1
00:00:00,639 --> 00:00:02,378
สวัสดียามบ่ายค่ะ

2
00:00:02,378 --> 00:00:04,393
มีพวกคุณกี่คน

3
00:00:04,393 --> 00:00:07,160
รับคำท้าถังน้ำแข็ง ALS บ้างคะ

4
00:00:07,160 --> 00:00:08,690
(เสียงปรบมือ)

5
00:00:08,690 --> 00:00:10,950
วู้ ฮู้

6
00:00:10,950 --> 00:00:14,038
ฉันต้องพูดกับคุณ 
จากใจของพวกเรา

7
00:00:14,038 --> 00:00:16,818
ว่าขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ

8
00:00:16,818 --> 00:00:19,469
คุณรู้ไหมคะว่า องค์กรสนับสนุน
โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง (ALS)

9
00:00:19,469 --> 00:00:24,787
ระดมเงินได้ถึง 125 ล้านดอลลาร์

10
00:00:24,787 --> 00:00:28,363
วู้ ฮู้ (เสียงปรบมือ)

11
00:00:31,239 --> 00:00:34,513
ย้อนกลับไปเมื่อฤดูร้อนปี 2011

12
00:00:34,513 --> 00:00:36,602
ครอบครัว และลูกๆ ของฉันต่างเติบโต 
และแยกย้ายกันไป

13
00:00:36,602 --> 00:00:38,228
พวกเราเป็นครอบครัว
ที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน

14
00:00:38,228 --> 00:00:41,199
และตัดสินใจที่จะไปพักร้อนด้วยกัน

15
00:00:41,199 --> 00:00:43,306
เจนน์ ลูกสาวของฉัน และลูกเขย

16
00:00:43,306 --> 00:00:44,880
มาจากนิวยอร์ค

17
00:00:44,880 --> 00:00:46,342
ลูกคนเล็กสุดของฉัน แอนดรูว์

18
00:00:46,342 --> 00:00:48,897
มาจากบ้านเขาที่ชาร์ลทาวน์

19
00:00:48,897 --> 00:00:50,675
ซึ่งเขาทำงานที่บอสตัน

20
00:00:50,675 --> 00:00:51,916
และลูกชายของฉัน พีท

21
00:00:51,916 --> 00:00:54,858
ที่เล่นให้กับทีมเบสบอล บอสตัน คอเลจ

22
00:00:54,858 --> 00:00:57,682
ซึ่งเขาก็ได้เป็นผู้เล่นระดับโปรฯ ในยุโรป

23
00:00:57,682 --> 00:01:02,559
และได้กลับบ้านมา ขายประกันกลุ่ม
มาร่วมทริปกับเราด้วย

24
00:01:02,559 --> 00:01:03,981
คืนหนึ่ง ฉันได้นั่ง

25
00:01:03,981 --> 00:01:05,602
ดื่มเบียร์กับพีท

26
00:01:05,602 --> 00:01:08,270
พีทมองฉันแล้วพูดว่า

27
00:01:08,270 --> 00:01:10,460
"แม่ครับ ผมไม่รู้เหมือนกัน

28
00:01:10,460 --> 00:01:14,459
การขายประกันกลุ่ม มันไม่ใช่
สิ่งที่ผมชอบ"

29
00:01:14,459 --> 00:01:20,087
เขาพูดว่า "ผมรู้สึกว่า
ผมไม่ได้ใช้ชีวิตที่

30
00:01:20,087 --> 00:01:23,266
มีเป้าหมายเลยครับ"

31
00:01:23,266 --> 00:01:26,707
และเขาก็บอกว่า "แม่ครับ
ผมจะต้อง

32
00:01:26,707 --> 00:01:29,512
กลับก่อนทริปจบนะครับ

33
00:01:29,512 --> 00:01:33,956
เพราะทีมลีคของผม ได้เล่นในรอบ
ชิงชนะเลิศ

34
00:01:33,956 --> 00:01:38,665
และผมก็ต้องกลับบอสตัน เพราะ
ผมไม่สามารถทำให้ทีมผิดหวังได้

35
00:01:38,665 --> 00:01:41,880
ผมไม่รู้สึกหลงใหลกับงานผม

36
00:01:41,880 --> 00:01:44,146
เหมือนกับการเล่นเบสบอล"

37
00:01:44,146 --> 00:01:47,269
ดังนั้น พีทจึงละทิ้งการร่วมทริปครอบครัวนี้

38
00:01:47,269 --> 00:01:48,985
ทำคุณแม่หัวใจสลาย

39
00:01:48,985 --> 00:01:53,297
เมื่อเขาไป พวกเราได้ตาม
ไปสมทบ 4 วันให้หลัง

40
00:01:53,297 --> 00:01:55,943
เพื่อที่จะดูการแข่งขันรอบชิง

41
00:01:55,943 --> 00:01:58,573
พวกเราอยู่ที่การแข่งรอบชิง
พีท อยู่ประจำที่ของเขา

