Wejdź głębiej – lekcja 08

Służycie razem Bogu

od wielu lat.

Jak to jest być żoną Knuta?

Świetnie!

Naprawdę jest sługą Bożym.

Kocham go bardzo

i wiem, że on kocha mnie.

To ważne.

Ale jest to też wyzwanie.

Jesteś zaskoczony?

Nie, nie jestem.

Opowiedz o tym.

Wyzwaniem jest to,

że jesteśmy różni.

On jest nastawiony na cel i skoncentrowany

i zawsze widzi rzeczy

w szerszej perspektywie.

Mnie zajmują rzeczy,

które są wokół mnie

i dbam o szczegóły.

Można powiedzieć,

że ta różnica sprawia,

że czasem jest trudno.

Ty też jesteś nastawiona na cel.

Jesteś gotowa pojechać

do różnych krajów, by służyć Bogu

i pomagać Knutowi.

Masz ten sam cel.

Tak, ale żyję bardziej chwilą.

Na pewno

nie mam innego celu ważniejszego

niż robienie tego, do czego

powołał nas Bóg.

Chociaż mamy inne osobowości,

i czasami jesteśmy

całkowitymi przeciwieństwami,

wciąż zgadzamy się co do celów,

wartości,

zasad i priorytetów.

Wiele osób widzi,

że Elisabeth

bardzo mnie wspiera.

Jest ona moim największym krytykiem,

ale także największym kibicem.

To błogosławieństwo!

Jak to jest mieć tak różną łaskę

i pracować razem?

Gdy taki układ działa,

to jest korzystne być różnymi.

Ale po ponad

42 latach małżeństwa

wciąż zmagamy się,

by znaleźć najlepszy sposób na współpracę.

Wtedy wy

i inni współpracownicy

pomagacie nam,

bo prowadzimy bardzo otwarte życia.

Nie kłócimy się tylko za kulisami.

Przynosimy te rzeczy do zespołu

i otwieramy się, by dostać pomoc

i znaleźć lepszy sposób

na rozwijanie się.

To pomogło także nam.

Inaczej jest być małżeństwem,

ale pracować osobno,

a inaczej jest pracować razem,

także w służbie.

Wtedy są nowe wyzwania.

Dokładnie.

Zwłaszcza dla mnie.

Postanowiłem, że będę częściej

mówił Elisabeth:

"Jako twój mąż, uważam, że..."

oraz "Jako twój lider, uważam, że...".

Czemu tak robisz?

Z powodu naszych wyzwań

we wspólnej pracy.

Przez 30 lat

Elisabeth pracowała poza domem

i było to lepsze dla naszego małżeństwa.

Nie było jej 8 godzin,

a potem wracała

i pracowała ze mną kolejne 8 godzin.

Teraz oboje mamy wiele ról.

Czasem trudno jest rozróżnić,

czy mówię jako mąż,

lider zespołu, prorok,

czy ktoś inny.

To jest trudne dla mnie.

Ty masz to uporządkowane,

ale ja zmagam się ze zrozumieniem,

kto teraz do mnie mówi.

Wygląda tak samo.

Kiedy Knut naucza,

jesteś najbardziej gorliwa do notowania

i odpowiadania na to.

Jak podtrzymałaś entuzjazm

do tego samego przekazu przez tyle lat?

Nie wiem.

Myślę, że jest świetny.

Kocham Słowo Boże

i to nauczanie.

Jest dla mnie bardzo ważne.

To nasze życie.

Pamiętasz jak w 2018 r.

znaleźliśmy tę kasetę?

Było na niej moje nauczanie z 1980 r.

Ktoś powiedział: "Posłuchajmy go!".

Znaleźliśmy odtwarzacz i włączyliśmy je.

i pamiętam,

że jeden z uczniów powiedział:

"Knut, uczyłeś wtedy tego samego,

co teraz!".

Nie wiem ile razy Elisabeth

robiła notatki z tego samego nauczania.

Nigdy nie jest takie samo!

Duch Święty zawsze może dać

nowe objawienie.

