1
00:00:01,000 --> 00:00:03,610
Als je leven een boek was

2
00:00:03,610 --> 00:00:07,000
en jij was de auteur,

3
00:00:07,000 --> 00:00:10,763
welke kant zou je het verhaal
dan willen laten opgaan?

4
00:00:10,763 --> 00:00:15,002
Dat is de vraag die mijn leven 
voorgoed heeft veranderd.

5
00:00:15,002 --> 00:00:18,230
Ik ben opgegroeid 
in de hete woestijn van Las Vegas.

6
00:00:18,230 --> 00:00:20,992
Het enige wat ik wilde, was vrij zijn.

7
00:00:21,000 --> 00:00:25,000
Ik dagdroomde over
de verre reizen die ik zou maken,

8
00:00:25,000 --> 00:00:28,000
dat ik op een plek woonde
waar het sneeuwde.

9
00:00:28,000 --> 00:00:31,000
Ik verbeeldde me alle verhalen

10
00:00:31,000 --> 00:00:34,150
die ik zou gaan vertellen.

11
00:00:34,150 --> 00:00:36,000
Toen ik 19 was,

12
00:00:36,000 --> 00:00:39,000
de dag nadat ik mijn middelbare
schooldiploma had behaald,

13
00:00:39,000 --> 00:00:41,850
verhuisde ik naar een plaats
waar het sneeuwde

14
00:00:41,850 --> 00:00:44,330
en werd ik massagetherapeut.

15
00:00:44,720 --> 00:00:47,730
Bij dat werk had ik alleen
m'n handen nodig

16
00:00:47,730 --> 00:00:50,000
en mijn massagetafel,

17
00:00:50,000 --> 00:00:53,240
en kon ik overal naartoe gaan.

18
00:00:53,835 --> 00:00:56,000
Voor het eerst in mijn leven

19
00:00:56,000 --> 00:00:59,530
voelde ik me vrij en onafhankelijk

20
00:00:59,530 --> 00:01:04,574
en had ik totale controle over mijn leven.

21
00:01:04,574 --> 00:01:09,080
Tot m'n leven een omweg maakte.

22
00:01:10,320 --> 00:01:12,860
Op een dag ging ik vroeg weg van m'n werk

23
00:01:12,860 --> 00:01:15,730
omdat ik dacht dat ik griep had.

24
00:01:15,730 --> 00:01:17,988
Minder dan 24 uur later

25
00:01:18,000 --> 00:01:20,000
lag ik in het ziekenhuis

26
00:01:20,000 --> 00:01:21,870
aan de beademing,

27
00:01:21,870 --> 00:01:25,270
en had ik minder dan twee procent kans 
om te overleven.

28
00:01:25,270 --> 00:01:27,520
Pas dagen later,

29
00:01:27,520 --> 00:01:30,000
-- ik lag in een coma --

30
00:01:30,000 --> 00:01:32,000
stelden de artsen de diagnose:

31
00:01:32,000 --> 00:01:35,000
bacteriële hersenvliesontsteking,

32
00:01:35,000 --> 00:01:39,560
een bloedinfectie die met een vaccin
voorkomen kan worden.

33
00:01:39,563 --> 00:01:41,978
Over een periode van 
twee en een halve maand

34
00:01:41,978 --> 00:01:45,670
verloor ik mijn milt, mijn nieren,

35
00:01:45,670 --> 00:01:48,000
het gehoor in mijn linkeroor

36
00:01:48,000 --> 00:01:52,720
en mijn twee benen onder de knie.

37
00:01:52,720 --> 00:01:55,824
Toen mijn ouders me
het ziekenhuis uitreden

38
00:01:55,824 --> 00:01:59,252
had ik het gevoel dat de stukjes
aan elkaar waren genaaid,

39
00:01:59,252 --> 00:02:02,008
net als bij een lappenpop.

40
00:02:02,008 --> 00:02:04,610
Ik dacht dat het ergste voorbij was,

41
00:02:04,610 --> 00:02:07,000
tot ik weken later mijn nieuwe benen

42
00:02:07,000 --> 00:02:09,000
voor het eerst zag.

43
00:02:09,000 --> 00:02:13,790
Mijn kuiten waren dikke blokken metaal,

44
00:02:13,792 --> 00:02:17,530
mijn enkels aan elkaar geklonken buizen

45
00:02:17,530 --> 00:02:20,011
en ik had gele rubberen voeten.

