WEBVTT

00:00:00.837 --> 00:00:03.104
ผมอยากคุณมองไปรอบ ๆ ห้องสักหนึ่งนาที

00:00:03.128 --> 00:00:05.847
และพยายามมองหาคนที่ดูขี้ระแวงที่สุดในห้อง

NOTE Paragraph

00:00:05.871 --> 00:00:06.935
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:00:06.959 --> 00:00:09.411
จากนั้นชี้ตัวคน ๆ นั้นให้ผมที

NOTE Paragraph

00:00:09.435 --> 00:00:10.470
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:00:10.494 --> 00:00:11.853
อย่าทำจริงนะครับ

NOTE Paragraph

00:00:11.877 --> 00:00:12.996
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:00:13.020 --> 00:00:14.889
แต่ในฐานะนักจิตวิทยาองค์กร

00:00:14.913 --> 00:00:16.795
ผมใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในองค์กรหลายแห่ง

00:00:16.819 --> 00:00:18.979
และพบคนขี้ระแวงอยู่ทุกที่

00:00:19.532 --> 00:00:21.941
ความระแวงเกิดจากคนที่ผมเรียกว่า "ผู้รับ"

00:00:21.965 --> 00:00:24.148
ผู้รับ คือคนเห็นแก่ตัวเมื่อมี
ปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น

00:00:24.172 --> 00:00:26.433
มีแต่ "คุณทำอะไรให้ฉันได้บ้าง"

00:00:26.832 --> 00:00:28.233
ตรงกันข้าม คือ "ผู้ให้"

00:00:28.257 --> 00:00:30.797
หรือผู้ที่มักถามผู้อื่นว่า

00:00:30.797 --> 00:00:32.397
"ฉันทำอะไร
ให้คุณได้บ้าง"

NOTE Paragraph

00:00:32.915 --> 00:00:35.496
ผมอยากให้ทุกคนนึกถึง
สไตล์ของคุณ

00:00:35.496 --> 00:00:37.449
เราทุกคนล้วนมีช่วงเวลาที่เป็นผู้ให้และรับ

00:00:37.537 --> 00:00:40.433
สไตล์ คือ วิธีการที่คุณปฏิบัติต่อ
คนส่วนใหญ่โดยส่วนใหญ่

00:00:40.433 --> 00:00:41.591
โหมดอัตโนมัติของคุณ

00:00:41.611 --> 00:00:43.153
ผมมีแบบประเมินสั้น ๆ ให้คุณทำ

00:00:43.155 --> 00:00:45.494
เพื่อดูว่าคุณมีความเป็นผู้ให้หรือผู้รับ
มากกว่ากัน

00:00:45.494 --> 00:00:46.972
และคุณสามารถลองทำได้เลยตอนนี้

NOTE Paragraph

00:00:47.850 --> 00:00:49.289
[แบบทดสอบความหลงตัวเอง]

NOTE Paragraph

00:00:49.313 --> 00:00:51.625
[ขั้นตอนที่ 1: ใช้เวลาไตร่ตรองตัวเอง]

NOTE Paragraph

00:00:51.649 --> 00:00:52.752
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:00:52.776 --> 00:00:55.634
[ขั้นตอนที่ 2: ถ้าทำถึงขั้นตอนที่ 2 
คุณไม่ใช่พวกหลงตัวเอง]

NOTE Paragraph

00:00:55.658 --> 00:00:57.217
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:00:58.082 --> 00:01:01.915
สิ่งที่ผมจะพูดต่อไปนี้จะเป็นสิ่งเดียว
ที่พูดในวันนี้โดยไม่มีข้อมูลยืนยัน

00:01:01.939 --> 00:01:05.371
แต่ผมเชื่อว่ายิ่งคุณใช้เวลากว่าจะหัวเราะ
การ์ตูนนี้นานเท่าไหร่

00:01:05.395 --> 00:01:07.822
ก็ยิ่งน่ากังวลมากขึ้นว่าคุณจะเป็นผู้รับ

NOTE Paragraph

00:01:07.846 --> 00:01:08.911
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:01:08.935 --> 00:01:10.967
แน่นอนว่าไม่ใช่ผู้รับทุกคน
เป็นพวกหลงตัวเอง

00:01:10.991 --> 00:01:13.879
บางคนเป็นเพียงผู้ให้
ที่ถูกทำร้ายหลายต่อหลายครั้ง

00:01:13.903 --> 00:01:17.227
แต่ก็มีผู้รับอีกประเภท
ที่เราจะไม่พูดถึงในวันนี้

00:01:17.251 --> 00:01:19.104
ซึ่งเราเรียกว่า พวกโรคจิต

NOTE Paragraph

00:01:19.128 --> 00:01:20.279
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:01:20.303 --> 00:01:23.175
แต่ผมเคยสงสัยว่าจะมีคนแต่ละประเภท
อยู่เท่าไหร่

00:01:23.199 --> 00:01:26.008
ผมเลยทำการสำรวจคนกว่า 30,000 คน 
จากหลากหลายอาชีพ

00:01:26.032 --> 00:01:27.644
หลากหลายวัฒนธรรมทั่วโลก

00:01:27.668 --> 00:01:30.146
และพบว่าคนส่วนใหญ่อยู่ตรงกลาง

00:01:30.170 --> 00:01:31.636
ระหว่างการเป็นผู้ให้กับผู้รับ

00:01:31.660 --> 00:01:34.005
พวกเขาเลือกแบบที่ 3 
ที่เรียกว่า ผู้แลกเปลี่ยน

00:01:34.029 --> 00:01:36.508
ถ้าคุณอยู่กลุ่มนี้ คุณจะพยายาม
บาลานซ์ระหว่างการให้และการรับ

