Her zaman görmek istediğiniz sanatın her parçası -- yakından ve aranabilir

Kültürel Büyük Patlama neye benzer? Google'ın Kültürel Enstitüsü ve Sanat Projesi Direktörü Amit Sood söz konusu olduğunda bunun anlamı, dünyanın en büyük sanat eseri ve yapılarının olduğu koleksiyonu canlı, gerçeğe benzer detaylarda keşfetmek için çevrim içi bir platform. Kültürel Enstitü'deki akılalmaz deney gösterimleri için Sood'a ve Google'da yerleşik sanatçı Cyril Diagne'ye katılarak sanat ve kültüre erişimde heyecan vadeden geleceğe göz atın.

Dünya inanılmaz objeler

ve zengin kültürel mirasla dolu.

Onlara ulaştığımızda,

soluğumuz kesilir, âşık oluruz.

Ama çoğu zaman

dünya nüfusu sanata ve kültüre
gerçek bir erişimi olmadan yaşıyor.

Bu dünyadaki mirasımızı,
güzel yerleri ve sanatı

keşfetmeye başladığımızda
bağlantılar ne olabilir?

Bu sunuma başlamadan önce,

hazırlık için birkaç noktaya
değinmek istiyorum.

Öncelikle sanat ya da
kültür uzmanı değilim.

Buna tesadüfen girdim,
ama onu seviyorum.

İkinci olarak, size göstereceğim her şey

işbirliği yaptığımız harika
müzelere, arşivlere

ve derneklere ait.

Hiçbiri Google'a ait değil.

Son olarak, arkamda gördüğünüz şey

şu an cep telefonlarınızda,
dizüstü bilgisayarlarınızda

mevcut.

Burası son derece yüksek
çözünürlüklü detayla,

parmak ucunuzda binlerce
müzeyi ve objeyi keşfedebileceğiniz

mevcut platformumuz.

İçeriğin çeşitliliği harika olan şey.

Eğer sadece Avrupa tabloları,

sadece modern sanat olsaydı,

bence biraz sıkıcı olurdu.

Örneğin, bu ay bu toplumdaki
sanat ve kültürden bahseden

82 seçilmiş gösterim ile

"Black History" (Siyahi Tarih)
kanalını yayına aldık.

Aynı zamanda Japonya'dan
"Made in Japan" (Japon malı) adı verilen

ustalığı merkezine alan harika
objelerimiz de var.

Aslında konuşmamın ana fikri olan

en sevdiğim sergilerden biri,

-- Japon bebeklerinin hayranı
olmayı beklemiyordum.

Ama bu sergi sayesinde öyleyim,

bir Japon bebeğinin ruhu
ardındaki ustalığı

bana sahiden öğretti.

Bana güvenin, çok heyecan verici.

Benim sözüme inanın.

O zaman hızlıca devam edelim.

Şimdi çocuklarınız ve arkadaşlarınızla
paylaşabileceğiniz,

bu platformda hemen göstermek
istediğim diğer bir şey de

bu kurumların hepsini sanal olarak
seyahat edebilirsiniz.

En son fikirlerimizden biri de
New York'daki Guggenheim Müzesi'nde

gerçekte orada olmanın nasıl olabileceğini

tadabilirsiniz.

Giriş katına gidebilirsiniz

ve tabii ki çoğunuz muhtemelen
orada bulunmuşsunuzdur.

Bir mimari şaheser
olduğunu görebilirsiniz.

Ancak henüz Guggenheim'a
gitme şansı olmamış,

mimari okuyan Bombay'daki

bir çocuk için bu erişimi bir düşünün.

Guggenheim Müzesi'nde tabii ki
objelere bakabilirsiniz,

tabii ki onları öğrenebilirsiniz vesaire.

Burada bir sürü bilgi var.

Ama bugünkü konuşmamın amacı bu değil.

Bu şu an mevcut.

İş, sanat ve kültüre
ve bunlara erişime gelince

çok heyecanlı bir gelecek için

artık yapı taşlarımız var.

Bugün sahnede bana Lausanne,
İsviçre'deki ECAL Üniversitesi'nde

interaktif tasarım profesörü,

Paris'teki ofisimizde yerleşik sanatçı

ve benim iyi bir arkadaşım olan
Cyril Diagne eşlik edecek.

Cyril ve mühendis ekibimizin yaptığı şey,

bu bağlantıları bulmaya çalışmak
ve bunların birkaçını görselleştirmek.

Şimdi biraz çabuk ilerleyeceğim.

Bu arkamda bulunan obje --
Ah, yalnızca açıklamak için:

Her zaman gerçeğini görmek daha iyidir.