42
00:01:58,573 --> 00:02:00,974
ลูกพุ่งมาอย่างเร็ว

43
00:02:00,974 --> 00:02:03,290
และกระแทกเข้าที่ข้อมือของเขา

44
00:02:03,290 --> 00:02:05,540
โอ้ พีท

45
00:02:05,540 --> 00:02:08,274
ข้อมือของเขาปวกเปียก แบบนี้

46
00:02:08,274 --> 00:02:09,790
หลังจากนั้น 6 เดือน

47
00:02:09,790 --> 00:02:12,470
พีทกลับบ้านที่เซาท์ที

48
00:02:12,470 --> 00:02:15,417
ทำงานที่เขาไม่ได้ชอบสักเท่าไหร่

49
00:02:15,417 --> 00:02:16,813
และกลับไปหาหมอ

50
00:02:16,813 --> 00:02:18,686
เพื่อตรวจเช็คข้อมือของเขา

51
00:02:18,686 --> 00:02:20,556
ที่ดูจะไม่ดีขึ้นเลย

52
00:02:20,556 --> 00:02:22,522
6 เดือนหลังจากนั้น ในเดือนมีนาคม

53
00:02:22,522 --> 00:02:24,485
พีทโทรหาฉันกับสามี แล้วบอกว่า

54
00:02:24,485 --> 00:02:26,487
แม่ พ่อครับ คุณหมอบอกว่า

55
00:02:26,487 --> 00:02:29,491
เขาวินิจฉัยอาการของข้อมือแล้ว

56
00:02:29,491 --> 00:02:32,647
แม่กับพ่ออยากมาฟังผลกับผมไหมครับ

57
00:02:32,647 --> 00:02:34,620
ฉันก็ว่า "แน่นอน ฉันจะไป"

58
00:02:34,620 --> 00:02:37,736
เช้าวันนั้น พีท จอห์น และฉัน

59
00:02:37,736 --> 00:02:40,234
ตื่น แต่งตัว ขึ้นรถ

60
00:02:40,234 --> 00:02:41,571
คนละคัน

61
00:02:41,571 --> 00:02:43,338
เพราะพวกเราต่างต้องไปทำงาน

62
00:02:43,338 --> 00:02:46,547
หลังจากพบหมอเพื่อฟังอาการข้อมือของลูกชาย

63
00:02:46,547 --> 00:02:49,109
พวกเราเดินไปแผนกประสาทวิทยา
นั่งลง

64
00:02:49,109 --> 00:02:50,976
รอจนหมอเข้ามา

65
00:02:50,976 --> 00:02:53,020
หัวหน้านักประสาทวิทยานั่งลง

66
00:02:53,020 --> 00:02:56,060
และพูดว่า "คุณพีท 
พวกเราตรวจทดสอบหมดแล้ว

67
00:02:56,060 --> 00:02:59,473
และบอกได้ว่า มันไม่ใช่ข้อมือเคล็ด

68
00:02:59,473 --> 00:03:01,854
ไม่ใช่ข้อมือหัก

69
00:03:01,854 --> 00:03:03,900
ไม่มีอาการเสื่อมของประสาทที่ข้อมือ

70
00:03:03,900 --> 00:03:05,712
ไม่มีการติดเชื้อ

71
00:03:05,712 --> 00:03:09,480
ไม่ใช่โรคที่ติดต่อจากสัตว์

72
00:03:09,480 --> 00:03:13,140
และก็ชื่อโรคต่างๆ ที่ไม่เกี่ยวข้อง
ก็เรียงมาเรื่อยๆ

73
00:03:13,140 --> 00:03:14,723
ฉันก็คิดกับตัวเองว่า

74
00:03:14,723 --> 00:03:18,040
นี่เขาต้องการจะพาเราไปไหนเนี่ย

75
00:03:18,040 --> 00:03:20,210
แล้วหมอก็วางมือที่เข่า

76
00:03:20,210 --> 00:03:23,361
เขามองตรงไปในตาของลูกชาย
วัย 27 ของฉันแล้วพูดว่า

77
00:03:23,361 --> 00:03:26,577
"ฉันไม่รู้ว่าจะพูดยังไง
กับเด็กอายุ 27 ปี

78
00:03:26,577 --> 00:03:30,472
พีท เธอเป็น ALS (โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง)"

79
00:03:30,472 --> 00:03:32,654
ALS หรอ

80
00:03:32,654 --> 00:03:37,379
ฉันมีเพื่อนที่มีพ่อวัย 80 เป็น ALS

81
00:03:37,379 --> 00:03:39,440
ฉันมองหน้าสามี สามีจ้องหน้าฉัน

82
00:03:39,440 --> 00:03:41,982
พวกเราหันกลับไปมองหน้าหมอ
แล้วพูดว่า "ALS งั้นหรอ"

83
00:03:41,982 --> 00:03:44,218
โอเค รักษายังไง ลุยเลย

84
00:03:44,218 --> 00:03:47,523
เราต้องทำยังไง เอาเลย

85
00:03:47,523 --> 00:03:50,407
คุณหมอมองมาที่เรา แล้วบอกว่า
"คุณและคุณนาย เฟรทส์ ครับ

86
00:03:50,407 --> 00:03:52,356
ผมรู้สึกเสียใจเป็นอย่างยิ่ง

87
00:03:52,356 --> 00:03:56,884
แต่มันไม่มีทางรักษา
ไม่มีวิธีรักษาโรคนี้ครับ"