To niesamowite w Słowie Bożym.

Zawsze możesz pójść dalej.

Masz wspaniałe nastawienie, Elisabeth.

Knut, ty robisz obie rzeczy.

Uczysz tego samego

od wielu lat,

i wciąż to poprawiasz.

Zawsze starasz się ulepszyć

sposób komunikacji

i teraz zrobiłeś to znowu

poprzez tę serię 8 nauczań.

Czemu to robisz?

Nigdy nie sięgam do starych notatek.

Zawsze, gdy nauczam,

przygotowuję się od zera.

Studiuję ciągle te same rzeczy,

by zyskać nowe objawienie

i zobaczyć nowe rzeczy.

I tak się dzieje!

Tak. Jezus powiedział to

o skrybach trenowanych

w szkole nieba,

czyli w królestwie niebieskim,

że przynoszą nowe i stare ze swojego skarbca.

To robię też ja.

Czy to też część twojego powołania:

uprościć to nauczanie,

wyjaśniać je,

abyśmy mogli z nim biec?

Teraz, gdy tak dużo wkładamy

w ten trening w 8 częściach,

mam nadzieję, że przetrwają one lata.

Dobrze, że nie zrobiłem tego 30 lat temu.

Potrzebowałem czasu,

żeby umocnić się w tym, czego nauczam

i by zrobić to tak dobrze.

Dlatego jestem tak wdzięczny Fionie

i zespołowi medialnemu,

którzy w wolnym czasie

dbają o dobrą jakość.

I myślę, że najlepsza wiadomość na świecie

zasługuje na najlepszą prezentację!

Nie jestem najlepszy w prezentowaniu jej.

Ale chcę zrobić wszystko, co w mojej mocy.

Chcę być najlepszą wersją

osoby przekazującej te treści.

Widzimy, że kiedy tego nauczasz

to nie są dla ciebie tylko słowa,

to nie jest puste przesłanie,

ale ty jesteś częścią tego przesłania.

Komunikujesz w tym swoje serce,

komunikujesz swoją historię

i to, jaki naprawdę jesteś.

W jaki sposób jesteś częścią tego przesłania?

To jest nasze życie.

To nie jest nauczanie.

To jest to, w co wierzymy.

To jest to, czym żyjemy.

To jest to, co robimy

cały czas.

To jest w naszych umysłach i sercach

i w naszych ciałach 24/7.

Do czego potrzebujesz Elisabeth, Knut,

w Twojej służbie?

Do tak wielu spraw.

Elisabeth tworzy atmosferę,

w której ja mogę działać.

Co jest Twoją rzeczą?

Ja zawsze chcę, żeby ludzie wzrastali.

Chcę, żeby doszli dalej w swoim życiu

i w swoim powołaniu.

Więc to połączenie jest niesamowite.

Elisabeth daje ludziom doświadczyć,

że są zaakceptowani, tacy jacy są,

że są przyjęci i kochani,

I w takiej atmosferze ja mogę mówić:

"Dalej,

teraz jest czas wejść na kolejny poziom".

Ty dostajesz wiele feedbacku, Elisabeth,

od ludzi, którzy doświadczają miłości

poprzez sposób, w jakim ich traktujesz.

W jaki sposób stałaś się taką osobą?

Myślę, że to dlatego, że miałam przywilej

dorastać w rodzinie, w której widziałam

te wartości w moich rodzicach.

Widziałam, jak oni otrzymywali i okazywali

praktyczną miłość poprzez to, jak służyli

różnym ludziom.

Oni mnie nauczyli, że Jezus także powiedział:

"Co chcecie, żeby inni wam czynili

i wy im czyńcie".

Jezus powiedział: "Większym błogosławieństwem jest dawać

niż otrzymywać".

Byłam uczona, że Biblia mówi,

że powinieneś cenić innych

ponad siebie samego.

Więc wydaje mi się, że to przyszło naturalnie,

ponieważ, nauczono mnie tego, kiedy byłam dzieckiem

i to jest to, o czym Ci ludzie mówią.