İnsanlar gerçeğini taklit etmeye
çalıştığımı sanırlarsa diye.

Neyse devam edelim.

Bu arkamda gördüğünüz obje
Berekhat Ram Venüsü.

Bu dünyadaki en eski objelerden biri,

Golan Tepeleri'nde 233.000
sene önce bulundu

ve şu an Kudüs'teki
İsrail Müzesi'nde duruyor.

Aynı zamanda platformumuzdaki
en eski objelerden biri.

Haydi büyütelim.

Bu objeden başlıyoruz.

Uzaklaştırırsak ve esasen

kendi kültürel büyük patlamamızı
deneyimlemeye çalışırsak ne olur?

Neye benzeyebilir?

Bu Kültürel Enstitü'de her gün
uğraştığımız şey --

aslında bu bağlantıları kurmamız için
kurumlar tarafından seçilip bize verilen

altı milyonun üzerinde kültürel eser.

Bunlar sayesinde zaman içinde

yolculuk yapabilirsiniz, toplumumuzu
daha iyi anlayabilirsiniz.

Eğer sadece sanat ve kültür
açısından düzenlersek,

gezegenimiz perspektifinden
sınırlar olmadan nasıl

görünebileceğine bakabilirsiniz.

Aynı zamanda onu zaman
ölçeğine koyabilirsiniz,

ki bunun içimdeki veri kurdu için
büyüleyici olduğu aşikâr.

Her on yıla ve o yıllardaki
sanat, tarih ve kültüre

yapılan katkılara bakmak için

saatler harcayabilirsiniz.

Size her on yılı göstermek için
saatler harcamak isterdik,

ama şu an zamanımız yok.

Telefonunuza bakıp
kendiniz de yapabilirsiniz.

(Alkış)

Ancak alkışınızı
sonraya saklayabilirseniz,

zaman harcamak istemiyorum,

çünkü size bir sürü harika
şey göstermek istiyorum.

O zaman çabucak:

Buradan diğer bir ilginç
fikre geçebilirsiniz.

Güzel resimlerin,

hoş görsellerin ötesinde

amacı nedir, ne şekilde yararlı?

Sonraki fikir müzelerde bulunan
küratörlerle yapılan

tartışmalardan ortaya çıktı,

bu arada onlara âşık oldum,

çünkü bu hikâyeleri anlatmaya
çalışmak için tüm yaşamlarını adıyorlar.

Küratörlerden biri şöyle dedi,
"Amit, bu altı milyon objeyi

aralarındaki bağlantılara
bakacağımız şekilde

sergilemek üzere

sanal küratör masası
yaratabilsen nasıl olurdu?"

Bana güven, bu farklı objelere bakarak
nereden geldiklerini anlamak için

bir sürü zaman harcayabilirsin.

Çılgın bir Matris deneyimi.

(Gülüşmeler)

Devam ediyorum.

Bu platformda çok iyi temsil
edilen dünyaca ünlü

Vincent Van Gogh'u ele alalım.

Kurumlarımızın çeşitliliği
sayesinde bu sanatçının

artık tek bir güzel görünümde
düzenlenmiş olan 211'in üzerinde

yüksek çözünürlüklü harika
sanat çalışması var.

Çözünürlüğü arttıkça
ve Cyril derine indikçe

bütün otoportreleri görebilirsiniz,

sakin hayatı görebilirsiniz.

Ancak hızlıca tam zamanı
gelen bir örneğin

üzerinde durmak istiyorum:

"Yatak Odası".

Bu üç kopyası olan bir sanat eseri --

Biri Amsterdam'daki Van Gogh Müzesi'nde,

biri Paris'teki Orsay'da

ve diğeri de Şikago'daki
Sanat Enstitüsü'nde,

ki esasında şu anda üç sanat
eserinin hepsini birden

fiziksel olarak bir araya getiriyor,

bunun şimdiye dek ikinci kez
olduğunu düşünüyorum.

Ancak herkesin çok farklı şekilde
bakması için dijital ve sanal olarak

bir araya getirildi

ve kalabalıkta sırada itilmeyeceksiniz.

O zaman sizi alıp "Yatak Odası"nda
çabucak dolanalım,

böylece her bir obje için ne
yaptığımızı deneyimleyebilirsiniz.

Görüntünün dijital platformda
olabildiğince

seslenmesini istiyoruz.

Bütün ihtiyacınız olan şey
internet bağlantısı ve bir bilgisayar.

(Alkış)

Ve Cyril çabucak derine inebilirsen.

Pardon, bütün bunlar canlı,

o yüzden Cyril'a biraz --

ve bu her obje için mevcut:

Modern sanat, çağdaş sanat,
Rönesans -- adını siz koyun,

heykel dâhil.