00:01:36.508 --> 00:01:39.950
หมูไปไก่มา ผมจะทำให้คุณถ้าคุณทำให้ผม

00:01:39.950 --> 00:01:42.485
ซึ่งดูเหมือนจะเป็นวิธีการที่ปลอดภัย
ในการใช้ชีวิต

00:01:42.485 --> 00:01:45.693
แต่มันเป็นวิธีที่ได้ผลและก่อให้เกิดผลดี
ในการใช้ชีวิตรึเปล่า

00:01:45.693 --> 00:01:48.817
คำตอบสำหรับคำถามนี้ชัดเจนมาก...

00:01:48.841 --> 00:01:49.999
อาจจะครับ

NOTE Paragraph

00:01:50.023 --> 00:01:51.249
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:01:51.273 --> 00:01:53.452
ผมศึกษาองค์กรหลายแห่ง

00:01:53.476 --> 00:01:54.651
และคนหลายพันคน

00:01:54.675 --> 00:01:58.227
ผมให้วิศวกรวัดผลผลิตของพวกเขา

NOTE Paragraph

00:01:58.251 --> 00:02:00.606
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:02:00.630 --> 00:02:03.599
ผมศึกษาผลการเรียนของนักศึกษาแพทย์

00:02:03.623 --> 00:02:05.598
และรายได้ของพนักงานขาย

NOTE Paragraph

00:02:05.622 --> 00:02:07.068
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:02:07.092 --> 00:02:08.744
และโดยไม่คาดคิด

00:02:08.768 --> 00:02:12.437
ผมพบว่าคนที่ผลงานแย่ที่สุด
ในแต่ละกลุ่ม คือ ผู้ให้

00:02:12.749 --> 00:02:14.793
วิศวกรที่ทำงานเสร็จน้อยที่สุด

00:02:14.817 --> 00:02:17.323
คือคนที่ช่วยเหลือคนอื่นมากกว่า
การที่คนมาช่วยตอบแทน

00:02:17.347 --> 00:02:19.483
พวกเขายุ่งอยู่กับการทำงานของคนอื่น

00:02:19.507 --> 00:02:23.057
พวกเขาไม่มีเวลาและพลังงานที่จะทำงาน
ของตัวเองให้เสร็จ

00:02:23.081 --> 00:02:25.490
ในคณะแพทย์ ผลการเรียนที่ต่ำที่สุด
เป็นของนักศึกษาแพทย์

00:02:25.490 --> 00:02:27.561
ที่เห็นด้วยมากที่สุดกับข้อความอย่างเช่น

00:02:27.561 --> 00:02:30.249
"ฉันชอบที่จะช่วยเหลือผู้อื่น"

00:02:31.068 --> 00:02:32.756
ซึ่งชี้ให้เห็นว่าเราควรไว้ใจหมอ

00:02:32.756 --> 00:02:35.679
ที่มาเรียนเป็นหมอโดยไม่มีความต้องการ
ที่จะช่วยใครเลย

NOTE Paragraph

00:02:35.679 --> 00:02:37.040
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:02:37.040 --> 00:02:39.828
ในการขายก็เช่นกัน
รายได้ที่ต่ำที่สุดเป็นของ

00:02:39.852 --> 00:02:41.547
เหล่าพนักงานขายที่ใจกว้างมากที่สุด

00:02:41.571 --> 00:02:44.001
ผมติดต่อไปยังหนึ่งในพนักงานขายเหล่านั้น

00:02:44.025 --> 00:02:45.632
เป็นคนที่ได้คะแนนผู้ให้สูงสุด

00:02:45.656 --> 00:02:48.214
และถามเขาว่า "ทำไมคุณถึงห่วย
ในอาชีพของคุณ?"

00:02:48.238 --> 00:02:49.779
ผมไม่ได้ถามแบบนั้นจริง ๆ แต่...

NOTE Paragraph

00:02:49.803 --> 00:02:50.561
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:02:50.561 --> 00:02:53.223
"อะไรคือข้อเสียของความใจกว้างในการขาย"

00:02:53.247 --> 00:02:56.513
และเขาตอบว่า "คือ ผมใส่ใจลูกค้าของผมมากๆ

00:02:56.537 --> 00:02:59.299
ถึงขนาดที่ว่า
ผมจะไม่มีวันขายของห่วยๆ ให้กับพวกเขา"

NOTE Paragraph

00:02:59.323 --> 00:03:00.724
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:03:00.748 --> 00:03:01.976
ผมอยากรู้จริง ๆ ว่า

00:03:02.000 --> 00:03:05.284
คุณกี่คนที่ระบุตัวเองว่า
เป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับหรือผู้แลกเปลี่ยน

00:03:05.308 --> 00:03:06.458
ยกมือขึ้นครับ

00:03:06.962 --> 00:03:09.911
ครับ อาจจะมีมากกว่านี้
ถ้าผมถามก่อนบอกข้อมูลเหล่านี้

