1
00:00:00,856 --> 00:00:03,190
ผมอยากแนะนำให้คุณรู้จักผู้หญิง
ที่น่าทึ่งคนหนึ่ง

2
00:00:03,690 --> 00:00:05,698
เธอชื่อ ดาวิเนีย

3
00:00:06,444 --> 00:00:10,849
ดาวิเนียเกิดในประเทศจาไมกา
เธออพยบมาจากสหรัฐอเมริกาตอนอายุ 18 ปี

4
00:00:10,873 --> 00:00:13,604
และขณะนี้ อาศัยอยู่นอกกรุงวอชิงตัน ดีซี

5
00:00:14,262 --> 00:00:17,064
เธอไม่ได้เป็นเจ้าพนักงานทางการเมือง
ที่มีอำนาจมากมาย

6
00:00:17,088 --> 00:00:18,261
ไม่ได้เป็นนักวิ่งเต้นเจรจา

7
00:00:18,676 --> 00:00:21,605
เธออาจจะบอกคุณว่า เธอเป็นคนธรรมดา ๆ

8
00:00:21,629 --> 00:00:24,154
แต่เธอทำให้เกิดกระแสที่น่าทึ่งที่สุด

9
00:00:24,471 --> 00:00:25,991
สิ่งที่เหลือเชื่อเกี่ยวกับเธอ

10
00:00:26,015 --> 00:00:28,878
คือ เธอยินดีที่จะใช้เวลาทุก ๆ สัปดาห์

11
00:00:28,902 --> 00:00:31,307
ให้ความสนใจกับผู้คนซึ่งไม่ใช่เธอ
กล่าวคือ

12
00:00:31,331 --> 00:00:35,710
ผู้คนที่ไม่ใช่เธอ ในละแวกบ้านของเธอ
ในรัฐของเธอ แม้แต่ในประเทศของเธอ --

13
00:00:35,734 --> 00:00:37,967
ผู้คนที่เธอไม่น่าจะได้เคยพบปะ

14
00:00:37,991 --> 00:00:39,931
กระแสที่เกิดจากดาวิเนียเริ่มขึ้นเมื่อไม่กี่ปีก่อน

15
00:00:39,955 --> 00:00:42,699
เมื่อเธอทาบทามเพื่อน ๆ ทั้งหมดของเธอ
บนเฟสบุค

16
00:00:42,723 --> 00:00:44,906
และขอให้พวกเขา บริจาคเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ

17
00:00:44,930 --> 00:00:47,373
เพื่อที่เธอจะใช้เป็นทุนการศึกษา
สำหรับบรรดาเด็กผู้หญิง

18
00:00:47,397 --> 00:00:49,804
เธอไม่ได้คาดหวังว่า 
จะได้รับการตอบรับอย่างมากมาย

19
00:00:49,828 --> 00:00:52,611
ในเวลาต่อมา แต่ด้วยเงิน 700,000 เพนนี

20
00:00:52,635 --> 00:00:55,951
ตอนนี้เธอได้ส่งเด็กผู้หญิงกว่า 120 คน 
ไปโรงเรียน

21
00:00:55,975 --> 00:00:57,162
เมื่อเราพูดกันสัปดาห์ก่อน

22
00:00:57,186 --> 00:01:00,224
เธอบอกผมว่า เธอมีชื่อเสียงไม่ค่อยดีเท่าไร
ต่อธนาคารท้องถิ่น

23
00:01:00,248 --> 00:01:04,526
ทุกครั้งที่เธอเข้าไป
พร้อมกับเหรียญเพนนีเต็มรถเข็น

24
00:01:05,042 --> 00:01:07,608
ขณะนี้ -- ดาวิเนีย ไม่ได้ทำโดดเดี่ยว

25
00:01:08,161 --> 00:01:09,314
แต่ตรงกันข้ามทีเดียว

26
00:01:09,717 --> 00:01:12,003
เธอเป็นส่วนของการเคลื่อนไหว
ที่กำลังเติบโตขึ้น

27
00:01:12,027 --> 00:01:14,060
และเราเรียกคนแบบเดียวกับ ดาวิเนีย ว่า

28
00:01:14,663 --> 00:01:16,100
พลเมืองโลก (global citizens)

29
00:01:16,935 --> 00:01:21,406
พลเมืองโลก คือใครสักคน
ที่ระบุตัวเองว่าสิ่งแรกและสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ

30
00:01:21,430 --> 00:01:25,232
พวกเขาไม่ได้เป็นคนของรัฐใด 
เผ่าใด หรือชาติใด

31
00:01:25,256 --> 00:01:27,443
แต่เป็นสมาชิกคนหนึ่ง ของมวลมนุษย์

32
00:01:27,467 --> 00:01:32,307
และเป็นใครสักคน
ที่เตรียมพร้อมจะปฏิบัติตามความเชื่อนั้น

33
00:01:32,331 --> 00:01:35,226
เพื่อต่อสู้กับความท้าทาย
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

34
00:01:35,250 --> 00:01:37,703
งานของเรา มุ่งความสำคัญไปที่การค้นหา

35
00:01:37,727 --> 00:01:40,610
การสนับสนุน และการกระตุ้นพลเมืองโลก

36
00:01:40,634 --> 00:01:42,532
พวกเขาอยู่ในทุก ๆ ประเทศ

37
00:01:42,556 --> 00:01:44,459
และในทุก ๆ กลุ่มประชากร

38
00:01:45,008 --> 00:01:46,770
ผมอยากจะอภิปรายกับท่านในวันนี้

39
00:01:46,794 --> 00:01:49,872
ว่าอนาคตของโลกนั้น ขึ้นอยู่กับพลเมืองโลก

40
00:01:49,896 --> 00:01:54,198
ผมเชื่อมั่นว่า หากเรามีพลเมืองโลก
ที่กระตือรือร้น ในโลกของเรามากกว่านี้

41
00:01:54,222 --> 00:01:56,957
แล้วความท้าทายสำคัญ ๆ ทุกเรื่อง
ที่เราเผชิญอยู่ --

42
00:01:56,981 --> 00:02:00,579
จากความยากจน การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ
ความไม่เท่าเทียมกันทางเพศ --

