-
Bildigo ĉefrolas en mia laboro.
-
Mi instruas tutmondan sanon
-
Kaj mi scias ke la datumaro mem ne sufiĉas.
-
Mi devas montri ĝin tiel ke homoj ĝuas kaj komprenas.
-
Nun, mi provos ion, kion mi neniam antaŭe faris:
-
movbildigi la datumojn en vera spaco
-
helpe de mia teĥnika teamo.
-
Ek, jen unue, akso por sano.
-
Vivdaŭro de 25 ĝis 75 jaroj.
-
Jen infre, akso por riĉeco.
-
Enspezo po homo: 400, 4.000, 40.000 dolaroj.
-
Malalte tie, estas malriĉa kaj malsana,
-
kaj alte tie, estas riĉa kaj sana.
-
Nun mi montros al vi la mondon antaŭ 200 jaroj,
-
en 1810.
-
Kaj jen la landoj:
-
Eŭropaj brunas, aziaj ruĝas, mezorientaj verdas, subsaharafrikaj bluas,
-
kaj amerikaj flavas.
-
Kaj la grandeco de landa bobelo montras la loĝantaran grandecon.
-
En 1810, multas malalte tie, ĉu ne?
-
Ĉiuj landoj malsanis kaj malriĉis,
-
vivdaŭro estis malpli ol 40 ĉiulande
-
krom britio kaj nederlando kiuj pli bonis,
-
sed nur iomete.
-
Kaj nun, mi startigas la mondon.
-
Pro la Industria Revolucio, landoj en Eŭropo kaj aliloke
-
foriras de la aliaj,
-
sed la koloniitaj landoj en Azio kaj Afriko,
-
restadas malalte tie.
-
Poste, la okcidentaj landoj iĝas pli sanaj kaj pli riĉaj.
-
Nun lantmove por montri la efikon
-
de la Unua Mondmilito
-
kaj de la Hispana Gripa Epidemio. Kia katastrofo!
-
Nun rapide tra 1920-j kaj 1930-j.
-
Kaj, spite al la Granda Depresio,
-
la okcidentaj langoj plu progresas
-
ĝis pli da sano kaj pli da riĉo.
-
Japanio kaj iuj aliaj provas sekvi
-
sed la plej multaj restas malalte tie.
-
Nun, post la tragedio de la Dua Mondmilito,
-
ni paŭzas por vidi la mondon en 1948.
-
1948 estis tre bona jaro: la milito finiĝis,
-
svedio pintis en la vintraj olimpikoj,
-
kaj mi naskiĝis.
-
La malsamoj inter mondaj landoj
-
estis pli grandaj ol iam ajn.
-
Usono pintis, japanio proksimiĝis,
-
brazilio multe postlasiĝis,
-
irano iĝis iom pli riĉa pro nafto sed ankoraŭ kun mallongaj vivdaŭroj.
-
Kaj la aziaj gigantoj:
-
ĉinio, barato, pakistano, bangladeŝo, kaj indonezio,
-
restis malriĉaj kaj malsanaj tie,
-
sed atentu la okazontan!
-
Ek denove!
-
En mia vivdaŭro, ekskolonioj akiris sendependecon,
-
kaj tiam fine ili ekiĝis pli sanaj,
-
kaj pli sanaj,
-
kaj pli sanaj.
-
En la 1970-j, landoj en azio kaj latinameriko
-
ekproksimiĝis al la okcidentaj landoj:
-
ili fariĝis la emerĝaj ekonomioj.
-
Iom el akriko sekvas,
-
iuj afrikaj senmove restis en internaj militoj,
-
aliaj frapitaj de HIV.
-
Kaj nun ni povas vidi la mondon hodiaŭan,
-
per la plej lastaj statistikoj.
-
La plej multaj homoj vivas tie meze.
-
Sed samtempe estas enormaj malsamoj
-
inter la plej bonaj kaj plej malbonaj landoj
-
kaj ekzistas enormaj malsamoj ene de landoj.
-
Tiuj bobeloj montras mezumojn,
-
sed mi povas disigi ilin.
-
Je ĉinio, mi povas disigi laŭ provincoj.
-
Jen Ŝanhajo,
-
ĝi riĉas kaj sanas kiel italio hodiaŭ.
-
Kaj la malriĉa landinterna provinco Gansuo,
-
ĝi estas kiel Pakistano.
-
Kaj se mi plu disigas,
-
la kamparaj provincoj estas kiel Ganao.
-
Tamen, spite al la hodiaŭaj malsamegoj,
-
ni konstatas 200 jarojn da rimarkinda progreso.
-
Tiu grandega historia fendo
-
inter okcidento kaj malokcidento nun fermiĝas.
-
Ni fariĝis tute nova konverĝanta mondo,
-
kaj mi vidas klaran emon en la futuron
-
kun helpo, komerco, verda teknologio, kaj paco.
-
Tute eblas ke ĉiuj povos atingi
-
la riĉan sanan kvadranton.
-
Nu, dum la ĵusaj kelkaj minutoj, vi vidis
-
la rakonton de 200 landoj
-
tra 200 jaroj kaj preter.
-
Ĝi koncernis grafiki 120.000 numerojn,
-
genie ĉu ne?