Wiesz, to jest bardzo naturalne.

Bóg wypełnił nasze serca

swoją miłością przez Ducha Świętego,

którego nam dał

zgodnie z Listem do Rzymian 5:5.

Myślę, że nie potrafię nie kochać!

Kocham ludzi.

Czasem mamy problem, żeby przyjąć

dar służby, a nie tylko przesłanie.

To może być przeszkoda,

tak jak mówiłeś w nauczaniu,

że Bóg tak to uczynił,

żeby sprawdzać naszą postawę.

Czy możesz powiedzieć o tym coś więcej?

Bardzo dobrze rozumiem,

dlaczego Jezus powiedział,

że prorok nie zostaje przyjęty

we własnym domu i pośród swoich ludzi,

bo to trudne dla człowieka,

który ma tak wiele słabości w życiu,

żeby wierzyć, że jest on sługą Bożym

i ma słowo od Boga.

To wyzwanie dla Elisabeth

i podziwiam ją,

bo zazwyczaj jest w stanie

znaleźć balans.

Ona zna wszystkie moje słabości;

widziała mnie

we wszystkich trudnych sytuacjach,

a chwilę później

jestem Bożym sługą,

mówiącym słowa od Boga.

To nie jest łatwe.

To wyzwanie dla mnie

i myślę, że dla wielu osób.

Modlę się, żebym nie miała

takiej postawy jak Aaron i Miriam

wobec Mojżesza.

Ale to często jest duże wyzwanie.

To modlitwa mojego życia,

żeby widzieć Bożego sługę,

a nie tylko mojego męża

cały czas,

bo on jest Bożym sługą

i ma dar dla kościoła.

Czy jest możliwe oddzielić namaszczenie

od osoby?

Właśnie dlatego jest to tak skomplikowane

i trudne,

ponieważ nie da się.

Nie da się powiedzieć,

że na spotkaniach ktoś jest Bożym sługą,

a po spotkaniach już nim nie jest.

To tak nie działa.

Wiem, że krąży nauczanie,

że ludzie nie powinni widzieć

twoich słabości,

bo wtedy tracą do ciebie szacunek.

Raczej nie przestrzegałeś tego nauczania?

Nie, nie wierzę w to!

Chcę, żeby ludzie widzieli moje słabości

i myślę, że wy zobaczyliście je wszystkie,

Paul i Kristine.

Ponieważ to jedyny sposób, aby ludzie zobaczyli

i uwierzyli - jeśli Bóg

może użyć jego,

to może użyć i mnie.

Chcę być wzorem również w tym.

Znacie wszystkie moje słabości

i zmagania,

ale nadal wierzycie, że Bóg może mnie użyć.

Naprawdę w to wierzymy.

W nauczaniu mówisz,

że dary służby wyposażają nas

nie tylko dla kościoła czy spotkań,

ale jeśli jesteś żoną,

matką, pielęgniarką

to będziesz lepszą żoną,

matką lub pielęgniarką.

Znam taką osobę!

Naprawdę tego doświadczyliśmy,

jak wyposażyłeś nas do życia,

nie tylko do służby.

Widzimy bardzo dużo nauczań Knuta

online w ostatnim czasie,

ale nie widzimy ciebie.

Dlaczego?

To nie mój dar.

Co jest twoim darem?

Po pierwsze i najważniejsze,

żeby służyć i pomagać Knutowi w jego służbie.

Wierzę, że Bóg mnie do tego powołał.

I żeby używać mojego głosu,

by wielbić Boga.

Tak, mogłabyś więc śpiewać online.

Mogłabym.

To byłoby świetne!

Knut, oglądamy twoje nauczania

i słyszymy świadectwa ludzi,

o tym co stało się z nimi

po tym jak zacząłeś ich trenować.

Czy teraz jesteś grubą rybą?

Nie, nie jestem.

Nadal czuję się jak ten mały, nieśmiały, małomiasteczkowy chłopak

z Norwegii.

Nigdy nie chciałem być na środku

czy z przodu.