43
00:02:00,603 --> 00:02:02,787
ปัญหาเหล่านี้ ก็ได้รับการแก้ไข

44
00:02:02,811 --> 00:02:05,407
เรื่องเหล่านี้เป็นสุดยอดปัญหาระดับโลก

45
00:02:05,431 --> 00:02:07,312
และท้ายที่สุดแล้ว มันจะสามารถถูกแก้ไข

46
00:02:07,336 --> 00:02:11,731
ได้ด้วยพลเมืองโลกที่เรียกร้อง
การแก้ปัญหาระดับโลกจากผู้นำของพวกเขา

47
00:02:12,731 --> 00:02:15,232
ครับ ปฏิกริยาที่บางคนมีต่อแนวคิดนี้
ในทันทีทันใด

48
00:02:15,256 --> 00:02:19,124
คือ มันออกจะเป็นดินแดนในอุดมคติไปหน่อย
หรือแม้กระทั่งเป็นการขู่คุกคาม

49
00:02:19,561 --> 00:02:22,616
ผมจึงอยากจะเล่าเรื่องของผม
ให้ท่านฟังนิดหน่อยในวันนี้

50
00:02:22,640 --> 00:02:24,351
ว่า ผมมาอยู่ ณ จุดนี้ได้อย่างไร

51
00:02:24,375 --> 00:02:26,163
มันเกี่ยวโยงกับดาวิเนีย

52
00:02:26,187 --> 00:02:27,628
และเกี่ยวกับท่านอย่างไร หวังว่านะครับ

53
00:02:28,256 --> 00:02:30,072
ผมเติบโตในกรุงเมลเบิร์น ออสเตรเลีย

54
00:02:30,096 --> 00:02:33,435
เป็นหนึ่งในพวกเด็กเล็ก ๆ
ที่กวนประสาทน่ารำคาญ

55
00:02:33,459 --> 00:02:35,783
ที่ไม่เคยเลย ที่จะหยุดถามคำถามว่า "ทำไม"

56
00:02:35,807 --> 00:02:37,402
คุณก็อาจเคยเป็นเด็กแบบนั้น

57
00:02:37,426 --> 00:02:40,798
ผมเคยถามคุณแม่ 
ด้วยคำถามที่น่ารำคาญที่สุด

58
00:02:40,822 --> 00:02:43,621
ผมถามเธอ เช่นว่า 
"แม่ครับทำไมผมแต่งตัวสวย ๆ

59
00:02:43,645 --> 00:02:45,572
แล้วเล่นกับตุ๊กตาทั้งวันไม่ได้ล่ะ"

60
00:02:45,596 --> 00:02:47,596
"ทำไมต้องกินมันฝรั่งทอดกับสิ่งนั้นด้วย"

61
00:02:47,936 --> 00:02:49,126
"กุ้งคืออะไร และ

62
00:02:49,150 --> 00:02:51,822
ทำไมเราต้องโยนมันใส่ตุ๊กตาบาร์บี้ด้วย"

63
00:02:51,846 --> 00:02:52,847
(เสียงหัวเราะ)

64
00:02:52,871 --> 00:02:54,679
"และแม่ครับ -- ทรงผมแบบนี้

65
00:02:54,703 --> 00:02:55,876
ทำไมล่ะครับ"

66
00:02:55,900 --> 00:02:57,328
(เสียงหัวเราะ)

67
00:02:58,126 --> 00:02:59,880
มันเป็นทรงผลที่แย่ที่สุด ผมว่าอย่างนั้นนะ

68
00:03:01,364 --> 00:03:02,515
และก็ยังคงแย่อยู่

69
00:03:02,539 --> 00:03:05,341
ในฐานะเจ้าหนู "ทำไม" 
ผมเคยคิดว่าผมอาจเปลี่ยนแปลงนี้โลกได้

70
00:03:05,365 --> 00:03:07,965
และเป็นไปไม่ได้ที่จะให้ผมเชื่อเป็นอย่างอื่น

71
00:03:07,989 --> 00:03:10,576
และเมื่อผมอายุ 12 ขวบ 
และเป็นปีแรกในชั้นมัธยม

72
00:03:10,600 --> 00:03:13,837
ผมเริ่มเรี่ยรายเงิน 
ให้กับชุมชนในประเทศที่กำลังพัฒนา

73
00:03:13,861 --> 00:03:16,056
เราเป็นเด็กที่มีความกระตือรือร้นอย่างมาก

74
00:03:16,080 --> 00:03:19,341
และเราก็เรี่ยรายเงินได้มากกว่า
โรงเรียนใด ๆ ในออสเตรเลีย

75
00:03:19,365 --> 00:03:22,953
และผมก็ได้รับโอกาสให้ไปฟิลิปปินส์
เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติม

76
00:03:22,977 --> 00:03:24,891
ตอนนั้นเป็นปี ค.ศ. 1998

77
00:03:24,915 --> 00:03:28,602
เราถูกพาไปที่สลัมแห่งหนึ่ง 
ในเขตชานกรุงมนิลา

78
00:03:28,626 --> 00:03:32,356
ที่นั่น ผมได้กลายเป็นเพื่อนกับ ซันนี่ บอย

79
00:03:32,380 --> 00:03:35,919
ซึ่งอาศัยอยู่บนกองขยะที่ร้อนระอุ

80
00:03:36,617 --> 00:03:38,626
"ภูเขาควัน" 
พวกเขาเรียกมันว่าอย่างนั้น

81
00:03:38,650 --> 00:03:40,935
แต่อย่าให้ความโรแมนติกของชื่อ
หลอกลวงคุณเอาได้ได้

82
00:03:40,959 --> 00:03:43,320
เพราะมันไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่า 
หลุมฝังกลบขยะเหม็น ๆ

83
00:03:43,344 --> 00:03:47,685
ซึ่งเด็ก ๆ อย่างเช่น ซันนี่ บอย 
ใช้เวลาหลายชั่วโมง ทุก ๆ วัน

84
00:03:47,709 --> 00:03:50,645
คุ้ยเขี่ยเพื่อหาบางสิ่งบางอย่าง 
อะไรก็ตามที่มีมูลค่า

85
00:03:51,304 --> 00:03:54,580
การที่ผมได้อยู่กับซันนี่ บอย และครอบครัวของเขา ในคืนนั้นเปลี่ยนชีวิตผมไปตลอดกาล

86
00:03:54,604 --> 00:03:56,627
เพราะ เมื่อถึงเวลาจะเข้านอน

87
00:03:56,651 --> 00:04:00,398
เราก็เอนกายลงบนแผ่นคอนกรีต 
ขนาดครึ่งหนึ่งของห้องนอนของผม

