចំរើន

183
00:09:24,480 --> 00:09:26,616
និងមានភាពច្នៃប្រឌិតពិត

184
00:09:26,640 --> 00:09:30,600
យើងមិនអាចទុកចោលប្រជាជនចំនួន
ពាក់កណ្តាលនេះឡើយ

185
00:09:30,640 --> 00:09:34,336
យើងគួរតែបង្រៀនក្មេងស្រីរបស់យើងអោយ
ក្លាហានមិនខ្លាចភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ

186
00:09:34,360 --> 00:09:38,320
ហើយយើងត្រូវចាប់ផ្តើមធ្វើវាពីឥឡូវនេះទៅ។

187
00:09:38,400 --> 00:09:42,616
យើងមិនអាចរង់ចាំអោយពួកគេរៀន
ក្លាហ៊ានដូចខ្ញុំ

188
00:09:42,640 --> 00:09:45,200
នៅពេលខ្ញុំមានអាយុ៣៣ឆ្នាំនោះទេ។

189
00:09:45,240 --> 00:09:47,576
យើងគួរតែបង្រៀនពួកគេអោយមាន
ភាពក្លាហ៊ានតាំងពីនៅរៀន

190
00:09:47,600 --> 00:09:49,336
និងពេលចេញធ្វើការដំបូង

191
00:09:49,360 --> 00:09:52,496
ដែលពេលទាំងនោះមានឥទ្ធិពលបំផុត
លើអនាគតរបស់ពួកគេ

192
00:09:52,520 --> 00:09:54,536
និងអនាគតរបស់អ្នកនៅជុំវិញ

193
00:09:54,560 --> 00:09:59,336
ហើយយើងគួរបង្ហាញក្តីស្រលាញ់និង
ការទទួលយកដោយពេញចិត្ត

194
00:09:59,360 --> 00:10:02,416
មិនមែនសំរាប់ភាពល្អឥតខ្ចោះរបស់ពួកគេទេ

195
00:10:02,440 --> 00:10:05,780
តែសំរាប់ភាពក្លាហ៊ានរបស់ពួកគេទៅវិញ។

196
00:10:05,840 --> 00:10:08,476
ដូច្នេះខ្ញុំសុំអ្នកទាំងអស់គ្នា ម្នាក់ៗប្រាប់ដល់
ក្មេងស្រីគ្រប់រូបដែលអ្នកស្គាល់ដូចជា

197
00:10:08,476 --> 00:10:13,096
ប្អូនស្រី ក្មួយស្រី បុគ្កលិករបស់អ្នក 
និងមិត្តិរួមការងាររបស់អ្នក

198
00:10:13,120 --> 00:10:16,290
កុំអោយពួកគាត់ខ្លាចភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ

199
00:10:16,360 --> 00:10:18,856
ព្រោះពេលយើងបង្រៀនក្មេងស្រីកុំអោយខ្លាចភាពមិនល្អគ្រប់១០

200
00:10:18,880 --> 00:10:21,456
ហើយជួយពួកគាត់ប្រើប្រាស់លក្ខណៈសម្បត្តិ
ដែលគាត់មាន ជាប្រយាជន៌

201
00:10:21,480 --> 00:10:25,376
យើងនឹងកសាងចលនាយុវនារីក្លាហ៊ាន

202
00:10:25,400 --> 00:10:28,776
អាចកសាងពិភពដ៏ប្រសើរសំរាប់ខ្លួនឯង

203
00:10:28,800 --> 00:10:32,440
និងសំរាប់ពួកយើងទាំងអស់គ្នា។

204
00:10:33,160 --> 00:10:34,376
អរគុណ!

205
00:10:34,400 --> 00:10:38,320
(ស្នូរទះដៃ)

206
00:10:39,080 --> 00:10:40,280
អរគុណ!

207
00:10:45,320 --> 00:10:46,976
គ្រីស អេនដឺសិន៖ រីសស្មា អរគុណអ្នក។

208
00:10:47,000 --> 00:10:49,680
អ្នកនាងមានទស្សនៈវិស័យអស្ចារ្យណាស់។
អ្នកនាងជាមនុស្សមានទស្សនៈវិស័យ។

209
00:10:51,680 --> 00:10:53,416
ប្រាប់ខ្ញុំបានទេ តើកម្មវិធីរបស់អ្នកនាង
ដំណើរការយ៉ាងណាដែរ

210
00:10:53,440 --> 00:10:55,696
តើមានក្មេងស្រីប៉ុន្មាននាក់ចូលរួមកម្មវិធី
របស់អ្នកនាងបច្ចុប្បន្ននេះ?