88
00:03:56,884 --> 00:03:59,729
พวกเราอึ้งงงงัน

89
00:03:59,729 --> 00:04:02,264
ไม่เข้าใจด้วยซ้ำ

90
00:04:02,264 --> 00:04:04,313
ว่ากว่า 75 ปี ตั้งแต่ ลัว เกอร์ริค

91
00:04:04,313 --> 00:04:09,805
และนอกจากนั้นก็ไม่มีความ
คืบหน้าเกี่ยวกับ ALS เลย

92
00:04:09,805 --> 00:04:12,975
พวกเรากลับบ้าน เจนน์ และแดน

93
00:04:12,975 --> 00:04:15,166
บินตรงจากวอลล์ สตรีท

94
00:04:15,166 --> 00:04:17,787
แอนดรูกลับจาก ชาร์ลทาวน์

95
00:04:17,787 --> 00:04:20,217
และพีท ไปที่ บี ซี เพื่อรับ

96
00:04:20,217 --> 00:04:23,436
แฟนสาว จูลี่ และพาเธอมาที่บ้าน

97
00:04:23,436 --> 00:04:25,369
หลังจาก 6 ชั่วโมงของการวินิจฉัย

98
00:04:25,369 --> 00:04:28,125
พวกเรานั่งล้อมวงกินมื้อเย็นกัน

99
00:04:28,125 --> 00:04:30,460
และได้พูดคุยกัน

100
00:04:30,460 --> 00:04:33,279
ฉันจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามื้อนั้นมีอะไรบ้าง

101
00:04:33,279 --> 00:04:39,646
และผู้นำของเรา พีท ก็ได้ตั้งแนวคิด

102
00:04:39,646 --> 00:04:42,802
และบอกเราเหมือนการตั้งทีมใหม่

103
00:04:42,802 --> 00:04:46,493
แล้วพูดว่า "ทุกคนครับ ไม่ต้องโศกเศร้า"

104
00:04:46,493 --> 00:04:48,814
"เราจะไม่มองกลับหลังไป

105
00:04:48,814 --> 00:04:50,869
เราจะเดินหน้า

106
00:04:50,869 --> 00:04:56,623
ช่างเป็นโอกาสอันดี 
ที่พวกเราจะเปลี่ยนโลก

107
00:04:56,623 --> 00:04:58,958
ผมจะเป็นคนเปลี่ยนโฉมหน้า

108
00:04:58,958 --> 00:05:02,111
เจ้าสถานการณ์ ALS นี่ซะ

109
00:05:02,111 --> 00:05:03,969
เราจะเลื่อนเข็ม

110
00:05:03,969 --> 00:05:08,393
และผมนำมันไปวางตรงหน้าเหล่าผู้ใจบุญ
อย่างบิลล์ เกตส์

111
00:05:08,393 --> 00:05:11,899
และนั่นก็ทำให้พวกเรามีหนทาง

112
00:05:11,899 --> 00:05:14,130
ในอีกหลายวันและเดือนถัดๆ มา

113
00:05:14,130 --> 00:05:17,417
ภายในสัปดาห์ พี่น้อง

114
00:05:17,417 --> 00:05:19,568
และครอบครัวเรามาหาเรา

115
00:05:19,568 --> 00:05:22,063
พวกเขาได้สร้างทีมขบวนเฟรท 
(Team Frate Train) ขึ้น

116
00:05:22,063 --> 00:05:24,971
ลุงเดฟ เป็นคนทำเวป

117
00:05:24,971 --> 00:05:27,318
ลุงอาร์ตี้ เคยเป็นนักบัญชี

118
00:05:27,318 --> 00:05:30,097
คุณป้าดาน่า เคยเป็นนักออกแบบกราฟฟิก

119
00:05:30,097 --> 00:05:32,648
และลูกชายคนเล็กของฉัน แอนดรู

120
00:05:32,648 --> 00:05:35,635
ลาออกจากงาน 
ออกจากอพาตเม้นท์ที่ชาร์ลทาวน์

121
00:05:35,635 --> 00:05:39,601
แล้วบอกว่า "ผมจะดูแลพีท
และเป็นผู้ดูแลเขาเอง"

122
00:05:39,601 --> 00:05:42,942
จากนั้นก็ผู้คนต่างๆ เพื่อนร่วมห้อง
เพื่อนร่วมทีม

123
00:05:42,942 --> 00:05:45,449
เพื่อนร่วมงานของพีท

124
00:05:45,449 --> 00:05:47,607
ได้แรงบันดาลใจจากชีวิตเขา

125
00:05:47,607 --> 00:05:51,715
วงจรที่พีทก่อตั้ง เริ่มสานต่อกับคนอื่นๆ

126
00:05:51,715 --> 00:05:55,959
และสร้างทีมขบวนเฟรท

127
00:05:55,959 --> 00:05:58,060
6 เดือนหลังจากได้รับการวินิจฉัย

128
00:05:58,060 --> 00:06:03,047
พีทได้รับรางวัลที่งานประชุมวิจัย 
ในฐานะผู้สนับสนุนอุทิศตน