88
00:04:00,422 --> 00:04:03,328
ตัวผมเอง ซันนี่ บอย 
และคนในครอบครัวที่เหลือ

89
00:04:03,352 --> 00:04:04,963
เราเจ็ดคน เรียงเป็นแถวยาว

90
00:04:04,987 --> 00:04:07,381
ท่ามกลางกลิ่นขยะรอบ ๆ ตัวเรา

91
00:04:07,405 --> 00:04:09,539
และแมลงสาป ก็คลานอยู่รอบ ๆ

92
00:04:09,952 --> 00:04:11,231
ผมไม่ได้หลับแม้แต่งีบเดียว

93
00:04:11,255 --> 00:04:12,964
รู้สึกตัวตื่นตลอดเวลา คิดกับตัวเองว่า

94
00:04:12,988 --> 00:04:15,470
"ทำไมใครสักคน
จะต้องมาใช้ชีวิตอยู่แบบนี้

95
00:04:15,494 --> 00:04:16,846
ในขณะที่ตัวผมมีมากมายเหลือเกิน

96
00:04:17,290 --> 00:04:20,036
ทำไมการที่ ซันนี่ บอย จะทำตามฝันของเขา

97
00:04:20,060 --> 00:04:22,106
ต้องถูกกำหนดด้วยสถานที่ที่เขาเกิด

98
00:04:22,130 --> 00:04:24,891
หรือที่ วาร์เร็น บัฟเฟ็ทท์ เรียกว่า
"ถูกล็อตเตอรี่รังไข่"

99
00:04:25,197 --> 00:04:26,954
ผมไม่เข้าใจมันเลย

100
00:04:26,978 --> 00:04:28,844
และผมจำเป็นต้องเข้าใจให้ได้ว่าทำไม

101
00:04:29,656 --> 00:04:32,002
ครับ ต่อมาไม่นาน ผมก็เข้าใจ

102
00:04:32,026 --> 00:04:34,454
ว่าความยากจนที่ผมเห็นในฟิลิปปินส์นั้น

103
00:04:34,478 --> 00:04:38,787
เป็นผลจากการตัดสินใจ หรือ
การไม่ตัดสินใจ ของมนุษย์

104
00:04:38,811 --> 00:04:42,216
โดยการสืบต่ออำนาจอาณานิคม
และรัฐบาลที่คดโกง

105
00:04:42,240 --> 00:04:45,405
ซึ่งลึก ๆ ลงไปแล้ว ไม่ได้ให้ความสนใจ
ต่อ ซันนี่ บอย เลย

106
00:04:45,429 --> 00:04:49,229
แน่นอน พวกเขาไม่ได้สร้างภูเขาควันขึ้นมา
แต่ก็อาจทำให้มันเกิดขึ้น

107
00:04:49,253 --> 00:04:51,854
และถ้าเราจะช่วยเด็ก ๆ อย่าง ซันนี่ บอย

108
00:04:51,878 --> 00:04:54,570
มันคงจะไม่ได้ผล ถ้าเราแค่ส่งเงิน
ไม่กี่ดอลลาร์ไปให้เขา

109
00:04:54,594 --> 00:04:57,682
หรือแค่พยายามทำความสะอาด
บริเวณที่ทิ้งขยะที่เขาอยู่อาศัย

110
00:04:57,706 --> 00:05:00,190
เพราะว่าแก่นของปัญหาอยู่ที่อื่น

111
00:05:00,214 --> 00:05:03,873
และเมื่อผมทำงานโครงการพัฒนาชุมชน 
ในหลายปีต่อมา

112
00:05:03,897 --> 00:05:05,739
พยายามช่วยสร้างโรงเรียน

113
00:05:05,763 --> 00:05:08,804
ฝีกครู และจัดการกับ HIV และเอดส์

114
00:05:08,828 --> 00:05:11,265
ผมจึงเริ่มเห็นว่าการพัฒนาชุมชนนั้น

115
00:05:11,289 --> 00:05:13,845
ควรจะถูกผลักดันด้วยชุมชนเอง

116
00:05:13,869 --> 00:05:17,622
และแม้ว่าการกุศลนั้นจะจำเป็น
มันก็ไม่เพียงพอ

117
00:05:17,646 --> 00:05:19,507
เราจำเป็นต้องเผชิญกับสิ่งท้าทายเหล่านี้

118
00:05:19,531 --> 00:05:22,197
ในระดับโลกและในแบบที่เป็นระบบ

119
00:05:22,221 --> 00:05:23,666
และสิ่งที่ดีที่สุดที่ผมทำได้

120
00:05:23,690 --> 00:05:27,197
คือพยายามระดม
ให้คนกลุ่มใหญ่ที่บ้านเกิดของผม

121
00:05:27,221 --> 00:05:30,784
ยืนกรานให้ผู้นำของเราทำให้เกิด
การเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นระบบ

122
00:05:31,315 --> 00:05:33,315
และนั่นคือเหตุผลว่าทำไม
ในไม่กี่ปีต่อมา

123
00:05:33,339 --> 00:05:35,608
ผมร่วมกับเพื่อนมหาวิทยาลัยกลุ่มหนึ่ง

124
00:05:35,632 --> 00:05:39,010
ในการนำเอาการรณรงค์ 
"ทำให้ความจนเป็นอดีต" มาสู่ออสเตรเลีย

125
00:05:39,447 --> 00:05:42,825
เรามีความฝัน
ที่จะจัดเวทีคอนเสิร์ตเล็ก ๆ นี้ขึ้น

126
00:05:42,849 --> 00:05:46,722
กับศิลปินท้องถิ่นออสซี่
ในเวลาไล่เลี่ยกับการประชุม G20

127
00:05:46,746 --> 00:05:48,398
และทันใดนั้น มันก็ปะทุขึ้นในวันหนึ่ง

128
00:05:48,422 --> 00:05:52,024
เมื่อเราได้รับโทรศัพท์จากโบโน 
ดิเอ็จ และเพิร์ล แจม

129
00:05:52,048 --> 00:05:55,317
ซึ่งได้ตกลงจะมาเป็นวงแสดงนำ 
ในคอนเสิร์ตของเรา

130
00:05:55,341 --> 00:05:57,942
ผมรู้สึกตื่นเต้นอยู่บ้างในวันนั้น
อย่างที่คุณเห็น