46
00:02:20,011 --> 00:02:23,971
Van de tenen naar de enkel
liep een rubberen draad,

47
00:02:23,971 --> 00:02:26,000
bedoeld om een ader na te bootsen.

48
00:02:26,000 --> 00:02:28,880
Ik wist niet wat ik kon verwachten,

49
00:02:28,880 --> 00:02:32,000
maar dit had ik niet verwacht.

50
00:02:32,000 --> 00:02:35,000
Met mijn moeder naast me

51
00:02:35,000 --> 00:02:40,716
-- en de tranen liepen over onze wangen --

52
00:02:40,716 --> 00:02:44,000
gespte ik mijn dikke benen aan

53
00:02:44,000 --> 00:02:46,997
en stond ik op.

54
00:02:47,000 --> 00:02:51,280
Ze deden zo'n pijn en zaten zo strak

55
00:02:51,280 --> 00:02:54,010
dat ik maar aan één ding kon denken:

56
00:02:54,010 --> 00:02:56,710
hoe ga ik ooit die wereldreis maken

57
00:02:56,710 --> 00:02:58,440
met deze dingen aan?

58
00:02:58,440 --> 00:03:02,740
Hoe zou ik het leven vol avontuur 
en verhalen gaan leiden

59
00:03:02,740 --> 00:03:05,000
zoals ik me dat altijd had voorgesteld?

60
00:03:05,900 --> 00:03:09,844
Hoe ging ik ooit weer snowboarden?

61
00:03:09,844 --> 00:03:13,000
Die dag ging ik naar huis
en kroop ik in mijn bed.

62
00:03:13,000 --> 00:03:15,000
Zo zag mijn leven eruit

63
00:03:15,000 --> 00:03:17,440
in de maanden die volgden:

64
00:03:17,441 --> 00:03:21,640
Ik lag half bewusteloos in bed
en vluchtte voor de realiteit

65
00:03:21,640 --> 00:03:26,013
en mijn benen stonden naast mijn bed.

66
00:03:26,013 --> 00:03:33,300
Ik was lichamelijk en emotioneel 
helemaal kapot.

67
00:03:34,290 --> 00:03:38,430
Maar ik wist dat,
als ik vooruit wilde komen,

68
00:03:38,430 --> 00:03:43,230
ik afscheid moest nemen
van de oude Amy

69
00:03:43,230 --> 00:03:47,720
en moest leren de nieuwe Amy 
in mijn armen te sluiten.

70
00:03:49,350 --> 00:03:52,350
Op dat moment besefte ik

71
00:03:52,350 --> 00:03:56,080
dat ik niet meer 1 meter 67 
hoefde te zijn.

72
00:03:56,080 --> 00:03:59,000
Ik kon zo lang zijn als ik zelf wilde!

73
00:03:59,000 --> 00:04:02,340
(Gelach) (Applaus)

74
00:04:04,680 --> 00:04:08,281
Of zo klein als ik wilde, afhankelijk
met wie ik een date had.

75
00:04:08,281 --> 00:04:10,000
(Gelach)

76
00:04:10,000 --> 00:04:12,570
En als ik weer ging snowboarden,

77
00:04:12,570 --> 00:04:15,080
zou ik geen koude voeten meer krijgen.

78
00:04:15,080 --> 00:04:16,490
(Gelach)

79
00:04:16,490 --> 00:04:18,450
Het beste van alles vond ik

80
00:04:18,450 --> 00:04:22,176
dat ik mijn voeten kon aanpassen
aan de schoenmaten

81
00:04:22,176 --> 00:04:24,675
die in de winkel te koop waren.
(Gelach)

82
00:04:24,676 --> 00:04:26,590
En dat deed ik!

83
00:04:26,590 --> 00:04:29,000
Dus er zaten voordelen aan.

84
00:04:29,000 --> 00:04:32,175
Op dat moment stelde ik mezelf de vraag

85
00:04:32,175 --> 00:04:34,590
die mijn leven zou bepalen:

86
00:04:34,592 --> 00:04:36,932
als mijn leven een boek was,

87
00:04:36,932 --> 00:04:40,150
en ik was zelf de auteur,

88
00:04:40,150 --> 00:04:42,960
welke kant zou ik het verhaal
dan willen laten opgaan?

89
00:04:42,960 --> 00:04:45,450
Toen begon ik te dagdromen

90
00:04:45,450 --> 00:04:48,240
alsof ik weer een klein meisje was.