129
00:06:03,047 --> 00:06:05,976
พีทยืนขึ้นพูดอย่างมีวาทศิลป์

130
00:06:05,976 --> 00:06:08,582
ในตอนจบ มีเหล่ากรรมการ

131
00:06:08,582 --> 00:06:11,480
ที่เป็นนักเภสัชกรระดับต้นๆ

132
00:06:11,480 --> 00:06:13,890
เหล่านักชีวเคมี 
และผู้เชี่ยวชาญด้านการรักษา

133
00:06:13,890 --> 00:06:16,260
ฉันนั่งฟังกลุ่มคนเหล่านั้น

134
00:06:16,260 --> 00:06:19,482
และเนื้อหาส่วนใหญ่ลอย
ข้ามผ่านหัวฉันไป

135
00:06:19,482 --> 00:06:21,760
ฉันเลี่ยงทุกคาบวิทยาศาสตร์
ที่ฉันทำได้

136
00:06:21,760 --> 00:06:24,654
แต่ฉันก็นั่งมองหน้าคนเหล่านี้ 
และฟังพวกเขา

137
00:06:24,654 --> 00:06:27,388
พูดว่า "ฉันทำโน่น ทำนี่"

138
00:06:27,388 --> 00:06:31,319
และเห็นได้ชัด
ถึงความไม่มักคุ้นในกันและกัน

139
00:06:31,319 --> 00:06:34,632
เมื่อจบการพูดของคณะกรรมการ

140
00:06:34,632 --> 00:06:36,465
จะมีช่วงให้ถามและตอบ

141
00:06:36,465 --> 00:06:38,562
ฉันก็ยกมือเลยทันที

142
00:06:38,562 --> 00:06:39,867
คว้าไมค์มาพูด

143
00:06:39,867 --> 00:06:41,871
มองหน้าพวกเขาแล้วพูดว่า "ขอบคุณ

144
00:06:41,871 --> 00:06:44,270
ขอบคุณมากที่ทำวิจัยเรื่อง ALS

145
00:06:44,270 --> 00:06:45,995
มันมีความหมายมากสำหรับพวกเรา"

146
00:06:45,995 --> 00:06:47,800
ฉันกล่าวขึ้น "แต่ฉันต้องบอกคุณว่า

147
00:06:47,800 --> 00:06:49,741
ฉันมองภาษากายของพวกคุณ

148
00:06:49,741 --> 00:06:51,862
และฟังในสิ่งที่พวกคุณพูด

149
00:06:51,862 --> 00:06:57,233
มันดูเหมือนไม่มีการร่วมมือกันเกิดขึ้นเลย

150
00:06:57,233 --> 00:07:00,375
ไม่ใช่แค่นั้น ตัวแผนภูมิตาราง

151
00:07:00,375 --> 00:07:05,157
ที่บอกถึงปฏิบัติการณ์ การติดตามผล
แล้วก็การเงินอีก

152
00:07:05,157 --> 00:07:09,149
แล้วคุณจะทำไงต่อหลังจากออกจาก
ห้องนี้ไปแล้ว

153
00:07:09,149 --> 00:07:11,984
ฉันมองไปรอบๆ

154
00:07:11,984 --> 00:07:18,750
มีตากว่า 200 คู่จ้องมองมาที่ฉัน

155
00:07:18,750 --> 00:07:22,310
และ ณ จุดนั้นเอง ทำให้ฉันได้รู้ว่า

156
00:07:22,310 --> 00:07:26,781
ฉันได้พูดกับยักษ์ใหญ่ในห้องอยู่

157
00:07:26,781 --> 00:07:29,892
ดังนั้น ภารกิจของฉันได้เริ่มขึ้น

158
00:07:29,892 --> 00:07:32,862
1-2 ปี หลังจากนั้น

159
00:07:32,862 --> 00:07:35,500
พีท พวกเรามีทั้งช่วงสูงสุด และต่ำสุด

160
00:07:35,500 --> 00:07:37,938
พีทก็เริ่มต้องรับการรักษาด้วยยา

161
00:07:37,938 --> 00:07:41,121
มันเป็นความหวังของเราทั้งกลุ่ม ALS

162
00:07:41,121 --> 00:07:43,330
ซึ่งเป็นระยะที่ 3 ของการทดลอง

163
00:07:43,330 --> 00:07:47,916
6 เดือนให้หลัง ผลออกมาว่า ไม่ได้ผล

164
00:07:47,917 --> 00:07:50,388
พวกเราต้องไปบำบัดต่างแดน

165
00:07:50,388 --> 00:07:52,537
แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์
ที่ทำให้แผนเราล้มไม่เป็นท่า

166
00:07:52,537 --> 00:07:54,482
หลังจากนั้นเป็นเวลาสองปี

167
00:07:54,482 --> 00:07:58,764
เราได้แต่นั่งมองลูกชาย
ถูกพาตัวไปจากฉัน

168
00:07:58,764 --> 00:08:02,435
ทีละนิด ทีละนิด

169
00:08:02,435 --> 00:08:04,952
เมื่อประมาณ 2 ปีครึ่งที่ผ่านมา

170
00:08:04,952 --> 00:08:08,110
พีทยังกลับบ้าน วิ่งในสนามเบสบอล

171
00:08:08,110 --> 00:08:11,940
ทุกวันนี้ พีทเป็นอัมพาตโดยสมบูรณ์

172
00:08:11,940 --> 00:08:14,306
เขาไม่สามารถยกหัวเขาได้แล้ว

173
00:08:14,306 --> 00:08:16,920
ถูกจำกัดขอบเขตด้วยรถวีลแชร์

174
00:08:16,920 --> 00:08:19,138
เขาไม่สามารถกินหรือกลืนได้

175
00:08:19,138 --> 00:08:21,033
ต้องให้อาหารจากหลอด

176
00:08:21,033 --> 00:08:23,698
ไม่สามารถพูดได้

177
00:08:25,239 --> 00:08:28,775
พีทพูดด้วยเทคโนโลยีกระพริบตา

178
00:08:28,775 --> 00:08:30,726
และระบบสั่งการพูด

179
00:08:30,726 --> 00:08:32,195
พวกเราจ้องมองปอดเขา

180
00:08:32,195 --> 00:08:35,200
เพราะกระบังลมเขาจะหยุดทำงาน

181
00:08:35,200 --> 00:08:39,978
และต้องตัดสินใจว่าจะใช้เครื่องช่วย
หายใจหรือไม่