NOTE Paragraph

00:03:10.525 --> 00:03:14.152
แต่จริงๆ แล้ว 
มีเรื่องหักมุมตรงนี้ครับ

00:03:14.176 --> 00:03:17.472
แม้ว่าผู้ให้มักจะเสียสละตัวเอง

00:03:17.496 --> 00:03:19.675
แต่พวกเขาทำให้องค์กรดีขึ้น

00:03:20.345 --> 00:03:23.112
มีหลักฐานมากมายครับ

00:03:23.136 --> 00:03:26.869
มีงานวิจัยหลายต่อหลายชิ้น
ที่ศึกษาความถี่ของพฤติกรรมของผู้ให้

00:03:26.893 --> 00:03:29.030
ที่อยู่ในทีมหรือในองค์กร

00:03:29.054 --> 00:03:31.554
และพบว่ายิ่งคนให้ความช่วยเหลือ 
และแบ่งปันความรู้

00:03:31.554 --> 00:03:33.031
และให้คำแนะนำสอนงานมากเท่าไหร่

00:03:33.031 --> 00:03:35.582
องค์กรจะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น
ในทุกมิติที่เราศึกษา

00:03:35.582 --> 00:03:38.973
ทั้งผลตอบแทนและความพึงพอใจ
ของลูกค้าสูงขึ้น การรักษาบุคลากรดีขึ้น

00:03:38.997 --> 00:03:40.842
แม้กระทั่งค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานลดลง

00:03:41.407 --> 00:03:44.275
ผู้ให้ใช้เวลาส่วนใหญ่กับการช่วยผู้อื่น

00:03:44.299 --> 00:03:45.506
พัฒนาทีมงาน

00:03:45.530 --> 00:03:48.006
แล้วก็โชคไม่ดีที่พวกเขา
จะต้องลำบากไปตลอดทาง

00:03:48.030 --> 00:03:49.698
ผมอยากจะพูดถึงสิ่งที่ต้องทำ

00:03:49.722 --> 00:03:53.043
เพื่อสร้างวัฒนธรรม
ที่ช่วยให้เหล่าผู้ให้ประสบความสำเร็จ

NOTE Paragraph

00:03:53.564 --> 00:03:56.584
ผมสงสัยว่าหากผู้ให้
คือ ผู้ที่ทำงานแย่ที่สุด

00:03:56.608 --> 00:03:58.436
แล้วใครคือผู้ที่ทำงานดีที่สุด

00:03:59.438 --> 00:04:02.088
เริ่มที่ข่าวดีที่ว่า
ไม่ใช่ผู้รับครับ

00:04:02.112 --> 00:04:05.767
เหล่าผู้รับมักจะเติบโตอย่างรวดเร็ว
แต่ตกต่ำอย่างรวดเร็วในเกือบทุก ๆ อาชีพ

00:04:05.791 --> 00:04:07.888
และพวกเขาก็ตกต่ำด้วยน้ำมือของผู้แลกเปลี่ยน

00:04:07.912 --> 00:04:11.332
ถ้าคุณเป็นผู้แลกเปลี่ยน คุณเชื่อเรื่องของ
"ตาต่อตา" หรือโลกที่ยุติธรรม

00:04:11.356 --> 00:04:12.776
และเมื่อเจอกับเหล่าผู้รับ

00:04:12.800 --> 00:04:14.669
คุณจะรู้สึกเหมือนว่าเป็นหน้าที่ของคุณ

00:04:14.693 --> 00:04:16.735
ที่จะลงโทษคนคนนั้นให้สาสม

NOTE Paragraph

00:04:16.759 --> 00:04:17.773
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:04:17.797 --> 00:04:19.422
เป็นทางเดียวที่จะ
คืนความยุติธรรม