131
00:05:57,966 --> 00:05:59,904
(เสียงหัวเราะ)

132
00:05:59,928 --> 00:06:01,207
แต่เราก็ต้องประหลาดใจ

133
00:06:01,231 --> 00:06:04,323
เมื่อรัฐบาลออสเตรเลีย
ได้ข่าวการเรียกร้องร่วมกันของเรา

134
00:06:04,347 --> 00:06:08,041
และพวกเขาตกลงที่จะลงทุนเรื่อง
สุขอนามัยโลกและการพัฒนาเป็นสองเท่า

135
00:06:08,065 --> 00:06:10,780
เพิ่มเงินให้อีก 6.2 พันล้านดออลลาร์

136
00:06:11,280 --> 00:06:12,455
มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนว่า --

137
00:06:12,479 --> 00:06:16,938
(เสียงปรบมือ)

138
00:06:16,962 --> 00:06:19,555
มันทำให้ผมรู้สึกว่า
การตอบรับนี้ช่างน่าเหลือเชื่อ

139
00:06:19,579 --> 00:06:22,945
โดยการเรี่ยรายพลเมืองเข้ามาร่วมกัน
เราได้ช่วยชักจูงรัฐบาลของเรา

140
00:06:22,969 --> 00:06:24,455
ให้ทำในสิ่งที่ไม่คาดคิด

141
00:06:24,479 --> 00:06:28,124
และปฏิบัติเพื่อแก้ปัญหา
ที่ห่างไกลออกไปมากจากเรา

142
00:06:28,965 --> 00:06:30,267
แต่เรื่องของเรื่องก็คือ

143
00:06:31,156 --> 00:06:32,457
มันไม่ได้คงทนถาวร

144
00:06:32,999 --> 00:06:34,895
ครับ มีการเปลี่ยนรัฐบาล

145
00:06:34,919 --> 00:06:37,607
หกปีต่อมา เงินทั้งหมดที่จะได้มาใหม่นั้น

146
00:06:37,631 --> 00:06:38,797
ก็หายวับไปกับตา

147
00:06:39,542 --> 00:06:40,774
เราได้เรียนรู้อะไรบ้างน่ะหรือครับ

148
00:06:41,703 --> 00:06:44,780
เราได้เรียนรู้ว่า การทำอะไรสุดโต่ง
เพียงครั้งเดียวนั้นมันยังไม่พอ

149
00:06:45,225 --> 00:06:47,685
เราต้องการการเคลื่อนไหวที่ยั่งยืน

150
00:06:47,709 --> 00:06:51,693
ไม่ใช่เพียงการทำให้นักการเมือง
เกิดความอ่อนไหวเพียงครั้งเดียว

151
00:06:51,717 --> 00:06:53,994
หรือ การทำให้เกิดการระแคะระคาย
เรื่อง เศรษฐกิจถดถอย

152
00:06:54,018 --> 00:06:56,120
และมันจำเป็นต้องเกิดขึ้นในทุก ๆ ที่

153
00:06:56,144 --> 00:07:00,049
ไม่เช่นนั้นแล้ว รัฐบาลแต่ละรัฐบาล
ก็จะมีกลไกเพื่อแก้ตัว

154
00:07:00,073 --> 00:07:04,182
ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะแบกภาระ
การปฏิบัติงานระดับโลกตามลำพัง

155
00:07:05,405 --> 00:07:07,500
สิ่งนี้จึงเป็นสิ่งที่เราเริ่มลงมือทำ

156
00:07:08,103 --> 00:07:11,080
และเมื่อเราเริ่มลงมือทำสิ่งท้าทายนี้ 
เราได้ถามตัวเองว่า

157
00:07:11,104 --> 00:07:14,601
เราจะทำอย่างไรเพื่อหาแรงกดดัน
และสร้างกลุ่มคนได้มากพอ

158
00:07:14,625 --> 00:07:16,713
เพื่อชนะการต่อสู้นี้ในระยะยาว

159
00:07:17,419 --> 00:07:19,386
เราสามารถคิดได้เพียงทางเดียว

160
00:07:20,034 --> 00:07:22,745
เราจำเป็นต้องเปลี่ยน 
ความตื่นเต้นช่วงสั้น ๆ

161
00:07:22,769 --> 00:07:25,666
ของคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับการรณรงค์ 
"ทำให้ความจนเป็นอดีต"

162
00:07:25,690 --> 00:07:27,292
ไปเป็นความปรารถนาแรงกล้าระยะยาว

163
00:07:27,822 --> 00:07:29,819
มันต้องเป็นส่วนหนึ่ง
ของเอกลักษณ์ของพวกเขา

164
00:07:30,319 --> 00:07:35,241
ปีค.ศ. 2012 เราจึงร่วมก่อตั้งองค์กร
ที่มีสิ่งนั้นแหละเป็นเป้าหมายของมัน

165
00:07:35,836 --> 00:07:37,725
และก็มีเพียงชื่อเดียว

166
00:07:38,359 --> 00:07:39,558
พลเมืองโลก

167
00:07:40,241 --> 00:07:42,748
แต่นี่ไม่ได้เป็นเรื่อง
เกี่ยวกับองค์กรใดองค์กรหนึ่ง

168
00:07:43,295 --> 00:07:45,618
นี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับพลเมือง
ที่ออกมามีปฏิบัติการ

169
00:07:46,041 --> 00:07:47,802
และข้อมูลวิจัยบอกเราว่า

170
00:07:47,826 --> 00:07:52,057
ประชากรทั้งหมดที่สนใจปัญหาของโลก

171
00:07:52,081 --> 00:07:55,586
เพียง 18 เปอร์เซ็นเท่านั้น 
ที่ลงมือทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับมัน

172
00:07:56,237 --> 00:07:58,571
มันไม่ใช่ว่า ผู้คนไม่ต้องการจะลงมือทำ

173
00:07:58,595 --> 00:08:01,026
แต่พวกเขามักจะไม่รู้ว่า
จะลงมือทำอย่างไร

174
00:08:01,050 --> 00:08:04,151
หรือไม่ก็ พวกเขาเชื่อว่า 
การลงมือทำของเขาจะไม่มีผลอะไร

175
00:08:04,175 --> 00:08:07,700
เราจึงต้องทำอย่างไรก็ได้ เพื่อเกณฑ์
และกระตุ้นประชากรหลายล้านคน