91
00:04:48,240 --> 00:04:50,850
Ik verbeeldde me

92
00:04:50,850 --> 00:04:53,750
dat ik gracieus kon lopen,

93
00:04:53,750 --> 00:04:56,441
dat ik mijn eigen reis gebruikte
om anderen te helpen,

94
00:04:56,441 --> 00:04:58,810
en dat ik weer kon snowboarden.

95
00:04:58,810 --> 00:05:00,860
Niet dat ik mezelf

96
00:05:00,860 --> 00:05:03,000
van een besneeuwde berg 
omlaag zag racen,

97
00:05:03,000 --> 00:05:06,000
nee, ik kon het echt voelen.

98
00:05:06,000 --> 00:05:09,000
Ik voelde de wind in mijn gezicht

99
00:05:09,000 --> 00:05:12,000
en het op hol slaan van mijn hart.

100
00:05:12,000 --> 00:05:17,010
Het was alsof het op dat moment
echt gebeurde.

101
00:05:17,010 --> 00:05:22,620
Dat was het begin van 
een nieuw hoofdstuk in mijn leven.

102
00:05:23,400 --> 00:05:26,830
Vier maanden later stond ik weer
op mijn snowboard.

103
00:05:26,830 --> 00:05:29,420
Maar het verliep niet helemaal
zoals ik had verwacht.

104
00:05:29,420 --> 00:05:32,000
Ik kon mijn knieën en enkels niet buigen.

105
00:05:32,000 --> 00:05:36,710
Op een gegeven moment bezorgde ik
de skiërs een rolberoerte.

106
00:05:36,710 --> 00:05:40,120
Ik viel en mijn benen,

107
00:05:40,120 --> 00:05:43,620
die nog vastzaten aan mijn snowboard,

108
00:05:43,620 --> 00:05:47,000
(Gelach)

109
00:05:47,000 --> 00:05:50,000
gingen er als een speer vandoor,
de berg af.

110
00:05:50,000 --> 00:05:53,240
Zelf bleef ik boven op de berg achter.

111
00:05:53,240 --> 00:05:55,000
Ik was me rotgeschrokken,

112
00:05:55,000 --> 00:05:59,308
net als alle anderen
en begon de moed te verliezen.

113
00:05:59,308 --> 00:06:02,610
Maar ik wist dat, als ik het juiste
paar voeten kon vinden,

114
00:06:02,610 --> 00:06:05,000
ik het weer zou kunnen proberen.

115
00:06:05,000 --> 00:06:08,000
Toen leerde ik dat de grenzen
en de hindernissen

116
00:06:08,000 --> 00:06:12,028
die we tegenkomen, 
maar twee dingen kunnen doen.

117
00:06:12,028 --> 00:06:15,840
Ten eerste: ze weerhouden ons
om verder te gaan.

118
00:06:15,840 --> 00:06:19,190
Of ten tweede: ze dwingen ons 
om creatief te worden.

119
00:06:19,190 --> 00:06:23,000
Na een jaar zoeken was ik er nog niet uit
wat voor benen ik zou gebruiken.

120
00:06:23,000 --> 00:06:25,287
Ik kon geen informatie vinden
die me kon helpen.

121
00:06:25,287 --> 00:06:28,580
Dus besloot ik om zelf 
een paar voeten te maken.

122
00:06:28,580 --> 00:06:31,637
Samen met mijn prothesemaker
nam ik willekeurige onderdelen

123
00:06:31,637 --> 00:06:34,902
en maakte ik een paar voeten
waarmee ik kon snowboarden.

124
00:06:34,902 --> 00:06:37,000
Zoals jullie kunnen zien,

125
00:06:37,000 --> 00:06:43,440
zijn ze gemaakt van roestige bouten, 
rubber, hout en roze plakband.

126
00:06:44,000 --> 00:06:47,000
En ik kan mijn teennagels 
in een andere kleur lakken.

127
00:06:47,000 --> 00:06:49,000
Dankzij deze benen

128
00:06:49,000 --> 00:06:53,215
en het beste cadeau ooit dat ik voor mijn 
21ste verjaardag had kunnen krijgen,

129
00:06:53,215 --> 00:06:55,452
-- een nieuwe nier van mijn vader --

130
00:06:55,452 --> 00:06:58,000
kon ik mijn dromen waarmaken.

131
00:06:58,000 --> 00:07:00,000
Ik begon met snowboarden.

132
00:07:00,000 --> 00:07:02,916
Toen ging ik weer aan het werk
en heb ik mijn studie opgepakt.