NOTE Paragraph

00:04:20.108 --> 00:04:22.078
คนส่วนใหญ่เป็นผู้แลกเปลี่ยน

00:04:22.102 --> 00:04:23.686
และหมายความว่าหากคุณเป็นผู้รับ

00:04:23.710 --> 00:04:25.690
ในที่สุดผลการกระทำจะตามสนองคุณทัน

00:04:25.714 --> 00:04:27.352
ทำอะไรก็ได้อย่างนั้น

00:04:27.376 --> 00:04:28.982
ถ้าสรุปแบบมีเหตุมีผลก็คือ

00:04:29.006 --> 00:04:31.871
ผู้ที่ทำงานได้ยอดเยี่ยม 
คือ เหล่าผู้แลกเปลี่ยน

00:04:31.895 --> 00:04:33.413
แต่ก็ไม่ใช่อยู่ดี

00:04:33.437 --> 00:04:36.287
ในทุกอาชีพ ในทุกองค์กร
ที่ผมเคยศึกษามา

00:04:36.311 --> 00:04:38.473
กลับเป็นเหล่าผู้ให้ อีกแล้วครับ

NOTE Paragraph

00:04:39.651 --> 00:04:42.809
เรามาดูข้อมูลที่ผมรวบรวมจาก
พนักงานขายหลายร้อยคน

00:04:42.833 --> 00:04:43.986
ติดตามดูรายได้ของพวกเขา

00:04:44.010 --> 00:04:46.665
จะเห็นได้ว่าเหล่าผู้ให้
อยู่ทั้งสองกลุ่ม

00:04:46.689 --> 00:04:48.637
พวกเขาอยู่ในกลุ่มคนส่วนใหญ่
ที่มีรายได้น้อยที่สุด

00:04:48.637 --> 00:04:50.103
และในกลุ่ม
ที่มีรายได้มากที่สุด

00:04:50.313 --> 00:04:52.917
เช่นเดียวกับผลการทำงาน
ของเหล่าวิศวกร

00:04:52.917 --> 00:04:54.248
และผลการเรียนนักศึกษาแพทย์

00:04:54.248 --> 00:04:57.575
เหล่าผู้ให้อยู่กลุ่มที่ต่ำสุดและสูงสุด

00:04:57.575 --> 00:04:59.657
ในทุกตัวชี้วัดความสำเร็จ
ที่ผมสามารถวัดได้

00:05:00.201 --> 00:05:01.503
สิ่งนี้นำมาซึ่งคำถามที่ว่า

00:05:01.527 --> 00:05:04.936
เราจะสร้างโลกที่เหล่าผู้ให้
ก้าวสู่ความเป็นเลิศขึ้นได้อย่างไร?

00:05:04.960 --> 00:05:07.783
ผมอยากพูดถึงวิธีการ 
ที่ไม่จำกัดอยู่แค่ในวงการธุรกิจ

00:05:07.807 --> 00:05:09.638
แต่ใช้ได้กับองค์กรไม่แสวงหากำไร
โรงเรียน

00:05:09.662 --> 00:05:10.955
หรือแม้กระทั่งภาครัฐ

00:05:10.979 --> 00:05:12.185
คุณพร้อมรึยัง?

NOTE Paragraph

00:05:12.209 --> 00:05:13.395
(เสียงเชียร์)

NOTE Paragraph

00:05:13.419 --> 00:05:15.875
ยังไงผมก็จะพูดอยู่แล้ว
แต่ขอบคุณที่เชียร์

NOTE Paragraph

00:05:15.875 --> 00:05:17.458
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:05:17.482 --> 00:05:19.326
สิ่งแรกที่สำคัญมาก ๆ คือ

00:05:19.350 --> 00:05:21.997
การมองเห็นว่าเหล่าผู้ให้
คือคนที่มีคุณค่ามากที่สุด

00:05:21.997 --> 00:05:24.431
แต่ถ้าพวกเขาไม่ระวังพวกเขาก็จะหมดแรง

00:05:24.579 --> 00:05:27.069
คุณจึงต้องคอยดูแลเหล่าผู้ให้
ในที่ทำงานของคุณ

00:05:27.093 --> 00:05:31.233
ผมเรียนรู้เรื่องที่สำคัญมากนี้จาก
ผู้มีเครือข่ายดีที่สุด จากนิตยสาร Fortune

00:05:32.993 --> 00:05:34.343
ผู้ชายนะครับ ไม่ใช่แมว

NOTE Paragraph

00:05:34.367 --> 00:05:35.527
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:05:35.551 --> 00:05:37.307
เขาชื่อ อดัม ริฟท์กิน

00:05:37.331 --> 00:05:39.543
เขาเป็นเจ้าของธุรกิจจำนวนมาก
ที่ประสบความสำเร็จ

00:05:39.567 --> 00:05:42.361
เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการช่วยผู้อื่น

00:05:42.385 --> 00:05:44.721
และเคล็ดลับของเขา คือ ความช่วยเหลือ 5 นาที

00:05:45.261 --> 00:05:47.640
อดัมบอกว่า "คุณไม่ต้องเป็นแม่ชีเทเรซ่า
หรือคานธี"

00:05:47.640 --> 00:05:48.723
เพื่อเป็นผู้ให้

00:05:48.723 --> 00:05:51.226
คุณแค่หาทางทำสิ่งเล็กน้อย
เพื่อเพิ่มคุณค่าที่ยิ่งใหญ่

00:05:51.226 --> 00:05:52.583
ให้กับชีวิตของผู้อื่น

00:05:53.059 --> 00:05:54.992
อาจจะเป็นสิ่งง่าย ๆ เช่น
การแนะนำ

00:05:54.992 --> 00:05:57.383
ให้คนสองคนได้ประโยชน์
จากการรู้จักกัน

00:05:57.433 --> 00:06:00.770
อาจจะเป็นการแบ่งปันความรู้
หรือให้ข้อมูลป้อนกลับ

00:06:00.770 --> 00:06:03.652
หรือเป็นสิ่งธรรมดา ๆ เช่น การพูดว่า

00:06:03.702 --> 00:06:04.931
"คุณรู้มั้ย

00:06:04.931 --> 00:06:05.951
ผมจะลองดูว่า

00:06:05.951 --> 00:06:10.120
ผมจะจำผู้ที่ไม่เคยมีใครมองเห็นงานของเขา
ได้หรือไม่"

00:06:10.462 --> 00:06:12.756
และการให้ความช่วยเหลือ 5 นาทีนั้นสำคัญมาก ๆ

00:06:12.780 --> 00:06:15.642
ในการช่วยให้เหล่าผู้ให้กำหนดขอบเขต
และปกป้องตัวเอง

NOTE Paragraph

00:06:15.962 --> 00:06:17.407
สิ่งที่สองที่สำคัญ

00:06:17.431 --> 00:06:19.469
ถ้าอยากสร้างวัฒนธรรม
ช่วยผู้ให้สู่ความสำเร็จ

00:06:19.469 --> 00:06:22.192
คือสร้างวัฒนธรรมที่
การขอความช่วยเหลือเป็นเรื่องปกติ

00:06:22.192 --> 00:06:24.052
ที่ผู้คนถามคำถามจำนวนมาก

00:06:24.536 --> 00:06:27.205
นี่อาจจะแทงใจดำหลาย ๆ คนนิดหน่อย

NOTE Paragraph

00:06:27.229 --> 00:06:30.268
[คุณต้องเป็นผู้ให้ตลอดเวลา 
ในทุกความสัมพันธ์เลยหรือ?]