176
00:08:07,724 --> 00:08:09,385
ในหลายสิบประเทศ

177
00:08:09,409 --> 00:08:12,708
ให้กดดันผู้นำของพวกเขา ให้ปฏิบัติ
โดยเห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่น

178
00:08:12,732 --> 00:08:15,753
และขณะที่เราทำเช่นนั้น เราค้นพบ
บางอย่างนั้นตื่นเต้นเร้าใจมาก

179
00:08:16,261 --> 00:08:19,213
ว่าเมื่อคุณทำให้การเป็นพลเมืองโลก
เป็นหน้าที่ของคุณ

180
00:08:19,237 --> 00:08:22,719
ทันใดนั้น คุณก็พบว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่ง
ของกลุ่มพันธมิตรที่ไม่ธรรมดา

181
00:08:22,743 --> 00:08:26,608
ความยากจนสุดขั้วไม่ได้เป็นปัญหาพื้นฐาน
เพียงปัญหาเดียวของโลก

182
00:08:26,632 --> 00:08:28,496
การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
ก็เช่นกัน

183
00:08:28,520 --> 00:08:31,096
สิทธิมนุษยชน 
ความเท่าเทียมกันทางเพศ

184
00:08:31,120 --> 00:08:32,706
แม้กระทั่ง ความขัดแย้ง

185
00:08:32,730 --> 00:08:35,322
เราพบว่าพวกเราร่วมเคียงบ่าเคียงไหล่

186
00:08:35,346 --> 00:08:38,991
กับคนที่มีความปรารถนาแรงกล้า 
ในการจัดการกับปัญหาที่เกี่ยวข้อง

187
00:08:39,316 --> 00:08:41,353
แต่เราไปเกณฑ์คน

188
00:08:41,377 --> 00:08:43,303
และให้พวกเขามาร่วมกัน
ทำหน้าที่พลเมืองโลกได้อย่างไร

189
00:08:43,327 --> 00:08:46,598
ครับ เราใช้ภาษาสากล

190
00:08:47,034 --> 00:08:48,263
ซึ่งก็คือ ดนตรี

191
00:08:48,287 --> 00:08:50,550
เราจัดงานเทศกาลพลเมืองโลก

192
00:08:50,574 --> 00:08:53,424
ในใจกลางกรุงนิยอร์ค ในเซ็นทรัล ปาร์ค

193
00:08:53,448 --> 00:08:57,216
เราชักชวนศิลปินยิ่งใหญ่ระดับโลก
บางคนมาเข้าร่วม

194
00:08:57,240 --> 00:08:59,556
เราจัดการให้แน่ใจว่างานเทศกาลนี้
จะมีขึ้นพร้อม ๆ กับ

195
00:08:59,580 --> 00:09:01,721
การประชุมสมัชชาสหประชาชาติ

196
00:09:01,745 --> 00:09:04,199
เพื่อให้ผู้นำซึ่งเราต้องการให้ได้ยิน
เสียงเรียกร้องของเรา

197
00:09:04,223 --> 00:09:05,952
ไม่สามารถเพิกเฉยต่อเสียงเหล่านั้นได้

198
00:09:06,828 --> 00:09:08,169
แต่มันก็มีจุดเปลี่ยน

199
00:09:08,884 --> 00:09:10,539
คุณซื้อตั๋วไม่ได้

200
00:09:10,563 --> 00:09:11,753
คุณต้องมีคุณสมบัติที่คู่ควรจะได้รับมัน

201
00:09:12,220 --> 00:09:15,197
คุณต้องปฏิบัติภาระกิจตามจุดประสงค์เพื่อโลก

202
00:09:15,221 --> 00:09:18,813
เมื่อคุณได้ทำสิ่งนั้นจนได้คะแนนพอเท่านั้น
จึงจะมีคุณสมบัติรับตั๋วได้

203
00:09:19,200 --> 00:09:21,463
การเคลื่อนไหวเหมือนเป็นอัตราแลกเปลี่ยนเงิน

204
00:09:22,079 --> 00:09:26,479
ผมไม่มีความสนใจความเป็นพลเมือง
ในฐานะที่มันเป็นเพียงสิ่งที่ทำให้รู้สึกดี

205
00:09:26,503 --> 00:09:30,780
สำหรับผม ความเป็นพลเมือง 
หมายถึงคุณต้องลงมือทำ นั่นคือสิ่งที่เราต้องการ

206
00:09:30,804 --> 00:09:32,765
และก็น่าแปลก มันได้ผล

207
00:09:32,789 --> 00:09:37,496
ปีที่แล้ว พลเมืองมากกว่า 155,000 คน
ในบริเวณกรุงนิวยอร์คแห่งเดียว

208
00:09:37,520 --> 00:09:39,423
ทำคะแนนได้มากพอจนได้คุณสมบัตินั้น

209
00:09:39,447 --> 00:09:43,811
ขณะนี้เรามีพลเมืองกลุ่มนี้
ในกว่า 150 ประเทศทั่วโลก

210
00:09:43,835 --> 00:09:47,247
ปีที่แล้ว เราได้สมาชิกใหม่
มากกว่า 100,000 คน

211
00:09:47,271 --> 00:09:49,224
ในทุก ๆ สัปดาห์ตลอดทั้งปี

212
00:09:49,708 --> 00:09:53,811
เห็นไหมครับ เราไม่จำเป็นต้องสร้างพลเมืองโลก
ขึ้นจากการไม่มีอะไรเลย

213
00:09:53,835 --> 00:09:55,764
มีพวกเราอยู่แล้วทุกหนทุกแห่ง

214
00:09:55,788 --> 00:09:57,967
เราแค่เพียงต้องจัดระบบขึ้นมา

215
00:09:57,991 --> 00:09:59,639
และสร้างแรงจูงใจให้เริ่มมีปฏิบัติการ

216
00:10:00,229 --> 00:10:03,324
และนี่คือสิ่งที่ผมเชื่อว่า เราสามารถเรียนรู้
ได้มากมายจาก ดาวิเนีย

217
00:10:03,348 --> 00:10:07,298
ผู้ที่เริ่มลงมือในฐานะเป็นพลเมืองโลก
ย้อนกลับไปในปี ค.ศ. 2012