182
00:08:39,978 --> 00:08:49,586
ALS ขโมยมนุษย์ไปทางด้านกายภาพ
แต่สมองของพวกเขายังทำงานได้

183
00:08:49,586 --> 00:08:54,207
ในวันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 2014

184
00:08:54,207 --> 00:08:58,615
วันครบรอบ 75 ปีของการพูดที่เป็นแรงบันดาลใจ
ของ ลู เกอริค

185
00:08:58,615 --> 00:09:04,159
และพีทถูกขอร้องจาก MLB.com
ให้เขียนบทความในบลีเชอร์ รีพอร์ต (Bleacher Report)

186
00:09:04,159 --> 00:09:11,252
มันพิเศษมาก เพราะเขาเขียนด้วย
เทคโนโลยีกระพริบตา

187
00:09:11,252 --> 00:09:17,501
20 วันหลังจากนั้น
น้ำแข็งก็เริ่มเกาะตัวเขา

188
00:09:17,501 --> 00:09:22,176
27 กรกฎา เพื่อนร่วมห้องของพีท
ที่นิวยอร์ค ซิตี้

189
00:09:22,176 --> 00:09:24,785
ใส่เสื้อเขียนว่า ชนะเพื่อควินน์ (Quinn)

190
00:09:24,785 --> 00:09:28,635
สื่อถึง แพท ควินน์ ผู้ป่วย ALS อีกคน
ที่นิวยอร์ค

191
00:09:28,635 --> 00:09:30,686
และเสื้อ B.C

192
00:09:30,686 --> 00:09:35,178
พูดว่า "ผมรับคำท้าถังน้ำแข็ง ALS"

193
00:09:35,178 --> 00:09:37,958
ยกถังและเทน้ำแข็งเหนือหัวเขา

194
00:09:37,958 --> 00:09:42,166
"ผมขอเสนอชื่อ..." 
แล้วส่งคลิปนี้ไปที่บอสตัน

195
00:09:42,166 --> 00:09:45,590
ในวันที่ 27 กรกฎาคม

196
00:09:45,590 --> 00:09:48,161
ในอีก 2 วันถัดมา บนหน้าฟีด

197
00:09:48,161 --> 00:09:50,696
เต็มไปด้วยครอบครัวและเพื่อนๆ ของเรา

198
00:09:50,696 --> 00:09:53,374
ถ้าคุณไม่เคยย้อนดู 
สิ่งดีของ เฟสบุ๊คคือ

199
00:09:53,374 --> 00:09:55,587
สามารถย้อนดูวันเวลาได้

200
00:09:55,587 --> 00:09:59,558
คุณต้องดูลุงอาร์ตี้ มนุษย์ท่วมเลือด

201
00:09:59,558 --> 00:10:02,704
บอกได้เลยเป็นหนึ่งในคลิปทีดีที่สุด

202
00:10:02,704 --> 00:10:05,666
นั่นแค่สองวันนะคะ

203
00:10:05,666 --> 00:10:09,636
พอสี่วัน ลุงเดฟ คนทำเวป

204
00:10:09,636 --> 00:10:11,609
เขาไม่ได้อยู่บนเฟสบุ๊ค

205
00:10:11,609 --> 00:10:14,496
ฉันได้รับข้อความจากเขา
บอกว่า "แนนซี่

206
00:10:14,496 --> 00:10:17,390
มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย"

207
00:10:17,390 --> 00:10:20,987
ลุงเดฟ ได้รับข้อความทุกครั้ง
ที่เวปของพีท

208
00:10:20,987 --> 00:10:24,010
มีกิจกรรมเกิดขึ้น จนมือถือเขา
แทบพัง

209
00:10:24,010 --> 00:10:25,865
พวกเรานั่งคิด และได้รู้ว่า

210
00:10:25,865 --> 00:10:29,717
เงินเข้ามาแล้ว มันเยี่ยมจริงๆ

211
00:10:29,717 --> 00:10:32,261
เราจึงได้รู้ว่า การกระตุ้นความสนใจ
นำไปสู่การบริจาคได้

