Geçenlerde, Brezilya'da binlerce insandan oluşan bir kalabalığın üstünde George Frideric Handel çalarak uçtum. Aynı zamanda Amsterdam sokaklarında sürdüm de, yine aynı bestecinin eserlerini çalarak. Bir göz atalım. [Müzik: George Frideric Handel, "Allegro." Daria van den Bercken tarafından sahnelendi.] (Video) Daria van den Bercken: Orada üçüncü katta yaşıyorum. (Felemenkçe) Orada köşede yaşıyorum. Aslında orada yaşıyorum, köşede ve evime davetlisiniz. Adam: (Felemenkçe) O ses eğlenceli gibi mi? Çocuk: (Felemenkçe) Evet! [(Felemenkçe) "Handel ev konseri"] [Alkışlar] Daria van den Bercken: Bütün bunlar bir sürü nedenden dolayı çok büyüleyici anlardı. Şimdi, neden böyle şeyler yaptığımı merak ediyor olabilirsiniz. Gördükleriniz, normal bir müzisyenin günlük aktivitelerinden değildi. Evet, yaptım çünkü müziğe aşık oldum ve paylaşabildiğim kadar çok insanla paylaşmak istedim. Her şey bundan birkaç sene önce başladı. Grip olmuştum ve evde kanepede uzanırken ve internette dolaşıyorken, birden, Handel'in piyano için yazdığı besteleri buldum. Açıkcası çok şaşırmıştım. Bunu bilmiyordum. Sonuç olarak besteleri indirdim ve çalmaya başladım. Ve sonra ne mi oldu? Büyük bir saflık ve samimiyetle hayrete düştüm, büyülendim. Bütün bu hissetiklerim, müziğin görkemine, ululuğuna duyduğum saygı ve hayranlığın sonucuydu. Uzun zamandır böyle hissetmemiştim. Belki bu hisler, eseri dinlediğinizde size daha anlamlı gelebilir. Çalmaya ilk başladıgım parça, şöyle başlıyordu; [Müzik] Duyduğunuz bölüm çok hüzünlüydü değil mi? Ve bir sonraki sayfaya geçtiğimde gelen bölüm ise şöyleydi; [Müzik] Bu bölüm ise çok neşe dolu, değil mi? Yani bir iki dakika içinde ve eser daha bitmemişken Birbirinden tamamen farklı iki duygu hissettim; hüzün ve neşe... Ve bu iki farklı duyguyu en hayati insan duyguları olarak görüyorum. Müziğin içindeki duruluk bunu çok net ve etkili bir şekilde duymanızı sağlıyor. Birçok kez çoçuklar , 7-8 yaş aralığındaki çoçuklar için konser verdim. Ne zaman Bach, Beethoven, hatta Stockhausen veya Caz müzik çalsam, müziği duymaya çok açıklar. Gerçekten dinlemek istiyorlar. Bunu yaparken çok rahatlar. Zaman zaman onlardan birkaç yaş büyük 11-12 yaşlarında çocuklarla ders yaptığımda, bu çocuklara aynı şekilde ulaşmakta zorluklar yaşadığımı hissettim. Müziğin karmaşıklığı sorun olmaya başlıyor. Aslında başkalarının düşüncelerine; ebeveynlerinin, arkadaşlarının, medayanın- düşüncelerine inanmaya başlıyorlar. Öte yandan,daha küçük olanlar kendi düşüncelerini sorgulamıyorlar. Onlar, sürekli merak içindeler ve inanıyorum ki biz de 7 yaşındakiler gibi müzik dinlemeye, büyürken bile, devam edebiliriz. Bu nedenden dolayı ben sadece konser salonlarında değil, sokakta,internette ve 'havada' da dinletiler verdim. Sürekli merak etmek için, gerçekten dinlemek, tarafsızca dinleyebilmek için... Şimdi, sizleri de aynısını yapmaya davet ediyorum. [Müzik: George Frideric Handel,'Chaconne Sol Major.' Daria van den Bercken tarafından sahneleniyor.] [Alkış] Teşekkürler!