Bazen sizi bir sanat eserine
veya bir müzeye

veya kültürel bir keşfe çeken
şeyi bilemezsiniz.

Benim için bu oldukça zorluydu,

çünkü bunu Google'da tam zamanlı
işim olarak yapmaya karar verdiğimde,

annem çok destekleyici değildi.

Annemi seviyorum,

ama o hayatımı bu müze işleriyle
boşa harcayacağımı düşündü.

Ona göre bir müzeye tatile
çıktığında gidersin

ve işaret koyarsın ve biter, değil mi?

Sevgili Hintli annemi aslında

buna değer olduğuna ikna etmem

yaklaşık dört buçuk yılımı aldı.

Bunu şöyle yaptım, bir gün altın
sevdiğini fark ettim.

Böylece ona içinde altın materyali olan
bütün objeleri göstermeye başladım.

Annemin bana ilk sorduğu şey,

"Bunları nasıl alabiliriz?"

(Gülüşmeler)

Açıkçası benim maaşım
o kadar yüksek değil,

şöyle dedim, "Bunu aslında
yapamayız anne.

Ama onları sanal olarak keşfedebilirsin."

Annem şimdi her
karşılaştığımızda bana sorar,

"Projenizde daha fazla altın, daha fazla
gümüş var mı? Bana gösterebilir misin?"

Göstermeye çalıştığım fikir bu.

İçeri girebildiğiniz takdirde nasıl

girdiğiniz önemli değil.

Bir kez girince bağımlısısınız.

Buradan çabucak devam edersek,

giriş noktasını gösteren bir nevi

eğlenceli bir fikir var

ve bunu biraz hızlıca geçeceğim.

Hepimiz sanat çalışmasını yakından
görmenin harika olduğunu biliriz.

Ancak çoğumuzun bunu
yapamadığını da biliriz

ve bunu yapmaya gücü
yetenler için bu karmaşık.

O zaman -- Cyril, sanat gezimizi
yükleyebilir miyiz, ona ne isim vereceğiz?

Ona iyi bir isim bulamıyoruz.

Sonuçta 68 ülkede 1.000 harika

kurumumuz var.

Haydi Rembrandt'la başlayalım.

Sadece bir örnek için zamanımız olabilir.

Ama çeşitlilik sayesinde

17 ülkeden ve 46 enstitüden
yaklaşık 500 Rembrandt

sanat eserimiz var.

Diyelim ki bir sonraki tatilinizde

her birini görmek istiyorsunuz.

Bu sizin seyahat programınız,

muhtemelen 53.000 kilometre gideceksiniz,

sanırım 46 enstitü ziyaret edeceksiniz

ve bilginiz olsun, belki 10 ton
karbondioksit yayacaksınız.

(Gülüşmeler)

Ama unutmayın, bu sanat,

yani bir şekilde bunu
haklı gösterebilirsiniz.

Buradan hızlıca geçersek

biraz daha teknik ve ilginç bir şey var.

Şimdiye kadar gösterdiğimiz her şey

bağlantıları kurmak için
üst veri kullanıyor.

Ama açıkçası bugünlerde herkesin

konuşmaya bayıldığı bir şey var,
yani makine öğrenmesi.

Düşündüğümüz şey,
bütün üst veriyi çıkarmak,

tüm bu koleksiyonun sadece
görsel hatırlanmasına dayalı

olarak makine öğrenmesinin
neler yapabileceğine bakmaktı.

Sonunda bu çok ilginç harita ortaya çıktı,

referans noktası bilgisine
sahip olmayan bu kümeler

her şeyi bir araya
getirmek için görselleri kullandı.

Her küme bizim için
keşfedilecek bir sanat.

Ama size hızlıca göstermek
istediğimiz kümelerden biri

dünyanın dört bir yanındaki müzelerde

bulduğumuz bu inanılmaz portre kümeleri.

Biraz daha yakınlaştırabilirsen, Cyril.

Size göstermek için,
sadece portreleri gezinebilirsiniz.

Ama sonuçta doğaya bakabilirsiniz,
atlara bakabilirsiniz

ve kümeler çok bol.

Bütün bu portreleri gördüğümüzde

şöyle dedik, "Çocuklar için eğlenceli
bir şeyler yapabilir miyiz

veya insanların portrelerle

ilgilenmesi için oyun içeren bir şeyler?"

Çünkü gençlerin portre galerisine

gitmek için gerçekten
heyecanlandığını hiç görmedim.

Bir şeyler ortaya çıkarmak istedim.

Bundan dolayı portre eşleştirici
denen bir şey yarattık.

