WEBVTT 00:00:00.810 --> 00:00:04.841 Θα ήθελα να σας πω μια ιστορία για τον θάνατο και την αρχιτεκτονική. NOTE Paragraph 00:00:04.841 --> 00:00:09.471 Πριν από 100 χρόνια πεθαίναμε κυρίως από μολυσματικές ασθένειες όπως η πνευμονία, 00:00:09.471 --> 00:00:12.768 αν αρρωσταίναμε απ' αυτές, αποδημούσαμε πολύ γρήγορα. 00:00:12.768 --> 00:00:16.502 Συνήθως πεθαίναμε στο σπίτι, στο κρεβάτι μας, με τους δικούς μας, 00:00:16.502 --> 00:00:18.294 αν και αυτή ήταν η δεδομένη επιλογή, 00:00:18.294 --> 00:00:20.884 αφού πολλοί δεν είχαν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη. NOTE Paragraph 00:00:21.614 --> 00:00:24.393 Ξαφνικά, στον 20ο αιώνα, πολλά άλλαξαν. 00:00:24.393 --> 00:00:26.490 Ανακαλύψαμε νέα φάρμακα όπως την πενικιλλίνη 00:00:26.490 --> 00:00:29.075 και μπορέσαμε να θεραπεύσουμε τις λοιμώδεις ασθένειες. 00:00:29.075 --> 00:00:32.249 Αναπτύχθηκαν νέες τεχνολογίες, όπως τα ακτινολογικά μηχανήματα. 00:00:32.249 --> 00:00:34.271 Και καθώς αυτά ήταν μεγάλα κι ακριβά, 00:00:34.271 --> 00:00:37.519 χρειαστήκαμε μεγάλα κτίρια σε κεντρικό σημείο για να τα στεγάσουμε, 00:00:37.519 --> 00:00:39.818 τα οποία και έγιναν τα σύγχρονα νοσοκομεία μας. NOTE Paragraph 00:00:39.818 --> 00:00:41.241 Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, 00:00:41.241 --> 00:00:43.881 πολλές χώρες καθιέρωσαν εθνικό σύστημα υγείας, 00:00:43.881 --> 00:00:46.528 ώστε όλοι να έχουν πρόσβαση σε θεραπείες. 00:00:46.528 --> 00:00:50.777 Αποτέλεσμα ήταν το προσδόκιμο ζωής, από τα 45 που ήταν στην αρχή του αιώνα, 00:00:50.777 --> 00:00:52.960 σήμερα σχεδόν να έχει διπλασιαστεί. 00:00:52.960 --> 00:00:57.058 Ο 20ος αιώνας ήταν εποχή αισιοδοξίας σε σχέση με την προσφορά της επιστήμης, 00:00:57.058 --> 00:01:00.785 αλλά, με τόση επικέντρωση στη ζωή, ο θάνατος ξεχάστηκε, 00:01:00.785 --> 00:01:03.190 με την προσέγγισή μας ν' αλλάζει ραγδαία. NOTE Paragraph 00:01:03.580 --> 00:01:04.783 Ως αρχιτέκτονας, 00:01:04.783 --> 00:01:08.025 τον τελευταίο ενάμιση χρόνο μελετάω αυτές τις αλλαγές 00:01:08.025 --> 00:01:11.179 και την επίδρασή τους στην αρχιτεκτονική την συναφή με τον θάνατο. 00:01:11.179 --> 00:01:14.412 Πλέον πεθαίνουμε από καρκίνο και καρδιακές νόσους, 00:01:14.412 --> 00:01:18.408 κι αυτό σημαίνει πως πολλοί από εμάς θα περάσουμε μια χρόνια ασθένεια 00:01:18.408 --> 00:01:20.382 στο τέλος της ζωής μας. 00:01:20.382 --> 00:01:21.495 Την περίοδο αυτή, 00:01:21.495 --> 00:01:26.558 προβλέπεται να περάσουμε πολύ χρόνο σε νοσοκομεία, ιδρύματα και κλινικές. NOTE Paragraph 00:01:26.558 --> 00:01:28.764 Όλοι έχουμε βρεθεί σε σύγχρονα νοσοκομεία, 00:01:28.764 --> 00:01:32.154 με τα φώτα φθορίου και τους ατέλειωτους διαδρόμους 00:01:32.154 --> 00:01:35.172 και τις σειρές με τις άβολες καρέκλες τους. 00:01:35.172 --> 00:01:38.934 Η αρχιτεκτονική των νοσοκομείων έχει κερδίσει επάξια την κακή της φήμη. 00:01:38.934 --> 00:01:42.091 Αυτό όμως που προκαλεί έκπληξη είναι ότι δεν ήταν πάντα έτσι. NOTE Paragraph 00:01:42.091 --> 00:01:46.335 Αυτό είναι το Οσπεντάλε ντέλι Ινοτσέντι, χτίστηκε το 1419 από τον Μπρουνελέσκι, 00:01:46.335 --> 00:01:50.172 έναν από τους πιο διάσημους και πρωτοπόρους αρχιτέκτονες της εποχής του. 00:01:50.172 --> 00:01:53.515 Όταν κοιτάζω αυτό το κτίριο και σκέφτομαι τα σημερινά νοσοκομεία, 00:01:53.515 --> 00:01:56.603 αυτό που με συνεπαίρνει είναι η φιλοδοξία αυτού του κτιρίου. 00:01:56.603 --> 00:01:58.252 Είναι ένα πραγματικά υπέροχο κτίριο. 00:01:58.252 --> 00:02:00.086 Έχει αυλές στο κέντρο, 00:02:00.086 --> 00:02:02.619 ώστε όλα τα δωμάτια να έχουν φυσικό φως και αέρα, 00:02:02.619 --> 00:02:05.032 και τα δωμάτια είναι μεγάλα και ψηλοτάβανα 00:02:05.032 --> 00:02:07.516 για να δίνουν την αίσθηση της άνεσης. 00:02:07.516 --> 00:02:09.281 Άσε που είναι και όμορφο. 00:02:09.281 --> 00:02:13.112 Κάπου ξεχάσαμε ότι αυτό θα μπορούσε να ισχύει για ένα νοσοκομείο. NOTE Paragraph 00:02:13.112 --> 00:02:17.135 Αν θέλουμε τα κτίρια όπου θα πεθάνουμε να είναι καλύτερα, ας το συζητήσουμε, 00:02:17.135 --> 00:02:19.706 αλλά, νιώθοντας άβολα με το θέμα του θανάτου, 00:02:19.706 --> 00:02:21.146 δεν μιλάμε γι' αυτό, 00:02:21.146 --> 00:02:24.458 ούτε αμφισβητούμε την προσέγγιση της κοινωνίας προς τον θάνατο. 00:02:24.458 --> 00:02:27.632 Ωστόσο, αυτό που κατά την έρευνά μου με εξέπληξε περισσότερο, 00:02:27.632 --> 00:02:30.317 είναι το πόσο εύκολα αλλάζουν οι διάφορες απόψεις. 00:02:30.317 --> 00:02:32.709 Εδώ είναι το πρώτο κρεματόριο στο Ηνωμένο Βασίλειο, 00:02:32.709 --> 00:02:35.518 που χτίστηκε στο Γουόκινγκ την δεκαετία του 1870. 00:02:35.518 --> 00:02:38.815 Όταν πρωτοχτίστηκε, υπήρχαν αντιδράσεις στο κοντινό χωριό. 00:02:38.815 --> 00:02:43.808 Η αποτέφρωση δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτή, με την ταφή να είναι στο 99,8%. 00:02:43.808 --> 00:02:47.584 Κι όμως, μόλις 100 χρόνια μετά, τα 3/4 από εμάς αποτεφρώνονται. 