218
00:10:07,925 --> 00:10:09,147
นี่คือสิ่งที่เธอได้ทำ

219
00:10:09,587 --> 00:10:11,131
มันไม่ได้ยากเย็นอะไรเลย

220
00:10:11,537 --> 00:10:13,813
เธอเริ่มจากการเขียนจดหมาย

221
00:10:13,837 --> 00:10:16,123
ส่งอีเมลไปที่สำนักงานของนักการเมือง

222
00:10:16,147 --> 00:10:19,142
เธอสละเวลาในชุมชนท้องถิ่นของเธอ

223
00:10:19,166 --> 00:10:21,778
นั่นเป็นตอนที่เธอสร้างความเคลื่อนไหว
ในสื่อสังคมออนไลน์

224
00:10:21,802 --> 00:10:24,032
และเริ่มเก็บสะสมเงิน --

225
00:10:24,056 --> 00:10:25,357
เงินจำนวนมากมาย

226
00:10:26,264 --> 00:10:29,542
ถึงตรงนี้ ฟังดูอาจจะไม่มากสำหรับคุณ

227
00:10:30,252 --> 00:10:31,748
มันจะเอาไปทำอะไรได้อย่างนั้นหรือ

228
00:10:32,502 --> 00:10:35,617
ครับ มันทำอะไรได้มากมาย 
เพราะว่าเธอไม่ได้เดียวดาย

229
00:10:36,220 --> 00:10:40,650
การกระทำของเธอพร้อมกับ
พลเมืองโลกคนอื่น ๆ 142,000 คน

230
00:10:40,674 --> 00:10:43,315
ทำให้รัฐบาลสหรัฐให้ลงทุนเป็นสองเท่า

231
00:10:43,339 --> 00:10:45,170
กับ โกโบล พาร์ทเนอร์ชิพ ฟอร์ เอ็ดดูเคชัน

232
00:10:45,194 --> 00:10:46,733
และคนนี้ คือ ดร. ราจ ชาห์ (Raj Shah)

233
00:10:46,757 --> 00:10:49,259
หัวหน้าองค์กร USAID 
กำลังประกาศเรื่องนั้น

234
00:10:49,283 --> 00:10:53,122
เห็นไหมครับ เมื่อพลเมืองหลายพันคน
ได้แรงบันดาลใจจากกันและกัน

235
00:10:53,146 --> 00:10:55,825
มันน่าทึ่งที่ได้เห็นพลังที่มารวมกัน
ของพวกเขา

236
00:10:55,849 --> 00:10:59,261
พลเมืองโลกอย่าง ดาวิเนีย 
ได้ช่วยชักจูงธนาคารโลก

237
00:10:59,285 --> 00:11:01,960
เพื่อสนับสนุนเงินลงทุน 
ในเรื่องนํ้าและสุขอนามัย

238
00:11:01,984 --> 00:11:06,024
นี่คือ จิม คิม (Jim Kim) ประธานของธนาคาร
กำลังประกาศเรื่องเงิน 15 พันล้านดอลล่าร์

239
00:11:06,048 --> 00:11:07,310
บนเวทีพลเมืองโลก

240
00:11:07,334 --> 00:11:10,840
และนายกรัฐมนตรี โมดี่ (Modi) ของอินเดีย
ก็ยืนยันคำสัญญาของเขา

241
00:11:10,864 --> 00:11:15,748
ที่จะให้มีส้วม ในทุก ๆ ครัวเรือน 
และโรงเรียนทั่วอินเดีย ตอนปี ค.ศ. 2019

242
00:11:16,494 --> 00:11:20,710
พลเมืองโลกได้แรงสนับสนุนจากพิธีกรรายการตอนดึก
สตีเฟน โคแบร์ (Stephen Colbert)

243
00:11:20,734 --> 00:11:23,686
ที่เปิดการโจมตีทางทวิตเตอร์ต่อนอร์เวย์

244
00:11:23,710 --> 00:11:26,917
เออร์นา ซอลเบิร์ท (Erna Solbert)
นายกรัฐมนตรีของประเทศทราบเรื่อง

245
00:11:26,941 --> 00:11:29,949
และให้คำมั่นสัญญาจะลงทุนเป็นสองเท่า
ในการศึกษาสำหรับเด็กหญิง

246
00:11:30,440 --> 00:11:34,235
พลเมืองโลกพร้อมกับสมาชิกสโมสรโรตารี่
เข้าพบรัฐบาล แคนาดา อังกฤษ

247
00:11:34,259 --> 00:11:35,660
และรัฐบาลออสเตรเลีย

248
00:11:35,684 --> 00:11:38,546
เพื่อกระตุ้นสนับสนุนการลงทุน 
ในเรื่องการกำจัดโรคโปลิโอ

249
00:11:38,570 --> 00:11:42,679
พวกเขามาพบกัน และสัญญา
จะให้เงินจำนวน 665 ล้านดอลลาร์

250
00:11:44,309 --> 00:11:46,357
แต่ถึงแม้ว่าจะมีแรงกระตุ้นทั้งหมดนี้

251
00:11:47,277 --> 00:11:49,277
เราก็เผชิญกับสิ่งท้าทายบางเรื่องที่ใหญ่มาก

252
00:11:50,008 --> 00:11:51,888
ครับ คุณอาจจะกำลังคิดกับตัวเองว่า

253
00:11:51,912 --> 00:11:54,236
เราจะชักชวนบรรดาผู้นำของโลก

254
00:11:54,260 --> 00:11:56,617
ให้ยังคงจดจ่อกับปัญหาของโลก
อย่างต่อเนื่องได้หรือ

255
00:11:57,474 --> 00:12:02,557
แต่นอนครับ ทิพ โอนีล (Tip O'Neill) 
นักการเมืองชื่อดังชาวอเมริกันเคยกล่าวว่า

256
00:12:02,581 --> 00:12:04,580
"การเมืองทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องท้องถิ่น"

257
00:12:05,762 --> 00:12:08,535
นั่นคือ สิ่งที่ทำให้นักการเมือง
ได้รับการเลือกตั้งเสมอมา

258
00:12:08,559 --> 00:12:11,581
เพื่อแสวงหา ไขว่คว้ามา
และยึดถืออำนาจไว้

259
00:12:11,605 --> 00:12:15,478
ผ่านทางการพยายามเพื่อผลประโยชน์
ของท้องถิ่น หรือที่ดีที่สุดคือของชาติ

260
00:12:16,185 --> 00:12:20,497
ผมมีประสบการณ์เรื่องนี้เป็นครั้งแรก
เมื่ออายุ 21 ปี

