0:00:00.885,0:00:02.407
คือว่า ผมเฝ้าครุ่นคิดมานานเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่าง

0:00:02.407,0:00:05.541
ความสำเร็จ และ[br]ความดีที่เป็นที่ยกย่องสรรเสริญ

0:00:05.541,0:00:08.443
ความสำเร็จ คือสิ่งที่[br]คุณใส่ไว้ในแฟ้มประวัติของคุณ

0:00:08.443,0:00:11.788
มันคือทักษะที่คุณนำสู่ตลาด

0:00:11.909,0:00:13.647
ส่วนคำยกย่องสรรเสริญ คือ

0:00:13.647,0:00:15.129
สิ่งที่คุณถูกกล่าวถึงในทางสรรเสริญ

0:00:15.129,0:00:18.067
ซึ่งเป็นสิ่งที่ลึกซึ้ง ที่จะบ่งบอกตัวตนลึก ๆ ของคุณ

0:00:18.067,0:00:19.843
อะไรคือธรรมชาติของความสัมพันธ์ของคุณ

0:00:19.843,0:00:23.407
คุณเป็นคนกล้าหาญ กล้าแสดงความรัก [br]เป็นตัวของตัวเอง จิตใจมั่นคง หรือไม่

0:00:23.407,0:00:24.901
พวกเราส่วนใหญ่ รวมไปถึง ผม[br]อาจกล่าวได้ว่า

0:00:24.901,0:00:26.667
ความดีที่เป็นที่สรรเสริญโดยทั่วไป[br]มีความสำคัญมากกว่า

0:00:28.433,0:00:30.200
แต่อย่างน้อยในกรณีของ[br]ผม ความดีที่เป็นที่สรรเสริญนั้น

0:00:30.200,0:00:33.002
เป็นสิ่งที่ผมคิดถึงโดยส่วนใหญ่หรือไม่ [br]และคำตอบก็คือไม่

0:00:33.002,0:00:35.295
แล้วผมก็เฝ้าคิดถึงแต่ปัญหานั้น

0:00:35.295,0:00:36.463
และนักคิดที่ได้ช่วยผมคิดเกี่ยวกับปัญหานี้

0:00:36.463,0:00:38.076
คือ ชายที่มีชื่อว่า [br]โจเซฟ โซโลเวทชิค ผู้ที่เป็นแร๊บไบ

0:00:38.076,0:00:41.446
เขาเขียนหนังสือชื่อ ชายผู้โดดเดี่ยวใน ศรัทธา [br](The Lonely Man Of Faith) ในปี 1965

0:00:41.446,0:00:44.766
โซโลเวทชิค กล่าวไว้ว่า คนเรามีธรรมชาติสองด้าน

0:00:44.766,0:00:47.156
ซึ่งเขาเรียกมันว่า อดัม 1 [br]และ อดัม 2

0:00:47.156,0:00:48.888
อดัม 1 คือ ความต้องการเชิงวัตถุ ทะเยอทะยาน

0:00:48.888,0:00:51.111
เป็นธรรมชาติด้านภายนอกของเรา

0:00:51.111,0:00:53.184
เขาต้องการก่อร่างและสร้างพวกพ้อง

0:00:53.184,0:00:54.730
สร้างนวัตกรรมแปลกใหม่

0:00:54.730,0:00:57.468
อดัม 2 คือ ธรรมชาติด้านอ่อนน้อมถ่อมตนของเรา

0:00:57.468,0:01:00.285
อดัม 2 ไม่เพียงต้องการทำความดี [br]แต่ต้องการเป็นความดีงาม