133
00:07:02,916 --> 00:07:06,605
In 2005 heb ik een 
non-profitorganisatie opgericht,

134
00:07:06,605 --> 00:07:08,852
zodat jongeren met
een lichamelijke handicap

135
00:07:08,852 --> 00:07:12,480
een actiesport konden gaan beoefenen.

136
00:07:12,480 --> 00:07:16,060
Daarna kreeg ik de kans
om naar Zuid-Afrika te gaan,

137
00:07:16,060 --> 00:07:19,255
waar ik duizenden kinderen
aan schoenen hielp,

138
00:07:19,255 --> 00:07:21,461
zodat ze naar school konden gaan.

139
00:07:21,461 --> 00:07:23,670
En afgelopen februari

140
00:07:23,670 --> 00:07:28,960
won ik bij de wereldbekerwedstrijden
twee gouden medailles achter elkaar.

141
00:07:28,960 --> 00:07:32,312
(Applaus)

142
00:07:37,156 --> 00:07:41,220
Daardoor werd ik de hoogst
geklasseerde vrouwelijke snowboarder

143
00:07:41,220 --> 00:07:43,759
met een beperking ter wereld.

144
00:07:43,759 --> 00:07:47,000
Toen ik elf jaar geleden 
mijn benen verloor,

145
00:07:47,000 --> 00:07:50,440
had ik geen idee wat me te wachten stond.

146
00:07:50,449 --> 00:07:54,000
Als je me nu vraagt of ik mijn situatie
zou willen veranderen,

147
00:07:54,000 --> 00:07:56,790
dan zou ik 'nee' zeggen.

148
00:07:56,790 --> 00:07:59,260
Mijn benen hebben mij 
niet gehandicapt gemaakt.

149
00:07:59,260 --> 00:08:01,540
Dankzij mijn benen kan ik juist
van alles doen.

150
00:08:01,540 --> 00:08:05,000
Ze dwingen me om 
op mijn verbeelding te vertrouwen

151
00:08:05,000 --> 00:08:08,000
en in de mogelijkheden te geloven.

152
00:08:08,000 --> 00:08:11,830
Ik geloof dat we onze verbeelding
als instrument kunnen inzetten

153
00:08:11,830 --> 00:08:14,000
om grenzen te doorbreken.

154
00:08:14,000 --> 00:08:17,000
Want in onze geest
zijn we tot alles in staat

155
00:08:17,000 --> 00:08:20,000
en kunnen we zijn wat we willen.

156
00:08:20,000 --> 00:08:22,000
Door te geloven in onze dromen

157
00:08:22,000 --> 00:08:25,000
en de confrontatie aan te gaan
met onze angsten

158
00:08:25,000 --> 00:08:27,570
kunnen we een leven leiden

159
00:08:27,570 --> 00:08:30,490
dat onze beperkingen overschrijdt.

160
00:08:30,490 --> 00:08:33,860
Hoewel het vandaag gaat 
over vernieuwing zonder grenzen,

161
00:08:33,860 --> 00:08:37,000
moet ik zeggen dat in mijn leven

162
00:08:37,000 --> 00:08:39,908
vernieuwing alleen mogelijk
is geweest

163
00:08:39,908 --> 00:08:42,600
dankzij mijn grenzen.

164
00:08:42,600 --> 00:08:47,005
Ik heb geleerd dat de grens
de plaats is waar de realiteit eindigt,

165
00:08:47,005 --> 00:08:52,830
maar waar tegelijk de verbeelding
en het verhaal beginnen.

166
00:08:52,930 --> 00:08:55,916
De gedachte die ik jullie vandaag
wil voorleggen,

167
00:08:55,916 --> 00:08:59,880
is dat we onze uitdagingen en beperkingen 


168
00:08:59,880 --> 00:09:03,000
niet alleen zien
als iets negatiefs of slechts,

169
00:09:03,000 --> 00:09:06,000
maar ook als zegeningen,

170
00:09:06,000 --> 00:09:11,525
als geschenken die we kunnen inzetten 
om onze verbeelding te prikkelen,

171
00:09:11,525 --> 00:09:17,015
die ons verder brengen
dan we ooit voor mogelijk hielden.

172
00:09:17,027 --> 00:09:21,000
Het gaat er niet om 
dat we grenzen afbreken,

173
00:09:21,000 --> 00:09:24,330
maar dat we ze gebruiken
als springplank

174
00:09:24,340 --> 00:09:27,000
zodat we de fantastische kansen
kunnen zien

175
00:09:27,000 --> 00:09:29,280
die ze voor ons in petto hebben.

176
00:09:29,280 --> 00:09:30,540
Bedankt.