NOTE Paragraph

00:06:30.292 --> 00:06:31.316
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:06:31.340 --> 00:06:33.071
สิ่งที่คุณเห็นในเหล่าผู้ให้
ที่ประสบความสำเร็จ

00:06:33.095 --> 00:06:36.215
คือพวกเขารู้ว่า
การเป็นผู้รับเป็นเรื่องที่ยอมรับได้

00:06:36.754 --> 00:06:39.331
ถ้าคุณบริหารองค์กร
คุณสามารถทำให้มันง่ายขึ้นได้

00:06:39.331 --> 00:06:41.352
อย่างเรื่องการขอความช่วยเหลือ

00:06:41.352 --> 00:06:43.478
ผมและเพื่อนร่วมงาน
ศึกษาโรงพยาบาลหลายแห่ง

00:06:43.478 --> 00:06:47.044
เราพบว่าในบางชั้น
พยาบาลขอความช่วยเหลือกันบ่อยครั้ง

00:06:47.044 --> 00:06:49.309
และน้อยมากในชั้นอื่น ๆ

00:06:49.309 --> 00:06:52.509
ปัจจัยที่โดดเด้งขึ้นมา
ในชั้นที่การขอความช่วยเหลือเป็นเรื่องปกติ

00:06:52.509 --> 00:06:53.374
เป็นบรรทัดฐาน

00:06:53.374 --> 00:06:56.013
คือ การมีพยาบาลหนึ่งคนที่มีหน้าที่แค่

00:06:56.013 --> 00:06:58.534
ช่วยพยาบาลคนอื่น ๆ ในหน่วยอย่างเดียว

00:06:58.558 --> 00:06:59.939
เมื่อหน้าที่เอื้อ

00:06:59.963 --> 00:07:02.944
พยาบาลกล่าวว่า "มันไม่น่าอาย 
ไม่อันตรายที่จะขอความช่วยเหลือ

00:07:02.944 --> 00:07:05.024
มันกลับได้รับการสนับสนุน"

NOTE Paragraph

00:07:06.263 --> 00:07:09.089
การขอความช่วยเหลือไม่ใช่แค่สำคัญต่อ
การปกป้องความสำเร็จ

00:07:09.113 --> 00:07:10.512
และความเป็นอยู่ที่ดีของผู้ให้

00:07:10.536 --> 00:07:13.122
มันยังสำคัญและทำให้
ผู้อื่นมีพฤติกรรมเป็นผู้ให้มากขึ้น

00:07:13.122 --> 00:07:14.681
เพราะข้อมูลบอกเราว่า

00:07:14.705 --> 00:07:18.105
การให้กว่าร้อยละ 75 ถึง 90 ในองค์กร

00:07:18.129 --> 00:07:19.407
เริ่มจากการขอ

00:07:19.996 --> 00:07:21.444
แต่คนส่วนใหญ่กลับไม่ขอ

00:07:21.468 --> 00:07:23.216
เพราะไม่อยากถูกมองว่า
ไม่มีความสามารถ

00:07:23.240 --> 00:07:25.931
พวกเขาไม่รู้จะหันไปหาใคร
พวกเขาไม่อยากเป็นภาระของใคร

00:07:25.931 --> 00:07:27.784
แต่ถ้าไม่มีใครขอความช่วยเหลือ

00:07:27.784 --> 00:07:29.993
คุณจะพบแต่ผู้ให้ที่หัวเสียจำนวนมาก
ในองค์กร

00:07:29.993 --> 00:07:32.030
ที่ชอบการเสนอตัวและให้ความช่วยเหลือ

00:07:32.030 --> 00:07:34.896
ถ้าเพียงแค่พวกเขารู้ว่าการให้
เป็นประโยชน์กับใคร อย่างไร

NOTE Paragraph

00:07:35.413 --> 00:07:37.211
แต่ผมคิดว่าสิ่งที่สำคัญที่สุด

00:07:37.235 --> 00:07:39.525
หากอยากสร้างวัฒนธรรม
ของผู้ให้ที่ประสบความสำเร็จ

00:07:39.525 --> 00:07:42.531
คือการรอบคอบเวลาที่คุณจะให้ใครเข้าทีม

00:07:42.571 --> 00:07:45.577
ผมคิดว่า เมื่ออยากได้วัฒนธรรม
ของความใจกว้างที่สร้างผลลัพธ์

00:07:45.601 --> 00:07:47.573
คุณควรสรรหาผู้ให้จำนวนเยอะ ๆ

00:07:47.597 --> 00:07:51.267
แต่ผมก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่า 
จริง ๆ แล้วนั่นไม่ถูกต้อง

00:07:51.715 --> 00:07:54.190
ว่าผลกระทบทางลบของ
การมีผู้รับในองค์กรต่อวัฒนธรรม

00:07:54.214 --> 00:07:57.083
มักรุนแรงเป็นสองถึงสามเท่าของ
ผลกระทบทางบวกของการมีผู้ให้