Kendiliğinden oldukça açıklayıcı,

bu yüzden Cyril'in güzel yüzünü
göstermesini isteyeceğim.

Sonuçta olan şey, kafasının hareketiyle

dünyanın dört bir yanındaki müzelerden
farklı portreleri eşleştiriyoruz.

(Alkış)

Sizi bilmiyorum

ama yeğenime ve kız kardeşime gösterdim

ve reaksiyonları inanılmazdı.

Bana sordukları tek şey,
"Bunu ne zaman gidip görebiliriz?"

Bu arada iyi olursak,

belki Cyril, gülümseyip
mutlu birini bulabilirsin.

İşte mükemmel.

Bu arada bu prova yapılmadı.

Tebrikler, Cyril.
Harika şeyler. Ah, vay be.

Tamam, devam edelim.
Yoksa bütün zamanımızı alacak.

(Alkış)

Yani sanat ve kültür aynı zamanda
eğlenceli olabilir, değil mi?

Son çabuk deneyimiz için --

bütün bunlara deney diyoruz --

son çabuk deneyimiz tekrar
makine öğrenmesiyle ilgili.

Size kümeler, görsel kümeler gösteriyoruz,

ama makineden bu kümeleri
isimlendirmesini de istesek ne olur?

Onları gerçek üst veri kullanmadan,
otomatik olarak etiketleyebilse ne olurdu?

Sahip olduğumuz şey bu tür bir keşfedici,

sanırım yaklaşık 4.000 etiketi
eşleştirmeyi başardığımız bir yer.

Burada aslında özel bir şey yapmadık,

sadece koleksiyonu besledik.

İlginç kategoriler bulduk.

Atlarla başlayabiliriz,
çok direkt bir kategori.

Makinenin at görüntüleri koymasını

bekleyebilirsiniz, değil mi?

Öyle de, burada fark edeceğiniz gibi,

hâlâ at olarak tanımlayıp kümelediği

çok soyut bir görüntü de var.

Aynı zamanda at kapsamında
olan inanılmaz bir başımız var.

Her birinin neden bu şekilde kategorize
edildiğine dair etiketleri var.

Çok komik ve ilginç bulduğum
başka birine devam edelim,

çünkü bu kategorinin nasıl
ortaya çıktığını bilmiyorum.

Buna "Bekleyen Kadın" deniyor.

Cyril, eğer çabucak geçersen,

sanırım bekleyen veya
poz veren kadınların

bu inanılmaz görüntülerini göreceksiniz.

Bunu gerçekten anlamıyorum.

Ama bilirsiniz, müzedeki
bağlantılarıma sormaya

çalışıyorum, "Bu nedir?
Burada ne oluyor?"

Ve bu şahane.

Hemen altına geri gelirsek,

altını aramak ve makinenin

altını nasıl etiketlediğini
görmek istedim.

Ama aslında onu altın
olarak etiketlemiyor.

Popüler bir zamanda yaşıyoruz.

Onu "bling-bling" olarak etiketliyor.

(Gülüşmeler)

Cyril'e zorluk çıkarıyorum,
çünkü çok hızlı gidiyorum.

Sonuçta burada dünyadaki müzelerdeki

tüm bling-bling'ler sizin için
düzenlenmiş bulunuyor.

Son olarak, bu konuşmayı
ve deneyleri bitirirken,

konuşma sonunda hissetmenizi
umduğum şey mutluluk ve duygular.

Mutluluğu görsek ne görürdük?

Aslında "mutluluk" altında etiketlenmiş

tüm objelere bakarsak,

sanırım mutluluk bekleyebilirsiniz.

Ama gelenlerden biri bu
çok harika ve ilginç olanıydı,

Douglas Coupland tarafından
yapılan bu sanat eseri,

kendisi de arkadaşımız
ve yerleşik sanatçımız,

adı "İnternet Öncesi Beynimi Özlüyorum".

Makinenin neden İnternet öncesi
beynini özlemiş hissettiğini bilmiyorum

ve burada etiketlenmiş durumda,

ama çok ilginç bir düşünce.

Ben de zaman zaman İnternet
öncesi beynimi özlüyorum,

ama İnternet'te sanat ve
kültürü keşfetmek dışında.

O zaman telefonlarınızı çıkarın,
bilgisayarlarınızı çıkarın,

müzeleri ziyaret edin.

Müzelerde oturarak bütün
bu kültürü koruyan

harika arşivcilere,

tarihçilere, küratörlere
hızlıca bir selam.

En azından kendimiz ve çocuklarımız
için günlük sanat ve

kültür dozumuzu alabiliriz.

Teşekkürler.

(Alkış)