0:01:00.285,0:01:02.232
เพื่อที่จะใช้ชีวิตตามวิถีภายใน

0:01:02.232,0:01:06.035
ที่สรรเสริญพระเจ้า การสร้างสรรค์ [br]และความเป็นไปได้

0:01:06.035,0:01:07.923
อดัม 1 ต้องการพิชิตโลก

0:01:07.923,0:01:10.687
อดัม 2 ต้องการฟังเสียงเรียกร้อง และเชื่อฟังโลก

0:01:10.687,0:01:13.175
อดัม 1 ต้องการลิ้มรสความสำเร็จ

0:01:13.175,0:01:15.857
อดัม 2 ลิ้มรสความมั่นคงและความแข็งแกร่งภายใน

0:01:15.857,0:01:18.600
อดัม 1 คอยถามว่า สิ่งต่างๆ ทำงานอย่างไร

0:01:18.600,0:01:20.918
อดัม 2 เฝ้าถามว่า ทำไมเราจึงมาอยู่ที่นี่

0:01:20.918,0:01:23.022
คำขวัญของอดัม 1 คือ ความสำเร็จ

0:01:23.022,0:01:27.268
คำขวัญของอดัม 2 คือ ความรัก [br]การไถ่บาป และ การกลับคืน

0:01:27.268,0:01:29.118
และโซโลเวทชิคกล่าวว่า[br]ธรรมชาติทั้งสองด้านของเรา

0:01:29.118,0:01:31.766
กำลังทำสงครามกันอยู่

0:01:31.766,0:01:33.830
เราอยู่ในโลกที่ต้องเผชิญหน้ากับตัวเองตลอดเวลา

0:01:33.830,0:01:37.094
ระหว่างความสำเร็จภายนอก และคุณค่าภายใน

0:01:37.094,0:01:39.578
และสิ่งที่อาจฟังแปลกๆ [br]เกี่ยวกับเรื่องนี้ ที่ผมจะพูดคือ

0:01:39.578,0:01:41.270
ธรรมชาติสองด้านของมนุษย์นั้นทำงาน

0:01:41.270,0:01:43.680
ด้วยตรรกะที่แตกต่างกัน

0:01:43.680,0:01:45.914
ตรรกะภายนอก คือ ตรรกะทางเศรษฐศาสตร์

0:01:45.914,0:01:49.380
เหตุนำมาซึ่งผลลัพธ์[br]ความเสี่ยงนำไปสู่รางวัล

0:01:49.380,0:01:51.156
ธรรมชาติภายในของมนุษย์เราคือ

0:01:51.156,0:01:54.577
ตรรกะด้านคุณธรรม ซึ่งบ่อยครั้งเป็นตรรกะที่สวนทาง

0:01:54.577,0:01:56.451
คุณจะต้องให้จึงจะได้รับ

0:01:56.451,0:01:58.167
คุณจะต้องยอมแพ้บางสิ่งภายนอกตัวคุณ

0:01:58.167,0:02:00.449
เพื่อได้รับความเข้มแข็งภายในตัวคุณเอง

0:02:00.449,0:02:02.770
คุณต้องเอาชนะแรงปรารถนาที่คุณต้องการ

0:02:02.770,0:02:05.561
เพื่อที่จะเติมเต็มตัวคุณ[br]คุณต้องลืมตัวตนของคุณ

0:02:05.561,0:02:09.873
เพื่อที่จะค้นหาตัวเอง[br]คุณต้องปล่อยวางตัวเอง

0:02:09.873,0:02:12.809
เราเกิดมาเพื่ออยู่ในสังคม[br]ซึ่งชื่นชมอดัม 1

0:02:12.809,0:02:15.049
และมักจะละเลยอดัม 2

0:02:15.049,0:02:18.281
แต่ปัญหาจากสิ่งนี้คือ มันเปลี่ยน[br]คุณให้กลายเป็นสัตว์ที่ฉลาด

0:02:18.281,0:02:19.838
ที่ปฏิบัติต่อชีวิตดั่งเช่นเกม

0:02:19.838,0:02:22.563
แล้วคุณก็กลายสภาพเป็นสัตว์ที่[br]เลือดเย็น และช่างคำนวน

0:02:22.563,0:02:25.369
ผู้กลายเป็นสิ่งที่แสนจะสามัญธรรมดา

0:02:25.369,0:02:26.829
แล้วคุณก็ได้ตระหนักถึงความแตกต่าง

0:02:26.829,0:02:29.401
ระหว่างตัวตนที่มีความปรารถนา [br]และตัวตนที่แท้จริงของคุณ

0:02:29.401,0:02:33.374
คุณไม่ได้รับความชื่นชมสรรเสริญอย่างที่คุณอยากได้

0:02:33.374,0:02:34.934
ที่คุณหวังว่าใครสักคนจะชื่นชมคุณ

0:02:34.934,0:02:36.660
คุณไม่มีความเชื่อมั่นลึกๆ

0:02:36.660,0:02:39.197
คุณไม่มีอารมณ์แห่งความยินดีปรีดา

0:02:39.197,0:02:40.966
คุณไม่มี[br]ความมุ่งมั่นในการทำงาน

0:02:40.966,0:02:44.180
นั่นมันอาจต้องใช้เวลามากกว่าทั้งชีวิตที่จะยอมรับ

0:02:44.180,0:02:47.627
ผมได้รับคำตอบธรรมดาๆ จากประวัติศาสตร์

0:02:47.627,0:02:50.389
เกี่ยวกับวิธีที่คุณจะสร้างอดัม 2 ให้เข้มแข็ง

0:02:50.389,0:02:52.399
วิธีที่คุณจึงจะสร้างบุคลิกภาพที่ลึกซึ้ง

0:02:52.399,0:02:55.124
ประวัติศาสตร์ทำให้ผู้คนได้ย้อนกลับไป

0:02:55.124,0:02:57.010
สู่อดีตของพวกเขา

0:02:57.010,0:02:59.260
บางครั้งนำไปสู่เวลาอันมีค่าของชีวิต

0:02:59.260,0:03:00.719
ไปสู่วัยเยาว์

0:03:00.719,0:03:04.685
และบ่อยครั้งจิตใจมุ่งไปสู่อดีต

0:03:04.685,0:03:06.073
ในช่วงเวลาที่น่าอับอาย

0:03:06.073,0:03:09.000
ความผิดบาปบางอย่าง [br]การกระทำที่แสนจะเห็นแก่ตัวบางอย่าง