00:07:57.530 --> 00:07:58.524
ลองคิดดูนะครับ

00:07:58.524 --> 00:08:00.368
ปลาเน่าตัวเดียว เหม็นไปทั้งข้อง

00:08:00.392 --> 00:08:03.202
แต่ไข่ดีฟองเดียว
ไม่ทำให้ได้ไข่ดีทั้งโหล

00:08:03.912 --> 00:08:04.792
ผมไม่รู้ว่าคืออะไร

00:08:04.932 --> 00:08:06.284
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:08:06.464 --> 00:08:07.767
แต่ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจ

NOTE Paragraph

00:08:08.161 --> 00:08:11.234
แค่ลองให้ผู้รับเข้ามาในทีม
เพียงแค่หนึ่งคน

NOTE Paragraph

00:08:11.234 --> 00:08:14.320
และคุณก็จะเห็นว่า ผู้ให้ในทีม
จะเลิกให้ความช่วยเหลือคนอื่น

00:08:14.510 --> 00:08:17.038
พวกเขาจะพูดว่า "ฉันอยู่ท่ามกลาง
เหล่าสิงสาราสัตว์

00:08:17.038 --> 00:08:18.418
ทำไมฉันต้องช่วย?"

00:08:18.798 --> 00:08:20.498
แต่ถ้ารับผู้ให้เข้ามาในทีม
หนึ่งคน

00:08:20.498 --> 00:08:23.028
คุณจะไม่เห็นความใจกว้าง
ที่แผ่กระจายออกไป

00:08:23.028 --> 00:08:24.434
โดยมาก คนจะพูดว่า

00:08:24.434 --> 00:08:25.993
"เยี่ยม! เขาทำงานทั้งหมดได้"

00:08:26.659 --> 00:08:29.337
การคัดเลือกที่มีประสิทธิภาพ
และการสร้างทีม


00:08:29.521 --> 00:08:31.897
จึงไม่ใช่การรับผู้ให้เข้ามา

00:08:31.966 --> 00:08:33.942
แต่เป็นการกรองผู้ให้ออกไป

00:08:34.886 --> 00:08:35.980
ถ้าคุณทำเช่นนั้นได้ดี

00:08:35.980 --> 00:08:37.491
องค์กรจะมีแต่ผู้ให้ 
และผู้แลกเปลี่ยน

00:08:37.865 --> 00:08:38.637
ผู้ให้ก็จะใจกว้าง

00:08:38.637 --> 00:08:41.302
เพราะไม่ต้องกังวลถึง
ผลของการให้

00:08:41.482 --> 00:08:44.110
และข้อดีของผู้แลกเปลี่ยน คือ
พวกเขาทำตามบรรทัดฐาน

00:08:45.080 --> 00:08:48.007
แล้วคุณจะตรวจจับผู้รับ
ก่อนจะสายได้อย่างไร

NOTE Paragraph

00:08:48.737 --> 00:08:51.665
เราไม่ค่อยเก่งเรื่องการมองหาเหล่าผู้รับ

00:08:51.665 --> 00:08:53.262
โดยเฉพาะเมื่อแรกพบ

00:08:53.426 --> 00:08:55.282
มีลักษณะบุคลิกภาพที่
มักจะทำให้เราสับสน

00:08:55.562 --> 00:08:57.254
นั่นคือ ความประนีประนอม

00:08:57.254 --> 00:08:59.653
หนึ่งในบุคลิกภาพ
ที่มีอยู่ทุกวัฒนธรรม

00:08:59.653 --> 00:09:02.858
คนที่ประนีประนอมจะดูอบอุ่นและเป็นมิตร
พวกเขาน่าคบ สุภาพ

00:09:02.858 --> 00:09:05.151
คุณจะเจอพวกเขาได้เยอะในแคนาดา

00:09:05.151 --> 00:09:06.462
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:09:06.642 --> 00:09:10.059
ซึ่งเป็นที่ที่มีการประกวด
ระดับชาติ

NOTE Paragraph

00:09:10.059 --> 00:09:12.500
เพื่อเฟ้นหาคำขวัญของแคนาดา
และเติมประโยคนี้สมบูรณ์

00:09:12.500 --> 00:09:14.934
"เป็นชาวแคนาดาดั่ง..."

00:09:14.934 --> 00:09:16.383
ผมว่าคำขวัญที่ชนะเลิศน่าจะเป็น

00:09:16.383 --> 00:09:18.451
"เป็นชาวแดนาดาดั่งเมเปิลไซรัป" 
หรือ "...ดั่งฮอกกี้น้ำแข็ง"

00:09:18.451 --> 00:09:21.516
แต่ไม่ครับ ชาวแคนาดาโหวตให้
คำขวัญประจำชาติ คือ

00:09:21.656 --> 00:09:22.525
ผมไม่ได้ล้อเล่น

00:09:22.549 --> 00:09:25.550
"เป็นชาวแคนาดาให้ได้มากที่สุด
ในทุกโอกาส"

00:09:25.550 --> 00:09:29.065
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:09:29.805 --> 00:09:31.550
สำหรับท่านที่เป็นคนประนีประนอมสูง