211
00:10:55,720 --> 00:10:59,376
រីសស្មា ស៊ូចានី៖ ចា ក្នុងឆ្នាំ២០១២ យើងបង្រៀន
បានក្មេងស្រីចំនួន២០នាក់។

212
00:10:59,400 --> 00:11:02,936
ឆ្នាំនេះយើងនឹងបង្រៀន៤មឺននាក់
នៅទូរទាំង៥០រដ្ឋ។

213
00:11:02,960 --> 00:11:04,216
(ស្នូរទះដៃ)

214
00:11:04,240 --> 00:11:07,296
ចំនួននេះគឺពិតជាច្រើនមែនទែន

215
00:11:07,320 --> 00:11:12,616
ពីព្រោះឆ្នាំមុនយើងបណ្តុះបណ្តាល
បាន៧៥០០នាក់លើជំនាញវិទ្យាសាស្ត្រកុំព្យូទ័រ។

216
00:11:12,640 --> 00:11:15,216
គឺថាបញ្ហាអាក្រក់ខ្លាំងណាស់

217
00:11:15,240 --> 00:11:17,720
ដូច្នេះយើងមិនអាចបង្កើតការផ្លាស់ប្តូរបែបនេះ
បានឆាប់រហ័ស។

218
00:11:18,600 --> 00:11:21,816
ហើយអ្នកកំពុងធ្វើការជាមួយក្រុមហ៊ុនមួយចំនួន
ដែលមានវត្តមាននៅក្នុងបន្ទប់នេះ

219
00:11:21,840 --> 00:11:24,016
ដែលបានស្វាគមន៍សិស្សបញ្ចប់ការសិក្សា
ពីសាលារបស់អ្នកនាងមែនទេ?

220
00:11:24,040 --> 00:11:26,016
ចាសពិតមែន យើងមានក្រុមហ៊ុនដៃគូរសហការ
ចំនួន៨០

221
00:11:26,040 --> 00:11:28,096
រួមទាំងក្រុមហ៊ុន Twitter ក្រុមហ៊ុន Facebook

222
00:11:28,120 --> 00:11:32,616
ក្រុមហ៊ុន Adobe ក្រុមហ៊ុន IBM ក្រុមហ៊ុន 
Microsoft ក្រុមហ៊ុន Pixar ក្រុមហ៊ុន Disney

223
00:11:32,640 --> 00:11:34,536
ពួកគាត់នៅទីនេះទាំងអស់។

224
00:11:34,560 --> 00:11:36,976
ប្រសិនបើអ្នកមិនទាន់ចូលរួម ខ្ញុំនឹងទៅតាមរក
អ្នកដល់កន្លែងដែរ

225
00:11:37,000 --> 00:11:38,976
ព្រោះយើងត្រូវការក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យាទាំងអស់

226
00:11:39,000 --> 00:11:41,776
ផ្តល់ឧិកាសដល់ក្មេងស្រីរៀនកូដបានធ្វើការនៅ
ក្រុមហ៊ុនរបស់ពួកគាត់។

227
00:11:41,800 --> 00:11:44,776
ហើយក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនបានប្រាប់អ្នកនាងថា

228
00:11:44,800 --> 00:11:46,705
ពេលមានសមតុល្យជេនដឺបន្ថែម

229
00:11:46,729 --> 00:11:50,176
ក្នុងក្រុមវិស្វកម្មរបស់ពួកគេ
រឿងល្អៗជាច្រើនបានកើតឡើង។

230
00:11:50,200 --> 00:11:51,496
ចារឿងល្អៗពិតជាកើតមានមែន។

231
00:11:51,520 --> 00:11:54,936
ខ្ញុំចង់និយាយថា វាអស្ចារ្យណាស់ដែលខ្ញុំបានដឹងថា

232
00:11:54,960 --> 00:11:58,816
បច្ចុប្បន្ននេះសំភារៈប្រើប្រាស់
ប្រចាំថ្ងៃ៨៥ភាគរយគឺផលិតដោយស្ត្រី។

233
00:11:58,840 --> 00:12:01,896
ស្ត្រីប្រើបណ្តាញសង្គមក្នុងអត្រា៦០០រយភាគរយច្រើនជាងបុរស។

234
00:12:01,920 --> 00:12:03,336
យើងជាម្ចាស់អ៊ីនធឺនេត

235
00:12:03,360 --> 00:12:05,816
ហើយយើងគួរជាអ្នកកសាងក្រុមហ៊ុននៃអនាគត។

236
00:12:05,840 --> 00:12:08,016
ហើយខ្ញុំគិតថាពេលក្រុមហ៊ុនមាន
កំលាំងពលកម្មចំរុះ

237
00:12:08,040 --> 00:12:11,456
ហើយពេលដែលពួកគេមានស្ត្រីពូកែៗក្នុង
ក្រុមវិស្វកម្មរបស់ពួកគេ

238
00:12:11,480 --> 00:12:13,896
គេនឹងកសាងរបស់ដ៏អស្ចារ្យដែលយើង
កំពុងឃើញរាល់ថ្ងៃនេះ។

239
00:12:13,920 --> 00:12:17,656
រីសស្មា៖ អ្នកដឹងទេថា អ្នកកំពុងធ្វើការងារ
អច្ឆរិយមួយដែលសំខាន់ខ្លាំងណាស់។

240
00:12:17,680 --> 00:12:20,976
សហគមន៍ទាំងមូលអបអរសាទរអ្នកយ៉ាងខ្លាំង។ 
ផ្តល់អំណាចបន្ថែមទៀតដល់អ្នក។ សូមអរគុណ។

241
00:12:21,000 --> 00:12:22,216
អរគុណ។

242
00:12:22,240 --> 00:12:26,080
(ស្នូរទះដៃ)