Nigdy nie modliłem się, by prowadzić ruch.

Przez 29 lat służyłem innym,

pomagałem innym.

Nie byłem głównym liderem

i nie planowałem być.

Ale Bóg wypchnął mnie na przód.

Elisabeth i ja ze wszystkich sił

chcemy inwestować w innych ludzi.

To dla nas sukces

kiedy nasi synowie i córki osiągają sukces.

Dlatego zobaczycie

w nadchodzących latach

że ludzie, których trenowaliśmy

- oni tam będą.

Moja twarz nie nadaje się na ekrany czy do telewizji.

Moja twarz nie nadaje się nawet do radio,

więc większość czasu

jestem za kulisami.

Jak wiecie, Paul i Kristine,

większość mojego czasu spędzam z jednym, dwoma,

trojgiem, czworgiem ludzi,

siedząc na kanapie.

Wierzę, że uwalniamy ludzi

do ich powołania.

Ale w tym samym czasie

oni muszą zobaczyć przykład.

To nauczanie, które teraz daję

otrzymaliśmy od wspaniałych ludzi,

których Bóg do nas przysłał,

którzy trenowali nas przez lata.

To nauczanie ze Słowa Bożego

było dla nas wielkim błogosławieństwem.

i chcemy przekazać to błogosławieństwo dalej.

To przywilej móc to zrobić.

Myślę, że Bóg powiedział do mnie:

"Chcę, żebyś był z przodu przez chwilę".

No więc jestem.

Wierzę, że będzie wiele osób

spośród tych, które trenujemy,

które przekażą to słowo o wiele lepiej,

w przyszłości.

Ale teraz muszę być gotowy,

żeby nauczać, być tutaj, mówić

i żebyśmy byli przykładem,

za którym pójdą ludzie.

Widzę, że Bóg nie boi się dzielić

swoją chwałą z niedoskonałymi ludźmi.

W ciągu moich 50. lat chrześcijańskiego życia

nie pamiętam ani jednego spotkania,

gdzie nie wspomniałbym o apostole Pawle

z powodu jego pism.

Bóg używa ludzi,

a my honorujemy ludzi, którzy już odeszli.

Nawet jeśli to jest trudne dla mnie

słyszeć jak ludzie mówią o mnie

cały czas

to myślę, że widzę tu zasadę,

aby czcić ojca i matkę

i być błogosławionym.

Jesteście jednymi z naszych najbliższych przyjaciół

i wiecie ile razy

mówiłem:

"Oh proszę, nie gadajcie znowu o Knucie".

Słyszeliśmy to wiele razy,

że chciałeś oddać odpowiedzialność

innym ludziom jak tylko zobaczyłeś,

że ktoś jest gotów ją wziąć.

Widzieliśmy to w Norwegii, w Polsce

i w innych miejscach.

W każdej chwili jestem gotów

służyć młodszym liderom,

po prostu być i pomagać.

Ale jak długo Pan chce,

żeby to ja był z przodu, będę z przodu.

W ostatnim nauczaniu

mówisz o darach służby

i o tym jak są potrzebne, żeby być

wyposażonym i uwolnionym.

Wydaje się, że niektórzy ludzie myślą, że jesteś

zarówno apostołem, jak i prorokiem.

Czy wybrałeś sobie te dwie najwyższe pozycje?

Wiesz, nie chodzi tu o pozycje,

ale o funkcje.

Mój tata był pracownikiem budowy

i pracował głównie

przy konstrukcjach stalowych,

ale był też dobrym cieślą.

Bóg wcześniej powołał mnie

do służby proroczej.

I to była jedna z rzeczy,

której nie powiedziałem ludziom.

Ale Bóg to potwierdził

i myślałem, że do końca mojego życia

będę pomagać innemu apostołowi

i będę prorokiem w jego zespole.

Kiedy Bóg powiedział:

"Chcę, żebyś również

miał służbę apostolską,"

trudno było to zaakceptować, uwierzyć i wziąć to,

ale musiałem to zrobić.