NOTE Paragraph

00:09:31.550 --> 00:09:33.341
หรือไม่ก็มีเชื้อสายชาวแคนาดา

00:09:33.341 --> 00:09:34.918
คุณจะเข้าใจทันที

00:09:34.918 --> 00:09:36.835
ผมจะพูดได้อย่างไรว่าผมเป็นคนอย่างหนึ่ง

00:09:36.845 --> 00:09:39.536
ในขณะที่ปรับตัวตลอดเวลา
เพื่อเอาใจคนอื่น

00:09:40.240 --> 00:09:42.260
คนที่ไม่ประนีประนอมจะไม่ค่อยทำแบบนั้น

00:09:42.260 --> 00:09:44.743
พวกเขาจะโต้แย้ง
ขี้สงสัย และท้าทาย

00:09:45.063 --> 00:09:47.924
และมีแนวโน้มที่จะเรียนกฎหมาย
มากกว่าคนอื่น

00:09:47.924 --> 00:09:49.272
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:09:49.272 --> 00:09:51.429
นั่นไม่ใช่มุข
นั่นเป็นเรื่องจริง

NOTE Paragraph

00:09:51.429 --> 00:09:52.448
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:09:52.448 --> 00:09:55.211
ผมมักคิดว่า
คนประนีประนอม คือ ผู้ให้

NOTE Paragraph

00:09:55.211 --> 00:09:57.984
และคนไม่ประนีประนอม
คือ ผู้รับ

00:09:57.984 --> 00:09:59.425
แต่แล้วผมก็รวบรวมข้อมูล

00:09:59.425 --> 00:10:01.719
และอึ้งเมื่อไม่พบ
ความสัมพันธ์กันเลย

00:10:02.259 --> 00:10:04.806
เพราะกลายเป็นว่า
ความประนีประนอมหรือไม่นั้น

00:10:04.806 --> 00:10:05.769
เป็นเพียงเปลือกนอก

00:10:05.769 --> 00:10:07.676
หรือการพูดคุยกับคุณ
น่าพึงใจเพียงใด

00:10:07.676 --> 00:10:10.291
แต่การให้และการรับเป็นเรื่องของ
แรงจูงใจภายใน

00:10:10.291 --> 00:10:12.987
ค่านิมยมของคุณคืออะไร
เจตนาของคุณต่อผู้อื่นคืออะไร

00:10:12.987 --> 00:10:15.243
หากคุณอยากจะตัดสินผู้อื่นได้อย่างแม่นยำ

NOTE Paragraph

00:10:15.243 --> 00:10:18.769
คุณต้องรอให้ถึงเวลาที่
ผู้ให้คำปรึกษาทุกคนในห้องรอคอย

00:10:18.769 --> 00:10:20.030
แล้ววาดตารางเมทริกซ์ 2X2

00:10:20.030 --> 00:10:24.469
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:10:25.481 --> 00:10:27.729
เรามักหาผู้ให้ที่ประนีประนอมเจอได้ง่าย

NOTE Paragraph

00:10:27.729 --> 00:10:30.776
พวกเขาจะตอบรับคำขอทุกอย่าง

00:10:31.566 --> 00:10:34.330
เรามักมองเห็นผู้รับที่ไม่ประนีประนอม
ได้อย่างรวดเร็ว

00:10:34.330 --> 00:10:38.633
แม้ว่าคุณอาจจะเรียกพวกเขาด้วยชื่อ
ที่ค่อนข้างต่างออกไป

00:10:39.953 --> 00:10:41.764
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:10:41.764 --> 00:10:43.778
เรามักลืมคนอีกสองประเภท

NOTE Paragraph

00:10:43.778 --> 00:10:46.640
เรามีผู้ให้ที่ไม่ประนีประนอมอยู่ในองค์กร

00:10:47.190 --> 00:10:49.239
คนที่แข็งนอก

00:10:49.239 --> 00:10:51.844
แต่ลึกๆ แล้วนึกถึงประโยชน์ของผู้อื่น

00:10:52.917 --> 00:10:54.239
หรือที่วิศวกรเรียกว่า

00:10:54.239 --> 00:10:55.662
"อ๋อ ผู้ให้ที่ไม่ประนีประนอม

00:10:55.662 --> 00:11:00.092
เหมือนกับคนที่มี User Interface ที่แย่
แต่มีระบบปฏิบัติการที่ยอดเยี่ยม

00:11:00.092 --> 00:11:01.202
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:11:01.202 --> 00:11:02.562
ถ้านั่นช่วยให้เข้าใจมากขึ้น

NOTE Paragraph

00:11:02.562 --> 00:11:04.021
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:11:04.321 --> 00:11:07.484
ผู้ให้ที่ไม่ประนีประนอม
ถูกมองข้ามมากที่สุดในองค์กร

NOTE Paragraph

00:11:07.484 --> 00:11:09.717
เพราะพวกเขาให้ข้อคิดเห็น
ตรงไปตรงมา

00:11:09.717 --> 00:11:12.953
ที่ไม่มีใครอยากได้ยิน
แต่ทุกคนต้องฟัง

00:11:12.953 --> 00:11:14.883
เราต้องทำให้ดีกว่านี้
เพื่อเห็นค่าพวกเขา

00:11:14.883 --> 00:11:17.095
มากกว่าที่จะปิดกั้นพวกเขาอย่างรวดเร็ว

00:11:17.116 --> 00:11:19.088
และพูดว่า "แอ๊ น่ารำคาญ

00:11:19.088 --> 00:11:20.852
ต้องเป็นพวกผู้รับที่เห็นแก่ตัวแน่"

