Merhaba.

Benim Adım Daniel Moralles.

Bunu yapıyorum çünkü kızımı arıyorum.

O'nun adı Sarah Rivera.

O'nu 2000 yılından beri görmedim.

Ve O'nunla iletişimde olmayı istiyorum.

Benim adım Will ve ben Under'ın New York'taki bir üyesiyim.

Biz New York şehrinin umutsuz sakinlerine yardım ederiz,

onların hikayelerini Twitter'da paylaşırız.

Danny, umutsuz New York'lulardan biriydi.

Bizden ödemeli bir arama ulaştı.

Başlangıçta benim için kolay değildi çünkü nasıl tweet atacğımı bilmiyordum.

Bu, bana verdikleri telefon.

Bu bir çeşit başlangıcın tamamlanmasıydı ama buna alıştım.

Danny, yaklaşık 11 yıldır kızından ayrı,

ve internetin insanları bulmak için mükemmel bir yol olduğunu öğrendi.

O, sadece bunu nasıl yapacağını bilmiyordu.

Willy'ye sordum, dedim ki"Willy, eğer kızımın bir fotoğrafını tweetlersem...

...çünkü kızımı arıyordum ama nerede olduğunu bilmiyorum."

Kim olduğunu bilmediğim bir bayandan bir e-mail geldi.

O'na dedi ki "Dinle, baban Twitter'da ve seni arıyor."

Mesaj bana geldiğinde bu olmaz diyordum.

Çünkü ben bunca zamandır arıyordum.

Bana O'nun Twitter hesabının sayfasını gönderdi.

Ve bir telefon numarası.

Merhaba. Evet, Sarah ?

"Baba, benim." dedi.

İnanamadım. Ağlamaya başladım.

Söyleyecek çok şeyim vardı.

(Gülüşmeler)

Önümüdeki günlerden birinde buluşmak için plan yaptık.

O burada.

Merhaba baba.

İki torunumla birlikte geldiğini bilmiyordum.

Bu benim için sürprizdi.

Varlıklarını bilmediğim iki torunum...

Mutluydumç

O'nu gerçekten canlı canlı görmek,

çok uzun zaman geçtikten sonra. Evet. İyi hissettiriyor.

Danny ve Sarah ayrıldıklarında

aralarındaki iletişimi 11 yıllığına kaybettiler.

Ama şimdi bunun için bir engel yok.

Eğer Twitter olmasaydı babamı bulabileceğimi zannetmiyorum.

Belki de, kim bilir ? Tek bildiğim, Twitter'a teşekkürler. Kızım yeniden hayatımda.

Bilmem gereken tek şey bu.
Translation: ozencicek@yandex.com