Miałeś pewne zmagania.

Ale nie chodzi nam o tytuły.

Nie chodzi o pozycję.

Zależy nam, żeby służyć.

Ale dobrze jest też używać

biblijnych wyrażeń kiedy się da.

W twoich nauczaniach mówisz również

o różnych typach służby,

na przykład z 1 Koryntian 12.

Czy możesz powiedzieć o tym coś więcej?

Pamiętam, ze w mojej starej Biblii,

którą dostałem gdy byłem nastolatkiem,

w 1 Koryntian 12,

w wersetach 4, 5 i 6

były pewne odnośniki.

W wersecie 4 był odnośnik

do Rzymian 12 i 1 Piotra 4:10.

To jest coś co często nazywamy darami łaski.

Nawet jeśli wszystkie dary, które Bóg daje

są darami łaski, to są to przykłady

tego rodzaju darów w

Rzymian 12 i 1 Piotra 4:10.

Później widzimy coś co nazywamy

darami służby, Efezjan 4:11.

To jest w wersecie 5 w 1 Koryntian 12.

Następnie są duchowe dary,

dary Ducha,

które oczywiście również są przez łaskę,

ale są darami, których nie możesz użyć

kiedy tylko chcesz.

Potrzebujesz inspiracji Ducha Świętego,

aby w nich działać.

I nie otrzymasz ich w taki sposób,

że staną się twoimi darami.

One zawsze będą darami Ducha Świętego.

To jest okazja

dla każdego wierzącego,

aby działać w tych dziewięciu darach,

o których tutaj czytamy.

Wspominałeś Rzymian 12.

Jest tam lista darów.

Wierzę, że mam kilka z tych darów.

Służenie innym, zachęcanie,

okazywanie dobroci,

miłosierdzia i może nawet dawanie.

Na końcu 1 Koryntian 12

jest wspomniany dar pomagania

i myślę, że ja mam coś

w czym mogę pomóc innym.

Tak, dokładnie.

Może nie masz daru

administracji, ale na pewno masz

dar jako mój pomocnik.

Jeśli chodzi o te duchowe dary,

które daje Duch Święty,

widzimy, że operujesz w nich

w ostatnim czasie

i robisz to już od lat.

Widzieliśmy potężne cuda.

Jak do tego doszedłeś?

Już kiedy miałem 15 lat

doświadczyłem, że Duch Święty

zaczął we mnie pracować odnośnie tych rzeczy.

Byłem zaskoczony kiedy obudziłem się

w środku nocy

i mówiłem innymi językami.

Ale zacząłem studiować Biblię

i zobaczyłem, że ten,

kto mówi językami

powinien prosić o tłumaczenie ich.

Więc zrobiłem to

i otrzymałem!

Kiedy pewien ewangelista położył na mnie ręce,

miałem wtedy nadal 15 lat,

wewnątrz mnie usłyszałem głos:

"Teraz to otrzymałeś!"

Więc uwierzyłem, że na kolejnym spotkaniu

w Armii Zbawienia

przyniosę przesłanie w językach

i tłumaczenie - i zrobiłem to!

W środku spotkania

powiedziałem: "Cisza!".

Wstałem, zacząłem mówić językami

i tłumaczyłem słowa od Pana.

Od tamtego czasu byłem gorliwy.

Myślę, że zrobiłem to,

o czym mówi 1 Koryntian 14:1,

aby zabiegać o miłość

i gorliwie pragnąć darów.

Nigdy nie przestałem,

bo to tak ekscytujące widzieć,

co może się stać, gdy Duch Święty

daje wiarę i wiedzę

o czymś, o czym nie mogłeś wiedzieć.

To się wydarzyło w ostatnim tygodniu na Zoomie.

Zacząłeś mówić o ludziach,

którzy mają problemy z żołądkiem

i mogę zaświadczyć,

że widzieliśmy dwa cudowne uzdrowienia.

Tak!

A czy pamiętasz kilka miesięcy temu

w Warszawie?