261
00:12:21,113 --> 00:12:22,495
ผมเข้าไปประชุม

262
00:12:22,519 --> 00:12:26,958
กับผู้ที่ต่อมาเป็นดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีต่างประเทศ
ออสเตรเลีย คนเราจะไม่กล่าวชื่อ --

263
00:12:27,655 --> 00:12:28,946
[อเล็กซานเดอร์ ดาวเนอร์]

264
00:12:28,970 --> 00:12:30,728
(เสียงหัวเราะ)

265
00:12:31,515 --> 00:12:32,737
และในห้องที่ปิด

266
00:12:32,761 --> 00:12:35,237
ผมบอกเขาถึงแรงบันดาลใจ
ที่จะกำจัดความยากจน

267
00:12:35,261 --> 00:12:39,180
ผมบอก "ท่านรัฐมนตรี -- 
ออสเตรเลียมีโอกาสครั้งเดียวในชั่วชีวิตนี้

268
00:12:39,204 --> 00:12:41,893
ที่จะช่วยให้เป้าหมายการพัฒนา
แห่งสหัสวรรษสำเร็จได้

269
00:12:41,917 --> 00:12:43,163
เราทำสิ่งนี้ได้ครับ"

270
00:12:43,806 --> 00:12:45,244
และเขาก็หยุดชงัก

271
00:12:45,268 --> 00:12:47,790
มองมาที่ผมด้วยสายตาเย็นชาไม่ไยดี

272
00:12:48,465 --> 00:12:49,933
และพูดว่า "ฮิวจ์

273
00:12:49,957 --> 00:12:52,147
ไม่มีใครจะมาจริงใจ
เรื่องการช่วยเหลือต่างชาติหรอก"

274
00:12:52,615 --> 00:12:54,425
แต่เขาไม่ได้ใช้คำว่า "จริงใจ"

275
00:12:55,528 --> 00:12:56,689
แล้วเขาก็พูดต่อ

276
00:12:56,713 --> 00:12:59,270
เขาบอกว่า เราจำเป็นต้องดูแล
หลังบ้านของเราเองก่อน

277
00:12:59,872 --> 00:13:01,035
นี่มัน ผมเชื่อนะ

278
00:13:01,059 --> 00:13:03,526
มันล้าสมัยไปแล้ว 
และเป็นแนวคิดที่อันตราย

279
00:13:04,059 --> 00:13:05,932
อย่างที่คุณตาของผมที่เสียไปแล้ว 
อาจบอกว่า

280
00:13:05,956 --> 00:13:07,301
มันโคตรไร้สาระ

281
00:13:07,958 --> 00:13:10,947
ความใจแคบ
ทำให้เกิดมีการแบ่งขั้วที่ผิด ๆ นี้

282
00:13:10,971 --> 00:13:14,477
เพราะว่ามันเอาคนยากจนในประเทศหนึ่ง
ไปเทียบกับคนยากจนในอีกประเทศหนึ่ง

283
00:13:14,501 --> 00:13:18,350
มันเป็นการเสแสร้งว่าเราสามารถแยกตัวเราเอง
และชาติของเราออกจากกัน

284
00:13:18,699 --> 00:13:20,766
โลกทั้งโลก คือหลังบ้านของเรา

285
00:13:20,790 --> 00:13:22,671
และการที่เราไม่เอาใจใส่มัน 
ก็จะเป็นอันตรายกับเรา

286
00:13:22,695 --> 00:13:24,893
เห็นไหมครับ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
เมื่อเราไม่สนใจรวันดา

287
00:13:24,917 --> 00:13:26,385
เมื่อเราไม่เอาใจใส่กับซีเรีย

288
00:13:26,409 --> 00:13:28,312
เมื่อเราไม่สนใจ
การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

289
00:13:28,336 --> 00:13:30,519
ผู้นำทางการเมืองควรจะให้ความจริงใจ

290
00:13:30,543 --> 00:13:33,206
เพราะผลกระทบของการเปลี่ยนสภาพภูมิอากาศ
และความยากจน

291
00:13:33,230 --> 00:13:34,586
ได้มาตั้งอยู่ต่อหน้าเราแล้ว

292
00:13:35,110 --> 00:13:37,720
ครับ พลเมืองโลก -- 
พวกเขาเข้าใจเรื่องนี้

293
00:13:37,744 --> 00:13:40,994
เราใช้ชีวิตอยู่ในช่วงเวลา
ที่เอื้อต่อพลเมืองโลก

294
00:13:41,018 --> 00:13:43,930
อยู่ในยุคที่ทุก ๆ เสียงนั้น 
ได้ยินได้ฟังถึงกันได้

295
00:13:43,954 --> 00:13:45,122
ครับ พวกคุณจำได้ไหม

296
00:13:45,146 --> 00:13:48,612
เมื่อเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษ
ได้ถูกลงนาม ย้อนกลับไปในปี ค.ศ. 2000

297
00:13:48,636 --> 00:13:51,541
ที่สุดที่เราทำได้ในเวลานั้น
คือรีบส่งจดหมายออกไป

298
00:13:51,565 --> 00:13:53,276
แล้วก็คอยการเลือกตั้งครั้งต่อไป

299
00:13:53,737 --> 00:13:55,411
ตอนนั้นไม่มีสื่อสังคมออนไลน์

300
00:13:55,998 --> 00:13:59,213
วันนี้ ประชากรหลายพันล้าน 
มีเครื่องมือเพิ่มมากขึ้น

301
00:13:59,237 --> 00:14:01,055
เข้าถึงข้อมูลได้มากขึ้น

302
00:14:01,079 --> 00:14:03,530
มีความสามารถที่จะชักจูงมากกว่าแต่ก่อน

303
00:14:04,151 --> 00:14:07,893
ทั้งปัญหาและเครื่องมือที่จะแก้ปัญหานั้น
มาอยู่ตรงหน้าเราแล้ว

304
00:14:08,377 --> 00:14:10,443
โลกได้เปลี่ยนไปแล้ว

305
00:14:10,467 --> 00:14:12,864
และพวกเราทั้งหลาย 
ซึ่งมองเลยไปกว่าชายแดนของเรานั้น