212
00:10:32,261 --> 00:10:35,239
พวกเราไม่รู้ว่ามันใช้เวลาแค่ไม่กี่วัน

213
00:10:35,239 --> 00:10:40,396
พวกเรารวมตัวกัน ทำเวป
ไม่แสวงหากำไรให้ดีที่สุด

214
00:10:40,396 --> 00:10:42,505
แล้วมันก็ติดลมบน

215
00:10:42,505 --> 00:10:45,686
ในสัปดาห์แรก สื่อของบอสตัน

216
00:10:45,686 --> 00:10:48,154
สัปดาห์ที่สอง สื่อระดับชาติ

217
00:10:48,154 --> 00:10:50,608
ในระหว่างสัปดาห์ที่สองนี่เอง
เพื่อนบ้านของเรา

218
00:10:50,608 --> 00:10:53,000
เปิดประตูบ้านแล้วโยนพิซซ่า

219
00:10:53,000 --> 00:10:55,360
เข้ามาให้ครัวแล้วพูดว่า

220
00:10:55,360 --> 00:10:58,299
"ฉันว่าคนที่นี่ต้องการอาหาร"

221
00:10:58,299 --> 00:11:00,504
(เสียงหัวเราะ)

222
00:11:00,504 --> 00:11:04,520
สัปดาห์ที่สาม เหล่าคนดัง
รายการ เอนเตอร์เทน ทูไนท์

223
00:11:04,520 --> 00:11:06,586
แอกเสส ฮอลลีวู๊ด

224
00:11:06,586 --> 00:11:12,741
สัปดาห์ที่สี่ สื่อระดับโลก บีบีซี วิทยุไอริช

225
00:11:12,741 --> 00:11:15,663
มีใครเคยดู "ลอส อิน ทรานสเลชัน" บ้างไหม

226
00:11:15,663 --> 00:11:17,852
สามีฉันต้องไปรายการญี่ปุ่นด้วย

227
00:11:17,852 --> 00:11:19,562
น่าสนมากๆ

228
00:11:19,562 --> 00:11:21,614
(เสียงหัวเราะ)

229
00:11:21,614 --> 00:11:27,376
และวิดีโอเหล่านั้น ที่ดังมาก

230
00:11:27,376 --> 00:11:31,864
คือวีดีโอน้ำแข็งของ พอล บิสโซเนตส์ 
เป็นที่เยี่ยมมาก

231
00:11:31,864 --> 00:11:34,601
แล้วยังมีกลุ่มแม่ชีที่ดับลินอีก

232
00:11:34,601 --> 00:11:36,306
ใครได้ดูบ้างคะ

233
00:11:36,306 --> 00:11:38,893
มันสุดยอดจริงๆ

234
00:11:38,893 --> 00:11:41,110
เจที จัสติน ทิมเบอร์เลค

235
00:11:41,110 --> 00:11:44,879
ทำให้เรารู้ว่า ดาราระดับเอก็ร่วม

236
00:11:44,879 --> 00:11:47,770
ฉันมองข้อความที่ได้รับ เจอว่า

237
00:11:47,770 --> 00:11:52,902
"เจที! เจที!" จากพี่สาวฉัน

238
00:11:52,902 --> 00:11:56,150
แองเจลลา เมอร์เคิล นายกรัฐมนตรีเยอรมัน

239
00:11:56,150 --> 00:11:57,956
เยี่ยมมาก

240
00:11:57,956 --> 00:12:00,266
และเหล่าผู้ป่วย ALS

241
00:12:00,266 --> 00:12:03,460
คุณรู้ไหมว่าอันไหนเป็นอันโปรด
ของครอบครัวเรา

242
00:12:03,460 --> 00:12:05,050
ทุกอันเลยค่ะ

243
00:12:05,050 --> 00:12:09,898
เพราะด้วยโรคพี่พบได้ยากที่ไม่มีคนเข้าใจ
และไม่มีคนสนใจสนับสนุนเงินวิจัยนี้

244
00:12:09,898 --> 00:12:16,378
พวกเขานั่งดูคนพูดคำว่า ALS
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

245
00:12:16,378 --> 00:12:19,587
มันเหลือเชื่อค่ะ

246
00:12:19,587 --> 00:12:21,630
และสำหรับคนที่ไม่พูด

247
00:12:21,630 --> 00:12:24,469
มาลองดูสถิติกันไหมคะ

248
00:12:24,469 --> 00:12:27,107
โอเค องค์กร ALS

249
00:12:27,107 --> 00:12:31,064
คาดการณ์ไว้ว่า เมื่อสิ้นปี
จะได้รับเงินกว่า 160 ล้านดอลลาร์

250
00:12:31,064 --> 00:12:33,649
ALS TDI ในเคมปริจ

251
00:12:33,649 --> 00:12:35,701
ได้เงินบริจาคกว่า 3 ล้านดอลลาร์

252
00:12:35,701 --> 00:12:37,143
ทายซิ

253
00:12:37,143 --> 00:12:40,437
สำหรับยาทดสอบที่ใช้
พัฒนานั้น

254
00:12:40,437 --> 00:12:43,553
ต้องใช้เวลาระดมทุนกว่า 3 ปี

255
00:12:43,553 --> 00:12:45,040
แต่นี่ 2 เดือน

256
00:12:45,040 --> 00:12:47,328
เราได้มาภายใน 2 เดือน

257
00:12:47,328 --> 00:12:51,268
(เสียงปรมมือ)

258
00:12:53,791 --> 00:12:58,806
และยูทูบรายงานว่า

259
00:12:58,806 --> 00:13:05,884
กว่า 150 ประเทศ โพตส์การท้าถังน้ำแข็ง
ALS

260
00:13:05,884 --> 00:13:12,455
และ 2.5 ล้านวิดีโอ สำหรับเฟสบุ๊ค

261
00:13:12,455 --> 00:13:15,570
และฉันก็ได้มีโอกาสเยี่ยม

262
00:13:15,570 --> 00:13:18,290
ที่ทำงานเฟสบุ๊คเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเอง

263
00:13:18,290 --> 00:13:21,057
แล้วพูดกับพวกเขาว่า 
"ฉันรู้ว่าเป็นยังไงในบ้านฉัน

264
00:13:21,057 --> 00:13:23,677
แต่ฉันจินตนาการไม่ออกเลยว่า
มันเป็นไงที่ตรงนี้"

265
00:13:23,677 --> 00:13:28,390
สิ่งที่เธอพูดคือ "มันน่าทึ่งแบบ
อ้างปากค้างเลย"

266
00:13:28,390 --> 00:13:33,370
และวิดีโอโปรดของครอบครัวเราคือ

267
00:13:33,370 --> 00:13:36,576
บิลล์ เกตส์

268
00:13:36,576 --> 00:13:39,659
เพราะคืนที่พีทได้รับการวินิจฉัย

269
00:13:39,659 --> 00:13:47,244
เขาบอกเราว่าจะต้องทำให้ ALS เป็นที่สนใจ
จากเหล่าผู้ใจบุญอย่าง บิลล์ เกตส์ให้ได้

270
00:13:47,244 --> 00:13:48,790
แล้วมันก็เป็นจริง

271
00:13:48,790 --> 00:13:51,260
เป้าหมายแรกสำเร็จแล้ว

272
00:13:51,260 --> 00:13:53,203
ต่อมา การรักษา และยา

273
00:13:53,203 --> 00:13:59,498
(เสียงปรบมือ)

274
00:14:02,775 --> 00:14:05,829
เอาหละ หลังจากเหตุณการณ์น้ำแข็ง

275
00:14:05,829 --> 00:14:07,725
เรารู้ว่าเราเป็นมากกว่า

276
00:14:07,725 --> 00:14:10,547
การราดน้ำแข็งรดหัว

277
00:14:10,547 --> 00:14:12,375
และฉันอยากทิ้งท้ายกับคุณ

278
00:14:12,375 --> 00:14:15,289
ในสองสามสิ่ง เพื่อให้คุณจดจำ

279
00:14:15,289 --> 00:14:16,964
อย่างแรกคือ

280
00:14:16,964 --> 00:14:19,190
ทุกเช้าเมื่อคุณตื่น

281
00:14:19,190 --> 00:14:22,266
คุณสามารถเลือกที่จะใช้ชีวิตด้านบวกได้

282
00:14:24,249 --> 00:14:26,520
พวกคุณจะโทษฉันไหม

283
00:14:26,520 --> 00:14:28,859
ถ้าฉันมุดหัว

284
00:14:28,859 --> 00:14:32,096
ปกปิดตัวเองในทุกวัน

285
00:14:32,096 --> 00:14:34,308
ฉันไม่คิดว่าใครจะมาโทษฉันหรอก

286
00:14:34,308 --> 00:14:37,310
แต่พีทเป็นแรงบันดาลใจให้ตื่นขึ้นทุกเช้า

287
00:14:37,310 --> 00:14:40,496
และเป็นคนคิดบวก และลงมือทำ

288
00:14:40,496 --> 00:14:43,300
ที่จริงฉันต้องตัดขาดกลุ่มสนับสนุนบางกลุ่ม

289
00:14:43,300 --> 00:14:45,779
เพราะทุกคนในนั้นพูดว่า

290
00:14:45,779 --> 00:14:47,613
การใช้สเปรย์ในสนามหญ้า

291
00:14:47,613 --> 00:14:49,481
เป็นสาเหตุของ ALS

292
00:14:49,481 --> 00:14:51,440
ฉันก็แบบ "ฉันไม่คิดแบบนั้นนะ"

293
00:14:51,440 --> 00:14:55,459
ฉันต้องเอาตัวเองออกจากด้านลบเหล่านั้น

294
00:14:55,459 --> 00:14:58,346
อย่างที่สองคือ

295
00:14:58,346 --> 00:15:01,160
คนที่อยู่ตรงกลางของความท้าทายนี้

296
00:15:01,160 --> 00:15:04,240
ต้องใจแข็งๆ เพื่อ

297
00:15:04,240 --> 00:15:07,985
เอาตัวเองไป ณ จุดนั้น

298
00:15:07,985 --> 00:15:10,210
พีทยังคงไปดูเกมเบสบอล

299
00:15:10,210 --> 00:15:13,264
เขายังคงนั่งข้างเพื่อนร่วมทีม

300
00:15:13,264 --> 00:15:16,147
ห้อยถุงอาหารไว้

301
00:15:16,147 --> 00:15:17,547
ข้างๆ ตัว

302
00:15:17,547 --> 00:15:19,317
คุณจะได้เห็นเด็กๆ 
เดินไปถามว่า

303
00:15:19,317 --> 00:15:20,988
"พีท เธอโอเคไหม" "แน่ล่ะ"