Tak, wiele cudów się wydarzyło.

Kiedy potrzebowałeś oddać ubrania do pralni

albo oddać je do czyszczenia -

Bóg pokazał Knutowi kobietę,

która potrzebowała tej pracy.

Ja myślałam w przyziemny sposób,

ale Knut powiedział "Widzę kobietę,

którą znajdziecie w odległości

nie więcej niż 10 minut spacerem od hotelu".

Zobaczyłem ją.

Ona naprawdę potrzebowała tej pracy.

I znalazłyśmy ją.

Dlaczego to ty dostałeś to słowo?

Dlaczego to ty się o tym dowiedziałeś?

Wydaje mi się, że Duch Święty dość łatwo

dzieli się ze mną rzeczami,

bo ja szybko dzielę się z innymi.

Wspaniałe w historii z tą kobietą

było to, że obydwie z Leną mogłyście

podzielić się z nią czymś od Boga.

Doświadczyliśmy tego tak wiele razy.

Czasami to może być kilka cudów w ciągu dnia.

Myślę, że często brakuje nam

Bożego działania, bo mówimy:

"To tylko ja. To moje myśli"

ale Duch Święty nie zawsze objawia się

w sposób spektakularny, kiedy on

się z nami komunikuje.

Więc musimy nauczyć się chwytać

nawet ledwo słyszalny szept od Pana

i wykorzystać tą okazję!

To właśnie robiłem.

Kilka razy zrobiłem z siebie głupka

albo nawet wiele razy.

I co z tego?

To dobre dla mnie, żeby się uniżyć.

Teraz widzę jakie to przyniosło korzyści,

I wierzę, że Bóg ma znacznie więcej

dla wszystkich z nas w tych dziedzinach.

Czy możemy porozmawiać troszeczkę o

darach służby?

Czy każdy jest powołany by być jednym z

obdarowanych w służbie?

Nie, nie wierzę w to.

Czy to jest to czego doświadczy

każdy kościół domowy?

Nie. Myślę, że nie ma do tego biblijnej podstawy

również do tego,

ale myślę, że

rodzaj łaski, którą te dary

reprezentują, łaski od Jezusa - powinny być obecne

w każdym kościele.

Więc wierzę, że każdy kościół

jest stworzony do bycia owocnym i pomnażanie się

Potrzeba również apostolskiego

elementu w każdym kościele.

Powinniśmy być tego świadomi,

że jesteśmy posłani i mamy to powołanie

w sobie.

Potrzebujemy proroków, to jest jasne,

i Biblia mówi, że kiedy się spotykamy

możemy wszyscy prorokować.

Po to, żeby mieć Bożą obecność wokoło

I żeby reprezentować Boga,

i być bardziej przejętym tym co On myśli

niż tym co myślą ludzie.

Taki wymiar proroctwa potrzebujemy.

My potrzebujemy ewangelicznego aspektu

bardzo mocno w każdym kościele domowym

i potrzeba również pasterskiej opieki

powinien być element nauczycielski,

ale to nie oznacza, że te dary

tam są, ale to znaczy, że one one

wyposażyły nas, żeby operować w tym wymiarze.

Jeżeli mogłabym mieć jeden z nich

albo być powołana, by mieć jeden z

darów z Listu do Efezjan 4

Co powinnam zrobić?

Myślę, że pierwsze co powinnaś zrobić to

podziękować Panu za przywilej

i potem przygotować się na cierpienie.

Brzmi jak mądra odpowiedź.

I studiować słowo,

bo kiedy masz jakiś dar,

to chodzi w tym o poznawanie Boga i Słowa

i przez Ducha Świętego

spędzać czas z Nim i lepiej go poznawać,

i uczyć się od innych.

Więc jeżeli możesz to znajdź kogoś,

i wierzę, że jeżeli masz to powołanie,

Bóg połączy Cię

z kimś, kto może Cię trenować, pomagać Ci,

i przyśpieszyć proces wchodzenia

w to.