00:02:47.584 --> 00:02:50.111 Οι άνθρωποι είναι αληθινά πολύ ανοιχτοί στις αλλαγές 00:02:50.111 --> 00:02:52.512 αν τους δοθεί η δυνατότητα να τις συζητήσουν. NOTE Paragraph 00:02:52.512 --> 00:02:55.835 Αυτή την συζήτηση για τον θάνατο και την αρχιτεκτονική 00:02:55.835 --> 00:02:58.994 ήταν που ήθελα να ξεκινήσω, όταν έκανα την πρώτη μου έκθεση 00:02:58.994 --> 00:03:02.220 στην Βενετία τον Ιούνιο, που ονομάστηκε «Θάνατος στην Βενετία». 00:03:02.220 --> 00:03:05.494 Σχεδιάστηκε να είναι αρκετά παιχνιδιάρικη 00:03:05.494 --> 00:03:07.692 ώστε το κοινό να συμμετέχει κυριολεκτικά. 00:03:07.692 --> 00:03:10.947 Να ένα από τα εκθέματά μας, ένας διαδραστικός χάρτης του Λονδίνου, 00:03:10.947 --> 00:03:13.622 που δείχνει πόσα από τα ακίνητα στην πόλη 00:03:13.622 --> 00:03:15.501 έχουν παραχωρηθεί στον θάνατο, 00:03:15.501 --> 00:03:17.870 και περνώντας το χέρι σας πάνω από τον χάρτη, 00:03:17.870 --> 00:03:22.699 αποκαλύπτεται το όνομα του ακινήτου, του κτιρίου ή του νεκροταφείου. 00:03:22.699 --> 00:03:25.207 Ένα ακόμα έκθεμά μας ήταν μια σειρά από κάρτες 00:03:25.207 --> 00:03:27.204 που το κοινό μπορούσε να πάρει μαζί του. 00:03:27.204 --> 00:03:29.665 Αυτές έδειχναν σπίτια και νοσοκομεία 00:03:29.665 --> 00:03:32.080 και νεκροταφεία και νεκροτομεία, 00:03:32.080 --> 00:03:34.541 με τις ιστορίες των διαφορετικών χώρων 00:03:34.541 --> 00:03:37.374 από τους οποίους περνάμε πριν και μετά τον θάνατο. 00:03:37.374 --> 00:03:39.719 Θέλαμε να δείξουμε ότι το ΠΟΥ πεθαίνουμε 00:03:39.719 --> 00:03:42.970 παίζει κεντρικό ρόλο στο ΠΩΣ πεθαίνουμε. NOTE Paragraph 00:03:42.970 --> 00:03:47.753 Το πιο περίεργο ήταν οι αντιδράσεις των επισκεπτών στην έκθεση, 00:03:47.753 --> 00:03:50.121 ειδικά στα οπτικοακουστικά έργα. 00:03:50.121 --> 00:03:53.813 Υπήρχαν άνθρωποι που χόρευαν και έτρεχαν και πηδούσαν 00:03:53.813 --> 00:03:56.808 προσπαθώντας να ενεργοποιήσουν τα εκθέματα με διάφορους τρόπους, 00:03:56.808 --> 00:03:59.252 και κάποια στιγμή σταματούσαν 00:03:59.252 --> 00:04:01.986 ενθυμούμενοι ότι βρίσκονταν σε μια έκθεση για τον θάνατο, 00:04:01.986 --> 00:04:04.610 και ότι μάλλον δεν θα έπρεπε να αντιδρούν έτσι. 00:04:04.610 --> 00:04:07.257 Πάντως, εγώ αμφιβάλλω αν υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος 00:04:07.257 --> 00:04:09.532 αντίδρασης στη θεματολογία του θανάτου, 00:04:09.532 --> 00:04:14.083 κι αν δεν υπάρχει, θα σας έλεγα να σκεφτείτε τι θεωρείτε καλό θάνατο, 00:04:14.083 --> 00:04:17.752 και πώς θα ήταν η αρχιτεκτονική που υποστηρίζει έναν καλό θάνατο. 00:04:17.752 --> 00:04:22.480 Δεν θα ήταν λιγότερο σαν αυτό και περισσότερο σαν αυτό; NOTE Paragraph 00:04:22.480 --> 00:04:24.064 Σας ευχαριστώ. NOTE Paragraph 00:04:24.064 --> 00:04:25.294 (Χειροκρότημα)