304
00:15:20,988 --> 00:15:24,239
และพวกเขาก็ยื่นใส่ท้องพีท

305
00:15:24,239 --> 00:15:27,641
เพราะพีทต้องการให้พวกเขาเห็น
ความจริง

306
00:15:27,641 --> 00:15:31,013
และได้เห็นว่าเขาจะไม่มีทางยอมแพ้

307
00:15:31,013 --> 00:15:33,243
อย่างที่สามที่ฉันอยากทิ้งท้าย

308
00:15:33,243 --> 00:15:36,759
ถ้าคุณเคยเจอเหตุการณ์

309
00:15:36,759 --> 00:15:39,898
ที่คุณไม่คาดคิด

310
00:15:39,898 --> 00:15:43,621
ฉันอยากให้คุณเจาะลงลึกไปให้มากที่สุด

311
00:15:43,621 --> 00:15:46,476
เพื่อจะได้พบกับต้นตอ

312
00:15:46,476 --> 00:15:48,885
และไล่ตามันไป

313
00:15:48,885 --> 00:15:54,438
(เสียงปรบมือ)

314
00:16:22,886 --> 00:16:24,954
ขอบคุณค่ะ

315
00:16:24,954 --> 00:16:28,771
(เสียงปรบมือ)

316
00:16:28,771 --> 00:16:30,430
ฉันรู้ว่าใกล้หมดเวลาแล้ว

317
00:16:30,430 --> 00:16:32,197
แต่ฉันอยากทิ้งท้ายด้วยสิ่งนี้

318
00:16:32,197 --> 00:16:35,371
ของขวัญที่ลูกชายให้ฉันมา

319
00:16:35,371 --> 00:16:38,084
ฉันมี 29 ปี

320
00:16:38,084 --> 00:16:41,900
ที่ได้รับเกียรติให้เป็นแม่

321
00:16:41,900 --> 00:16:43,939
ของพีท เฟรทส์

322
00:16:43,939 --> 00:16:48,985
พีท เฟรทส์ สร้างแรงบันดาลใจ
และเป็นผู้นำทั้งชีวิต

323
00:16:48,985 --> 00:16:51,257
เขาแจกจ่ายความใจดี

324
00:16:51,257 --> 00:16:54,897
และความใจดีนั้นก็กลับหาเขา

325
00:16:54,897 --> 00:17:01,336
เขาเดินหน้า และรู้ว่าเขาอยู่ตรงนั้นเพราะอะไร

326
00:17:01,342 --> 00:17:04,190
เขาเป็นของขวัญล้ำค่าจริงๆ

327
00:17:04,190 --> 00:17:06,821
สิ่งที่สองที่ลูกชายให้ฉันคือ

328
00:17:06,821 --> 00:17:09,876
เขาให้จุดหมายกับชีวิตของฉัน

329
00:17:09,876 --> 00:17:11,680
ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าทำไมฉันอยู่ตรงนี้

330
00:17:11,680 --> 00:17:14,824
ฉันจะช่วยลูกฉัน

331
00:17:14,824 --> 00:17:17,614
และถ้ามันไม่ทันเวลา

332
00:17:17,614 --> 00:17:20,256
ฉันก็จะทำ เพื่อไม่ให้มีคุณแม่คนไหน

333
00:17:20,256 --> 00:17:23,815
ต้องเผชิญกับสิ่งนี้อีก

334
00:17:23,815 --> 00:17:26,509
และอย่างที่สาม อย่างสุดท้าย

335
00:17:26,519 --> 00:17:29,546
ที่ลูกชายให้ฉัน

336
00:17:29,546 --> 00:17:31,633
เหมือนเป็นเครื่องย้ำเตือน

337
00:17:31,633 --> 00:17:33,426
ถึงเดือนอัศจรรย์

338
00:17:33,426 --> 00:17:37,104
คือ สิงหาคม ค.ศ. 2014

339
00:17:37,104 --> 00:17:43,248
หญิงที่เป็นแฟนของเขาในวันที่เขาฟังผลวินิจ
ได้กลายเป็นภรรยาของเขา

340
00:17:43,248 --> 00:17:51,625
พีทและจูลี่ ได้ให้กำเนิดหลานสาว
ลูซี่ ฟริทเจอรัล เฟรทส์

341
00:17:51,625 --> 00:17:56,730
ลูซี่ ฟริทเจอรัล เฟรทส์ เกิดก่อนกำหนด
สองสัปดาห์

342
00:17:56,730 --> 00:17:58,928
เหมือนเป็นเครื่องเตือนใจ

343
00:17:58,928 --> 00:18:03,307
ในวันที่ 31 สิงหาคม ค.ศ. 2014

344
00:18:03,307 --> 00:18:04,981
และ

345
00:18:04,981 --> 00:18:13,865
(เสียงปรบมือ)

346
00:18:13,865 --> 00:18:17,509
ให้ฉันทิ้งท้ายด้วยคำดลใจ
ขอบพีทนะคะ

347
00:18:17,509 --> 00:18:24,777
ที่เขาให้กับเพื่อนร่วมห้อง
เพื่อนร่วมงาน และเพื่อนในทีม

348
00:18:24,777 --> 00:18:28,153
จงมีแรงใจ

349
00:18:28,153 --> 00:18:30,660
จงซื่อตรง

350
00:18:30,660 --> 00:18:33,654
จงทำงานหนัก

351
00:18:33,654 --> 00:18:37,938
และอย่างลืมว่าต้องเยี่ยมด้วย

352
00:18:37,938 --> 00:18:40,362
ขอบคุณค่ะ (เสียงปรบมือ)