Mówisz w swoich nauczaniach:

"Chciałbym, żeby każdy był prorokiem."

cytujesz Biblię,

ale wciąż mówisz, że nie każdy

jest prorokiem.

Co masz na myśli?

W tych fragmentach o których wspomniałem,

List do Rzymian 12,

jest o darze proroctwa.

Niektórzy ludzie mają dar proroctwa.

W Pierwszym liście do Konryntian 12,

Jest jeden dar Ducha, dar proroctwa.

I jest do również w Liście do Efezjan 4:11

Więc wszystkie te trzy miejsca

wszystkie te trzy typy darów,

mają proroczy wymiar.

Powołano nas jako kościół by być proroczy

Dlatego Biblia mówi:

"Synowie i córki będą prorokować"

i "My wszyscy możemy prorokować."

Kiedy to robimy to nawet

ludzie, którzy nie są zbawieni,

przychodząc i doświadczając tego,

będą obnażeni.

Upadną i będą wielbić Boga.

Często mówisz, że dla Proroków z Efezjan 4

pierwszym zadaniem nie jest prorokowanie

Co masz na myśli?

To wyposażanie innych i trenowanie

i służenie światu.

W jedynym filmie online, który mamy,

z Tobą Elisabeth,

mówisz:

"Módlcie się z nami, żebyśmy zobaczyli ruchy

uczniów we wszystkich 50 krajach Europy."

To bardzo odważne stwierdzenie.

Tak, można powiedzieć, że to jest ambitne,

ale ja wierzę w to.

Wierzę, że Bóg nas powołał

i mamy zadanie,

ale nie jesteśmy sami.

Jest wielu chrześcijan, którzy chcą zobaczyć

ruch uczniów, który zmienia Europę.

Bóg dał nam coś

co potrzebujemy wypełnić

i wierzę, że teraz jest czas dla Europy.

Jak to się stanie, Knut?

Bo wiem, że pracujesz wcześnie rano

i do późna.

Jak znajdziesz czas, żeby pojechać

do wszystkich tych nowych narodów?

Nie mamy ambicji, by zanieść DNA

do każdego narodu.

Chcemy, by Boże Królestwo zostało wyrażone.

Tak jak mówię w moim nauczaniu,

wierzę, że jest jeden kolor

w tęczy Kościoła, który jest bardzo słaby.

I wierzę, że reprezentujemy coś,

ale szukamy ludzi

którzy mają już to marzenie.

Nawet w zeszłym roku

w kilku krajach

Bóg poprowadził nas do ludzi,

których już długo przygotowywał

i my byliśmy tam po prostu, by coś dodać

tak by przyśpieszyć ten proces.

W to wierzymy,

że ci ludzie już tam są

już są gotowi

i Bóg połączy nas z nimi we właściwym czasie

tak żebyśmy zrobili coś niewielkiego

a wtedy Pan zrobi coś

co tylko On może zrobić.

I wtedy to nie jest już "nasz" ruch.

To nie jest nasza praca,

to nie jest nasza denominacja

- w tym wszystkim chodzi o Królestwo,

o wyrażenie Jezusa.

To jest całe wasze życie.

Przez cały ten czas przeprowadzaliście się

albo byliście gotowi zrobić cokolwiek

co Pan wam mówił.

Jakie to dla was jest?

Jakie wskazówki macie

dla kolejnego pokolenia?

Wiesz, starzy ludzie

mawiają, że życie jest krótkie.

Teraz rozumiem, co mają na myśli.

Dlatego chcę złapać każdą chwilę.

Chcę użyć każdego dnia

i to jest to, o czym mówi Biblia.

Mądrość łączy się z wykorzystaniem czasu,

z wykupywaniem czasu.

Życie jest tak krótkie, że większość z nas

ma czas tylko na to, co mało ważne,

ale ja wierzę, że jest możliwe

być skupionym i osiągnąć cel

który Bóg ma dla nas

tak żebyśmy wszyscy mogli powiedzieć

jak Apostoł Paweł pod koniec życia:

"Zachowałem wiarę.

Ukończyłem bieg."