00:11:21.692 --> 00:11:24.019
อีกประเภทที่เรามักลืม 
ประเภทที่อันตรายที่สุด

NOTE Paragraph

00:11:24.019 --> 00:11:27.198
นั่นคือ ผู้รับที่ประนีประนอม
หรือพวกจอมปลอม

00:11:28.314 --> 00:11:29.980
คนที่เป็นมิตรกับคุณเมื่ออยู่ต่อหน้า

00:11:29.980 --> 00:11:32.055
และแทงข้างหลังเมื่อคุณเผลอ

00:11:32.055 --> 00:11:34.455
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:11:34.455 --> 00:11:37.473
ผมมีวิธีที่ชอบในการจับ
คนพวกนี้ตอนสัมภาษณ์

NOTE Paragraph

00:11:37.473 --> 00:11:38.937
คือ การถามคำถามว่า

00:11:38.937 --> 00:11:40.823
"ขอให้คุณบอกชื่อคนสี่คน

00:11:40.823 --> 00:11:44.035
ที่คุณได้ช่วยส่งเสริมให้
เขาก้าวหน้าในงาน?"

00:11:44.405 --> 00:11:46.134
ผู้รับจะบอกชื่อคนสี่คน

00:11:46.134 --> 00:11:48.507
ที่มีอิทธิพลเหนือกว่าเขา

00:11:48.927 --> 00:11:51.998
เพราะผู้ให้เก่งเรื่องประจบประแจง
และสร้างความเสียหาย

00:11:52.761 --> 00:11:55.797
ผู้ให้มักจะบอกชื่อคนที่อยู่ต่ำกว่าเขา

00:11:56.245 --> 00:11:57.745
คนที่ไม่มีอำนาจเท่า

00:11:57.745 --> 00:11:59.241
คนที่ไม่สามารถทำประโยชน์
ให้ได้

00:11:59.571 --> 00:12:02.303
พูดกันตรง ๆ ทุกคนรู้ว่า
คุณเรียนรู้ลักษณะคน

00:12:02.303 --> 00:12:04.427
ได้จากวิธีปฏิบัติต่อ
พนักงานเสิร์ฟในร้านอาหาร

00:12:04.427 --> 00:12:05.476
หรือคนขับรถ Uber

00:12:07.246 --> 00:12:08.489
และถ้าเราทำได้

NOTE Paragraph

00:12:08.489 --> 00:12:09.995
ถ้าเราสามารถสกัดผู้รับ
ออกจากองค์กร

00:12:09.995 --> 00:12:12.523
ถ้าเราทำให้การขอความช่วยเหลือ
เป็นเรื่องปลอดภัย

00:12:12.523 --> 00:12:14.619
ถ้าเราสามารถปกป้อง
ผู้ให้จากการหมดแรง

00:12:14.619 --> 00:12:17.677
และทำให้เป็นเรื่องโอเค
หากพวกเขาจะมุ่งไปสู่เป้าหมายของตัวเอง

00:12:17.677 --> 00:12:20.098
และช่วยเหลือคนอื่น

00:12:20.098 --> 00:12:22.508
เราจะสามารถเปลี่ยนคำนิยามความสำเร็จ

00:12:22.928 --> 00:12:26.059
แทนที่จะพูดว่า มันเป็นเรื่องของ
การชนะในทุกสนาม

00:12:26.059 --> 00:12:29.555
ทุกคนจะเริ่มตระหนักว่า
ที่จริงความสำเร็จเป็นเรื่องของการช่วยเหลือ

00:12:30.565 --> 00:12:32.599
ผมเชื่อว่า หนทางสู่ความสำเร็จ
ที่มีความหมายที่สุด

NOTE Paragraph

00:12:32.599 --> 00:12:34.382
คือการช่วยให้ผู้อื่นประสบความสำเร็จ

00:12:34.982 --> 00:12:36.396
และหากเราส่งต่อความเชื่อนี้

00:12:36.396 --> 00:12:39.081
เราจะสามารถเปลี่ยนความหวาดระแวง
ไปอย่างสิ้นเชิง

00:12:39.301 --> 00:12:40.566
ที่จริงมีคำเรียกนะครับ

00:12:40.566 --> 00:12:41.589
เรียกว่า โพรนอยด์ (Pronoia)

00:12:42.777 --> 00:12:44.753
หรือความหลงเชื่อว่า

00:12:44.753 --> 00:12:47.330
คนอื่น ๆ อยากให้เรามีความสุข

00:12:47.330 --> 00:12:48.810
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:12:50.805 --> 00:12:53.068
ลับหลังเรา

NOTE Paragraph

00:12:53.068 --> 00:12:56.321
พวกเขาพูดถึงแต่สิ่งดีงามเกี่ยวกับเรา

00:12:57.481 --> 00:13:01.297
สิ่งที่ยิ่งใหญ่ในวัฒนธรรมของผู้ให้
คือ นั่นไม่ใช่ภาพหลอน

00:13:01.297 --> 00:13:02.463
แต่เป็นความจริง

00:13:03.443 --> 00:13:06.177
ผมอยากอยู่ในโลกที่
ผู้ให้ประสบความสำเร็จ

00:13:06.177 --> 00:13:08.333
และหวังว่าคุณจะช่วยผม
สร้างโลกแบบนั้นขึ้นมา

00:13:08.573 --> 00:13:09.509
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:13:09.509 --> 00:13:14.794
(เสียงปรบมือ)