0:03:09.000,0:03:11.290
การกระทำที่ละเลย ตื้นเขิน

0:03:11.290,0:03:14.033
บาปแห่งความโกรธแค้น บาปแห่งการสงสารตัวเอง

0:03:14.033,0:03:17.618
พยายามที่จะทำให้ผู้คนพอใจ[br]ความขลาดกลัว

0:03:17.618,0:03:22.313
อดัม 1 ถูกสร้างจากการทำตัวเองให้แข็งแกร่งขึ้น

0:03:22.313,0:03:26.409
อดัม 2 ถูกสร้างจากการต่อสู้กับความอ่อนแอของคุณ

0:03:26.409,0:03:29.267
คุณมองเข้าไปในตัวเอง คุณพบความผิดบาป

0:03:29.267,0:03:30.939
ที่คุณทำมันซ้ำแล้วซ้ำเล่าในชีวิตของคุณ

0:03:30.939,0:03:32.740
ความผิดบาปอันเป็นเอกลักษณ์ของคุณ

0:03:32.740,0:03:35.431
ที่แตกต่างจากบาปของคนอื่น

0:03:35.431,0:03:38.295
และคุณต่อสู้กับความผิดบาปนั้น [br]คุณตะลุมบอนกับบาปนั้น

0:03:38.295,0:03:41.431
จากการตะลุมบอนนั้น จากความทุกข์ทรมานนั้น

0:03:41.431,0:03:45.049
ตัวตนที่ลึกซึ้งของคุณก็ก่อตัว

0:03:45.049,0:03:46.951
และเรามักไม่ได้ถูกสอนให้ตระหนักถึง

0:03:46.951,0:03:48.087
บาปภายในตัวของเราเอง

0:03:48.087,0:03:49.935
เราไม่ได้ถูกสอนจากวัฒนธรรมของเรา

0:03:49.935,0:03:51.882
ถึงวิธีตะลุมบอนกับความผิดบาป

0:03:51.882,0:03:54.555
วิธีเผชิญหน้า และวิธีต่อสู้กับมัน

0:03:54.555,0:03:57.885
เราอาศัยอยู่ในวัฒนธรรม[br]ที่มีความนึกคิดแบบอดัม 1

0:03:57.885,0:04:01.054
ซึ่งเราไม่เคยปริปาก[br]ถึงอดัม 2

0:04:01.054,0:04:02.710
ท้ายที่สุด ไรน์โฮล์ด นีเบอร์

0:04:02.710,0:04:04.845
สรุปถึงการเผชิญหน้าของการใช้ชีวิต

0:04:04.845,0:04:08.398
ของอดัม 1 และอดัม 2 ว่า

0:04:08.398,0:04:11.660
"ไม่มีสิ่งที่ควรค่าแก่การกระทำ[br]จะสามารถถูกทำให้สำเร็จได้ภายในช่วงชีวิตของเรา

0:04:11.660,0:04:14.042
ดังนั้นเราต้อง[br]มีความหวัง

0:04:14.042,0:04:17.148
ไม่มีสิ่งใดจริงแท้[br]หรือสวยงาม หรือดีงามที่สร้าง

0:04:17.148,0:04:20.104
ให้ประวัติศาสตร์ของมนุษ์สมบูรณ์

0:04:20.104,0:04:22.782
ดังนั้นเราต้องมีศรัทธา

0:04:22.782,0:04:26.672
ไม่มีสิ่งใดที่เราจะทำนอกจากความดี[br]เป็นความสำเร็จเพียงอย่างเดียว

0:04:26.672,0:04:28.499
ด้วยเหตุนี้ เราจะต้อง[br]มีความรัก

0:04:28.499,0:04:30.197
ไม่มีศีลธรรมใดจากเพื่อนหรือศัตรูจะมีค่า

0:04:31.895,0:04:33.593
เท่ากับศีลธรรมจากมุมมองของเราเอง

0:04:33.593,0:04:36.141
ด้วยเหตุนี้ เราจะต้องมีรูปแบบสุดท้ายของความรัก

0:04:36.141,0:04:38.968
นั่นคือ การให้อภัย

0:04:38.968,0:04:40.604
ขอบคุณครับ

0:04:40.604,0:04:42.680
(เสียงปรบมือ)