306
00:14:12,888 --> 00:14:14,928
เลือกข้างทางประวัติศาสตร์ที่ถูกต้อง

307
00:14:16,063 --> 00:14:17,309
แล้วเราอยู่ตรงไหนน่ะหรือครับ

308
00:14:17,898 --> 00:14:20,265
เราจัดทำเทศกาลที่น่าทึ่งนี้

309
00:14:20,289 --> 00:14:22,604
เราได้ทำชัยชนะเชิงนโยบายใหญ่ ๆ มาบ้าง

310
00:14:22,628 --> 00:14:25,127
และประชากรทั่วโลกก็กำลังเข้ามาร่วม

311
00:14:25,817 --> 00:14:27,873
แต่เราบรรลุเป้าหมายแล้วใช่ไหมครับ

312
00:14:28,651 --> 00:14:29,809
ยังไม่ใช่

313
00:14:30,285 --> 00:14:31,930
เรายังมีเส้นทาอีกยาวไกล

314
00:14:32,946 --> 00:14:35,128
แต่นี่เป็นโอกาสที่ผมเห็น

315
00:14:36,414 --> 00:14:38,541
แนวคิดของความเป็นพลเมืองโลก

316
00:14:39,716 --> 00:14:45,412
ที่เป็นพยานในตรรกะของมันเอง แต่จนถึงเดี๋ยวนี้ 
ยังไม่เป็นไปในทางปฏิบัติในหลายเรื่อง

317
00:14:45,436 --> 00:14:49,566
เข้ากันสนิทกับช่วงเวลาตอนนี้
ที่เราได้สิทธิพิเศษในการมีชีวิตอยู่

318
00:14:50,044 --> 00:14:51,196
พวกเรา ในฐานะพลเมืองโลก

319
00:14:51,220 --> 00:14:55,807
ขณะนี้มีโอกาสที่หาไม่ได้ที่ไหน
ในการเร่งการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกระดับใหญ่

320
00:14:55,831 --> 00:14:57,068
ไปทั่วโลก

321
00:14:57,554 --> 00:14:59,713
ดังนั้น ในอีกหลายเดือนหรือหลายปีข้างหน้า

322
00:14:59,737 --> 00:15:02,781
พลเมืองโลกจะให้ผู้นำของโลกรับผิดชอบ

323
00:15:02,805 --> 00:15:05,851
เพื่อให้แนใจได้ว่าเป้าหมายของโลก
เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนนั้น

324
00:15:05,875 --> 00:15:07,540
จะได้รับการติดตามและปฏิบัติ

325
00:15:08,048 --> 00:15:10,926
พลเมืองโลกจะจับร่วมทำงาน
กับองค์กรเอ็นจีโอชั้นนำของโลก

326
00:15:10,950 --> 00:15:13,782
เพื่อให้โรคภัยไข้เจ็บ เช่นโปลิโอ 
และมาลาเรีย หมดสิ้นไป

327
00:15:14,243 --> 00:15:17,410
พลเมืองโลกจะเข้ามารวมตัวกัน 
ในทุกมุมของโลก

328
00:15:17,434 --> 00:15:20,090
เพื่มความถี่ คุณภาพ

329
00:15:20,114 --> 00:15:21,859
และผลกระทบจากปฏิบัติการของเขา

330
00:15:22,851 --> 00:15:24,938
ความฝันเหล่านี้อยู่ไม่เกินเอื้อมมือของเรา

331
00:15:25,503 --> 00:15:28,043
ลองคิดถึงกองทัพหลายล้านคน

332
00:15:28,067 --> 00:15:30,264
ที่เติบโตขึ้นจนกลายเป็นหลายหมื่นล้านคน

333
00:15:30,288 --> 00:15:34,035
เชื่อมโยงกัน รู้เรื่องราว ทำงานต่อเนื่อง

334
00:15:34,638 --> 00:15:36,820
และไม่เต็มใจที่จะรับคำตอบที่ว่า ไม่

335
00:15:38,432 --> 00:15:39,992
ตลอดเวลาหลายปี

336
00:15:41,230 --> 00:15:43,405
ผมได้พยายามติดต่อ ซันนี่ บอย

337
00:15:44,770 --> 00:15:46,603
น่าเศร้าใจ ที่ผมไม่สามารถติดต่อกับเขาได้

338
00:15:48,611 --> 00:15:50,804
เราพบกันก่อนที่จะมีสื่อสังคมออนไลน์นานมาก

339
00:15:51,479 --> 00:15:54,243
และที่อยู่ของเขาตอนนี้
ก็ถูกย้ายไปที่อื่นโดยรัฐ

340
00:15:54,267 --> 00:15:56,130
อย่างที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ กับสลัม

341
00:15:57,923 --> 00:15:59,357
ผมอยากจะนั่งลงจับเข่าคุยกับเขามาก

342
00:15:59,381 --> 00:16:00,574
ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหนก็ตาม

343
00:16:01,312 --> 00:16:05,390
และเล่าให้เขาฟังว่า ตอนที่ผมอยู่บนภูเขาควัน
ผมได้แรงบันดาลใจ

344
00:16:06,680 --> 00:16:08,429
ขอบคุณเขาและคุณอื่น ๆ อีกมากมาย

345
00:16:08,453 --> 00:16:12,124
ผมได้เข้าใจถึงความสำคัญ 
ในการมีส่วนต่อการเคลื่อนไหวของผู้คน --

346
00:16:12,752 --> 00:16:16,219
เด็กหนุ่มที่เต็มใจละสายตาจากจอ
และมองออกไปยังโลกภายนอก

347
00:16:16,743 --> 00:16:18,211
ไปสู่การเป็นพลเมืองโลก

348
00:16:19,104 --> 00:16:21,227
พลเมืองโลกที่ยืนหยัดอยู่ด้วยกัน

349
00:16:21,973 --> 00:16:23,775
ผู้ที่ถามคำถามว่า "ทำไม"

350
00:16:24,663 --> 00:16:26,415
ผู้ไม่ยอมรับคนที่คิดว่าจะทำไม่ได้

351
00:16:26,938 --> 00:16:30,161
และโอบอุ้มความเป็นไปได้ที่น่าทึ่ง
ของโลกที่เราอยู่ร่วมกัน

352
00:16:31,240 --> 00:16:32,605
ผมเป็นพลเมืองโลก

353
00:16:33,190 --> 00:16:34,343
แล้วคุณล่ะครับ

354
00:16:34,841 --> 00:16:36,023
ขอบคุณครับ

355
00:16:36,047 --> 00:16:43,613
(เสียงปรบมือ)